Objawienie 18: głośny krzyk — 2018-2030

„ I usłyszałem głos człowieka w pośrodku Ulai;

zawołał i rzekł: Gabrielu, wyjaśnij mu widzenie ” (Dan. 8:16).

Nota wyjaśniająca okładki

Od góry do dołu: Przesłania od trzech aniołów z Objawienia 14.

Są to trzy prawdy z Księgi Daniela objawione świętym po procesie z wiosny 1843 r. i po procesie z 22 października 1844 r. Ignorując rolę szabatu, pierwsi adwentyści nie mogli zrozumieć prawdziwego znaczenia tych orędzi. Adwentyści, którzy oczekiwali na powrót Chrystusa, powiązali swoje doświadczenie z „ krzykiem o północy ” lub „ środkiem nocy ” cytowanym w przypowieści o „ dziesięciu pannach ” z Mat. 25:1 do 13, gdzie zapowiedź „powrotu ” Oblubieńca ” – wspomina.

1-     Temat sądu rozwinięty w Dan.8:13-14 i temat przesłania pierwszego anioła w Ap.14:7: „ Bójcie się Boga i oddajcie mu chwałę, gdyż nadeszła godzina jego sądu i oddajcie pokłon temu, który uczynił ziemię, niebo i źródła wód! »: powrót do soboty, jedynego prawdziwego siódmego dnia porządku Bożego, żydowskiego sabatu i cotygodniowego dnia odpoczynku, jest wymagany przez Boga w czwartym z dziesięciu przykazań.

2-     Potępienie papieskiego Rzymu , „ małego rogu ” i „ innego króla ” z Daniela 7:8-24 i 8:10-23 do 25, który w przesłaniu drugiego anioła Apo otrzymuje imię „ Babylon Wielki ”. 14:8: „ Upadł Babilon Wielki, upadł! : głównie ze względu na niedzielę, dawny „dzień słońca” odziedziczony od cesarza Konstantyna I, który ustanowił go 7 marca 321 r. Jednak to wyrażenie „ upadło ” jest uzasadnione objawieniem jego przeklętej natury przez Boga, gdy wprowadził go swoim adwentystycznym sługom po roku 1843, w roku 1844, przywracając praktykę opuszczonego sabatu. „ Upadła ” oznacza: „została wzięta i pokonana”. W ten sposób Bóg prawdy ogłasza swoje zwycięstwo nad obozem kłamstw religijnych.

3-     Temat sądu ostatecznego , w którym „ ogień drugiej śmierci ” uderza w chrześcijańskich buntowników. To jest obraz przedstawiony w Dan.7:9-10, temat rozwinięty w Ap.20:10-15 i jest on tematem przesłania trzeciego anioła w Ap.14:9-10: „ I drugiego, trzeci anioł szedł za nimi, mówiąc donośnym głosem: Jeśli ktoś odda pokłon zwierzęciu i jego posągowi i przyjmie znamię na swoje czoło lub na swoją rękę, ten też będzie pić wino gniewu Bożego, rozlane bezprawnie mieszaniny do kielicha swego gniewu i będzie męczony ogniem i siarką przed świętymi aniołami i przed Barankiem ”: Tutaj niedziela jest utożsamiana z „ znakiem bestii ”.

Zwróć uwagę na identyczną zgodność numerów wybranych wersetów w Danielu 7: 9-10 i Objawieniu 14: 9-10 .

Czwarty anioł : pojawia się dopiero w Apo.18, gdzie wyobraża sobie ostateczne ogłoszenie trzech poprzednich orędzi adwentystycznych, które korzystają z całego Bożego światła, które je oświeca od 1994 r. aż do końca świata, to znaczy do wiosna 2030 r. Taką rolę musi odegrać ta praca. Światło, które je oświeciło, odsłania kolejne winy: religii katolickiej od 538 r.; wyznania protestanckiego od 1843 r.; i oficjalną instytucją adwentystów od 1994 r. Wszystkie te duchowe upadki miały w swoim czasie przyczynę: odrzucenie światła zaproponowanego przez Ducha Świętego Bożego w Jezusie Chrystusie. „ W czasie końca ”, o którym mowa w Dan.11:40, Kościół katolicki skupia w swoim przekleństwie wszystkie grupy religijne, chrześcijańskie lub nie, które uznają jego posługę i władzę; działo się to pod egidą tak zwanego sojuszu „ekumenicznego”, do którego po protestantyzmie w 1995 r. dołączył oficjalny adwentyzm.

2 Koryntian 4:3-4

„ …Jeśli nasza Ewangelia jest nadal zakryta, jest ona zakryta dla tych, którzy giną; za niewiernych, których inteligencję zaślepił Bóg tego wieku, aby nie widzieli blasku Ewangelii o chwale Chrystusa, który jest obrazem Boga . »

„A jeśli słowo prorocze pozostanie źle zrozumiane, stanie się tak tylko w przypadku tych, którzy muszą zaginąć”

Podsumowując objawienia przedstawione w tym dokumencie, wiedzcie, że aby „ usprawiedliwić świętość ”,

od wiosny 1843 roku ustanowiony dekretem stwórcy i prawodawcy Boga Daniela 8:14, zgodnie z jego „ wieczną Ewangelią ”,

na całej ziemi, każdy mężczyzna i każda kobieta,

aby otrzymać łaskę Bożą , należy przyjąć chrzest w imię Jezusa Chrystusa przez całkowite zanurzenie,

musi przestrzegać soboty , siódmego dnia odpoczynku sabatowego, uświęconego przez Boga w Księdze Rodzaju 2 i czwartego z 10 przykazań cytowanych w Księdze Wyjścia 20; to, aby zachować swoją łaskę,

muszą szanować boskie prawa moralne i prawa żywieniowe zapisane w Piśmie Świętym, w Księdze Rodzaju 1:29 i Księdze Kapłańskiej 11 (świętość ciała)

i nie powinien „ gardzić jego proroczym słowem ”, aby „nie zgasić Ducha Bożego ” (1 Tes. 5:20).

Każdy, kto nie spełnia tych kryteriów, jest skazany przez Boga na „ śmierć drugą ” opisaną w Objawieniu 20.

Samuela

 WYJAŚNIJ – JA DANIEL I APOKALIPSA

Paginacja poruszanych tematów

Część pierwsza: Uwagi przygotowawcze

Wykorzystuje automatyczne wyszukiwanie numerów stron używanego oprogramowania

Strona  tytułowa

07  Prezentacja

12  Bóg i jego stworzenia

13  Biblijne podstawy prawdy

16  Notatka zasadnicza : 7 marca 321 r., przeklęty dzień grzechu

26  Świadectwo Boga dane na ziemi

28  Uwaga : Nie należy mylić męczeństwa z karą

29  Księga Rodzaju: istotne prorocze podsumowanie

30  Wiara i niewiara

33  Jedzenie na odpowiednią pogodę

37  Objawiona historia prawdziwej wiary

39  Notatki przygotowawcze do Księgi Daniela

41  Wszystko zaczyna się od Daniela – KSIĘGI DANIELA

42  Daniel 1 – Przybycie Daniela do Babilonu

45  Daniel 2 – Posąg wizji króla Nabuchodonozora

56  Daniel 3 – Trzej towarzysze w piecu

62  Daniela 4 – król upokorzony i nawrócony

69  Daniel 5 – Wyrok króla Baltazara

74  Daniel 6 – Daniel w jaskini lwów

79  Daniela 7 - The cztery zwierzęta i mały róg papieski

90  Daniel 8 – Tożsamość papieska potwierdzona – boski dekret z Dan.8:14.

103  Daniel 9 – Zapowiedź czasu ziemskiej posługi Jezusa Chrystusa.

121  Daniela 10 – Zapowiedź wielkiego nieszczęścia – Wizje nieszczęścia

127  Daniel 11 – Siedem wojen w Syrii.

146  Daniela 12 – Uniwersalna misja adwentystów zilustrowana i opatrzona datą.

155  Wprowadzenie do symboliki proroczej

158  Adwentyzm

163  Pierwsze spojrzenie na Apokalipsę

167  Symbole Rzymu w proroctwach

173  Światło w szabat

176  Dekret Boży z Daniela 8:14

179  Przygotowanie na Apokalipsę

183  Podsumowanie Apokalipsy

188  Część druga: szczegółowe studium Apokalipsy

188  Objawienie 1 : Prolog – Powrót Chrystusa – Temat adwentystów

199  Objawienie 2 : Zgromadzenie Chrystusa od jego powstania do roku 1843

199 Okres  1 : Efez -  Okres 2 : Smyrna - Okres 3 : Pergamon -

IV era : Tiatyra

216  Objawienie 3 : Zgromadzenie Chrystusowe od 1843 r. – przywrócenie apostolskiej wiary chrześcijańskiej

216  Okres 5 : Sardes -  Okres 6 : Filadelfia -

223  Przeznaczenie adwentyzmu objawione w pierwszej wizji Ellen G. White

225  VII era : Laodycea

229  Objawienie 4 : sąd niebiański

232  Uwaga : BOskie PRAWO prorokuje

239  Objawienie 5 : Syn Człowieczy

244  Apokalipsa 6 : Aktorzy, kary Boże i znaki czasów ery chrześcijańskiej – Pierwsze 6 pieczęci

251  Objawienie 7 : Adwentyzm dnia siódmego zapieczętowany „ pieczęcią Boga ”: sabatem i tajemną „ siódmą pieczęcią ”.

259  Objawienie 8 : Pierwsze cztery „ trąby ”

268  Objawienie 9 : Piąta i szósta „ trąba ”

268  piąta „ trąbka ”

276  szósta „ trąbka ”

286  Objawienie 10 : „ mała otwarta księga ”

291  Koniec pierwszej części Apokalipsy

Część druga: opracowane tematy

292  Apokalipsa 11 : panowanie papieskie – ateizm narodowy – siódma „ trąba ”

305  Objawienie 12 : wielki plan centralny

313  Objawienie 13 : fałszywi bracia religii chrześcijańskiej

322  Objawienie 14 : Czas adwentyzmu dnia siódmego

333  Objawienie 15 : Koniec okresu próbnego

336  Objawienie 16 : Siedem ostatnich plag gniewu Bożego

345  Objawienie 17 : prostytutka zostaje zdemaskowana i zidentyfikowana

356  Objawienie 18 : prostytutka otrzymuje karę

368  Objawienie 19 : Bitwa Armagedonu Jezusa Chrystusa

375  Objawienie 20 : tysiąc lat siódmego tysiąclecia i sąd ostateczny

381  Objawienie 21 : symbolizowane uwielbione Nowe Jeruzalem

392  Objawienie 22 : Niekończący się dzień wieczności

405  Litera zabija, ale Duch ożywia

408  Ziemski czas Jezusa Chrystusa

410  Świętość i uświęcenie

424  Oddzielenie Księgi Rodzaju – od Księgi Rodzaju 1 do 22 –

525  Wypełnienie obietnic danych Abrahamowi: Księga Rodzaju 23 do…

528  Exodus i wierny Mojżesz – Z Biblii w ogóle – Godzina ostatniego wyboru – Adwentyzm dnia siódmego: oddzielenie, imię, historia – Najważniejsze sądy Boże – Boskość od A do Z – Wypaczenia tekstów biblijnych – Duch przywraca prawdę.

547  Poświęcenie końcowe

548 Ostatnie wezwanie

Uwaga: tłumaczenia na języki obce wykonywane są przy użyciu oprogramowania do automatycznego tłumaczenia, autor odpowiada wyłącznie za teksty w języku francuskim, czyli w języku oryginalnej wersji dokumentów.

Wyjaśnij mi Daniela i Apokalipsę

Prezentacja

Urodziłem się i żyję w tym wielce okropnym kraju, ponieważ Bóg symbolicznie nazywa jego stolicę „ Sodomą i Egiptem ” w Obj. 11:8. Jej model społeczeństwa, republikański i godny pozazdroszczenia, był naśladowany, rozpowszechniany i przyjmowany przez liczne narody na całym świecie; tym krajem jest Francja, dominujący kraj monarchiczny i rewolucyjny, eksperymentator pięciu republik z reżimami celnymi potępionymi przez Boga. Z dumą głosi i eksponuje swoje tablice praw człowieka, skandalicznie przeciwstawiając się tablicom ludzkich obowiązków zapisanych w formie „dziesięciu przykazań” przez samego Boga stwórcę. Od swego powstania i pierwszej monarchii podjęła obronę swego wroga, religii rzymskokatolickiej, której nauczanie nigdy nie przestało nazywać „złem” tego, co Bóg nazywa „dobrem”, i nazywać „dobrem” to, co nazywa „złem”. ”. Kontynuując swój nieubłagany upadek, rewolucja doprowadziła go do przyjęcia ateizmu. Tak więc, jako stworzenie, garnek ziemi, Francja jest uwikłana w konflikt, który przeciwstawia ją wszechmocnemu Bogu, autentycznemu garnkowi z żelaza; wynik był przewidywalny i przepowiedziany przez niego; doświadczy losu „ Sodomy ” winnej tych samych grzechów, które ją spotkały. Historia świata przez ostatnie 1700 lat była kształtowana przez jego zły wpływ, zwłaszcza poparcie dla władzy rzymskokatolickiego reżimu papieskiego, począwszy od jego pierwszego monarchy, Clovisa I, pierwszego króla Franków . Został ochrzczony w Reims 25 grudnia 498 roku. Data ta nosi znak obchodów Bożego Narodzenia, które Rzym niesprawiedliwie i skandalicznie powiązał z fałszywą datą narodzin Jezusa Chrystusa, Boga wcielonego, stwórcy świata i wszystko, co żyje lub istnieje; który słusznie rości sobie pretensje do tytułu „ Boga prawdy ”, ponieważ brzydzi się „ kłamstwem, którego ojcem jest diabeł ”, jak oświadczył Jezus.

Czy chcesz niezaprzeczalnego dowodu na to, że żaden rzymski papież nie ma prawa podawać się za sługę Jezusa Chrystusa? Oto ona, dokładna i biblijna: Jezus powiedział w Mat. 23:9: „ I nikogo na ziemi nie nazywajcie swoim ojcem; bo jeden jest wasz ojciec, który jest w niebie. »

Jak nazywa się papież na ziemi? Każdy może to zobaczyć, „ ojciec święty ”, a nawet „ ojciec bardzo święty ”. Księża katoliccy nazywani są także „ ojcami ”. Ta buntownicza postawa powoduje, że rzesze księży stawiają się w roli rzekomo niezastąpionych pośredników między Bogiem a grzesznikiem, podczas gdy Biblia uczy go swobodnego dostępu do Boga legitymizowanego przez Jezusa Chrystusa. W ten sposób wiara katolicka infantylizuje człowieka, aby wydawał się niezbędny i istotny. To odwrócenie uwagi od bezpośredniego wstawiennictwa Jezusa Chrystusa zostanie potępione przez Boga w proroctwie w Dan.8:11-12. Pytanie-Odpowiedź : Kto może uwierzyć, że potężny stwórca Bóg mógł wziąć na swoje sługi istoty ludzkie, które są Mu nieposłuszne z tak skandaliczną „ arogancją ” potępioną w Dan.7:8 i 8:25? Biblijna odpowiedź na tę infantylizację ludzkich umysłów znajduje się w wersecie z Jer. 17:5: „ Tak mówi Jahwe: Przeklęty człowiek , który ufa człowiekowi , który przyjmuje ciało na oparcie i który odwraca swoje serce od Jahwe ! »

Ponieważ to Francja w ogromnym stopniu ukształtowała historię religijną dużej części ery chrześcijańskiej, Bóg dał Francuzowi misję ujawnienia jego przeklętej roli; to poprzez naświetlenie ukrytego znaczenia jego proroczych objawień, zakodowanych w ściśle biblijnym kodzie.

W 1975 roku otrzymałem zapowiedź mojej proroczej misji poprzez wizję, której prawdziwe znaczenie zrozumiałem dopiero w 1980 roku, po moim chrzcie. Ochrzczony w wierze chrześcijańskiej Adwentystów Dnia Siódmego, od 2018 roku wiem, że powierzono mi posługę na czas jubileuszu (7 razy 7 lat), który zakończy się wiosną 2030 roku powrotem w chwale Pan Bóg Wszechmogący, Jezus Chrystus.

Do osiągnięcia zbawienia wiecznego nie wystarczy uznanie istnienia Boga czy Jezusa Chrystusa .

Przypominam sobie tutaj, że przed powrotem do nieba Jezus skierował do swoich uczniów słowa z tych wersetów od Mat. 28:18 do 20: „Jezus zbliżywszy się, tak do nich mówił: Dana mi jest wszelka władza w niebie i na ziemi. Idźcie więc i czyńcie uczniami wszystkie narody , udzielając im chrztu w imię Ojca i Syna, i Ducha Świętego , i ucząc je przestrzegać wszystkiego, co wam przykazałem . A oto Ja jestem z wami przez wszystkie dni, aż do skończenia świata ”. Jego boski Duch natchnął apostoła Piotra inną formalną i uroczystą deklaracją z Dziejów Apostolskich 4:12: „Nie ma w żadnym innym zbawienia; bo nie dano ludziom pod niebem żadnego innego imienia, przez które moglibyśmy być zbawieni ”.

Zatem, zrozumcie, religia, która jedna nas z Bogiem, nie opiera się na dziedzictwie religijnym wynikającym z tradycji ludzkich. Wiara w odkupicielską, dobrowolną ofiarę złożoną przez Boga poprzez Jego ludzką śmierć w Jezusie Chrystusie, jest jedynym sposobem na uzyskanie naszego pojednania z doskonałą sprawiedliwością Jego boskiej świętości. Ponadto, kimkolwiek jesteś, niezależnie od pochodzenia, odziedziczonej religii, narodu, rasy, koloru skóry, języka, a nawet statusu wśród ludzi, twoje pojednanie z Bogiem następuje jedynie przez Jezusa Chrystusa i trzymanie się Jego nauczania, do którego się zwraca swoim uczniom aż do skończenia świata; jak wynika z tego dokumentu.

Wyrażenie „ Ojciec, Syn i Duch Święty ” oznacza trzy kolejne role, jakie pełni jedyny Bóg w swoim planie zbawienia ofiarowanego winnemu grzesznikowi człowiekowi, skazanemu na „śmierć drugą ”. Ta „trójca” nie jest zgromadzeniem trzech Bogów, jak wierzą muzułmanie, co usprawiedliwia ich odrzucenie tego chrześcijańskiego dogmatu i jego religii. Jako „ Ojciec ” Bóg jest naszym stwórcą dla wszystkich; jako „ Syn ” dał sobie ciało cielesne, aby w ich miejsce odpokutować za grzechy swoich wybranych; w „ Duchu Świętym ”, Bóg, Duch Chrystusa Zmartwychwstałego, przychodzi, aby pomóc swoim wybranym w osiągnięciu sukcesu w nawróceniu, uzyskując „ uświęcenie, bez którego nikt nie ujrzy Pana ”, zgodnie z tym, czego naucza apostoł Paweł w Hebr.12. : 14; „ uświęcenie ” oznacza bycie oddzielonym dla Boga i przez Boga. Potwierdza akceptację wybrańca i objawia się w dziełach jego wiary, w jego miłości do Boga oraz w Jego natchnionej i objawionej prawdzie biblijnej.

Lektura tego dokumentu jest niezbędna, aby zrozumieć bardzo wysoki poziom klątwy , która ciąży na narodach ziemi, ich instytucjach religijnych oraz instytucjach zachodniego świata chrześcijańskiego, szczególnie z powodu ich chrześcijańskiego pochodzenia; ponieważ droga wytyczona przez Jezusa Chrystusa stanowi jedyną i wyłączną drogę zbawienia w zamyśle Bożym; w rezultacie wiara chrześcijańska pozostaje głównym celem ataków diabła i demonów.

Zasadniczo projekt zbawienia zaprojektowany przez Boga stwórcę jest prosty i logiczny. Religia jednak nabiera złożonego charakteru ze względu na fakt, że ci, którzy ją nauczają, myślą jedynie o usprawiedliwieniu swojej koncepcji religijnej, a praktykując grzech, często z niewiedzy, koncepcja ta nie jest już zgodna z wymaganiami Boga. W efekcie uderza ich swoim przekleństwem, które oni interpretują na swoją korzyść i nie słyszą boskich wyrzutów.

Utwór ten nie jest przeznaczony do otrzymania nagrody literackiej; dla Boga Stwórcy jego jedyną rolą jest wystawienie wybranych na próbę wiary, która pozwoli im uzyskać życie wieczne zdobyte przez Jezusa Chrystusa. Znajdziesz tam powtórzenia, ale jest to styl, którego używa Bóg, wykuwając te same nauki, które objawia poprzez różne obrazy i symbole. Te liczne powtórzenia stanowią najlepszy dowód ich autentyczności i świadczą o wadze, jaką przywiązywał do ilustrowanych prawd. Przypowieści nauczane przez Jezusa potwierdzają to podkreślenie i powtórzenie.

Znajdziecie w tym dziele objawienia dane przez wielkiego stwórcę Boga, który nawiedził nas pod ludzkim imieniem Jezus z Nazaretu, który występował pod tytułem „namaszczony”, czyli „mesjasz”, zgodnie z hebrajskim „maszjaszem” cytowanym w Dan 0,9:25 lub „chrystus” od greckiego słowa „christos” występującego w pismach Nowego Przymierza. W Nim Bóg przyszedł, aby złożyć swoje doskonale czyste życie jako dobrowolną ofiarę, aby uprawomocnić rytuały ofiar ze zwierząt, które poprzedzały Jego przyjście od czasu grzechu pierworodnego popełnionego przez Ewę i Adama. Termin „ namaszczony ” oznacza osobę, która otrzymuje namaszczenie Duchem Świętym, symbolizowane przez oliwę z drzew oliwnych. Prorocze objawienie dane przez Boga w wyłącznym imieniu Jezusa Chrystusa i Jego odkupieńcze dzieło prowadzi jego wybranych na ścieżkę prowadzącą do życia wiecznego. Ponieważ samo zbawienie z łaski nie chroni wybrańców przed wpadnięciem w pułapki, których nie są świadomi. Dlatego też w celu uzupełnienia swojej oferty łaski Bóg w imieniu Jezusa Chrystusa przychodzi, aby ujawnić istnienie głównych pułapek, które pozwalają Jego ostatnim sługom czasu końca analizować, osądzać i jasno rozumieć pomieszane sytuację powszechnej religii chrześcijańskiej, która panuje w ostatniej epoce ziemskiego zbawienia.

Ale przed siewem zaleca się wykorzenienie; ponieważ natura Boga Stwórcy jest zniekształcona przez nauki wielkich religii monoteistycznych panujących na ziemi. Wszystkich łączy to, że przymusowo narzucają jedynego Boga i w ten sposób świadczą o swoim oddzieleniu i jakiejkolwiek relacji z Nim. Pozorna wolność związana z wiarą chrześcijańską wynika jedynie z aktualnych okoliczności tamtych czasów, ale gdy tylko Bóg pozwoli demonom swobodnie działać, ta nietolerancja wobec tych, którzy za nimi nie podążają, pojawi się ponownie. Gdyby Bóg chciał działać poprzez przymus, wystarczyłoby Mu po prostu ukazać się ich oczom, aby uzyskać od swoich stworzeń, aby były posłuszne całej Jego woli. Jeżeli nie postąpił w ten sposób, to dlatego, że jego wybór wybieranych urzędników opiera się wyłącznie na wolnym wyborze, czy go kochać, czy odrzucić; wolnego wyboru, jaki daje wszystkim swoim stworzeniom. A jeśli istnieje jakieś ograniczenie, to tylko związane z naturalnym charakterem wybranych, których Bóg miłości popycha i przyciąga ze względu na ich indywidualną, wolną naturę. I to imię miłość dobrze do niej pasuje, ponieważ ją sublimuje, oferując swoim stworzeniom demonstrację wprowadzoną w czyn, co czyni ją niepodważalną; czyni to poprzez ofiarowanie swojego życia, aby w osobie Jezusa Chrystusa odpokutować za grzechy odziedziczone i popełnione przez jego wybranych w czasie ich niewiedzy i słabości. Uwaga ! Na ziemi słowo miłość przybiera jedynie formę uczucia i jego słabości. To Boże jest mocne i doskonale sprawiedliwe; co robi różnicę, ponieważ przybiera formę zasady, zgodnie z którą uczucia są całkowicie kontrolowane. Prawdziwa religia zatwierdzona przez Boga opiera się zatem na swobodnym przylgnięciu do Jego osoby, Jego myśli i Jego zasad ustanowionych w prawach. Całe życie ziemskie opiera się na prawach fizycznych, chemicznych, moralnych, psychicznych i duchowych. Tak jak myśl o ucieczce od prawa ziemskiej grawitacji i jego zniknięciu nie przyszłaby do głowy człowieka, tak jego duch może rozwijać się harmonijnie jedynie w szacunku i posłuszeństwie prawom i zasadom ustanowionym przez Boga stwórcę. I te słowa apostoła Pawła z 1 Kor. 10:31 są zatem doskonale uzasadnione: „ Czy jecie, czy pijecie, czy cokolwiek innego czynicie, wszystko czyńcie na chwałę Bożą ”. Zastosowanie tego bezpłatnego zaproszenia jest możliwe dzięki temu, że w Biblii i tylko w niej Bóg przekazał i objawił swoje boskie opinie. Ważne jest, aby wziąć pod uwagę jego opinię w realizacji dzieła „ uświęcenia, bez którego ”, zgodnie z Hebr. 12:14, „ nikt nie ujrzy Pana ”. Czasem jego opinia przybiera formę recepty, jednak nie jest ona bardziej dyskusyjna niż opinia lekarza specjalisty, któremu człowiek śpieszy się podporządkować, sądząc, że działa w swoim najlepszym interesie dla swojego zdrowia fizycznego lub psychicznego (nawet psychicznego). jeśli się myli). Bóg Stwórca jest przede wszystkim jedynym i prawdziwym lekarzem dusz, którego zna w najdrobniejszych szczegółach. Boli, ale goi się, gdy sytuacja jest sprzyjająca. Ale ostatecznie zniszczy i unicestwi całe życie niebieskie i ziemskie, które okazało się niezdolne do kochania go, a tym samym do posłuszeństwa.

Nietolerancja religijna jest zatem odkrywczym owocem fałszywej religii monoteistycznej. Stanowi to bardzo poważną winę i grzech, gdyż wypacza charakter Boga, a atakując Go, nie naraża się na ryzyko uzyskania Jego błogosławieństwa, łaski i zbawienia. Jednak Bóg używa go jak bicza, aby ukarać i uderzyć niewierzącą lub niewierną ludzkość. Opieram się tutaj na świadectwach biblijnych i historycznych. Rzeczywiście pisma Starego Przymierza uczą nas, że aby ukarać niewierność swego ludu, narodu zwanego Izraelem, Bóg posłużył się ludem „filistyńskim”, swoim najbliższym sąsiadem. W naszych czasach naród ten kontynuuje tę akcję pod nazwą „Palestyńczyk”. Później, gdy chciał ujawnić swój wyrok i ostateczne potępienie tego ziemskiego, cielesnego Izraela, zwrócił się o pomoc do chaldejskiego króla Nabuchodonozora; to trzy razy. W trzecim, w roku – 586, naród został zniszczony, a ocaleni ludzie zostali deportowani do Babilonu na okres „70 lat” przepowiedziany w Jer. 25:11. Jeszcze później, za odmowę uznania Jezusa Chrystusa za swego mesjasza, naród został ponownie zniszczony przez wojska rzymskie dowodzone przez Tytusa, następcę cesarza Wespazjana. W epoce chrześcijańskiej, która w 321 r. oficjalnie popadła w grzech, wiara chrześcijańska została poddana nietolerancji papieży z 538 r. I ta dominująca wiara katolicka szukała kłótni z ludami Bliskiego Wschodu, które w tym samym VI wieku stały się religijnie muzułmańskie . Niewierne chrześcijaństwo znalazło tam wiecznego i groźnego przeciwnika. Bo opozycja religijna obu obozów jest jak bieguny, całkowicie przeciwstawne aż do końca świata. Niewierzący jest także dumny i szuka chwały wyłączności; nie otrzymując tego od Boga, przypisuje to sobie i nie akceptuje wyzwań. Ten opis jednostki charakteryzuje, także zbiorowo, członków należących do różnych zgromadzeń i grup w różnych religiach fałszywych. Potępianie nietolerancji nie oznacza, że Bóg jest tolerancyjny. Nietolerancja jest ludzką praktyką inspirowaną obozem demonicznym. Słowo tolerancyjny sugeruje myśl o nietolerancji, a słowo prawdziwej wiary to aprobata lub dezaprobata zgodnie z biblijną zasadą „tak lub nie”. Bóg ze swej strony popiera istnienie zła, nie tolerując go; wspiera ją przez zaplanowany w swoim projekcie czas wolności w zakresie wyboru wybieranych przez siebie urzędników. Słowo tolerancja odnosi się zatem tylko do ludzkości i termin ten pojawił się w edykcie nanteskim Henryka IV z 13 kwietnia 1598 r. Jednak po zakończeniu czasu łaski zło i ci, którzy to czynią, zostaną zniszczeni. Tolerancja zastąpiła wolność religijną daną człowiekowi od Boga.

Ogłasza się menu tego dzieła; dowody zostaną zaprezentowane i zademonstrowane na wszystkich stronach.

Bóg i jego dzieła

Słownik duchowy, którym posługują się mężczyźni w Europie Łacińskiej, kryje w sobie istotne przesłania przekazane przez Boga. Tak jest przede wszystkim ze słowem Apokalipsa, które w tym aspekcie przywołuje na myśl wielką katastrofę, której ludzie się boją. Jednak za tym przerażającym terminem kryje się tłumaczenie „Objawienie”, które objawia Jego sługom w Chrystusie rzeczy niezbędne do ich zbawienia. Zgodnie z zasadą, która głosi, że szczęście jednych powoduje nieszczęście drugich, należących do przeciwnego obozu, przesłania o absolutnych przeciwieństwach są bardzo bogate w nauczanie i bardzo często sugerowane w najświętszym „Objawieniu” danym apostołowi Janowi.

Inny termin, słowo „anioł”, kryje w sobie ważne lekcje. To francuskie słowo pochodzi od łacińskiego słowa „angelus”, zaczerpniętego z greckiego „aggelos”, co oznacza: posłaniec. To tłumaczenie ukazuje nam wartość, jaką Bóg nadaje swoim stworzeniom, swoim odpowiednikom, których stworzył wolnymi i stosunkowo niezależnymi. Ponieważ życie jest dane przez Boga, niezależność ta zachowuje logiczne ograniczenia. Jednak termin „posłaniec” ukazuje nam, że Bóg postrzega swoich wolnych odpowiedników jako żywe przesłania. Zatem każde stworzenie reprezentuje przesłanie złożone z doświadczenia życiowego naznaczonego osobistymi wyborami i pozycjami, które tworzą to, co Biblia nazywa „duszą”. Każde stworzenie jest wyjątkowe jako żywa dusza. Bo o czym nie wiedzieli pierwsi niebiańscy odpowiednicy stworzeni przez Boga, ci, których tradycyjnie nazywamy „aniołami”, to to, że Ten, który dał im życie i prawo do życia, może je odebrać. Zostali stworzeni, aby żyć wiecznie i nawet nie znali znaczenia słowa śmierć. Ma im ujawnić, co oznacza słowo śmierć, że Bóg stworzył nasz ziemski wymiar, w którym gatunek ludzki, czyli Adam, miałby pełnić rolę śmiertelnika po grzechu w Ogrodzie Eden. Poselstwo, które reprezentujemy, podoba się Bogu tylko wtedy, gdy jest zgodne z Jego standardami dobra i dobra. Jeśli to przesłanie spełnia swój standard zła i zła, ten, kto je niesie, jest typem buntownika, którego skazuje na wieczną śmierć, na ostateczne zniszczenie i unicestwienie całej jego duszy.

Biblijne podstawy prawdy

Bóg uznał za dobre i słuszne ujawnienie najpierw Mojżeszowi początków naszego ziemskiego systemu, aby każdy człowiek o tym wiedział. Wskazuje tam na priorytet nauczania duchowego. W tym działaniu ukazuje nam podstawy swojej prawdy , która zaczyna się od regulowania porządku czasu. Bóg bowiem jest Bogiem porządku i szlachetnej konsekwencji. W porównaniu z jego standardami odkryjemy głupi i niespójny aspekt naszego obecnego porządku ustanowionego przez człowieka grzechu. Bo to rzeczywiście grzech i już grzech pierworodny zmienia wszystko.

Przede wszystkim jednak trzeba zrozumieć, że „ początek ” cytowany przez Boga w Biblii i pierwsze słowo księgi zwanej „Księgą Rodzaju” brzmi „pochodzenie”, nie dotyczy „początku ” życia, a jedynie o stworzeniu przez Niego całego naszego ziemskiego wymiaru, który obejmuje gwiazdy niebiańskiego kosmosu, wszystkie stworzone czwartego dnia po samej Ziemi. Mając tę myśl na uwadze, możemy zrozumieć, że ten specyficzny ziemski system, w którym noce i dni następują jedna po drugiej, został stworzony, aby stać się środowiskiem, w którym Bóg i Jego wierni wybrani oraz obóz wroga diabła staną naprzeciw siebie. Ta walka dobra Bożego ze złem diabła, pierwszego grzesznika w dziejach życia, jest jego racją bytu i podstawą całego objawienia się Jego uniwersalnego i wielostronnego planu zbawczego. Podczas tej pracy odkryjesz znaczenie pewnych zagadkowych słów wypowiedzianych przez Jezusa Chrystusa podczas Jego ziemskiej posługi. Zobaczysz w ten sposób, jakie znaczenie nabierają one w wielkim projekcie rozpoczętym przez jedynego wielkiego Boga, stwórcę wszelkich form życia i materii. W tym miejscu zamykam ten ważny nawias i wracam do tematu porządku czasu ustanowionego przez tego Najwyższego Władcę istnienia.

Przed grzechem życie Adama i Ewy było zorganizowane w oparciu o siedmiodniowe tygodnie. Zgodnie ze wzorem czwartego z dziesięciu przykazań (czyli Dekalogu), który o tym przypomina , dzień siódmy jest dniem uświęconym dla odpoczynku przez Boga i przez człowieka, a wiedząc dzisiaj, co prorokuje to działanie, możemy zrozumieć, dlaczego Bóg trzyma się szanuj tę praktykę. W swoim ogólnym projekcie, który wyjaśnia przyczyny tego konkretnego ziemskiego stworzenia, tydzień, proponowana jednostka czasu, przepowiada siedem tysięcy lat, podczas których dokona się wielki projekt powszechnego (i wielostronnego) ukazania Jego miłości i sprawiedliwości. W tym programie, analogicznie do pierwszych sześciu dni tygodnia, pierwsze sześć tysiącleci zostanie poświęconych przejawowi Jego miłości i cierpliwości. I podobnie jak siódmy dzień, siódme tysiąclecie będzie poświęcone ustanowieniu Jego doskonałej sprawiedliwości. Mogę podsumować ten program w ten sposób: sześć dni (z tysiąca lat = sześć tysięcy lat) na ocalenie i siódmy (= tysiąc lat) na osądzenie i unicestwienie ziemskich i niebiańskich buntowników. Ten zbawczy projekt będzie opierał się całkowicie na dobrowolnej ofierze odkupieńczej złożonej przez Boga Stwórcę, w ziemskim, boskim aspekcie osoby, z woli Bożej nazwanej Jezusem Chrystusem w wersji greckiej lub według hebrajskiej Jezusem Mesjaszem.

Przed grzechem, w pierwotnym, doskonałym porządku Bożym, cały dzień składa się z dwóch kolejnych równych części; Po 12 godzinach księżycowej nocy następuje 12 godzin światła słonecznego i cykl się powtarza. W naszym obecnym stanie sytuacja taka występuje tylko dwa dni w roku, w czasie równonocy wiosennej i jesiennej. Wiemy, że obecne pory roku wynikają z przechylenia osi Ziemi, dlatego możemy zrozumieć, że to nachylenie pojawiło się w wyniku grzechu pierworodnego popełnionego przez pierwszą parę, Adama i Ewę. Przed grzechem, bez tej skłonności, prawidłowość Bożego porządku była doskonała.

Całkowity obrót Ziemi wokół Słońca wskazuje jednostkę roku. W swoim świadectwie Mojżesz opowiada historię wyjścia Hebrajczyków wybawionych przez Boga z niewoli egipskiej. I właśnie w dniu tego wyjścia Bóg powiedział do Mojżesza w Księdze Wyjścia 12:2: „ Ten miesiąc będzie dla ciebie pierwszym miesiącem roku; będzie dla ciebie przez pierwszy miesiąc . Takie naleganie świadczy o wadze, jaką Bóg nadaje tej rzeczy. Hebrajski kalendarz dwunastu miesięcy księżycowych zmieniał się w czasie i poza porządkiem słonecznym konieczne było dodanie dodatkowego trzynastego miesiąca, aby po kilku latach narastania tego opóźnienia odzyskać zgodność. Hebrajczycy wyszli z Egiptu ” 14 dzień pierwszego miesiąca roku ”, który logicznie rozpoczynał się w dniu równonocy wiosennej; imię, które oznacza dokładnie „pierwszy raz”.

Nakaz wydany przez Boga: „ ten miesiąc będzie dla was pierwszym miesiącem roku ” nie jest trywialny, gdyż skierowany jest do wszystkich ludzi, którzy aż do skończenia świata będą upomnieć się o Jego zbawienie; Hebrajski Izrael, odbiorca Bożego Objawienia, będący jedynie awangardą wielkiego uniwersalnego projektu zbawienia w ramach swego boskiego programu. Po jego czasie księżycowym nastąpi czas słoneczny Chrystusa, przez który Boży plan zbawienia objawi się w całym świetle.

Doskonałe przywrócenie tych boskich standardów nigdy nie nastąpi na ziemi zamieszkanej przez zbuntowanych i niegodziwych ludzi. Jednak w indywidualnej relacji, jaką mamy z Bogiem, pozostaje możliwe działanie tego potężnego, niewidzialnego, stwórczego Ducha, który wywyższa miłość w równym stopniu jak sprawiedliwość. A każda relacja z nim musi zaczynać się od poszukiwania jego wartości, a przede wszystkim porządku czasu. Jest to akt wiary, całkiem prosty i pozbawiony jakiejkolwiek szczególnej zasługi; minimum do zaoferowania z naszej ludzkiej strony. A gdy nasze podejście będzie dla Niego przyjemne, możliwa stanie się pełna miłości relacja stworzenia i jego Stwórcy. Nieba nie zdobywa się wyczynami i cudami, ale znakami wzajemnej uwagi, które wyrażają prawdziwą miłość. To właśnie każdy może odkryć w dziele Jezusa Chrystusa, który dobrowolnie oddał swoje życie na znak powołania, aby zbawić tylko swoją, ukochaną osobę.

Po tym godnym podziwu obrazie porządku boskiego przyjrzyjmy się żałosnemu aspektowi naszego porządku ludzkiego. Porównanie to jest tym bardziej konieczne, że pozwoli nam zrozumieć wyrzuty, jakie Bóg przepowiedział przez swego proroka Daniela, a którego Jezus w swojej godzinie potwierdził jako takie. Wśród tych wyrzutów czytamy w Dan.7:25: „ Będzie miał zamiar zmienić czasy i prawo ”. Bóg zna tylko jeden standard tych rzeczy; te, które sam ustanowił od stworzenia świata, a następnie objawił Mojżeszowi. Kto odważył się popełnić taką zbrodnię? Dominujący reżim, któremu przypisuje „ arogancję ” i „ sukces jego sztuczek ”. Opisywany także jako „ inny król ”, synteza tych kryteriów sugeruje władzę religijną. Co więcej, oskarżany o „ prześladowanie świętych ”, możliwości interpretacyjne zawężają i zamykają rzymski reżim papieski, ustanowiony dopiero od 538 r . dekretem należnym cesarzowi Justynianowi I. Ale Apokalipsa zwana Apokalipsą ujawni fakt, że ta data 538 jest jedynie konsekwencją i przedłużeniem zła wymierzonego przeciwko „ czasom i prawu Bożemu” z 7 marca 321 roku przez rzymskiego cesarza Konstantyna I. Jego zbrodnia będzie często wspominana w tym opracowaniu, gdyż ta zła data niesie klątwę na czystą i doskonałą wiarę chrześcijańską, ustanowioną w czasach apostolskich. To dzielenie się winą, w sposób zastępczy, pogańskiego cesarskiego Rzymu i rzymskokatolickiego papieskiego Rzymu jest głównym kluczem do proroczego objawienia skonstruowanego w świadectwach spisanych przez Daniela. Bo cesarz pogański ustanowił pierwszy dzień odpoczynku, ale taki jest chrześcijański reżim papieski którzy religijnie narzucili je w jego „ zmienionej ”, szczególnej i ludzkiej formie, dziesięciu przykazań Bożych.

Uwaga zasadnicza: 7 marca 321 r., przeklęty dzień grzechu

I potężnie przeklęty, ponieważ 7 marca 321 roku reszta świętego siódmego dnia szabatu została, na mocy datowanego dekretu cesarskiego, oficjalnie zastąpiona pierwszym dniem. W tamtym czasie ten pierwszy dzień był przez pogan poświęcony kultowi Boga Słońca, SOL INVICTVS, czyli oburzającemu NIEPOKONANEmu SŁOŃCU, które było już przedmiotem czci Egipcjan w czasie Exodusu Hebrajczyków, ale także w Ameryce przez Inków i Azteków, a do dziś przez Japończyków (kraj „wschodzącego słońca”). Diabeł zawsze używa tych samych recept, aby doprowadzić ludzi do upadku i potępienia przez Boga. Wykorzystuje ich powierzchowność i cielesność, co prowadzi ich do pogardy dla życia duchowego i lekcji z przeszłości historycznej. Dziś, 8 marca 2021 r., kiedy piszę tę notatkę, wiadomość ta potwierdza wagę tego oburzenia, jest to prawdziwa boska lèse-majesté i po raz kolejny boski czas nabiera pełnego znaczenia. Dla Boga pora roku zaczyna się wiosną i kończy wraz z końcem zimy, według naszego obecnego kalendarza rzymskiego, od 20 marca do 20 marca następnego roku. Wydaje się więc, że 7 marca 321 r. był dla Boga 7 marca 320 r., czyli 13 dni przed wiosną 321 r. Zatem dla Boga był to rok 320, który dobiegł końca obrzydliwym czynem wymierzonym przeciwko Jego sprawiedliwemu i święte boskie prawo. Według czasu Bożego rok 2020 stanowi 17. rocznicę (17: liczba wyroku) w liczbie stuleci od roku 320. Nic więc dziwnego, że od początku roku 2020 boskie przekleństwo weszło w agresywną fazę w postaci zaraźliwego wirusa, który wywołał panikę na Zachodzie, w społeczeństwie ludzi, którzy całkowicie zaufali nauce i jej postępowi. Panika jest konsekwencją niemożności opracowania skutecznego leku lub szczepionki pomimo wysokich umiejętności technicznych obecnych naukowców. Nadając tym 17 wiekom wartość proroczą, niczego nie wymyślam, gdyż dla Boga liczby mają znaczenie duchowe, które On objawia i wykorzystuje w konstrukcji swoich proroctw, a właśnie w Objawieniu 17 rozdział poświęcony jest tematowi „ sąd nierządnicy, która siedzi nad wieloma wodami ” . „ Wielki Babilon ” to jego nazwa, a „wielkie wody ” z nim związane sugerują „ rzekę Eufrat ”, na którą Bóg celuje w przesłaniu „ szóstej trąby ” z Obj. 9:13, symbolu nadchodzącej trzeciej wojny światowej. Za tymi symbolami kryje się papieski katolicyzm i niewierna chrześcijańska Europa, źródła i cele jego gniewu. Walka między Bogiem a ludźmi właśnie się rozpoczęła; garnek żelazny kontra garnek gliniany, wynik walki jest przewidywalny; lepiej, jest przepowiedziane i zaprogramowane. Jak Bóg zamierzał uczcić 1700. rocznicę przypadającą 7 marca 320 r. (320 dla niego i jego wybranych; 321 dla fałszywie religijnego i profanacyjnego świata)? Od dawna wierzyłem, że stanie się to poprzez wejście w wojnę światową, ale wojnę światową, która zakończy się w formie atomowej, ponieważ Bóg przepowiedział ją trzykrotnie w Dan.11:40 do 45, Ezechiela 38 i 39 i wreszcie w Obj. 9:13 do 21. Walka zapoczątkowana przez Boga przeciwko zbuntowanej ludzkości od wiosny 2020 roku jest tego samego rodzaju, co walka, którą prowadził przeciwko faraonowi Egiptu w czasach Mojżesza; a wynik końcowy będzie taki sam; wróg Boga straci tam życie, jak faraon, który w swoim czasie widział śmierć swego pierworodnego syna i stracił własne. 8 marca 2021 roku zauważam, że ta interpretacja nie została spełniona, ale przygotowywałem się do niej przez około miesiąc, zdając sobie sprawę z boskiego natchnienia, że 321 było dla Boga 320 i że w związku z tym planował przekląć, a nie tylko dzień 7 marca 2020 r., ale cały rok, z którym związany jest ten przeklęty dzień, stosując przy tej karze zasadę przytoczoną w Liczb 14,34: „Tak jak czterdzieści dni spędziłeś na zwiedzaniu tej ziemi, tak poniesie karę za wasze winy czterdzieści lat, po roku za każdy dzień „.

Ale do tej obserwacji można dodać jedną rzecz. Nasz fałszywy kalendarz nie tylko myli się co do początku roku, ale także co do daty narodzin Jezusa Chrystusa. Błędnie w V wieku mnich Dionizjusz Mały umieścił to na śmierci króla Heroda, która faktycznie miała miejsce w – 4 jego kalendarzu. Do tych 4 lat musimy dodać „ dwa lata ” oszacowane przez Heroda jako wiek Mesjasza, którego chciał zabić zgodnie z Mat. 2:16: „ Wtedy Herod, widząc, że został oszukany przez mędrcy rozgniewali się bardzo i posłał, aby zabić wszystkie dzieci w wieku do dwóch lat , które były w Betlejem i na całym jego terytorium, według daty , o której dokładnie zapytał mędrców . Tak więc, licząc lata, Bóg dodaje 6 lat do naszej zwykłej fałszywej i wprowadzającej w błąd daty, a narodziny Jezusa miały miejsce wiosną tego roku – 6. W rezultacie rok 320 był dla niego: 326 i 17. świecka rocznica naszego roku 2020 była dla niego rokiem 2026 od prawdziwego momentu narodzenia Jezusa Chrystusa. Ta liczba 26 to numer tetragramu „JHWH”, po hebrajsku „Yod, Hé, Wav, Hé”, którym Bóg nazwał siebie, na pytanie Mojżesza: „Jak masz na imię ? » ; to według Księgi Wyjścia 3:14. Zatem wielki Bóg Stwórca miał jeszcze jeden powód, aby oznaczyć swoją osobistą pieczęcią królewską ten dzień naznaczony wszechpotężną boską klątwą; i tak do końca świata. Plaga chorób zakaźnych pojawiająca się w tym roku 2026 czasu boskiego właśnie potwierdziła ciągłość tej klątwy, która będzie przybierać różne formy w ciągu ostatnich lat życia na planecie Ziemia. Trzecia wojna nuklearna będzie oznaczać „ koniec ” „ czasów narodów ” ogłoszonych przez Jezusa Chrystusa w Mat. 24:14: „ Ta dobra nowina o królestwie będzie głoszona po całym świecie na świadectwo wszystkim narody. Wtedy nadejdzie koniec .” Ten „ koniec ” rozpocznie się wraz z zakończeniem okresu karencji; oferta zbawienia dobiegnie końca. Próba wiary oparta na szacunku dla Jego świętego Sabatu definitywnie oddzieli obóz „ owiec ” od obozu „ kóz ” z Mat. 25:32-33: „ Wszystkie narody zostaną zgromadzone przed nim. On oddzieli jednych od drugich, jak pasterz oddziela owce od kozłów; i postawi owce po swojej prawej stronie, a kozy po swojej lewej stronie ”. Dekret prawa nakładający obowiązek niedzieli rzymskiej ostatecznie doprowadzi do skazania prawdziwych wybranych świętych Jezusa Chrystusa na śmierć. Ta sytuacja wypełni słowa z Dan.12:7: „ I usłyszałem człowieka odzianego w lniane szaty, stojącego nad wodami rzeki; podniósł swą prawicę i lewicę do nieba i przysiągł na Żyjącego na wieki, że stanie się to w czasie i czasach, i połowie czasu, i że to wszystko się skończy, gdy siła ludu święty zostanie całkowicie załamany .” Z ludzkiego punktu widzenia ich sytuacja będzie rozpaczliwa, a śmierć bliska. To wtedy wychodzą na światło dzienne słowa Jezusa Chrystusa zacytowane w Mat. 24:22: „ A gdyby te dni nie były skrócone, nikt nie byłby zbawiony; lecz ze względu na wybranych dni te zostaną skrócone ”. Rok 6000 zakończy się przed 3 kwietnia 2036 roku czasu Bożego, czyli 3 kwietnia 2030 roku naszego fałszywego kalendarza, który przypada 2000 lat po dniu ukrzyżowania Jezusa Chrystusa dokonanym 14 dnia po rozpoczęciu wiosny . 30. I te „ dni ” należy „ skrócić ” lub skrócić. Oznacza to, że data wejścia w życie wyroku śmierci będzie poprzedzać tę datę. Jest to bowiem sytuacja nadzwyczajna, która wymaga bezpośredniej interwencji Chrystusa, aby ocalić swoich wybranych . Musimy zatem wziąć pod uwagę priorytet Boga, jakim jest uwielbienie standardu „ czasu ”, który dał swojemu ziemskiemu stworzeniu. To On zainspiruje buntowników dni ostatecznych do wybrania daty, która przekroczy o kilka dni pierwszy dzień wiosny 2030 roku, za którym zamyka się 6000 lat ziemskiej historii. Pojawiają się wówczas dwie możliwości: data, która do końca pozostanie nieznana, lub 3 kwietnia 2030 r., który wyznacza maksymalną możliwą i duchowo znaczącą granicę. Weź pod uwagę, że pomimo swojej ogromnej wagi, 14. dzień roku ukrzyżowania Jezusa Chrystusa nie jest odpowiedni do oznaczania końca 6000 lat historii świata, a tym bardziej początku 7. tysiąclecia . Dlatego też stawiam swoją preferencję i wiarę na wiosenną datę 21 marca 2030 r., datę „ skróconego ” proroczego czasu 3 kwietnia lub datę pośrednią. Naznaczona naturą stworzoną przez Boga wiosna ma decydujące znaczenie, gdy chcemy policzyć 6000 lat historii ludzkości; co staje się możliwe od chwili, gdy Adam i Ewa zgrzeszyli. W biblijnym przekazie Księgi Rodzaju dni poprzedzające tę pierwszą wiosnę były dniami wiecznymi. Czas odliczony przez Boga to czas krainy grzechu i 6000 lat, które według proroków tydzień rozpoczyna się wraz z początkiem pierwszej wiosny, a kończy wraz z końcem ostatniej zimy. Pewnej wiosny rozpoczęło się odliczanie do 6000 lat. Z powodu grzechu Ziemia przechyliła swoją oś o 23° 26' i mogły rozpocząć się następujące po sobie pory roku. W żydowskich świętach Starego Przymierza dominują dwa święta: cotygodniowy szabat i Pascha. Te dwa święta są umieszczone pod symboliką liczb „7, 14 i 21” z „7 , 14 i 21 ” , które reprezentują trzy fazy planu Bożego zbawienia: Cotygodniowy temat sabatu z Obj. 7, który prorokuje nagroda wybranych świętych za „7”; odkupieńcze dzieło Jezusa Chrystusa, które stanowi środek ofiarowania tej nagrody dla „14”. Należy pamiętać, że podczas święta Paschy, które trwa 7 dni, 15 i 21 dzień przypadają dwa szabaty, w których nie ma miejsca na profanum. A potrójne „7” lub „21” oznacza koniec pierwszych 7000 lat i wejście w wieczność nowego boskiego stworzenia na ziemi odnowionego według Obj. 21; ta liczba 21 symbolizuje doskonałość (3) pełni (7) projektu życiowego, który był celem upragnionym przez Boga. W Objawieniu 3 wersety 7 i 14 odpowiednio wyznaczają początek i koniec instytucji Adwentystów Dnia Siódmego ; tutaj znowu dwie fazy tego samego uświęconego tematu. Podobnie Obj. 7 zajmuje się tematem zapieczętowania wybranych adwentystów, a Obj. 14 przedstawia przesłania trzech aniołów, które podsumowują ich uniwersalną misję. Tak więc w roku 30 koniec 4000 lat nastąpił wiosną i tylko z powodów symbolicznych Jezus został ukrzyżowany 14 dni po 21 marca tej wiosny roku 30, czyli 36 dla Boga. Bóg potwierdza, że poprzez te przykłady „7” sabatu i „14” odkupienia grzechów wybranych przez Jezusa Chrystusa są nierozłączne. Tak więc, gdy na końcu „7” szabatu zostanie zaatakowane, Chrystus Odkupiciel „14” przyleci mu na pomoc, aby oddać mu chwałę, maksymalne 14 „dni”, które będą oddzielać obie daty, zostanie „skrócone” lub , zniesione, aby ocalić ostatniego wybranego wiernych.

Czytając ponownie Mt 24, wydało mi się, że przesłanie Chrystusa jest skierowane szczególnie do Jego uczniów na końcu świata, do nas, żyjących w tych ostatnich latach. Wersety 1-14 dotyczą czasu aż do czasu „ końca ”. Jezus przepowiada kolejne wojny, pojawienie się fałszywych proroków i ostateczne ochłodzenie duchowe. Następnie wersety od 15 do 20, w podwójnym zastosowaniu, dotyczą zarówno zniszczenia Jerozolimy dokonanego przez Rzymian w roku 70 n.e., jak i ostatecznej agresji narodów przeciwko żydowskości wybranych, którzy przestrzegają świętego Bożego Sabatu. Następnie werset 21 prorokuje o ich ostatecznym „ wielkim ucisku ”: „ Nastanie bowiem taki wielki ucisk, jakiego nie było od początku świata aż dotąd i „nigdy nie będzie ”; Należy zauważyć, że to wyjaśnienie „ i nigdy nie będzie ” zabrania stosowania go w odniesieniu do czasów apostolskich, ponieważ byłoby sprzeczne z nauką Dan.12:1. Oznacza to, że oba cytaty odnoszą się do tego samego osiągnięcia w końcowej ziemskiej próbie wiary. W Dan.12:1 wyrażenie jest identyczne: „ W tym czasie powstanie Michał, wielki książę, obrońca synów twojego ludu; i będzie to czas ucisku, jakiego nie było, odkąd istnieją narody, aż do tego czasu . W tym czasie ci z twojego ludu, którzy zostaną zapisani w księdze, zostaną wybawieni . „. „ Ucisk ” będzie tak wielki, że „ dni ” będą musiały zostać „ skrócone ”, zgodnie z wersetem 22. Werset 23 wskazuje na standard prawdziwej wiary, która nie wzrasta w spontanicznych pojawieniach się Chrystusa na ziemi: „Jeśli więc powiedział: Oto jest na pustyni, nie idźcie tam; oto jest w komnatach, nie wierzcie ”. W tej samej końcowej epoce spirytyzm pomnoży swoje „ cuda ” oraz zwodnicze i uwodzicielskie pojawianie się fałszywego Chrystusa, które ujarzmią słabo wykształcone dusze: „ Bo powstaną fałszywi mesjasze i fałszywi prorocy; będą dokonywać wielkich cudów i cudów, aż do zwiedzenia , jeśli to możliwe, nawet wybranych ”; co potwierdza Obj. 13:14: „ I zwodziła mieszkańców ziemi znakami, które jej dano, aby pracowała w obecności bestii, mówiąc mieszkańcom ziemi, aby wykonali posąg bestii który miał ranę od miecza i który przeżył . Werset 27 przywołuje potężne i zwycięskie pojawienie się boskiego Chrystusa, a werset 28 przepowiada „ ucztę ” urządzoną ptakom drapieżnym po jego interwencji. Buntownicy, którzy przeżyją aż do jego przyjścia, zostaną wytępieni i wydani na pastwisko „ ptakom powietrznym ”, jak naucza Obj. 19:17-18 i 21.

Podsumowuję tutaj to zupełnie nowe rozumienie boskiego stworzenia. Ustanawiając pierwszy tydzień, Bóg ustala jedność dnia, na który składa się ciemna noc i jasny dzień, słońce będzie go oświetlać dopiero od czwartego dnia . Noc przepowiada ustanowienie grzechu na ziemi z powodu przyszłego nieposłuszeństwa Ewy i Adama. Do czasu tego aktu grzechu ziemskie stworzenie wykazuje cechy wieczne . Po popełnieniu grzechu wszystko się zmienia i może rozpocząć się odliczanie 6000 lat, ponieważ ziemia przechyla się wokół własnej osi i zaczyna się zasada pór roku. Ziemskie stworzenie przeklęte przez Boga nabiera wówczas swoich wiecznych cech , które znamy. 6000 lat, które rozpoczęły się pierwszej wiosny naznaczonej grzechem, zakończy się wiosną 6001 roku wraz z powrotem Jezusa Chrystusa w boskiej chwale. Jego ostateczne przyjście dokona się „ pierwszego dnia pierwszego miesiąca ” pierwszego roku 7. tysiąclecia .

To powiedziawszy, dzień 7 marca 2021 r. w naszym fałszywym ludzkim kalendarzu został właśnie naznaczony religijnie wizytą papieża Franciszka u wschodnich chrześcijan prześladowanych w Iraku przez muzułmańskich ekstremistów. Podczas tego spotkania przypomniał muzułmanom, że mają tego samego Boga, Boga Abrahama, i uważał ich za swoich „braci”. Te słowa, które zachwycają zachodnich niewierzących, są w nie mniejszym stopniu ogromnym oburzeniem dla Jezusa Chrystusa, który oddał swoje życie w ofierze za odpuszczenie grzechów swoich wybranych. A to wtargnięcie przywódcy „byłych krzyżowców” katolickich „chrześcijan” na ich terytorium może tylko zwiększyć gniew islamistów. To pokojowe działanie papieża przyniesie zatem dramatyczne konsekwencje przepowiedziane w Dan.11:40, intensyfikację „starcia” muzułmańskiego „króla południa” z papieskimi Włochami i ich europejskimi sojusznikami. I w tej perspektywie załamanie gospodarcze Francji i wszystkich krajów zachodnich pochodzenia chrześcijańskiego spowodowane przez ich przywódców, z powodu wirusa Covid-19, zmieni układ sił i ostatecznie umożliwi realizację pchanego „III wojny światowej” cofnijmy się do końca ostatnich 9 lat, które są jeszcze przed nami. Podsumowując, pamiętajmy, że wywołując epidemię wywołaną Covid-19 i jej rozwój, Bóg otworzył drogę przekleństwu, które miało charakteryzować ostatnie dziesięć lat historii ludzkości na ziemi.

Jednak 7 marca 2021 r. upłynął pod znakiem aktów przemocy ze strony młodzieży pomiędzy rywalizującymi gangami oraz wobec władz policyjnych w kilku miastach Francji. Potwierdza to drogę do uogólnionej konfrontacji; stanowiska każdego z nich są nie do pogodzenia, ponieważ są niezgodne. To konsekwencja zderzenia dwóch diametralnie przeciwstawnych kultur: zachodniej świeckiej wolności ze społeczeństwem kapitalistów i kapo krajów południowych, w dodatku tradycyjnie i narodowo muzułmańskich. Szykuje się tragedia niczym Covid-19, na którą nie ma lekarstwa.

Aby dokończyć obserwację obrzydliwego porządku legitymizowanego przez ludzkość, musimy zauważyć: zmianę roku po 12-tym miesiącu , który nosi nazwę 10-tego ( grudzień), na początku zimy; zmiana dnia w środku nocy (północ); jedynie dokładne i regularne liczenie godzin pozostaje pozytywne. W ten sposób piękny boski porządek zniknął z powodu grzechu i został zastąpiony grzesznym porządkiem, który z kolei zniknie, gdy pojawi się chwalebny Bóg Stwórca dla rozliczenia, to znaczy pod koniec pierwszych sześciu tysięcy lat, wiosną 2030 r. dla zwiedzionych ludzi lub wiosną 2036 r. prawdziwych narodzin naszego Pana i Zbawiciela Jezusa Chrystusa, dla Jego wybranych.

Ustalony i zaobserwowany nieporządek świadczy o boskim przekleństwie ciążącym na ludzkości. Ponieważ od czasu nachylenia Ziemi obliczanie czasu utraciło swoją stabilność i regularność, a godziny nocy i dnia nieustannie następują po sobie, zwiększając się i zmniejszając.

Porządek, w jakim Bóg Stwórca organizuje swój plan zbawienia, dodatkowo odsłania nam duchowe priorytety, które proponuje człowiekowi. Postanowił objawić swoją wzniosłą miłość, oddając swoje życie w Jezusie Chrystusie jako okup za 4000 lat ludzkich doświadczeń na ziemi. Czyniąc to, Bóg mówi do nas: „Najpierw okażcie mi swoje posłuszeństwo, a ja okażę wam moją miłość”.

Na ziemi ludzie następują po sobie, reprodukując te same owoce charakteru, jednakże pokolenie czasów ostatecznych, w które weszliśmy w roku 2020, jest szczególne; po 75 latach pokoju w Europie i niedawnej niesamowitej ewolucji nauk genetycznych, co bardzo logiczne, Europejczycy i ich narośla, z USA, Australii i Izraela, wierzyli, że mogą odpowiedzieć na wszystkie problemy zdrowotne, a ich społeczeństwa są coraz bardziej odkażane. To nie atak zakaźnego wirusa jest nowy, lecz zachowanie przywódców rozwiniętych społeczeństw. Przyczyną tego zachowania strachu jest ich narażenie na narody ziemi poprzez bombardowanie mediów, a wśród nich nowych mediów lub sieci społecznościowych, które pojawiają się w pajęczej sieci stanowiącej bezpłatną komunikację internetową, w której możemy znajdź mniej lub bardziej przejrzyste dyfuzory. Ludzkość jest zatem uwięziona przez nadmiar wolności, który spada na nią jako przekleństwo. W USA i Europie przemoc stawia społeczności etniczne przeciwko sobie; tam jest to przekleństwo doświadczenia „ Babel ”, które się odnawia; kolejna niezaprzeczalna boska lekcja, której nie wyciągnięto, ponieważ jest to potomek jednej pary z konieczności mówiący tym samym językiem, aż do tego poczucia winy, które nadal widzimy dzisiaj, ludzkość jest oddzielona wieloma językami i dialektami stworzonymi przez Boga i rozproszonymi po całym świecie ziemia. I tak, Bóg nie przestał stwarzać po pierwszych siedmiu dniach stworzenia; nadal stworzył wiele, aby przeklinać, a czasem błogosławić swoich wybranych, czego przykładem jest manna ofiarowana na pustyni synom Izraela.

Jednak u jej podstaw leży wolność , wspaniały dar od naszego Stwórcy. Na nim opiera się nasze wolne zaangażowanie w jego sprawę . I tam, trzeba przyznać, ta integralna wolność implikuje istnienie przypadku, ponieważ Bóg w żaden sposób nie interweniuje; słowo, w które wielu wierzących w ogóle nie wierzy. I są w błędzie, gdyż Bóg w swoim stworzeniu dużą część pozostawia przypadkowi, a przede wszystkim roli wzbudzenia wśród wybranych, uznania dla Jego objawionych norm niebieskich. Po zidentyfikowaniu swoich wybranych Stwórca przejmuje nad nimi pieczę, aby ich prowadzić i uczyć ich swoich prawd, które przygotowują ich do wiecznego życia w celestii. Wady rozwojowe i potworności obserwowane przy narodzinach istot ludzkich świadczą o działaniu przypadku, który powoduje błędy genetyczne w procesie reprodukcji gatunku z mniej lub bardziej poważnymi konsekwencjami. Rozmnażanie się gatunków opiera się na pędzie łańcuchów reprodukcyjnych, które od czasu do czasu generują błędy zgodności; to z uwzględnieniem zasady dziedziczności lub niezależnie ze względu na szansę życia. Podsumowując, jeśli swoją wiarę zawdzięczam szansie wolnego życia, to przeciwnie, nagrodę i pokarm tej wiary zawdzięczam miłości Boga i inicjatywom już podjętym i które On nadal podejmuje, aby mnie zbawić .

W historii Jego ziemskiego stworzenia dzień, który zostanie przeklęty przez Boga, następuje jako pierwszy w tygodniu; jego przeznaczenie jest zapisane: jego celem będzie „ oddzielenie światła od ciemności ”. Wybrany przez fałszywych chrześcijan, aby sprzeciwić się Bożemu wyborowi, który uświęca dzień siódmy, ten pierwszy dzień w pełni spełni swoją rolę jako „znak ” nieposłusznego obozu rebeliantów z Obj. 13:15. Tak jak pierwsza niedziela jest przeklęta przez Boga, tak siódmy dzień szabatu jest przez Niego błogosławiony i uświęcany. A żeby zrozumieć tę sprzeczność, trzeba przyjąć myśl o Bogu, która jest znakiem uświęcenia przez Niego i dla Niego. Szabat dotyczy siódmego dnia, a liczba siedem, „7”, symbolizuje pełnię. Pod pojęciem pełni Bóg umieszcza myśl o celu, dla którego stworzył nasz ziemski wymiar, a mianowicie o uregulowaniu grzechu, jego potępieniu, śmierci i zniknięciu. I w tym planie te rzeczy wypełnią się w pełni podczas 7. tysiąclecia , które prorokuje cotygodniowy Sabat. Dlatego ten cel jest dla Boga ważniejszy niż środek odkupienia, za pomocą którego odkupi życie ziemskich wybranych i którego dokona osobiście, w Jezusie Chrystusie, za cenę potwornych cierpień.

Oto kolejny powód, dla którego Bóg mówi w Kaznodziei 7:8: „ koniec rzeczy jest lepszy niż jej początek ”. W Księdze Rodzaju następstwo w porządku „noc-dzień” lub „ wieczór-ranek ” potwierdza tę Boską myśl. W Izajasza 14:12 pod postacią króla Babilonu Bóg powiedział do diabła: „ Oto spadłeś z nieba, gwiazdo poranna , synu jutrzenki! Jesteś powalony na ziemię, ty, zwycięzco narodów ! » Wyrażenie, za pomocą którego Bóg nazywa go „ gwiazdą poranną ”, sugeruje, że porównuje go do „słońca” naszego układu ziemskiego. Był jego pierwszym stworzeniem i pod przykrywką króla Tyru, Ezé.28:12 tak opisuje swoją pierwotną chwałę: „ Synu człowieczy, lamentuj nad królem Tyru! Powiesz mu: Tak mówi Pan, Pan: Przyłożyłeś pieczęć do doskonałości, byłeś pełen mądrości, doskonały w pięknie . » Ta doskonałość musiała zniknąć, zastąpiona przez buntownicze zachowanie, które uczyniło go wrogiem, diabłem i przeciwnikiem, szatanem potępionym przez Boga, ponieważ werset 15 stwierdza: „Byliście doskonali na swoich drogach od dnia, kiedy byliście stworzony, aż znalazła się wśród was nieprawość ”. W ten sposób Ten, którego uważano za „ gwiazdę poranną ”, namawiał niewiernych ludzi do czci jako bóstwo „gwiazdy porannej ” boskiego stworzenia: „Słońca Niezwyciężonego”, deifikowanego z kultu rzymskiego, któremu pogańsko oddaje cześć prawie cały świat zachodniego chrześcijaństwa. Bóg wiedział jeszcze przed swoim stworzeniem, że ten pierwszy anioł zbuntuje się przeciwko niemu i mimo to go stworzył. Podobnie dzień przed śmiercią Jezus zapowiedział, że jeden z 12 apostołów go zdradzi, a nawet powiedział bezpośrednio do Judasza: „ Cokolwiek masz zrobić, zrób to szybko!” „. To pozwala nam zrozumieć, że Bóg nie stara się uniemożliwiać swoim stworzeniom wyrażania swoich wyborów, nawet jeśli są one sprzeczne z Jego własnymi. Jezus zaprosił też apostołów, aby go opuścili, jeśli takie było ich pragnienie. To pozostawiając swoim stworzeniom całkowitą swobodę wyrażania siebie i ujawniania swojej natury, może wybrać swoich wybranych ze względu na ich okazaną wierność i ostatecznie zniszczyć wszystkich swoich niebiańskich i ziemskich wrogów, niegodnych i obojętnych.

Grzech pierworodny

Reszta pierwszego dnia nabiera w naszej epoce chrześcijańskiej ogromnego znaczenia, gdyż stanowi „ grzech ” przywrócony od 7 marca 321 roku i staje się znakiem obozu, który wszczął bunt przeciwko uświęconemu obozowi Boga. Ale ten „ grzech ” nie może sprawić, że zapomnimy o „ grzechu ” pierworodnym, który skazuje ludzkość na śmierć przez dziedzictwo od czasów Adama i Ewy. Oświecony przez Ducha, temat ten doprowadził mnie do odkrycia ważnych lekcji ukrytych w Księdze Rodzaju. Na poziomie obserwacji książka odkrywa przed nami pochodzenie stworzenia w rozdziałach 1, 2, 3. Symboliczne znaczenie tych liczb jest wciąż doskonale uzasadnione: 1 = jednostka; 2 = niedoskonałość; 3 = doskonałość. To zasługuje na wyjaśnienie. Gen.1 dotyczy stworzenia pierwszych 6 dni. Ich definicja „ wieczorny poranek ” nabierze znaczenia dopiero po grzechu i przekleństwie ziemi, która stanie się domeną zdominowaną przez diabła, która będzie tematem Gen.3, bez którego wyrażenie „wieczorny poranek” nie miałoby żadnego znaczenia na poziomie ziemskim. Dostarczając wyjaśnienia, rozdział 3 kładzie pieczęć doskonałości na tym boskim objawieniu. Podobnie w Rdz 2 temat sabatu dnia siódmego, a dokładniej odpoczynku Boga i człowieka w siódmym dniu, również nabiera swojego znaczenia dopiero po „grzechu pierworodnym” popełnionym przez Ewę i Adama. w Rdz 3, co daje mu powód istnienia. Zatem paradoksalnie, bez uzasadnienia podanego w Rdz 3, uświęcony Sabat zasługuje na swój symbol niedoskonałości „2”. Z tego wszystkiego wynika, że ziemia została stworzona przez Boga, aby zostać ofiarowana diabłu i jego demonom, aby złe owoce ich dusz mogły się zmaterializować i ukazać w oczach wszystkich, Boga, aniołów i ludzi, oraz aby aniołowie i mężczyźni wybierają swoją stronę.

Analiza ta prowadzi mnie do wskazania, że ustanowienie siódmego dnia uświęconego w spoczynku prorokuje przekleństwo ziemskiego „ grzechu ” ustanowionego w Rdz 3, ponieważ sama ziemia jest przeklęta przez Boga i dlatego trwa dopiero od chwili śmierci i jego proces uderza w niego, czas sześciu tysięcy lat i tysiąc lat siódmego tysiąclecia nabierają znaczenia, wyjaśnienia, uzasadnienia. Należy to zauważyć: przed stworzeniem na ziemi, w niebie, konflikt stawia obóz diabła przeciwko obozowi Boga, ale dopiero śmierć Jezusa Chrystusa sprawi, że indywidualne wybory będą ostateczne; co stanie się widoczne poprzez wygnanie z nieba buntowników skazanych odtąd na śmierć w ziemskim stworzeniu. W niebie Bóg nie zorganizował życia aniołów na przemian „ wieczorem rano ” , ponieważ niebo reprezentuje jego wieczną normę; to, co zwycięży i będzie trwać dla jego wybranych na wieki. W obliczu tych danych: co z ziemią przed grzechem? Oprócz naprzemienności „ wieczór-poranek ” jego normą jest także niebiańska, pozornie życie toczy się w wiecznej normie; wegańskie zwierzęta, wegańscy ludzie i bez śmierci, która będzie zapłatą za grzech, dni następują po dniach i mogą trwać wiecznie.

Ale w Księdze Rodzaju 2 Bóg objawia nam swój porządek czasu tygodnia, który kończy się siódmego dnia odpoczynkiem dla Boga i człowieka. Słowo odpoczynek pochodzi od czasownika „zaprzestać” i odnosi się zarówno do dzieła dokonanego przez Boga, jak i do dzieł dokonywanych przez ludzi. Można zrozumieć, że przed grzechem ani Bóg, ani ludzie nie mogli czuć się zmęczeni. Ciało Adama nie cierpiało na żadne dolegliwości, zmęczenie ani żaden ból. Teraz siedmiodniowe tygodnie następowały jeden po drugim i odtwarzały się jak wieczny cykl, z tą różnicą, że następstwo „ wieczornego poranka ” oznaczało różnicę w stosunku do celestialnego standardu królestwa Bożego. Różnica ta miała więc na celu prorocze objawienie programu zaplanowanego przez wielkiego Boga Stwórcę. Tak jak święto „Jom Kippur”, czyli „Dzień Pojednania”, było odnawiane wśród Hebrajczyków co roku i zapowiadało koniec grzechu poprzez jego odkupienie dokonane przez śmierć Jezusa Chrystusa, tak cotygodniowy szabat przepowiada nadejście siódmego tysiąclecia, kiedy Bóg i Jego wybrani wejdą do prawdziwego odpoczynku, ponieważ buntownicy pomrą, a niegodziwość zostanie pokonana. Jednakże wybrańcy nadal zajmują się „ grzechem ”, ponieważ wraz z Chrystusem muszą sądzić „ grzechy ” i grzeszników, którzy w tym czasie będą pogrążeni w śmiertelnym śnie. Dlatego siódmy dzień, podobnie jak sześć poprzednich, umieszczony jest pod znakiem „ grzechu ”, który obejmuje i dotyczy siedmiu dni całego tygodnia. I dopiero na początku ósmego tysiąclecia, kiedy grzesznicy zostaną spaleni w „ ogniu drugiej śmierci ” , na odnowionej ziemi rozpocznie się wieczność bez „ grzechu ”. Jeśli te siedem dni jest naznaczonych grzechem i prorokują 7000 lat, liczenie tych 7000 lat można rozpocząć dopiero od ustanowienia grzechu objawionego w Księdze Rodzaju 3. Zatem ziemskie dni bez grzechu nie mieszczą się w normie i logice następstwa „ wieczornego poranka ” lub „ ciemności światła ”, a ponieważ ten czas jest bez „ grzechu ”, nie może wejść w zaprogramowane i przepowiedziane 7000 lat . ”do siedmiodniowego tygodnia.

Nauczanie to podkreśla wagę tego działania, które Bóg przypisuje papiestwu rzymskiemu w Dan.7:25: „ ułoży plan zmiany czasów i prawa ”. „ Zmiana czasów ” ustanowionych przez Boga powoduje niemożność odkrycia proroczego charakteru cotygodniowego szabatu „ prawa ” Bożego . I to właśnie czyni Rzym od czasów Konstantyna I , od 7 marca 321 roku, zarządzając odpoczynek tygodniowy pierwszego dnia, a nie siódmego. Kierując się rzymskim porządkiem, grzesznik nie zostaje uwolniony od pierworodnego „ grzechu ” odziedziczonego od Adama i Ewy, lecz dodatkowo popełnia dodatkowy „ grzech ”, tym razem dobrowolny , co zwiększa jego winę wobec Boga.

Porządek czasu „ wieczorny poranek ” czy „ ciemność światła ” jest koncepcją wybraną przez Boga i przestrzeganie tego wyboru sprzyja i upoważnia do dostępu do proroczej tajemnicy Biblii. Nic nie zmusza człowieka do takiego wyboru, a dowodem jest to, że ludzkość zdecydowała się na zmianę dnia o północy, czyli 6 godzin po wiosennym zachodzie słońca; który przepowiada obóz tych, którzy budzą się zbyt późno na chwalebny powrót Chrystusa, Oblubieńca z przypowieści o dziesięciu pannach. Subtelne przesłania dane przez Boga są zatem poza jego intelektualnym zasięgiem. Ale dla Jego wybranych porządek Boskiego czasu oświeca wszystkie Jego proroctwa, a zwłaszcza proroctwa Apokalipsy, na początku których Jezus przedstawia siebie jako „ alfę i omegę ”, „ początek lub początek i koniec ”. Każdy dzień, który mija w naszym życiu, prorokuje Boży plan, który On podsumowuje w Rdz 1, 2 i 3, ponieważ „ noc ” lub „ ciemność ” reprezentuje sześć bluźnierczych dni przedstawionych w Rdz 1, podczas gdy boski odpoczynek ustanowiony w Rdz 2 ogłasza czas „ lekki ”. Na tej zasadzie, według Dan.8:14, czas ery chrześcijańskiej dzieli się na dwie części: czas duchowej „ ciemności ” pomiędzy rokiem 321, kiedy utwierdzony jest „ grzech ” przeciwko sabatowi, a rokiem 1843, kiedy Od tej daty rozpoczyna się czas „ światła ” dla wybranych aż do powrotu Jezusa Chrystusa wiosną 2030 roku, gdzie podobnie jak w Księdze Rodzaju 3, w Bogu Wszechmogącym, Stworzycielu, przychodzi On, aby sądzić pomiędzy wybranymi a buntownikami, „owcami i kozłami ” ”, jak osądził pomiędzy „ wężem, niewiastą i Adamem ”. Podobnie w Objawieniu tematy „ Listów do siedmiu Kościołów, siedmiu pieczęci i siedmiu trąb ” prorokują „ ciemność ” dla pierwszych sześciu i Boże „ światło ” dla siódmego i ostatniego stopnia każdego z tych tematów . . To prawda, że w 1991 r. oficjalna odmowa przyjęcia tego ostatniego „światła” przez instytucjonalny adwentyzm, światła, które Jezus dał mi od 1982 r., skłoniła go do powiedzenia w Liście skierowanym do „Laodycei” w Obj . 3:17 : „ Ponieważ mówisz: Jestem bogaty, wzbogaciłem się i niczego nie potrzebuję , i ponieważ nie wiesz, że jesteś nędzny, nędzny, biedny, ślepy i nagi … ”. Oficjalni adwentyści zapomnieli o cytacie podanym w 1 Liście Piotra 4:17: „ Nadchodzi bowiem czas, w którym rozpocznie się sąd nad domem Bożym . A jeśli zacznie się to od nas, jaki będzie koniec tych, którzy nie będą posłuszni ewangelii Bożej? » Instytucja istnieje od 1863 roku, a Jezus pobłogosławił jej założenie w epoce „ Filadelfijskiej ”, w roku 1873. Zgodnie z boską zasadą „ wieczorny poranek ” czyli „ jasna ciemność ”, ostatnia i siódma era symbolizowana jest przez nazwę „ Laodycea ” ” miał być czasem wielkiego boskiego „ światła ”, a niniejsze dzieło stanowi na to dowód, rzeczywiście przyszło wielkie „ światło ”, aby w tej końcowej epoce oświetlić przepowiedziane tajemnice kosztem oficjalnej światowej instytucji adwentystów. Nazwa „ Laodycea ” jest w pełni uzasadniona, gdyż oznacza „ludzie osądzeni, czyli ludzie osądzeni”. Ci, którzy nie należą lub już nie należą do Pana, są skazani na przyłączenie się do zwolenników „dnia przeklętego przez Boga”. Okazując się niezdolni do podzielenia się z Bogiem swoim słusznym potępieniem rzymskiej „niedzieli”, szabat nie będzie im już wydawał się tak ważny, jak w błogosławionym czasie ich chrztu. Przesłanie przekazane przez Jezusa Chrystusa Jego służebnicy Ellen G. White w jej książce „Wczesne pisma” oraz w jej pierwszej wizji tak tłumaczy tę sytuację: „stracili z oczu i cel, i Jezusa... Zapadli się w niegodziwy świat i nigdy więcej ich nie zobaczymy”.

Księga Rodzaju 2 przepowiada czas „ światła ”, a ten rozdział Księgi Rodzaju rozpoczyna się od uświęcenia „dnia siódmego ”. Kończy się wersetem 25: „I mężczyzna, i jego żona byli nadzy i nie wstydzili się ”. Związek między tymi dwoma tematami pokazuje, że odkrycie ich nagości fizycznej będzie konsekwencją przypisania im „grzechu ” , który popełnią, a który opisany w Księdze Rodzaju 3 jawi się zatem jako przyczyna śmiertelnej nagości duchowej. Porównując tę naukę z nauką „ Laodycei ”, stwierdzamy, że szabat jest powiązany z „ grzechem ”, który czyni człowieka „ nagim ”. W tym ostatecznym kontekście praktykowanie sabatu nie jest już wystarczające, aby zachować łaskę Chrystusa, ponieważ oferując swoje pełne prorocze światło oficjalnym władzom adwentystów w latach 1982–1991, wymagania Jezusa Chrystusa wzrosły i w tym celu pragnie epoka, w której praktykując swój święty szabat, wybrańcy godni Jego łaski poświęcają swoje zainteresowanie, swój czas, swoje życie i całą swoją duszę objawieniom przepowiedzianym w Księdze Daniela i Objawieniu; ale także w całej Biblii objawionej, która stanowi jej „ dwóch świadków ” według Obj. 11:3.

Świadectwo Boga dane na ziemi

Choć jest to ważne, Boże nawiedzenie ludzkości w postaci Jezusa Chrystusa nie powinno sprawić, że zapomnimy o Jego poprzednim nawiedzeniu w czasach Mojżesza. Ponieważ to właśnie w tym odległym kontekście Bóg objawił mu pochodzenie ziemskiego wymiaru. Jako objawienie dane przez Boga relacja z Księgi Rodzaju jest równie ważna jak relacja z Apokalipsy objawionej apostołowi Janowi. Forma wybrana przez Boga do zorganizowania życia ziemskiego przepowiada Jego plan miłości do stworzeń, którym daje całkowitą wolność, aby mogły odpowiedzieć na Jego miłość i żyć z Nim na wieki lub odrzucić ją i zniknąć w nicości śmierci, zgodnie z warunki jego zbawiennej oferty.

Jeśli Adam został stworzony sam, to po pierwsze dlatego, że jest przedstawiany jako „ obraz Boga (Rdz 1:26-27)” w poszukiwaniu miłości od wolnego odpowiednika swego obrazu, ponieważ przez cały czas swojej przeszłej wieczności był okresem absolutnej samotności. Stało się to dla niego nie do zniesienia do tego stopnia, że był gotowy ponieść konsekwencje wolności, którą miał zamiar dać swoim żywym istotom. Stworzenie Ewy z jednego z żeber Adama, gdy jest on pogrążony w śmiertelnym śnie, prorokuje stworzenie Jego Kościoła, Wybranego, złożonego z jego wiernych wybranych, będącego owocem zebranym przez jego odkupienie śmierci w Jezusie Chrystusie; uzasadnia to rolę „ pomocy ”, którą Bóg przypisuje kobiecie, która od Niego pochodzi, a której imię Ewa oznacza „ życie ”. Wybrana będzie „ żyć ” wiecznie, a na ziemi ma powołanie do ofiarowania Bogu swojej „ pomocy ” w ludzkiej współpracy w realizacji jej projektu, którego celem jest ustanowienie doskonałej, wspólnej i niezakłóconej miłości w jej wiecznych wszechświatach.

Grzech nieposłuszeństwa wkracza w ludzkość poprzez Ewę lub poprzez symbol „ kobiety ” jej wybranych, którzy odziedziczą ten grzech pierworodny. Podobnie jak Adam, z miłości do Ewy, w Jezusie Chrystusie, Bóg staje się człowiekiem, aby dzielić i ponosić w miejsce swego Wybrańca karę śmiertelną, na którą zasługują jej grzechy. Historia Księgi Rodzaju jest zatem zarówno świadectwem historycznym, które ukazuje nasze pochodzenie i okoliczności, w jakich się znajdowała, jak i świadectwem proroczym, które objawia zbawczą zasadę wielkiego miłosnego projektu wszechmocnego Boga-Stwórcy.

Po pierwszych sześciu dniach stworzenia, o których mowa w Księdze Rodzaju 1, sześciu dniach, które prorokowały sześć tysięcy lat zarezerwowanych przez Boga dla Jego wyboru ziemskich wybranych, w Księdze Rodzaju 2, pod obrazem wiecznego sabatu, otworzy się nieograniczony siódmy dzień na powitanie sprawdzeni i wybrani wybrańcy.

Bóg od początku zna wynik swojego planu, imiona swoich wybranych, którzy pojawią się w ciągu sześciu tysięcy lat. Miał całą moc i władzę, aby sądzić i niszczyć zbuntowanych aniołów, bez konieczności tworzenia naszego ziemskiego wymiaru. Ale właśnie dlatego, że szanuje swoje stworzenia, które go kochają i które on kocha, organizuje powszechną demonstrację na stworzonej w tym celu ziemi.

Bóg wywyższa ponad wszystko zasadę prawdy. Jak ogłoszono w Ps.51:6, Jezus definiuje swoich wybranych jako „ narodzonych na nowo ” lub „narodzonych z prawdy”, aby mogli dostosować się do standardów boskiej prawdy. Według Jana 18:37 on sam przyszedł, aby „ dać świadectwo prawdzie ”, a w Obj. 3:14 przedstawia się jako „ Prawdomówny ”. To wywyższenie i gloryfikacja zasady prawdy stoi w całkowitej sprzeczności z zasadą kłamstwa, a obie zasady przybierają różnorodne formy. Zasada kłamstwa nieustannie uwodziła mieszkańców ziemi w całej jej historii. W dzisiejszych czasach kłamstwo stało się normą życia. W świadomości traderów jest to określane mianem „blefu”, niemniej jednak jest to owoc diabła, „ ojciec kłamstwa ” według Jana 8:44. Na poziomie religijnym kłamstwa pojawiają się w postaci wielu różnych podróbek religijnych, w zależności od narodów i miejsc na ziemi, których to dotyczy. A wiara chrześcijańska sama w sobie stała się doskonałym obrazem „zamętu” (= Babel), ponieważ jest tak wiele jej mrocznych podróbek.

Kłamstwo jest nauczane naukowo. Ponieważ wbrew swojemu autorytarnemu podejściu myśl naukowa nie jest w stanie dostarczyć prawdziwego dowodu na swoje ewolucyjne teorie gatunków ani na miliony i miliardy lat, które jej naukowcy przypisują istnieniu Ziemi. Wbrew tej myśli naukowej, świadectwo Boga Stwórcy dostarcza wielu dowodów na jego realność, gdyż historia ziemska jest świadkiem Jego działań, czego pierwszym przykładem jest powódź wód, poświadczona obecnością skamieniałości morskich na równinach i nawet na szczytach najwyższych gór na ziemi. Do tego naturalnego świadectwa dodano świadectwo pozostawione przez historię ludzkości, życie Noego, życie Abrahama, wyzwolenie Hebrajczyków z niewoli egipskiej i narodziny narodu żydowskiego, żyjących naocznych świadków jego historii aż do czasów ostatecznych na świecie; istnieją także świadectwa naocznych świadków apostołów Jezusa Chrystusa, którzy byli świadkami Jego cudów, ukrzyżowania i zmartwychwstania; to do tego stopnia, że opuścił ich strach przed śmiercią i poszli drogą męczeństwa, za swoim Mistrzem i ich Wzorem, Jezusem z Nazaretu.

Przywołując to słowo „męczeństwo”, muszę w tym miejscu dokonać wyjaśnienia.

Uwaga: nie mylcie męczeństwa z karą

Obie rzeczy mają ten sam wygląd zewnętrzny i dlatego można je łatwo pomylić. Jednak to zamieszanie ma poważne konsekwencje, ponieważ istnieje ryzyko, że karne działanie zostanie przypisane prawdziwie wybranemu Bożemu i odwrotnie, dziecko diabła może zostać przypisane męczeństwu za bardzo zwodniczego Boga. Aby więc to jasno zobaczyć, musimy wziąć pod uwagę następującą analizę, która zaczyna się od tej zasady; Najpierw zadajmy sobie pytanie: czym jest męczeństwo? Słowo to pochodzi od greckiego słowa „martus”, co oznacza: świadek. Co to jest świadek? Jest to ten, kto wiernie lub nie opowiada o tym, co widział, słyszał lub co zrozumiał na dany temat. Temat, który nas tutaj interesuje, jest religijny, a wśród tych, którzy świadczą o Bogu, są świadkowie prawdziwi i fałszywi. Pewne jest to, że Bóg czyni różnicę pomiędzy nimi dwoma. Prawda jest mu znana i on ją błogosławi, gdyż ze swojej strony ten prawdziwy świadek stara się okazać wiernym, praktykując w „ uczynkach ” całą swoją objawioną prawdę i wytrwa na tej drodze aż do przyjęcia prawdy. A ta śmierć jest autentycznym męczeństwem, ponieważ życie ofiarowane na śmierć odpowiadało standardom świętości wymaganym przez Boga na Jego czasy. Jeśli ofiarowane życie nie jest zgodne z tą zgodnością, nie jest to męczeństwo, jest to kara, która uderza w żywą istotę wydaną diabłu na jego zagładę, ponieważ nie korzysta ona z ochrony i błogosławieństwa Bożego. W zależności od zgodności ze standardem prawdy wymaganym przez Boga dla każdego wieku, identyfikacja „męczeństwa” będzie opierać się na naszej wiedzy o Bożym sądzie objawionym w Jego proroctwach, które dotyczą czasu końca; co jest celem i tematem tej pracy.

Ważne jest, aby zrozumieć, że prawda nie jest w stanie nawrócić zbuntowanego umysłu; Świadczy o tym doświadczenie pierwszego stworzonego anioła, nazwanego przez Boga Szatanem, od czasu jego buntu. Prawda jest zasadą, do której w naturalny sposób będą przyciągani wybrańcy, ci, którzy ją kochają i są gotowi walczyć u boku Boga w Jezusie Chrystusie, kłamstwo, które go krzywdzi.

Podsumowując, Boskie Objawienie budowane jest stopniowo na przestrzeni sześciu tysięcy lat doświadczeń i świadectw przeżywanych w najlepszych i najgorszych warunkach. Czas sześciu tysięcy lat może wydawać się krótki, ale dla człowieka, który naprawdę interesuje się jedynie latami własnego życia, w rzeczywistości jest to wystarczająco długi czas, który pozwala Bogu rozciągnąć się na stulecia, a dokładniej na sześć tysięcy lat , różne fazy osiągnięć jego globalnego projektu. Wyłącznie w Jezusie Chrystusie Bóg daje swoim wybranym w czasach ostatecznych jasne zrozumienie dotyczące Jego tajemnic i dzieł, zarezerwowane dla czasów końca.

Księga Rodzaju: istotne prorocze podsumowanie

W tym rozumieniu relacja z Księgi Rodzaju dostarcza podstawowych kluczy do biblijnych proroctw Daniela i Objawienia; i bez tych kluczy to zrozumienie jest niemożliwe. Rzeczy te zostaną przywołane, gdy zajdzie taka potrzeba, podczas studium proroczego, ale odtąd musimy wiedzieć, że słowa „ głębokość, morze, ziemia, kobieta ” będą niosły ze sobą specyficzną ideę myśli Bożej w jej objawieniu „Apokalipsa”. Są one powiązane z trzema kolejnymi etapami ziemskiego stworzenia. „ Otchłań ” odnosi się do planety Ziemia całkowicie pokrytej wodą, pozbawionej życia. Następnie drugiego dnia, dnia oddzielenia żywiołów, „ morze ”, jako synonim i symbol śmierci, piątego dnia będzie zasiedlone wyłącznie przez zwierzęta morskie ; jego środowisko jest wrogie dla istot ludzkich stworzonych do oddychania powietrzem. „ Ziemia ” wychodzi z „ morza ” i piątego dnia zamieszkana będzie także przez zwierzęta, a wreszcie szóstego dnia przez „ mężczyznę stworzonego na obraz Boga ” i „ niewiastę ”, która zostanie uformowana na ludzkim żebrze. Razem mężczyzna i kobieta spłodzą dwójkę dzieci. Pierwszy „ Abel ”, typ duchowego wybrańca ( Abel = Ojciec jest Bogiem), zostanie zabity z zazdrości przez swego starszego „ Kaina ”, typ cielesnego, materialistycznego człowieka (= nabycie), prorokując w ten sposób los figuralnego wybrańca, Jezusa Chrystusa i jego wybranych, którzy będą cierpieć i umrzeć jako męczennicy z powodu „Kainów”, Żydów, katolików i protestantów, wszystkich „kupców świątynnych”, których kolejne i agresywne zazdrości są demonstrowane i urzeczywistniane w ziemskiej historii . Lekcja Ducha Bożego jest zatem następująca: z „otchłani ” wyłaniają się kolejno „ morze i ziemia” symbole fałszywych religii chrześcijańskich, które prowadzą do zatracenia dusz . Aby oznaczyć swoje wybrane zgromadzenie, daje jej słowo „ niewiasta ”, która, jeśli jest wierna swemu Bogu, jest „ żoną ” „baranka ”, obrazowego symbolu samego Chrystusa, przepowiedzianego słowem „ mężczyzna ” ( Adam ). Jeśli jest niewierna, pozostaje „ kobietą ”, ale przybiera wizerunek „ prostytutki ”. Wszystko to zostanie potwierdzone w szczegółowym badaniu przedstawionym w tej pracy, a ich żywotne znaczenie stanie się oczywiste. Można łatwo zrozumieć, że w roku 2020 wydarzenia przepowiedziane w proroctwach Daniela i Objawienia w większości już wypełniły się w historii i są znane ludziom. Nie utożsamiano ich jednak ze względu na duchową rolę, jaką wyznaczył im Bóg. Historycy odnotowują fakty historyczne, ale tylko prorocy Boga mogą je interpretować.

Wiara i niewiara

Z natury ludzie, od samego początku, są typu wierzącego. Ale wiara nie jest wiarą. Człowiek zawsze wierzył w istnienie Boga czyli bóstw, duchów wyższych, którym musiał służyć i którym musiał sprawiać przyjemność, aby nie doznać krzywdy spowodowanej swoim gniewem. Ta naturalna wiara rozciągała się przez wieki, tysiąclecia, tysiąclecia, aż do czasów współczesnych, kiedy odkrycia naukowe zawładnęły mózgiem człowieka Zachodu, który od tego czasu stał się niedowierzający i niewierzący. Należy pamiętać, że zmiana ta charakteryzuje głównie osoby pochodzenia chrześcijańskiego. Ponieważ w tym samym czasie na Wschodzie, Dalekim Wschodzie i w Afryce pozostała wiara w niewidzialne duchy. Wyjaśnia to nadprzyrodzone przejawy, których świadkami są ludzie praktykujący te obrzędy religijne. W Afryce wyraźne dowody na istnienie niewidzialnych duchów uniemożliwiają niewiarę. Ale ci ludzie nie wiedzą, że duchy, które manifestują się wśród nich z potężną siłą, są w rzeczywistości duchami demonicznymi odrzuconymi przez Boga stwórcę wszelkiego życia i skazanymi na śmierć w zawieszeniu. Ci ludzie nie są niewierzący ani niewierzący jak ludzie z Zachodu, ale rezultat jest taki sam, ponieważ służą demonom, które ich zwodzą i trzymają pod tyrańską dominacją. Ich religijność jest bałwochwalczego typu pogańskiego, który charakteryzuje ludzkość od jej początków; Eve była jego pierwszą ofiarą.

Na Zachodzie niewiara jest w rzeczywistości wynikiem wyboru, ponieważ niewielu ludzi jest nieświadomych swojego chrześcijańskiego pochodzenia; a wśród obrońców wolności republikańskiej są ludzie, którzy cytują słowa Pisma Świętego, dając w ten sposób świadectwo, że nie są ignorantami w jego istnieniu. Nie są oni nieświadomi chwalebnych faktów, o których świadczy ona o Bogu, a mimo to postanawiają nie brać ich pod uwagę. To właśnie ten rodzaj niewiary Duch nazywa niewiarą i stanowi absolutną buntowniczą opozycję wobec prawdziwej wiary. Ponieważ jeśli weźmie się pod uwagę dowody, jakie życie daje mu na całej ziemi, a zwłaszcza nadprzyrodzone przejawy ludów afrykańskich, człowiek nie ma możliwości usprawiedliwienia swojej niewiary. Nadprzyrodzone działania demonów potępiają zatem niewiarę Zachodu. Bóg Stwórca daje także dowód na swoje istnienie, działając z mocą poprzez zjawiska wywołane przez podległą mu przyrodę; trzęsienia ziemi, erupcje wulkanów, niszczycielskie fale pływowe, śmiertelne epidemie, ale wszystkie te rzeczy otrzymują obecnie naukowe wyjaśnienia, które maskują i niszczą boskie pochodzenie. Do oka tego wielkiego wroga wiary dodaje się naukowe wyjaśnienie, które przekonuje ludzki mózg i jednocześnie zachęca go do dokonywania wyborów, które prowadzą go do zatracenia.

Czego Bóg oczekuje od swoich stworzeń? Wybierze spośród nich tych, którzy aprobują jego koncepcje życia, to znaczy, którzy przyjmują jego myśli. Wiara będzie środkiem, ale nie celem. Dlatego właśnie w Liście Jakuba 2:17 powiedziano, że „ wiara bez uczynków ”, którą musi nieść, jest „ martwa ”. Ponieważ jeśli istnieje prawdziwa wiara, istnieje również fałszywa wiara. Dobro i zło robią różnicę, a Bóg nie ma problemu z rozpoznaniem posłuszeństwa i odróżnienia go od nieposłuszeństwa. W każdym razie pozostaje on jedynym sędzią, którego opinia zadecyduje o wiecznej przyszłości każdego ze swoich stworzeń, ponieważ cel jego wyboru jest wyjątkowy, a jego oferta życia wiecznego jest uzyskana wyłącznie przez Jezusa Chrystusa. Przejście na ziemię jest uzasadnione jedynie po to, aby umożliwić wybór wiecznych wybranych. Wiara nie jest owocem ogromnych wysiłków i poświęceń, ale stanu naturalnego, jaki stworzenie osiąga lub nie osiąga od chwili jego narodzin. Ale kiedy istnieje, musi być karmiony przez Boga, w przeciwnym razie umrze i zniknie.

Prawdziwa wiara jest rzeczą rzadką. Bo wbrew zwodniczemu aspektowi oficjalnej religii chrześcijańskiej nie wystarczy postawić krzyż nad grobem stworzenia, aby bramy nieba stały się dla niego otwarte. I zwracam na to uwagę, ponieważ wydaje się to przeoczane. Jezus powiedział w Mat. 7:13-14: „ Wchodźcie przez wąską bramę. Bo szeroka jest brama i przestronna droga, która prowadzi do zagłady , a wielu jest takich, którzy przez nią wchodzą . Ale wąska jest brama i wąska droga, która prowadzi do życia , i niewielu jest takich, którzy ją znajdują. » Nauczanie to znajduje dalsze potwierdzenie w Biblii na przykładzie uprowadzenia Żydów do Babilonu, gdyż Bóg uznaje za godnych swego wybrania jedynie Daniela i jego trzech towarzyszy oraz pięciu potężnych królów; i Ezechiela, który żyje w tej epoce. Następnie czytamy w Ezech.14:13-20: „ Synu człowieczy, jeśli jakiś kraj zgrzeszy przeciwko mnie niewiernością i wyciągnę na niego rękę, jeśli połamię dla niego laskę chleba, jeśli zesłałem na niego głód gdybym wytracił z niego ludzi i zwierzęta, a byliby wśród niego ci trzej mężowie: Noe, Daniel i Hiob , ocaliliby swoje dusze dzięki swojej sprawiedliwości – mówi Pan, Pan. Gdybym sprowadził dzikie zwierzęta na kraj, który go wyludniłby, gdyby zamienił się w pustynię, po której nikt by nie przechodził z powodu tych zwierząt, a pośród niej byliby ci trzej ludzie, żyłbym! mówi Pan Jahwe, nie ocaliliby synów ani córek, lecz oni sami zostaliby ocaleni , a ziemia zamieniłaby się w pustynię. Albo gdybym sprowadził miecz na tę ziemię, gdybym powiedział: Niech miecz biegnie przez tę ziemię! Gdybym wytępił ludzi i zwierzęta, a pośród nich byliby ci trzej ludzie, żyłbym! mówi Pan Jahwe, nie ocaliliby synów ani córek, lecz oni jedynie zostaliby zbawieni . Albo jeśli zesłałem plagę na tę ziemię, jeśli wylałem na nią moją wściekłość przez śmiertelność, aby wytępić z niej ludzi i zwierzęta, a był wśród niej Noe, Daniel i Hiob, żyję! mówi Pan Jahwe, nie ratowaliby synów ani córek, lecz swoją sprawiedliwością ocaliliby własne dusze. » W ten sposób dowiadujemy się, że w czasie potopu wśród ośmiu osób chronionych przez Arkę tylko Noe okazał się godnym zbawienia.

Jezus dalej powiedział w Mat. 22:14: „ Bo wielu jest powołanych, ale mało wybranych. »Powód można wytłumaczyć po prostu wysokim standardem świętości wymaganym przez Boga, który chce zająć pierwsze miejsce w naszym sercu albo nic. Konsekwencją tego wymogu jest przeciwstawienie się humanistycznemu myśleniu o świecie, które stawia człowieka ponad wszystko. Apostoł Jakub ostrzegał nas przed takim sprzeciwem, mówiąc: „ Cudzołożnicy! Czy nie wiecie, że miłość do świata jest wrogością wobec Boga ? Kto więc chce być przyjacielem świata, staje się wrogiem Boga . » Jezus mówi nam ponownie w Mat. 10:37: „ Ten, kto kocha bardziej jego ojciec lub matka niż ja nie jest godzien mnie i tego, który miłuje bardziej jego syn lub córka niż ja nie jest mnie godzien .” Ponadto, jeśli tak jak ja zaprosisz przyjaciela, aby odpowiedział na to kryterium religijne wymagane przez Jezusa Chrystusa, nie zdziw się, jeśli nazwie cię fanatykiem; To właśnie przydarzyło mi się i wtedy zrozumiałam, że moim prawdziwym przyjacielem jest tylko Jezus; go, „ Prawdziwego ” z Obj. 3:7. Nazwiemy Cię także fundamentalistą, bo okazujesz uczciwość wobec Boga, legalistą, bo swoim posłuszeństwem kochasz i honorujesz Jego najświętsze prawo. Będzie to po części ludzka cena, jaką trzeba zapłacić, aby zadowolić Pana Jezusa, tak godnego naszego poświęcenia i całkowitego oddania, jakiego On żąda.

Wiara pozwala nam otrzymywać od Boga Jego tajne myśli, dopóki nie odkryjemy wielkości Jego cudownego projektu. Aby zrozumieć swój ogólny projekt, wybraniec musi wziąć pod uwagę niebiańskie życie aniołów, które poprzedziło ziemskie doświadczenie. Ponieważ w tym niebiańskim społeczeństwie podział stworzeń i wybór dobrych aniołów wiernych Bogu nie dokonywał się na podstawie wiary w Chrystusa ukrzyżowanego ani na Jego odrzuceniu, jak to będzie miało miejsce na ziemi. Potwierdza to, że na poziomie powszechnym ukrzyżowanie Chrystusa, który pozostał bezgrzeszny, jest dla Boga środkiem potępienia diabła i jego naśladowców, a na ziemi wiara w Jezusa Chrystusa stanowi środek wybrany przez Boga, aby mieć miłość, jaką czuje do swoich wybrańców, którzy Go kochają i cenią. Celem tej demonstracji jego całkowitego poświęcenia była możliwość prawnego skazania na śmierć zbuntowanych istot niebieskich i ziemskich, które nie podzielają jego sensu istnienia. A spośród swoich ziemskich stworzeń wybiera tych, którzy przyjmują jego myśli, aprobują jego działania i jego osądy, ponieważ nadają się do dzielenia z nim wieczności. W końcu rozwiąże problem wolności danej wszystkim Jego stworzeniom niebieskim i ziemskim, gdyż bez tej wolności miłość Jego wybranych stworzeń byłaby bezwartościowa, a nawet stałaby się niemożliwa. Rzeczywiście, bez wolności stworzenie jest niczym więcej niż robotem o zautomatyzowanym zachowaniu. Ale ceną wolności będzie ostatecznie eksterminacja zbuntowanych stworzeń nieba i ziemi.

W ten sposób zostaje przedstawiony dowód, że wiara nie opiera się na prostym: „ Uwierz w Pana Jezusa, a będziesz zbawiony ”. Te biblijne słowa opierają się na tym, co oznacza czasownik „wierzyć”, a mianowicie na posłuszeństwie prawom Bożym, które charakteryzuje prawdziwą wiarę. Celem Boga jest znalezienie stworzeń, które będą Mu posłuszne z miłości. Znalazł niektórych wśród niebiańskich aniołów i wśród swoich ziemskich stworzeń ludzkich, niektórych wybrał i niektórych będzie wybierał aż do końca czasu łaski.

Jedzenie na odpowiednią pogodę

Tak jak ciało ludzkie potrzebuje pożywienia, aby przedłużyć swoje życie, tak wiara powstająca w jego duchu potrzebuje także pokarmu duchowego. Każdy człowiek wrażliwy na przejawy miłości danej przez Boga w Jezusie Chrystusie odczuwa w zamian chęć zrobienia czegoś dla Niego. Ale jak możemy zrobić coś, co mu się spodoba, jeśli nie wiemy, czego od nas oczekuje? Odpowiedź na to pytanie będzie pokarmem naszej wiary. Ponieważ „ bez wiary nie można podobać się Bogu ” zgodnie z Hbr 11:6. Jednak wiara ta musi być dla niego żywa i przyjemna poprzez zgodność z jego oczekiwaniami. Bo Pan Bóg Wszechmogący jest jego Dokończycielem i Sędzią. Tłumy wierzących chrześcijan pragną dobrej relacji z Bogiem w niebie, ale relacja ta pozostaje niemożliwa, ponieważ ich wiara nie jest odpowiednio karmiona. Odpowiedź na ten problem daje nam Mt 24 i 25. Jezus koncentruje swoje nauczanie na naszych dniach ostatnich, które na krótko poprzedzają czas Jego drugiego pojawienia się, tym razem w chwale swojej boskości. Opisuje to, mnożąc obrazy w przypowieściach: przypowieść o drzewie figowym w Mat. 24:32 do 34; przypowieść o nocnym złodzieju, w Mat. 24:43 do 51; przypowieść o dziesięciu pannach, w Mat. 25:1 do 12; przypowieść o talentach, w Mat. 25:13 do 30; przypowieści o owcach i kozłach w Mat. 25:31 do 46. Wśród tych przypowieści wzmianka o „ jedzeniu ” pojawia się dwukrotnie: w przypowieści o nocnym złodzieju oraz w przypowieści o owcach i kozach, ponieważ pomimo pozory, kiedy Jezus mówi: „ Byłem głodny, a daliście mi jeść ”, ma na myśli pokarm duchowy, bez którego wiara człowieka umiera. „ Nie samym chlebem człowiek będzie żył, ale każdym słowem, które pochodzi z ust Bożych . Mat. 4:4”. Celem pokarmu wiary jest ochrona przed „ śmiercią drugą ” z Obj. 20, tą, która powoduje utratę prawa do życia wiecznego.

W ramach tej refleksji skieruj swój wzrok i uwagę na przypowieść o nocnym złodzieju:

W.42: „ Czuwajcie więc, bo nie wiecie, w którym dniu wasz Pan przyjdzie ”.

Temat powrotu Jezusa Chrystusa jest zdefiniowany, a jego „oczekiwanie” wywoła duchowe przebudzenie w Stanach Zjednoczonych Ameryki Północnej w latach 1831–1844. Nazywa się ono „adwentyzmem”, a członkami tego ruchu są sami wyznaczeni przez współczesnych określeniem „adwentyści”; słowo zaczerpnięte z łacińskiego adventus, które oznacza: adwent.

W.43: „ Wiedz dobrze, że gdyby pan domu wiedział, o której straży nocnej ma przyjść złodziej, czuwałby i nie pozwolił włamać się do swego domu ”.

W tym wersecie „ panem domu ” jest uczeń, który czeka na powrót Jezusa, a „ złodziej ” odnosi się do samego Jezusa. Poprzez to porównanie Jezus pokazuje nam, że warto znać datę swego powrotu. Dlatego zachęca nas, abyśmy to odkryli, a słuchanie jego rad będzie warunkowało naszą relację z Nim.

W.44: „ Dlatego i wy bądźcie gotowi, gdyż Syn Człowieczy przyjdzie o godzinie, kiedy nie myślicie ”.

Poprawiłem w tym wersecie czas przyszły czasowników, ponieważ w oryginale greckim czasowniki te występują w czasie teraźniejszym. Rzeczywiście te słowa Jezus wypowiada do swoich współczesnych uczniów, którzy zadają mu pytania na ten temat. W czasie końca Pan użyje tego „adwentystycznego” tematu, aby przesiać chrześcijan, wystawiając ich na próbę proroczej wiary; w tym celu będzie z czasem sukcesywnie organizował cztery oczekiwania „adwentystyczne”; za każdym razem usprawiedliwiane nowym oświetleniem danym przez Ducha, pierwsze trzy dotyczą proroczych tekstów Daniela i Apokalipsy.

W.45: „ Któż zatem jest sługą wiernym i roztropnym, którego pan ustanowił nad swoim ludem, aby dawał mu żywność we właściwym czasie? »

Uważaj, aby nie popełnić błędu w swojej ocenie, ponieważ „ pokarm ”, o którym mowa w tym wersecie, jest obecnie przed twoimi oczami. Tak, to właśnie ten dokument, któremu nadałem nazwę „Wyjaśnij Daniela i Apokalipsę”, stanowi ten duchowy „ pokarm ” niezbędny do karmienia twojej wiary, ponieważ dostarcza od Jezusa Chrystusa wszystkich odpowiedzi na pytania, które możesz legalnie zadać , a poza tymi odpowiedziami nieoczekiwane rewelacje, takie jak prawdziwa data powrotu Jezusa Chrystusa, która zobowiązuje nas do wiosny 2030 roku w czwartym i ostatnim „adwentystycznym” „czekaniu”.

Będąc osobiście zaniepokojony tym wersetem, przedstawiam ten dokument, owoc mojej wierności Bogu prawdy i mojej roztropności, ponieważ nie chcę być zaskoczony powrotem Jezusa Chrystusa. Jezus objawia tutaj swój plan na czasy ostateczne. Zaplanował na ten czas „ pokarm ”, który będzie odpowiedni do karmienia wiary Jego wybranych, którzy wiernie oczekują na Jego chwalebny powrót. A to „ pożywienie ” jest prorocze.

W.46: „ Błogosławiony sługa, którego pan jego zastanie, gdy przybędzie ! »

Potwierdza się tutaj kontekst Jego chwalebnego powrotu, a mianowicie czwarte oczekiwanie „adwentystyczne”. Zainteresowany sługa jest już rzeczywiście bardzo szczęśliwy, gdy pozna objawioną myśl Boga, Jego sąd w sprawie wiary ludzi. Ale to błogosławieństwo będzie się rozciągać i dotyczyć wszystkich, którzy otrzymawszy to ostatnie boskie światło, będą je z kolei rozpowszechniać i dzielić się nim z wybranymi rozproszonymi po całej ziemi, aż do rzeczywistego powrotu Jezusa Chrystusa.

W.47: „ Zaprawdę powiadam wam, ustanowi ją nad całym swoim majątkiem. »

Dobra Pana będą dotyczyły, aż do Jego powrotu, wartości duchowych. A sługa staje się dla Jezusa stróżem Jego duchowego skarbu; wyłączny depozytariusz jego wyroczni i objawionego światła. Po przeczytaniu całego tego dokumentu, będziecie mogli zobaczyć, że nie przesadzam, nazywając jego biblijne prorocze objawienie mianem „skarbu”. Jak inaczej nazwać objawienie, które chroni przed „ drugą śmiercią ” i otwiera drogę do życia wiecznego? Ponieważ rozprasza i sprawia, że znika możliwość zwątpienia, które jest śmiertelne dla wiary i zbawienia.

W.48: „ A jeśli będzie to zły sługa, który w sobie mówi: Mój pan zwleka z przyjściem ” ,

Życie stworzone przez Boga jest typu binarnego. Wszystko ma swoje absolutne przeciwieństwo. I Bóg dał ludziom dwie ścieżki, dwie ścieżki, które mogą kierować ich wyborami: życie i dobro, śmierć i zło; pszenica i plewy; owce i kozy, światło i ciemność . W tym wersecie Duch obiera za cel niegodziwego sługę, ale mimo wszystko sługę, co oznacza fałszywą wiarę niekarmioną przez Boga, a przede wszystkim fałszywą wiarę chrześcijańską, która w końcu dociera do samej wiary adwentystów i dotyczy jej w naszych czasach końca . Nie otrzymując już światła od Jezusa Chrystusa, ponieważ odmówił tego, co zostało mu przedstawione w latach 1982–1991 i które zapowiadało jego przyjście w 1994 r., adwentyzm ten wydał owoc niegodziwości, którego skutkiem było promieniowanie posłańca Bożego w listopadzie 1991 r. Zauważcie, że Jezus objawia ukryte zamysły serca: „ który mówi w sobie ”. Ponieważ pozory zewnętrznych zachowań religijnych są niezwykle zwodnicze; Formalizm religijny zastępuje prawdziwą żywą wiarę pełną gorliwości o prawdę.

W.49: „… jeśli zacznie bić swoich towarzyszy, jeśli będzie jadł i pił z pijakami ” ,

Obraz ten jest jak dotąd nieco wyczekiwany, ale promieniowanie wyraźnie wyraża w czasach pokoju sprzeciw i walkę, które wyrażają i poprzedzają rzeczywiste prześladowania, które nadejdą; to tylko kwestia czasu. Od 1995 roku instytucjonalny adwentyzm „ je i pije z pijakami ” do tego stopnia, że zawarł sojusz z protestantami i katolikami, wchodząc w sojusz ekumeniczny. Bowiem w Obj. 17:2, mając na celu wiarę katolicką zwaną „ Babilonem Wielkim ” i wiarę protestancką zwaną „ ziemią ”, Duch mówi: „ To z nią królowie ziemi oddali się rozpustie i z wina jego cudzołóstwa mieszkańcy ziemi upił się .”

W.50: „ ...Pan tego sługi przyjdzie w dniu, którego się nie spodziewa, i o godzinie, której nie zna ”

Konsekwencją odrzucenia światła dotyczącego trzeciego oczekiwania adwentystów i daty 1994 jest ostatecznie nieznajomość czasu prawdziwego powrotu Jezusa Chrystusa, czyli czwartego adwentystycznego oczekiwania planu Bożego. Ta niewiedza jest konsekwencją zerwania relacji z Jezusem Chrystusem, zatem możemy wywnioskować następującą rzecz: adwentyści postawieni w tej tragicznej sytuacji nie są już w oczach Boga ani, w Jego ocenie, „adwentystami”.

W.51: „ …rozerwie go na kawałki i odda mu dział z obłudnikami : będzie płacz i zgrzytanie zębów. »

Obraz wyraża gniew, jaki Bóg ześle na fałszywych sług, którzy Go zdradzili. Zwracam uwagę w tym wersecie na termin „ obłudnicy ”, przez który Duch określa fałszywych chrześcijan w Dan.11:34, ale konieczna jest szersza lektura, aby zrozumieć kontekst czasu, na który wskazuje proroctwo, które obejmuje wersety 33 i 35: „ a najmądrzejszy z nich będzie pouczał wielu. Są tacy, którzy na jakiś czas ulegną mieczowi i płomieniowi, niewoli i grabieży. W czasie, gdy ulegną, pomoc im będzie niewielka, a wielu przyłączy się do nich z powodu obłudy . Niektórzy z mędrców upadną, aby mogli zostać oczyszczeni, oczyszczeni i wybieleni aż do czasu ostatecznego , bo nie nadejdzie on aż do wyznaczonego czasu. » Zatem „ zły sługa ” jest rzeczywiście tym, który zdradza oczekiwania Boga, swego Pana i przyłącza się „ aż do czasów ostatecznych ” do obozu „obłudników ” . Odtąd dzieli się z nimi gniewem Bożym, który ich dosięga aż do sądu ostatecznego, gdzie zostają unicestwieni, pochłonięci w „ jeziorze ognistym ”, które ostatecznie daje „ drugą śmierć ”, zgodnie z Obj. 20: 15: „ Kto się nie znalazł zapisany w księdze życia, został wrzucony do jeziora ognistego ”.

Objawiona historia prawdziwej wiary

Prawdziwa wiara

Jest wiele rzeczy do powiedzenia na temat prawdziwej wiary, ale ja już proponuję ten aspekt, który wydaje mi się priorytetowy. Każdy, kto chce nawiązać relację z Bogiem, musi wiedzieć, że jego koncepcja życia na ziemi i w niebie jest skrajnym przeciwieństwem naszego systemu ustanowionego na ziemi, który jest zbudowany na dumnych i niegodziwych myślach inspirowanych przez Boga. jego wrogiem i jego prawdziwymi wybranymi. Jezus dał nam sposób na rozpoznanie prawdziwej wiary: „ Poznacie ich po owocach . Czy zbieramy winogrona z cierni, czy figi z ostu? (Mat. 7:16).” Na podstawie tego oświadczenia możecie być pewni, że wszyscy, którzy powołują się na jego imię, a którzy nie są obecni, jego łagodność, jego pomoc, jego poświęcenie, jego duch poświęcenia, jego umiłowanie prawdy i jego gorliwość w posłuszeństwie przykazaniom Boże, nigdy nie byłem i nigdy nie będę Jego sługami; tego właśnie uczy nas 1 Kor. 13, definiując charyzmat prawdziwej świętości; to, czego wymaga sprawiedliwy sąd Boży: werset 6: „ nie raduje się z niesprawiedliwości, ale raduje się prawdą „.

Jak możemy wierzyć, że prześladowany i prześladowca są sądzeni przez Boga w ten sam sposób? Jakie jest podobieństwo pomiędzy Jezusem Chrystusem, dobrowolnie ukrzyżowanym, a rzymską inkwizycją papieską, czyli Janem Kalwinem, który poddawał mężczyzn i kobiety torturom aż do śmierci? Aby nie dostrzec różnicy, musimy zignorować słowa inspirowane pismami biblijnymi. Tak było, zanim Biblia rozprzestrzeniła się po całym świecie, ale odkąd była dostępna wszędzie na ziemi; jakie wymówki mogą usprawiedliwiać błędy w ocenie istot ludzkich? Nie ma żadnych. Dlatego nadchodzący gniew Boży będzie bardzo wielki i nie do opanowania.

Trzy i pół roku, podczas których Jezus trudził się w swojej ziemskiej posłudze, zostało nam objawione w Ewangeliach, abyśmy mogli poznać miarę prawdziwej wiary w opinii Boga; jedynym, który się liczy. Jego życie jest nam ofiarowane jako wzór; wzór, który musimy naśladować, abyśmy mogli zostać przez Niego rozpoznani jako Jego uczniowie. Adopcja ta oznacza, że podzielamy jego koncepcję życia wiecznego, którą proponuje. Wypędza się tam egoizm, a także niszczycielską i niszczycielską dumę. W życiu wiecznym oferowanym jedynie wybranym, uznanym przez samego Jezusa Chrystusa, nie ma miejsca na brutalność i niegodziwość. Jego zachowanie było pokojowo rewolucyjne, ponieważ on, Mistrz i Pan, stał się sługą wszystkich, poniżając się do umycia nóg swoim uczniom, aby nadać konkretny sens swemu potępieniu pysznych wartości manifestowanych przez przywódcy Żydowskie postacie religijne swoich czasów; rzeczy, które nadal charakteryzują dzisiejszych religijnych Żydów i chrześcijan. W absolutnym przeciwieństwie standard objawiony w Jezusie Chrystusie jest standardem życia wiecznego.

Pokazując swoim sługom, jak rozpoznać siebie, swoich wrogów i fałszywych sług Bożych, Jezus Chrystus podjął działania, aby ocalić ich dusze. A Jego obietnica bycia aż do końca świata „ pośród ” swoich wybranych zostaje dotrzymana i polega na oświecaniu ich i chronieniu przez całe ich ziemskie życie. Absolutnym standardem prawdziwej wiary jest to, że Bóg pozostaje ze swoimi wybranymi. Nigdy nie są pozbawieni Jego światła i Ducha Świętego. A jeśli Bóg się wycofuje, to dlatego, że wybrany już nim nie jest; jego duchowy status uległ zmianie w wyniku sprawiedliwego sądu Bożego. Ponieważ jego osąd dostosowuje się do ludzkiego zachowania. Na poziomie indywidualnym możliwe są zmiany w obu kierunkach; od dobra do zła lub od zła do dobra. Ale tak nie jest na zbiorowym poziomie grup i instytucji religijnych, które zmieniają się z dobrego w złe tylko wtedy, gdy nie dostosowują się do zmian ustanowionych przez Boga. W swoim nauczaniu Jezus mówi nam: „ Dobre drzewo nie może wydawać złych owoców, tak jak złe drzewo nie może rodzić dobrych owoców (Mat. 7:18).” W ten sposób dał nam do zrozumienia, że religia katolicka jest „ złym drzewem ” ze względu na swe obrzydliwe owoce i że poprzez swą fałszywą doktrynę taka pozostanie nawet wtedy, gdy pozbawiona monarchicznego wsparcia przestanie prześladować ludzi. To samo dotyczy religii anglikańskiej stworzonej przez Henryka VIII, aby usprawiedliwiać jego cudzołóstwa i zbrodnie; jaką wartość może dać Bóg swoim potomkom i następcom monarchów? Dzieje się tak również w przypadku protestanckiej religii kalwińskiej, ponieważ obawiano się tego założyciela, Jana Kalwina, ze względu na reputację jego twardego charakteru i liczne egzekucje na śmierć, które legitymizował w swoim mieście Genewie, w sposób bardzo podobny do katolickich praktyk swoich czasów, aż do wyjścia poza nie. Ten protestantyzm raczej nie podobał się słodkiemu Panu Jezusowi Chrystusowi i w żadnym wypadku nie można go uważać za wzór prawdziwej wiary. Prawdą jest, że w swoim objawieniu danym Danielowi Bóg ignoruje reformację protestancką, obierając za cel jedynie reżim papieski trwający od 1260 roku i czas ustanowienia orędzi Adwentyzmu Dnia Siódmego, niosącego objawione prawdy Boże, od 1844 roku , aż do końca świata, który nastąpi w roku 2030.

Wszystkie historyczne fałszywe podróbki religijne mają pewne aspekty modelu zatwierdzonego przez Boga, ale nigdy mu nie dorównują. Prawdziwa wiara jest stale karmiona Duchem Chrystusowym, fałszywa wiara nie. Prawdziwa wiara może wyjaśnić tajemnice biblijnych proroctw Bożych, wiara fałszywa nie. Po świecie krążą liczne interpretacje proroctw, każda bardziej fantazyjna od poprzedniej. W przeciwieństwie do nich moje interpretacje opierają się wyłącznie na cytatach z Biblii; przesłanie jest zatem precyzyjne, trwałe, spójne i zgodne z myślą Boga, od której nigdy nie odbiega; a Wszechmogący czuwa nad tym.

Uwagi przygotowawcze do Księgi Daniela

Imię Daniel oznacza, że Bóg jest moim Sędzią. Znajomość sądu Bożego jest podstawową podstawą wiary, ponieważ prowadzi stworzenie do posłuszeństwa Jego objawionej i zrozumiałej woli, co jest jedynym warunkiem otrzymania przez Niego stałego błogosławieństwa. Bóg szuka miłości swoich stworzeń, które ją konkretyzują i okazują poprzez swoją posłuszną wiarę. Sąd Boży objawia się zatem poprzez Jego proroctwa, które posługują się symbolami, jak w przypowieściach Jezusa Chrystusa. Sąd Boży został po raz pierwszy objawiony w Księdze Daniela, ale stanowi on jedynie główną podstawę Jego sądu nad historią religii chrześcijańskiej, który zostanie szczegółowo ujawniony w Księdze Objawienia.

U Daniela Bóg niewiele objawia, ale to ilościowe niewiele ma ogromne znaczenie jakościowe, ponieważ stanowi podstawę całościowego proroczego Objawienia. Architekci budowlani wiedzą, jak decydujące i determinujące jest przygotowanie placu budowy. W proroctwach taką rolę przypisuje się objawieniom otrzymanym przez proroka Daniela. Rzeczywiście, gdy ich znaczenie jest jasne, Bóg osiąga podwójny cel : udowodnienie swojego istnienia i danie swoim wybranym kluczy do zrozumienia przesłania przekazanego przez Ducha. W tych „kilku rzeczach” znajdujemy to samo: ogłoszenie następstwa czterech powszechnych imperiów dominujących od czasów Daniela (Dan. 2, 7 i 8); oficjalne datowanie ziemskiej służby Jezusa Chrystusa (Dan. 9); ogłoszenie chrześcijańskiego odstępstwa w roku 321 (Dan. 8), panowanie papieskie trwające 1260 lat pomiędzy 538 a 1798 (Dan. 7 i 8); oraz sojusz „adwentystów” (Dan. 8 i 12) z 1843 r. (do 2030 r.). Dodaję do tego Dan.11, który, jak zobaczymy, ujawnia formę i ewolucję ostatecznej, ziemskiej wojny nuklearnej, która wciąż pozostaje do zakończenia przed chwalebnym powrotem Boga Zbawiciela.

Pan Jezus Chrystus w subtelny sposób przywołał imię Daniel, aby przypomnieć jego znaczenie dla nowego przymierza. „ Kiedy więc ujrzycie obrzydliwość spustoszenia, o której mówił prorok Daniel , zamieszkałą w miejscu świętym, niech ten, kto ją czyta, zwróci uwagę! (Mat. 24:15) »

Jeśli Jezus świadczył na korzyść Daniela, to dlatego, że Daniel otrzymał od niego nauki dotyczące jego pierwszego przyjścia i chwalebnego powrotu, bardziej niż ktokolwiek inny przed nim. Aby moje słowa zostały dobrze zrozumiane, musicie wiedzieć, że Chrystus, który przyszedł z nieba, przedstawił się wcześniej Danielowi pod imieniem „ Michał ” w Dan.10:13-21, 12:3 i to imię przyjął Jezus -Chrystus w Obj.12:7. Imię „ Micaël ” jest lepiej znane w swojej łacińskiej, katolickiej formie Michel, nazwie nadawanej słynnemu Mont Saint-Michel w bretońskiej Francji. Księga Daniela dodaje szczegóły liczbowe, które pozwalają nam poznać rok jego pierwszego przyjścia. Pragnę także zaznaczyć, że imię „ Micaël ” oznacza: Kto jest jak Bóg; a imię „ Jezus ” tłumaczy się jako: Jahwe zbawia. Obydwa imiona dotyczą wielkiego Boga Stwórcy, pierwsze z tytułem niebiańskim, drugie z tytułem ziemskim.

Revelation of the Future jest nam przedstawiane jako wielopiętrowa gra budowlana. Na początku kina, do tworzenia efektów reliefowych w kreskówkach, twórcy filmowi używali szklanych płyt, których różne malowane wzory, po nałożeniu na siebie, dawały obraz na kilku poziomach. Podobnie jest z proroctwem zaprojektowanym przez Boga.

Wszystko zaczyna się od Daniela

KSIĘGA DANIELA

Wy, którzy czytacie to dzieło, wiedzcie, że nieograniczony Bóg Wszechmogący żyje, chociaż jest ukryty. To świadectwo „ proroka Daniela ” zostało napisane, aby cię o tym przekonać. Nosi pieczęć świadectwa starego i nowego przymierza, ponieważ przywołał je Jezus w słowach skierowanych do swoich uczniów. Jego doświadczenie ukazuje działanie tego dobrego i sprawiedliwego Boga. A ta książka pozwala nam odkryć sąd, że Bóg kontynuuje religijną historię swojego monoteizmu, żydowskiego w pierwszym przymierzu, następnie chrześcijańskiego w swoim nowym przymierzu, zbudowanym na krwi przelanej przez Jezusa Chrystusa, 3 kwietnia 30 jego era. Kto lepiej niż „ Daniel ” może objawić sąd Boży? Jego imię oznacza „Bóg jest moim sędzią”. Te przeżyte doświadczenia nie są bajkami, ale świadectwem Bożego błogosławieństwa jego modelu wierności. Bóg przedstawia go wśród trzech osób, które miałby ocalić w nieszczęściu w Ezech. 14:14-20. Te trzy typy wybrańca to „ Noe, Daniel i Hiob ”. Przesłanie Boże mówi nam wyraźnie, że nawet w Jezusie Chrystusie, jeśli nie upodobnimy się do tych wzorców, drzwi do zbawienia pozostaną dla nas zamknięte. To przesłanie potwierdza wąską drogę, wąską ścieżkę lub wąską bramę, przez którą wybrani muszą przejść, aby wejść do nieba, zgodnie z nauką Jezusa Chrystusa. Historia „ Daniela ” i jego trzech towarzyszy jest nam przedstawiana jako wzór wierności, którą Bóg zbawia w dniach ucisku.

Ale w tej historii z życia Daniela jest także nawrócenie trzech potężnych królów, których Bogu udało się wyrwać diabłu, którego czcili w całkowitej nieświadomości. Bóg uczynił tych cesarzy najpotężniejszymi rzecznikami Jego sprawy w historii ludzkości, pierwszymi, ale także ostatnimi, ponieważ ci wzorowi ludzie znikną, a religia, wartości i moralność będą nieustannie upadać. Dla Boga porwanie duszy jest długą walką, a przypadek króla „ Nabuchodonozora ” jest niezwykle odkrywczym modelem w swoim rodzaju. Potwierdza to przypowieść o Jezusie Chrystusie, tym „ Dobrym Pasterzu ”, który opuszcza swoją trzodę, aby szukać zagubionej owcy.

Daniela 1

Dan 1:1  W trzecim roku panowania Jojakima, króla judzkiego, Nabuchodonozor, król babiloński, wyruszył na Jerozolimę i oblegał ją.

1a –  Trzeci rok panowania Jojakima, króla judzkiego

Panowanie Jehojakima 11 lat od – 608 do – 597. Trzeci rok w – 605.

1b –  Nabuchodonozor

To jest babilońskie tłumaczenie imienia króla Nabuchodonozora: „Nabu chroni mojego najstarszego syna”. Nabu jest mezopotamskim bogiem wiedzy i pisma. Już teraz rozumiemy, że Bóg zamierzył przywrócenie mu władzy nad wiedzą i pismem.

Dan 1:2 I wydał Pan w jego ręce Jojakima, króla judzkiego, i część naczyń domu Bożego. Nabuchodonozor zabrał te sprzęty do ziemi Szinear, do domu swego boga, i złożył je w skarbcu swego boga.

2a-  Pan wydał w jego ręce Jojakima, króla judzkiego 

Opuszczenie przez Boga króla żydowskiego jest uzasadnione. 2Kn 36:5: Jojakim miał dwadzieścia pięć lat, gdy został królem, a panował jedenaście lat w Jerozolimie. Czynił to, co złe w oczach Pana, Boga swego .

2b-  Nabuchodonozor zabrał naczynia do ziemi Szinear, do domu swego boga, i złożył je w skarbcu swego boga.

 Ten król jest poganinem, nie zna prawdziwego Boga, któremu służy Izrael, ale stara się czcić swego boga: Bela. Po przyszłym nawróceniu będzie z taką samą wiernością służyć prawdziwemu Bogu Daniela.

Dan 1:3 Król nakazał Aszpenazowi, przełożonemu jego eunuchów, sprowadzić kilku synów Izraela pochodzących z rodziny królewskiej lub szlacheckiej,

Dan 1:4 Młodzi chłopcy bez skazy na ciele, przystojni z wyglądu, obdarzeni mądrością, zrozumieniem i wyszkoleniem, zdolni do służby w pałacu królewskim i którzy będą się uczyć liter i języka Chaldejczyków.

4a-  Król Nabuchodonozor wydaje się przyjazny i inteligentny, stara się jedynie pomóc żydowskim dzieciom w skutecznej integracji ze społeczeństwem i jego wartościami.

Dan 1:5 Król przydzielił im na każdy dzień część pokarmu ze swego stołu i wina, które wypił, zamierzając ich wychowywać przez trzy lata, po upływie których będą służyć król.

5a-  Dobre uczucia króla są oczywiste. Dzieli się z młodymi tym, co sam ofiarowuje, od swoich bogów po jedzenie.

Dan 1:6 Wśród nich byli Daniel, Chananiasz, Miszael i Azariasz z synów Judy.

6a.  Spośród wszystkich młodych Żydów zabranych do Babilonu, tylko czterech z nich wykazało się wzorową wiernością. Poniższe fakty zostały uporządkowane przez Boga, aby ukazać różnicę w owocach wydawanych przez tych, którzy Mu służą i których On błogosławi, od tych, którzy Mu nie służą i których On ignoruje.

Dan 1:7 I naczelnicy eunuchów nadali im imiona: Daniel Belteszazar, Chananiasz Szadrach, Miszael Meszach i Azariasz Abednego.

7a-  Inteligencję podzielają ci młodzi Żydzi, którzy zgadzają się nosić pogańskie imiona narzucone przez zwycięzcę. Nazywanie jest oznaką wyższości i zasadą nauczaną przez prawdziwego Boga. Gen.2:19: A Jahwe Bóg, który uformował z ziemi wszelkie zwierzę polne i wszelkie ptactwo powietrzne, przyprowadził je do człowieka, aby zobaczyć, jak je nazwie i aby każda żyjąca istota otrzymała imię, jakie człowiek dałby mu.

7b-  Daniel „Bóg jest moim sędzią” zostaje przemianowany na Belteszassar: „Bel będzie chronił”. Bel oznacza diabła, któremu w całkowitej niewiedzy te pogańskie ludy służyły i czciły ofiary demonicznych duchów.

 Hanania „Łaska lub dana od YaHWéH” staje się „Shadrach” „inspirowanym Aku”. Aku był bogiem księżyca w Babilonie.

 Mishaël „Który jest sprawiedliwością Bożą” staje się Meschakiem „należącym do Aku”.

 Azariasz „Pomocą jest Jahwe” staje się „Abed-Nego” „Sługą Nego” i już tam, słonecznym bogiem Chaldejczyków.

Dan 1:8 Daniel postanowił nie skalać się królewskim jedzeniem i winem, które król pił, i błagał naczelnego eunucha, aby nie zmuszał go do skalania się.

8a-  Posiadanie pogańskiego imienia nie stanowi problemu, gdy zostaniesz pokonany, ale skalanie się do tego stopnia, że sprowadzisz wstyd na Boga, to zbyt wiele, o co możesz prosić. Lojalność młodych mężczyzn skłoniła ich do powstrzymywania się od królewskich win i mięs, ponieważ tradycyjnie ofiarowywano je pogańskim bóstwom czczonym w Babilonie. Ich młodości brakuje dojrzałości i nie rozumują jeszcze jak Paweł, wierny świadek Chrystusa, który uważa fałszywe bóstwa za wiatr (Rz 14; 1Ko 8). Jednak w obawie, że zaskoczy słabych w wierze, zachowuje się jak oni. Jeśli postępuje odwrotnie, nie popełnia grzechu, ponieważ jego rozumowanie jest prawidłowe. Bóg potępia skalanie popełnione dobrowolnie, z całą wiedzą i sumieniem; w tym przykładzie zamierzony wybór oddania czci pogańskim bogom.

Dan 1:9 Bóg obdarzył Daniela łaską i łaską przed naczelnym eunuchem.

9a.  Wiara młodych ludzi objawia się w ich lęku przed niezadowoleniem Boga; Może im błogosławić.

Dan 1:10 Przełożony eunuchów powiedział do Daniela: Boję się mojego pana, króla, który ci ustalił, co masz jeść i pić; bo dlaczego miałby widzieć twoją twarz bardziej przygnębioną niż twarz młodych ludzi w twoim wieku? Wystawiłbyś moją głowę przed królem.

Dan 1:11 Wtedy Daniel powiedział do szafarza, któremu naczelny eunuch powierzył nadzór nad Danielem, Chananiaszem, Miszaelem i Azariaszem:

Dan 1:12 Doświadczaj swoje sługi przez dziesięć dni i daj nam jeść warzywa i wodę do picia;

Dan 1:13 Wtedy spojrzysz na nasze twarze i na twarze młodzieńców, którzy jedzą potrawy królewskie, i postąpisz ze swoimi sługami zgodnie z tym, co widziałeś.

Dan 1:14 I dał im to, o co prosili, i poddawał ich próbie przez dziesięć dni.

Dan 1:15 Po upływie dziesięciu dni byli przystojniejsi i pulchniejsi niż wszyscy młodzieńcy, którzy jedli potrawy królewskie.

15a –  Możemy dokonać duchowego porównania pomiędzy „ dziesięcioma dniami ” doświadczeń Daniela i jego trzech towarzyszy, a „ dziesięcioma dniami ” proroczych lat prześladowań związanych z przesłaniem epoki „ Smyrny ” z Ap 2:10 . Rzeczywiście, w obu doświadczeniach Bóg objawia ukryty owoc tych, którzy twierdzą, że pochodzą od Niego.

Dan 1:16 Szafarz zabrał przeznaczone dla nich jedzenie i wino oraz dał im warzywa.

16a–  To doświadczenie pokazuje, jak Bóg może oddziaływać na umysły ludzi, aby faworyzowali Jego sługi zgodnie z Jego świętą wolą. Ponieważ ryzyko podjęte przez zarządcę królewskiego było wielkie i Bóg musiał interweniować, aby przyjął propozycje Daniela. Doświadczenie wiary kończy się sukcesem.

Dan 1:17 Bóg dał tym czterem młodzieńcom wiedzę, zrozumienie wszystkich liter i mądrość; a Daniel wyjaśnił wszystkie wizje i sny.

17a –  Bóg obdarzył tych czterech młodych mężczyzn wiedzą, inteligencją we wszystkich literach i mądrością

Wszystko jest darem od Pana. Ci, którzy go nie znają, nie wiedzą, jak bardzo od niego zależy, czy są inteligentni i mądrzy, czy też ignorantami i głupcami.

1 7 b-  i Daniel wyjaśnił wszystkie wizje i wszystkie sny.

Daniel jako pierwszy okazał swą wierność, zostaje zaszczycony przez Boga, który obdarza go darem proroctwa. Takie właśnie świadectwo dał w swoim czasie wiernemu Józefowi, jeńcowi egipskiemu. Spośród darów Bożych Salomon wybrał także mądrość; i za ten wybór Bóg dał mu wszystko inne, chwałę i bogactwo. Daniel z kolei doświadczy tego wyniesienia zbudowanego przez jego wiernego Boga.

Dan 1:18 W czasie wyznaczonym przez króla na przyprowadzenie ich do niego, naczelnik eunuchów przedstawił ich Nabuchodonozorowi.

Dan 1:19 Król z nimi rozmawiał; a wśród tych wszystkich młodych ludzi nie było nikogo podobnego do Daniela, Chananiasza, Miszaela i Azariasza. Dlatego zostali dopuszczeni do służby królewskiej.

Dan 1:20 We wszystkim, co wymagało mądrości i zrozumienia i o co król ich pytał, stwierdził, że są dziesięciokrotnie lepsi od wszystkich magów i astrologów, którzy byli w całym jego królestwie.

20a-  Bóg pokazuje w ten sposób „ różnicę między tymi, którzy mu służą, a tymi, którzy mu nie służą ”, co jest zapisane w Mal.3:18. Imiona Daniela i jego towarzyszy wejdą do świadectwa Pisma Świętego, gdyż ich przejawy wierności posłużą za wzór zachęcający wybranych aż do skończenia świata.

Dan 1:21 Podobnie było z Danielem aż do pierwszego roku panowania króla Cyrusa.

Daniela 2

Dan 2:1 W drugim roku panowania Nabuchodonozora Nabuchodonozor miał sny. Jego umysł był niespokojny i nie mógł spać.

1a-  Zatem w – 604. Bóg objawia się w duchu króla.

Dan 2:2 Król zwołał magów, astrologów, czarowników i Chaldejczyków, aby opowiedzieli mu swoje sny. Przyszli i stawili się przed królem.

2a-  Następnie pogański król zwraca się do ludzi, którym do tej pory ufał, a każdy z nich jest specjalistą w swojej dziedzinie.

Dan 2:3 I rzekł do nich król: Miałem sen; mój umysł jest wzburzony i chciałbym poznać ten sen.

3a-  Król dobrze powiedział: Chcę poznać ten sen ; nie mówi o jego znaczeniu.

Dan 2:4 Chaldejczycy odpowiedzieli królowi w języku aramejskim: Królu, żyj na wieki! Powiedz o tym swoim sługom, a my to wyjaśnimy.

Dan 2:5 I odpowiedział król ponownie, i rzekł do Chaldejczyków: Ta rzecz mi umknęła; Jeśli nie uświadomicie mi snu i jego wyjaśnienia, zostaniecie rozerwani na kawałki, a wasze domy zamienią się w kupę śmieci.

5a.  Bezkompromisowość króla i skrajne środki, jakie podejmuje, są wyjątkowe i natchnione przez Boga, który stwarza środki, aby zmylić pogańskie szarlatanizm i objawić swoją chwałę poprzez swoje wierne sługi.

Dan 2:6 Ale jeśli opowiesz mi sen i jego wyjaśnienie, otrzymasz ode mnie prezenty, prezenty i wielki zaszczyt. Dlatego opowiedz mi sen i jego wyjaśnienie.

6a-  Te dary, podarunki i wielkie zaszczyty Bóg przygotowuje dla swoich wiernych wybranych.

Dan 2:7 Odpowiedzieli po raz drugi: Niech król opowie sen swoim sługom, a my go wyjaśnimy.

Dan 2:8 A król odpowiadając, rzekł: Zaprawdę widzę, że próbujecie zyskać na czasie, bo widzicie, że umknęła mi ta sprawa.

8a-  Król prosi swoich mędrców o coś, o co nigdy nie został poproszony i nie osiąga tego.

Dan 2:9 Jeśli więc nie dasz mi poznać tego snu, to samo zdanie obejmie was wszystkich; chcesz się przygotować na kłamstwa i kłamstwa, czekając na zmianę czasów. Dlatego opowiedz mi sen, a będę wiedział, czy możesz mi wyjaśnić.

9a –  chcesz się przygotować na kłamstwa i kłamstwa, czekając na zmianę czasów

 Na tej zasadzie aż do końca świata bogacą się wszyscy fałszywi widzący i wróżbici.

9b-  Dlatego opowiedz mi sen, a będę wiedział, czy możesz mi wyjaśnić

 Po raz pierwszy to logiczne rozumowanie objawia się w myśli człowieka. Szarlatani świetnie się bawią, mogąc powiedzieć wszystko swoim naiwnym i nadmiernie łatwowiernym klientom. Prośba króla demaskuje ich limit.

Dan 2:10 Chaldejczycy odpowiedzieli królowi: Nie ma na ziemi nikogo, kto mógłby powiedzieć to, o co prosi król; żaden król, niezależnie od tego, jak wielki i potężny by był, nigdy nie żądał czegoś takiego od jakiegokolwiek maga, astrologa czy Chaldejczyka.

10a-  Ich słowa są prawdziwe, ponieważ do tego czasu Bóg nie interweniował, aby ich zdemaskować, aby zrozumieli, że jest jedynym Bogiem i że ich pogańskie bóstwa są niczym innym jak tylko bożkami zbudowanymi rękami i duchami ludzkimi. do demonicznych duchów.

Dan 2:11 To, o co prosi król, jest trudne; nikt nie może powiedzieć królowi, z wyjątkiem bogów, których mieszkanie nie jest wśród ludzi.

11a –  Mądrzy tutaj wyrażają niezaprzeczalną prawdę. Ale czyniąc te uwagi, przyznają się, że nie mają żadnego związku z bogami , podczas gdy przez cały czas konsultują się z nimi oszukani ludzie, którzy myślą, że dzięki nim uzyskają odpowiedzi od ukrytych bóstw. Wyzwanie rzucone przez króla demaskuje ich. Aby to osiągnąć, potrzebna była nieprzewidywalna i nieskończona mądrość prawdziwego Boga, wzniosła już objawiona w Salomonie, mistrzu boskiej mądrości.

Dan 2:12 Na to rozgniewał się król i to bardzo. Rozkazał zabić wszystkich mędrców Babilonu.

Dan 2:13 Ogłoszono wyrok, mędrcy zostali skazani na śmierć i szukali Daniela i jego towarzyszy, aby ich zniszczyć.

13a–  To przez umieszczenie swoich sług przed śmiercią Bóg wskrzesi ich do chwały wraz z królem Nabuchodonozorem. Strategia ta prorokuje ostatnie doświadczenie wiary adwentystycznej, kiedy wybrani będą czekać na śmierć zarządzoną przez rebeliantów w ustalonym terminie. Ale tutaj znowu sytuacja się odwróci, bo umarłymi będą ci buntownicy, którzy będą się wzajemnie zabijać, gdy potężny i zwycięski Chrystus pojawi się w niebie, aby ich osądzić i potępić.

Dan 2:14 Wtedy Daniel przemawiał mądrze i mądrze do Arjocha, dowódcy straży królewskiej, który wyszedł, aby zabić mędrców babilońskich.

Dan 2:15 A on odpowiadając, rzekł do dowódcy królewskiego Arjocha: Dlaczego wyrok króla jest tak surowy? Arjoc wyjaśnił sprawę Danielowi.

Dan 2:16 I Daniel poszedł do króla i błagał go, aby dał mu czas na wyjaśnienie królowi.

16a –  Daniel postępuje zgodnie ze swoją naturą i swoim doświadczeniem religijnym. Wie, że dary prorocze zostały mu dane przez Boga, któremu przywykł pokładać całą swą ufność. Dowiedziawszy się, o co pyta król, wie, że Bóg zna odpowiedzi, ale czy jego wolą jest jemu ujawnić?

Dan 2:17 Potem Daniel poszedł do swego domu i powiedział o tej sprawie Chananiaszowi, Miszaelowi i Azariaszowi swoim towarzyszom,

17a –  Czterech młodzieńców mieszka w domu Daniela. „ Podobni gromadzą się razem ” i reprezentują zgromadzenie Boże. Już przed Jezusem Chrystusem „ gdzie dwóch lub trzech gromadzi się w imię moje, tam jestem pośród nich ” – mówi Pan. Miłość braterska jednoczy tych młodych ludzi, którzy przejawiają pięknego ducha solidarności.

Dan 2:18 namawiając ich, aby błagali o miłosierdzie Boga niebieskiego, aby Daniel i jego towarzysze nie zostali zabici wraz z resztą mędrców babilońskich.

18a –  W obliczu tak silnego zagrożenia życia, żarliwa modlitwa i szczery post są jedyną bronią wybranych. Wiedzą o tym i będą czekać na odpowiedź swojego Boga, który dał im już tak wiele dowodów na to, że ich kocha. Na końcu świata ostatni wybrani, będący celem dekretu śmierci, będą działać w ten sam sposób.

Dan 2:19 Potem tajemnica została objawiona Danielowi w nocnym widzeniu. I Daniel błogosławił Boga nieba.

19a-  Na prośbę swoich wybranych obecny jest wierny Bóg, ponieważ zorganizował próbę, aby świadczyć o swojej wierności Danielowi i jego trzem towarzyszom; w celu wyniesienia ich na najwyższe stanowiska w rządzie królewskim. On, doświadczenie za doświadczeniem, uczyni ich niezbędnymi dla tego króla, któremu poprowadzi i ostatecznie nawróci. To nawrócenie będzie owocem wiernego i nienagannego zachowania czterech młodych Żydów uświęconych przez Boga do wyjątkowej misji.

Dan 2:20 Daniel odpowiedział i rzekł: Błogosławione imię Boże od wieków na wieki. Mądrość i siła należą do niego.

20a-  Dobrze uzasadniona pochwała, ponieważ dowód jego mądrości jest w tym doświadczeniu niezaprzeczalnie wykazany. Jej siła dostarczyła Jehojakima Nabuchodonozorowi i narzuciła swoje pomysły ludziom, którzy mieli poprzeć jej projekt.

Dan 2:21 On jest tym, który zmienia czasy i okoliczności, który obala i ustanawia królów, który daje mądrość mądrym, a wiedzę rozumnym.

21a –  Werset ten jasno wyraża wszystkie powody, aby wierzyć w Boga. Nabuchodonozor w końcu się nawróci, kiedy w pełni uświadomi sobie te rzeczy.

Dan 2:22 On odsłania to, co głębokie i ukryte, wie, co jest w ciemności, a światłość jest w nim.

22a-  Diabeł może także ujawnić to, co głębokie i ukryte, ale nie ma w nim światła. Czyni to, aby uwieść i odwrócić ludzi od prawdziwego Boga, który czyniąc to, działa dla zbawienia swoich wybranych, objawiając im śmiertelne pułapki zastawione przez demony skazane na ziemską ciemność, od czasu zwycięstwa Jezusa Chrystusa nad grzechem i śmierć.

Dan 2:23 Boże moich ojców, wysławiam Cię i wysławiam Cię, że dałeś mi mądrość i siłę, i oznajmiłeś mi to, o co Cię prosiliśmy, i objawiłeś nam tajemnicę królewską.

23a –  Mądrość i siła były w Bogu w modlitwie Daniela i Bóg mu je dał. Widzimy w tym doświadczeniu spełnienie zasady nauczanej przez Jezusa: „ proście, a będzie wam dane ”. Ale jasne jest, że aby uzyskać ten wynik, lojalność wnioskodawcy musi wytrzymać wszystkie testy. Siła otrzymana przez Daniela przybierze formę działającą na myśli króla, który zostanie poddany niezaprzeczalnemu, oczywistemu dowodowi, który zmusi go do przyznania istnienia Boga Daniela, nieznanego jemu i jego ludowi dotychczas               .

Dan 2:24 Potem Daniel udał się do Arjocha, któremu król nakazał wytępić mędrców babilońskich; a on poszedł i tak mu powiedział: Nie niszcz mędrców babilońskich! Zaprowadź mnie przed króla, a ja udzielę królowi wyjaśnień.

24a –  U Daniela czytamy o Bożej miłości, która myśli o uzyskaniu życia dla mądrych pogan. Jest to znowu zachowanie, które świadczy Bogu o Jego dobroci i współczuciu, w stanie umysłu doskonałej pokory. Bóg może być zadowolony, jego sługa wysławia go przez uczynki jego wiary.

Dan 2:25 Arjoch szybko przyprowadził Daniela przed króla i tak mu powiedział: Wśród jeńców judzkich znalazłem człowieka, który złoży wyjaśnienia królowi.

25a-  Bóg trzyma króla w wielkiej udręce i sama perspektywa uzyskania odpowiedzi, której tak pragnął, sprawi, że jego gniew natychmiast opadnie.

Dan 2:26 A król odpowiedział i rzekł do Daniela, imieniem Belteszassar: Czy możesz mi pokazać sen, który miałem, i jego wyjaśnienie?

26a –  Nadane mu pogańskie imię niczego nie zmienia. To Daniel, a nie Belteszassar, udzieli mu oczekiwanej odpowiedzi.

Dan 2:27 Daniel odpowiedział w obecności króla i rzekł: To, o co prosi król, jest tajemnicą, której mędrcy, astrolodzy, magicy i wróżbici nie są w stanie wyjawić królowi.

27a –  Daniel wstawia się za mądrymi. To, o co prosił ich król, było poza ich zasięgiem.

Dan 2:28 Ale jest Bóg w niebie, który objawia tajemnice i który oznajmił królowi Nabuchodonozorowi, co się stanie na końcu czasów. To jest twój sen i wizje, które miałeś w łóżku.

28a–  Ten początek wyjaśnień zwróci uwagę Nabuchodonozora, ponieważ temat przyszłości zawsze dręczył i niepokoił ludzi, a perspektywa uzyskania odpowiedzi na ten temat jest ekscytująca i pocieszająca. Daniel kieruje uwagę króla na niewidzialnego żywego Boga, co jest zaskakujące dla króla, który czcił zmaterializowane bóstwa.

Dan 2:29 Na twoim łóżku, królu, przyszły ci do głowy myśli dotyczące tego, co będzie po tym czasie; a ten, który odkrywa tajemnice, oznajmił wam, co się stanie.

Dan 2:30 Jeżeli tajemnica ta została mi objawiona, to nie dlatego, że jest we mnie mądrość większa niż mądrość wszystkich żyjących; lecz po to, aby dać wyjaśnienie królowi i abyście poznali zamysły swego serca.

30a.  Nie jest tak, że mam mądrość wyższą od mądrości wszystkich żyjących ludzi; lecz jest tak, że wyjaśnienie zostaje przekazane królowi

Doskonała pokora w działaniu. Daniel odsuwa się na bok i mówi królowi, że interesuje się nim ten niewidzialny Bóg; ten Bóg jest potężniejszy i skuteczniejszy niż ci, którym służył do tej pory. Wyobraź sobie wpływ tych słów na jego umysł i serce.

30b-  i poznaj myśli swego serca

 W religii pogańskiej ignorowane są standardy dobra i zła prawdziwego Boga. Królów nigdy nie kwestionuje się, ponieważ się ich boi się i boi, ponieważ ich moc jest wielka. Odkrycie prawdziwego Boga pozwoli Nabuchodonozorowi stopniowo odkrywać wady swojego charakteru; czego nikt nie miałby śmiałości zrobić wśród swego ludu. Lekcja skierowana jest także do nas: myśli naszego serca możemy poznać tylko wtedy, gdy Bóg działa w naszym sumieniu.

Dan 2:31 Królu, spojrzałeś i ujrzałeś wielki posąg; posąg ten był ogromny i miał niezwykłą wspaniałość; stała przed tobą i wyglądała okropnie.

31a-  widziałeś duży posąg; posąg ten był ogromny i miał niezwykłą wspaniałość

 Posąg będzie ilustrował sukcesję wielkich ziemskich imperiów, które będą następować po sobie aż do powrotu w chwale Jezusa Chrystusa, stąd jego ogromny wygląd . Jego blaskiem są sukcesy kolejnych władców pokryte bogactwem, chwałą i zaszczytami oddawanymi przez ludzi.

31b -  stała przed tobą i wyglądała okropnie.

 Przyszłość przepowiadana przez posąg leży przed królem, a nie za nim. Jego straszny aspekt przepowiada ogrom ludzkich zgonów, które spowodują, wojny i prześladowania, które będą charakteryzowały historię ludzkości aż do końca świata; władcy chodzą po trupach.

Dan 2:32 Głowa tego posągu była ze szczerego złota; jego pierś i ramiona były ze srebra; jego brzuch i uda były z miedzi;

32a –  Głowa tego posągu była z czystego złota

 Daniel potwierdzi to w wersecie 38, głową ze złota jest sam król Nabuchodonozor. Ten symbol go charakteryzuje, ponieważ najpierw nawróci się i będzie służył z wiarą prawdziwemu Bogu Stwórcy. Złoto jest symbolem oczyszczonej wiary w 1 Piotra 1:7. Jego długie panowanie zapisze się w historii religii i usprawiedliwi wzmiankę o nim w Biblii. Ponadto stanowi on głowę konstrukcji sukcesji ziemskich władców. Proroctwo rozpoczyna się w pierwszym roku jego panowania – w roku 605.

32b –  jego pierś i ramiona były ze srebra

 Srebro ma mniejszą wartość niż złoto. Zmienia się, złoto pozostaje niezmienne. Jesteśmy świadkami degradacji wartości ludzkich, która podąża za opisem posągu od góry do dołu. Od roku 539 imperium Medów i Persów zastąpi imperium chaldejskie.

32c –  Jego brzuch i uda były z mosiądzu

 Mosiądz ma również mniejszą wartość niż srebro. Jest to stop metalu na bazie miedzi. Z biegiem czasu strasznie się niszczy i zmienia wygląd. Jest także twardszy niż srebro, samo w sobie twardsze niż złoto, które samo w sobie pozostaje bardzo plastyczne. W centrum obrazu wybranego przez Boga znajduje się seksualność, ale jest to także obraz reprodukcji człowieka. Imperium greckie, bo takie rzeczywiście jest, rzeczywiście okaże się bardzo płodne, dając ludzkości pogańską kulturę, która będzie trwać aż do końca świata. Greckie posągi ze stopionego i odlanego mosiądzu będą podziwiane przez ludzi do końca. Nagość ciała zostaje ujawniona, a jego zdeprawowana moralność jest nieograniczona; te rzeczy czynią imperium greckie typowym symbolem grzechu, który będzie trwał przez wieki i tysiąclecia, aż do powrotu Chrystusa. W Dan.11:21 do 31 grecki król Antioch 4, znany jako Epifanes, prześladowca narodu żydowskiego przez „7 lat” pomiędzy – 175 a – 168, zostanie przedstawiony jako typ prześladowcy papieskiego, którego poprzedza w proroczy opis tego rozdziału. Werset 32. kolejno grupował i przywoływał imperia, które doprowadziły do imperium rzymskiego.

Dan 2:33 jego nogi z żelaza; nogi jego po części z żelaza, po części z gliny.

33a –  jego nogi z żelaza

 Jako czwarte przepowiedziane imperium, Rzym charakteryzuje się maksymalnym zatwardzeniem reprezentowanym przez żelazo. Jest to również najczęstszy metal, który utlenia się, rdzewieje i ulega zniszczeniu. W tym przypadku pogorszenie się potwierdziło i pogłębia się. Rzymianie są politeistami; przyjmują bogów pokonanych wrogów. W ten sposób grecki grzech, poprzez swój zasięg, rozprzestrzeni się na wszystkie narody jego imperium.

33b –  jego stopy częściowo z żelaza, częściowo z gliny

 W tej fazie część gliniasta osłabia tę twardą dominację. Wyjaśnienie jest proste i historyczne. W 395 r. Cesarstwo Rzymskie rozpadło się, a po nim dziesięć palców stóp posągu doprowadziło do ustanowienia dziesięciu niezależnych królestw chrześcijańskich, ale wszystkie poddane religijnemu nadzorowi Biskupa Rzymu, który został papieżem od 538 r. Tych dziesięciu królów są wspomniane w Dan.7:7 i 24.

Dan 2:34 A gdy patrzyliście, kamień bez rąk spadł i uderzył w stopy posągu z żelaza i gliny, i rozbił je.

34a –  Obraz uderzającego kamienia inspirowany jest praktyką śmierci przez ukamienowanie. Taki był standard egzekucji winnych grzeszników w starożytnym Izraelu. Kamień ten zatem kamienuje ziemskich grzeszników. Ostatnią plagą gniewu Bożego będą kamienie gradowe według Obj. 16:21. Obraz ten przepowiada działanie Chrystusa przeciwko grzesznikom w czasie Jego chwalebnego, boskiego powrotu. W Zach. 3:9 Duch daje Chrystusowi obraz kamienia, głównego z narożnika, od którego Bóg rozpoczyna budowę swojej duchowej budowli: Oto bowiem kamień, który położyłem przed Jozuem , na tym jednym kamieniu jest siedem oczu; oto Ja sam wygraweruję to, co będzie na nim wyryte, mówi Pan Zastępów; i w jeden dzień usunę nieprawość tej ziemi. Następnie czytamy w Zac. 4:7: Kim jesteś, wielka góro, przed Zorobabelem? Zostaniesz wygładzony. Położy kamień węgielny pośród okrzyków: Łaska, łaska dla niej! W tym samym miejscu, w wersetach 42 i 47, czytamy: Powiedział mi: Co widzisz? Odpowiedziałem: Patrzę, a oto świecznik cały złoty, z wazą na górze i mieszczącą siedem lamp, i siedem rurek do lamp, które są na górze świecznika ; … Bo ci, którzy gardzili dniem słabych początków, będą się radować, gdy zobaczą poziom w ręku Zorobabela. Tych siedem to oczy Pana, które biegną po całej ziemi . Aby potwierdzić to przesłanie, w Obj. 5:6 znajdziemy ten obraz, na którym siedem oczu kamienia i świecznika przypisuje się Barankowi Bożemu, a mianowicie Jezusowi Chrystusowi: I ujrzałem pośrodku tron i cztery istoty żyjące, a pośrodku starszych baranek, który był tam jakby zabity. Miał siedem rogów i siedmioro oczu, czyli siedem duchów Bożych posłanych po całej ziemi. Sąd nad grzesznymi narodami jest wykonywany przez Boga osobiście, bez interwencji ludzkiej ręki.

Dan 2:35 Wtedy żelazo, glina, miedź, srebro i złoto zostały skruszone i stały się jak plewy uciekające z letniego klepiska; poniósł je wiatr i nie znaleziono po nich śladu. Ale kamień, który uderzył posąg, stał się wielką górą i napełnił całą ziemię.

35a -  Wtedy żelazo, glina, miedź, srebro i złoto zostały skruszone i stały się jak plewy, które latem uciekają z klepiska; poniósł je wiatr i nie znaleziono po nich śladu.

Po powrocie Chrystusa potomkowie ludów symbolizowanych przez złoto, srebro, mosiądz, żelazo i glinę, wszyscy pozostali w swoich grzechach i byli godni zniszczenia przez Niego, a obraz przepowiada to unicestwienie.

35b-  Ale kamień, który uderzył w posąg, stał się wielką górą i napełnił całą ziemię

 Objawienie ujawni, że to ogłoszenie zostanie całkowicie wypełnione dopiero po tysiącu lat niebiańskiego sądu, wraz z zainstalowaniem wybranych na odnowionej ziemi, w Obj. 4, 20, 21 i 22.             

Dan 2:36 To jest sen. Wyjaśnimy to przed królem.

36a-  Król w końcu słyszy to, o czym marzył. Takiej odpowiedzi nie da się wymyślić, bo nie dało się go oszukać. Dlatego ten, który mu to opisuje, sam otrzymał tę samą wizję. I także odpowiada na prośbę króla, wykazując się zdolnością do interpretacji obrazów i nadania ich znaczenia.

Dan 2:37 Królu, ty jesteś królem królów, bo Bóg niebios dał ci władzę, moc, siłę i chwałę;

37a –  Naprawdę doceniam ten werset, w którym widzimy Daniela rozmawiającego nieformalnie z potężnym królem, czego nikt nie odważyłby się zrobić w naszych zdeprawowanych i zepsutych dniach. Nieformalne wystąpienie nie jest obraźliwe, Daniel darzył króla chaldejskiego szacunkiem. Tuinalność jest jedynie formą gramatyczną używaną przez izolowany podmiot, który wyraża się wobec jednej osoby trzeciej. I „jakkolwiek wielki jest król, nie jest on mniej człowiekiem”, jak mógł powiedzieć w swoich czasach aktor Molière. A dryf nieuzasadnionych ślubów narodził się za jego czasów z Ludwikiem 14 , dumnym „królem słońce”.

37b-  Królu, ty jesteś królem królów, bo Bóg niebios dał ci władzę

 Daniel przynosi królowi niebiańskie uznanie, a nie tylko szacunek, którego nie był świadomy. W rzeczywistości niebiański Król królów poświadcza, że zbudował ziemskiego króla królów. Władza nad królami stanowi tytuł cesarski. Symbolem imperium są „ skrzydła orła ”, które będą charakteryzowały je jako pierwsze imperium z Dan.7.

37c-  moc,

 Oznacza prawo do panowania nad tłumami i mierzone jest ilością, czyli masą.             

Może zawrócić w głowie i napełnić dumą potężnego króla. Król czasami ulegnie pychie i Bóg go uzdrowi poprzez ciężką próbę upokorzenia ujawnioną w Dan.4. Musi zaakceptować myśl, że nie zdobył swojej mocy dzięki własnej sile, ale dlatego, że dał mu ją prawdziwy Bóg. W Dan.7 moc ta przyjmie symboliczny obraz Niedźwiedzia Medów i Persów.

Zdobywając władzę, czasami czując pustkę w sobie i w swoim życiu, mężczyźni popełniają samobójstwo. Władza sprawia, że fantazjujesz o zdobyciu wielkiego szczęścia, które nie nadchodzi. „Wszystko nowe, wszystko piękne” głosi przysłowie, ale to uczucie nie trwa długo. We współczesnym życiu znani, podziwiani i wzbogaceni artyści popełniają samobójstwo pomimo widocznego, olśniewającego i chwalebnego sukcesu.

37d-  siła

 Oznacza akcję, presję, która powoduje, że przeciwnik ugina się w walce. Ale tę walkę można stoczyć przeciwko samemu sobie. Następnie mówimy o sile charakteru. Siłę mierzy się jakością i wydajnością.

Ma także swój symbol: lew według Sędziów 14:18: „ co jest silniejsze od lwa, co jest słodsze od miodu ”. Siła lwa tkwi w jego mięśniach; te z jego łap i pazurów, ale zwłaszcza te z pyska, które chwyta i dusi swoje ofiary przed ich pożeraniem. Odwrócone ujawnienie tej odpowiedzi na zagadkę zadaną Filistynom przez Samsona stanie się konsekwencją działania z jego strony przeciwko nim z niezrównaną siłą.

37.-  i chwała .

 To słowo zmienia znaczenie w swoich ziemskich i niebiańskich koncepcjach. Aż do tego doświadczenia Nabuchodonozor uzyskał ludzką chwałę. Przyjemność dominowania i decydowania o losie wszystkich stworzeń na ziemi. Pozostaje mu odkryć chwałę celestialną, którą otrzyma Jezus Chrystus, czyniąc siebie, Mistrza i Pana, sługą swoich sług. Dla swego zbawienia ostatecznie zaakceptuje tę chwałę i związane z nią niebiańskie warunki.                                         

Dan 2:38 Wydał w twoje ręce, gdziekolwiek mieszkają, synów ludzkich, zwierzęta polne i ptactwo powietrzne, i ustanowił cię władcą nad nimi wszystkimi; ty jesteś tym, kim jesteś złotą głowę.

38a –  Ten obraz będzie używany do określenia Nabuchodonozora w Dan.4:9.

38b-  jesteś głową ze złota.

 Te słowa pokazują, że Bóg z góry wie, jakich wyborów dokona Nabuchodonozor. Ten symbol, głowa ze złota , przepowiada jego przyszłe uświęcenie i wybranie do wiecznego zbawienia. Złoto jest symbolem oczyszczonej wiary według 1 Piotra 1:7: aby próba waszej wiary, cenniejsza niż złoto przemijające (które jednak w ogniu sprawdza), przyniosła cześć, chwałę i cześć, gdy objawi się Jezus Chrystus . Złoto , ten kowalny metal, jest obrazem tego wielkiego króla, który pozwala się przemienić dziełem Boga-Stwórcy .

Dan 2:39 Po tobie powstanie inne królestwo, mniejsze od twojego; potem trzecie królestwo, które będzie z brązu i będzie panować nad całą ziemią;

39a-  Z biegiem czasu jakość człowieka ulegnie pogorszeniu; srebro piersi i obu ramion posągu jest mniejsze niż złoto głowy. Podobnie jak Nabuchodonozor, Dariusz Med nawróci się, Cyrus 2 również Pers, zgodnie z Esd.1:1 do 4, wszyscy także będą kochać Daniela; a po nich Dariusz Pers i Artakserkses 1 według Esd. 6 i 7. W próbach będą się radować, widząc Boga Żydów przychodzącego z pomocą swoim.

39b -  potem trzecie królestwo, które będzie z brązu i będzie panować nad całą ziemią.

 Tutaj sytuacja poważnie pogarsza się dla imperium greckiego. Mosiądz, symbol, który go reprezentuje, oznacza nieczystość, grzech . Przestudiowanie Dan.10 i 11 pozwoli nam zrozumieć dlaczego. Ale już kwestionuje się kulturę ludową jako twórcę wolności republikańskiej i wszystkich jej przewrotnych i zepsutych wypaczeń, które w zasadzie nie mają granic, dlatego Bóg mówi w Pro. 29:18: Kiedy nie ma objawienia , ludzie są bez ograniczeń; Szczęśliwy, jeśli przestrzega prawa! 

Dan 2:40 Będzie czwarte królestwo, mocne jak żelazo; tak jak żelazo łamie i łamie wszystko, tak będzie łamać i łamać wszystko, jak żelazo, które wszystko kruszy.

40a –  Sytuacja pogarsza się w przypadku czwartego królestwa, czyli Rzymu, które zdominuje poprzednie imperia i przejmie wszystkie ich bóstwa, tak że zgromadzi wszystkie ich negatywne cechy, wprowadzając nowość, żelazną dyscyplinę o nieubłaganej twardości . To sprawia, że jest tak skuteczny, że żaden kraj nie może się mu oprzeć; do tego stopnia, że jego imperium rozciągnie się od Anglii na zachodzie po Babilon po wschodniej stronie. Żelazo jest prawdziwym jego symbolem, ze względu na jego obosieczne miecze, zbroję i tarcze, tak że podczas ataku armia przybiera wygląd pancerza najeżonego ostrzami włóczni, niezwykle skutecznego przeciwko bezładnym atakom i oddzielonego od wrogów.

Dan 2:41 A jak widziałeś stopy i palce, częściowo z gliny garncarskiej, a częściowo z żelaza, to królestwo zostanie podzielone; ale będzie w nim coś z siły żelaza, ponieważ widziałeś żelazo zmieszane z gliną.

41a –  Daniel tego nie precyzuje, ale obraz przemawia. Stopy i palce stanowią dominującą fazę, która nastąpi po pogańskim imperium rzymskim wyobrażonym przez żelazo . Podzielone imperium rzymskie stanie się polem bitwy dla małych królestw powstałych po jego rozpadzie. Sojusz żelaza i gliny nie tworzy siły, ale podział i słabość. Czytamy glinę garncarską . Garncarz jest Bogiem według Jer.18:6: Czy nie mogę postępować wobec was jak ten garncarz, domu Izraela? mówi Pan. Oto jak glina w ręku garncarza, tak i wy w mojej ręce, domu Izraela! Ta glina jest pokojowym składnikiem ludzkości, spośród którego Bóg wybiera swoich wybranych i czyni z nich naczynia honorowe.

Dan 2:42 A jak palce u nóg były częściowo z żelaza, a częściowo z gliny, tak i to królestwo będzie częściowo mocne, a częściowo kruche.

42a –  Zauważa, że rzymskie żelazo trwało aż do końca świata, chociaż Cesarstwo Rzymskie utraciło jedność i dominację w 395 roku. Wyjaśnienie leży w ponownym odzyskaniu dominacji przez religijne zwiedzenie wiary rzymskokatolickiej. Było to spowodowane zbrojnym wsparciem udzielonym przez Chlodwiga i cesarzy bizantyjskich biskupowi Rzymu około 500 r. Zbudowali oni jego prestiż i nową władzę papieską, która uczyniła go, ale tylko w oczach ludzi, ziemskim przywódcą kościoła chrześcijańskiego od 538.

Dan 2:43 Widzieliście żelazo zmieszane z gliną, ponieważ zostaną one zmieszane przez ludzkie sojusze; ale nie połączą się ze sobą, tak jak żelazo nie łączy się z gliną.

43a –  Palce u stóp, w liczbie dziesięciu , staną się rogami w dziesięciu rogach w Dan.7:7 i 24. Po ciele i stopach reprezentują one zachodnie chrześcijańskie narody Europy w czasach ostatecznych, to znaczy nasze era. Potępiając obłudne sojusze narodów europejskich, Bóg objawił 2600 lat temu kruchość porozumień jednoczących narody dzisiejszej Europy, zjednoczone właśnie na podstawie „Traktatów Rzymskich”.

Dan 2:44 Za dni tych królów Bóg nieba wzbudzi królestwo, które nigdy nie ulegnie zniszczeniu i nie przejdzie pod panowanie innego ludu; złamie i zniszczy wszystkie te królestwa, a on sam będzie trwał na wieki.

44a –  W czasach tych królów

 Rzecz została potwierdzona, dziesięć palców u nóg jest współczesnych chwalebnemu powrotowi Chrystusa.

44b-  Bóg nieba wzbudzi królestwo, które nigdy nie ulegnie zniszczeniu

 Wybór wybranych odbywa się pod imieniem Jezusa Chrystusa od czasu Jego posługi, podczas Jego pierwszego przyjścia na ziemię, aby odpokutować za grzechy tych, których zbawia. Jednak w ciągu dwóch tysięcy lat, które nastąpiły po tej służbie, selekcja ta dokonała się w pokorze i prześladowaniach ze strony obozu diabelskiego. A od roku 1843 tych, których Jezus zbawia, jest niewielu, co potwierdzi studium Dan. 8 i 12.

6000 lat czasu wyboru wybranych dobiega końca, siódme tysiąclecie otwiera Sabat wieczności tylko dla wybranych odkupionych krwią Jezusa Chrystusa od czasów Adama i Ewy. Wszyscy zostaną wybrani ze względu na ich wierność, ponieważ Bóg zabiera ze sobą wiernych i posłusznych ludzi, wydając diabła, jego zbuntowanych aniołów i nieposłusznych ludzi na całkowite zniszczenie ich dusz.

44c-  i które nie przejdą pod panowanie innego narodu

 Ponieważ kładzie kres ziemskiej dominacji i sukcesji ludzi.

44d -  złamie i zniszczy wszystkie te królestwa, a on sam będzie trwał na wieki

 Duch wyjaśnia znaczenie, jakie nadaje słowu koniec; absolutne znaczenie. Nastąpi eliminacja całej ludzkości. A Obj. 20 ujawni nam, co wydarzy się w siódmym tysiącleciu . Odkryjemy w ten sposób program zaplanowany przez Boga. Na opuszczonej ziemi diabeł będzie więziony, bez żadnego niebiańskiego i ziemskiego towarzystwa. A w niebie przez 1000 lat wybrani będą sądzić umarłych bezbożnych. Po upływie tych 1000 lat niegodziwcy zostaną wskrzeszeni na sąd ostateczny. Ogień, który ich niszczy, oczyści ziemię, którą Bóg uczyni nową, wysławiając ją, aby powitać swój tron i odkupionych wybranych. Obraz wizji podsumowuje zatem bardziej złożone działania, które objawi Apokalipsa Jezusa Chrystusa.

Dan 2:45 Wskazuje na to kamień, który widziałeś spadający z góry bez pomocy żadnej ręki i który rozbił żelazo, miedź, glinę, srebro i złoto. Wielki Bóg oznajmił królowi, co ma się potem wydarzyć. Sen jest prawdziwy i jego wyjaśnienie jest pewne.

45a-  Wreszcie, po jego przyjściu, Chrystusie symbolizowanym przez kamień , niebiańskim sądzie trwającym tysiąc lat i wykonaniu przez niego sądu ostatecznego, na nowej ziemi przywróconej przez Boga, wielka góra zapowiadana w wizji nabierze kształtu i miejsca dla niego wieczność.

Dan 2:46 Wtedy król Nabuchodonozor upadł na twarz, oddał pokłon Danielowi i nakazał składać mu ofiary i kadzidła.

46a-  Król, wciąż będąc poganinem, reaguje zgodnie ze swoją naturą. Otrzymawszy od Daniela wszystko, o co prosił, oddał mu pokłon i dotrzymał swoich zobowiązań. Daniel nie sprzeciwia się bałwochwalczym zachowaniom, jakie wobec niego popełnia. Jest jeszcze za wcześnie, aby temu zaprzeczać i kwestionować. Czas, który należy do Boga, wykona swoje dzieło.

Dan 2:47 I król przemówił do Daniela, mówiąc: Zaprawdę twój Bóg jest Bogiem bogów i Panem królów i wyjawia tajemnice, skoro udało ci się odkryć tę tajemnicę.

47a –  To był pierwszy krok króla Nabuchodonozora w kierunku jego nawrócenia. Nigdy nie zapomni tego doświadczenia, które zmusza go do przyznania, że Daniel ma relację z prawdziwym Bogiem, w istocie Bogiem bogów i Panem królów . Ale pogańska świta, która mu pomaga, opóźni jego nawrócenie. Jego słowa świadczą o skuteczności proroczego dzieła. Moc Boga, aby z wyprzedzeniem powiedzieć, co się stanie, stawia normalnego człowieka pod ścianą przekonujących dowodów, którym wybraniec się poddaje, a upadły stawia opór.

Dan 2:48 Wtedy król wzbudził Daniela i dał mu wiele bogatych darów; dał mu władzę nad całą prowincją babilońską i uczynił go najwyższym władcą nad wszystkimi mędrcami babilońskimi.

48a-  Nabuchodonozor postąpił wobec Daniela w ten sam sposób, w jaki faraon postąpił przed nim wobec Józefa. Kiedy są inteligentni, a nie uparcie zamknięci i zablokowani, wielcy przywódcy potrafią docenić usługi sługi, który wnosi cenne cechy. Oni i ich lud są beneficjentami boskich błogosławieństw, które spoczywają na Jego wybranych. W ten sposób mądrość prawdziwego Boga przynosi pożytek każdemu.

Dan 2:49 Daniel poprosił króla, aby przekazał władzę nad prowincją babilońską Szadrachowi, Meszachowi i Abednego. A Daniel był na dworze królewskim.

49a-  Ci czterej młodzi ludzie wyróżniali się szczególnie wierną postawą wobec Boga od innych młodych Żydów, którzy przybyli z nimi do Babilonu. Po tej próbie, która mogła być dla wszystkich dramatyczna, pojawia się aprobata Boga żywego. Widzimy zatem różnicę, jaką Bóg czyni pomiędzy tymi, którzy Mu służą, i tymi, którzy Mu nie służą. Wywyższa wybranych przez siebie urzędników, którzy publicznie okazali się godni w oczach wszystkich ludzi.

Daniela 3

Dan 3:1 Król Nabuchodonozor sporządził posąg ze złota, wysoki na sześćdziesiąt łokci i szeroki na sześć łokci. Założył go w dolinie Dura, w prowincji Babilońskiej.

3a-  Król został przekonany, ale jeszcze nie nawrócony przez żywego Boga Daniela. I nadal charakteryzuje go megalomania. Dorośli wokół niego zachęcają go na tej ścieżce, tak jak lis z bajki robi to z wroną, uwielbiają go i czczą jak boga. Poza tym król porównuje się do boga. Trzeba powiedzieć, że w pogaństwie dryfowanie jest łatwe, ponieważ inne fałszywe bóstwa są nieruchome i zamrożone w postaci posągów, podczas gdy on, król, za życia, jest już nad nimi lepszy. Ale jakże marnie wykorzystuje się to złoto do wznoszenia posągu! Oczywiście poprzednia wizja nie przyniosła jeszcze owoców. Być może nawet zaszczyty, jakie okazał mu Bóg bogów, pomogły utrzymać, a nawet zwiększyć jego dumę. Złoto, symbol wiary oczyszczonej przez próbę zgodnie z 1 Piotra 1:7, pomoże ujawnić obecność tego rodzaju wzniosłej wiary u trzech towarzyszy Daniela w nowym doświadczeniu opisanym w tym rozdziale. Jest to lekcja, którą Bóg kieruje w szczególności do swoich wybranych podczas ostatniego procesu adwentystów, kiedy wyrok śmierci przepowiadany w Obj. 13:15 będzie miał odebrać im życie.

Dan 3:2 Król Nabuchodonozor zwołał satrapów, zarządców i namiestników, naczelnych sędziów, skarbników, prawników, sędziów i wszystkich urzędników prowincji, aby przybyli na poświęcenie posągu, który wzniósł król Nabuchodonozor.

2a –  W przeciwieństwie do męki Daniela z Dan.6, doświadczenie to nie jest spowodowane spiskami ludzi otaczających króla. Tutaj ujawnia się owoc jego osobowości.

Dan 3:3 Wtedy satrapowie, szafarze i namiestnicy, naczelni sędziowie, skarbnicy, prawnicy, sędziowie i wszyscy urzędnicy prowincji zebrali się, aby poświęcić posąg, który wzniósł król Nabuchodonozor. Stanęli przed posągiem, który wzniósł Nabuchodonozor.

Dan 3:4 I herold zawołał donośnym głosem: Oto, co wam nakazują, ludzie, narody i ludzie wszystkich języków!

Dan 3:5 Gdy usłyszycie dźwięk trąby, fujarki, gitary, sambuka, psałterium, dud i wszelkiego rodzaju instrumentów muzycznych, wówczas upadniecie i oddacie pokłon złotemu posągowi wzniesionemu przez króla Nabuchodonozora.

5a-  W chwili, gdy słychać dźwięk trąby

 Sygnał próby zostanie wydany przez dźwięk trąby , tak jak powrót Jezusa Chrystusa jest symbolizowany w Obj. 11:15 przez dźwięk siódmej trąby , a sześć poprzednich kar jest również symbolizowanych przez trąby.

5b –  pokłonisz się

 Pokłon jest fizyczną formą okazywania honoru. W Obj. 13:16 Bóg symbolizuje to ręką człowieka, który otrzyma znamię bestii, co polega na praktykowaniu i czczeniu dnia pogańskiego słońca, które zastąpiło święty boski sabat .

5c -  i pokochasz to

 Uwielbienie jest mentalną formą oddawania czci. W Obj. 13:16 Bóg wyobraża to sobie na czole człowieka, który otrzymuje znamię bestii .

 Werset ten pozwala nam odkryć klucze do symboli cytowanych w Apokalipsie Jezusa Chrystusa. Czoło i dłoń człowieka podsumowują jego myśli i dzieła, a wśród wybranych symbole te otrzymują pieczęć Boga w przeciwieństwie do znaku bestii , utożsamianego z „niedzielą” rzymskokatolickiego, akceptowaną i popieraną przez protestantów od ich wejście do sojuszu ekumenicznego.

 Cała organizacja tego środka narzuconego przez króla Nabuchodonozora zostanie odnowiona przy końcu świata w próbie wierności sabatowi Boga Stwórcy. W każdy szabat odmowa pracy wybranych będzie świadczyć o ich oporze wobec prawa ludzkiego. A w niedzielę odmowa udziału w narzuconym powszechnym kulcie uzna ich za buntowników, których należy się pozbyć. Wtedy zostanie wydany wyrok śmierci. Proces ten będzie zatem doskonale zgodny z tym, czego doświadczą trzej towarzysze Daniela, którzy sami zostaną w pełni pobłogosławieni przez Boga za okazaną już wierność.

 Jednak przed końcem świata lekcja ta została udzielona przede wszystkim Żydom starego sojuszu, którzy w latach – 175–168 przeszli podobną próbę, prześladowani na śmierć przez greckiego króla Antiocha 4, znanego jako Epifanes. A Dan.11 poświadczy, że niektórzy wierni Żydzi woleli zostać zabici, niż dopuścić się obrzydliwości przed swoim prawdziwym Bogiem. Ponieważ w tamtych czasach Bóg nie interweniował, aby w cudowny sposób ich ocalić, tak samo jak później nie interweniował w sprawie chrześcijan zabitych przez Rzym.

Dan 3:6 Kto nie odda pokłonu i nie odda pokłonu, zostanie natychmiast wrzucony do pieca ognistego.

6a –  Dla towarzyszy Daniela zagrożeniem jest piec ognisty . Ta groźba śmierci jest obrazem ostatecznego wyroku śmierci. Istnieje jednak różnica między dwoma doświadczeniami początku i końca, ponieważ na końcu piec ognisty będzie karą sądu ostatecznego agresorów, prześladowców wybranych świętych Bożych.

Dan 3:7 Gdy więc wszystkie ludy usłyszały dźwięk trąby i piszczałki, gitary, sambuku, psałterium i wszelkich instrumentów muzycznych, cały lud, narody i ludy wszystkich języków upadł i oddał pokłon złotemu posągowi, który wzniósł król Nabuchodonozor.

7a-  To zachowanie polegające na niemal powszechnym i jednomyślnym podporządkowaniu się mas ludzkim prawom i zarządzeniom nadal prorokuje ich zachowanie w czasie ostatniej próby ziemskiej wiary. Ostatniemu uniwersalnemu rządowi na ziemi będą posłuszni z tą samą obawą.

Dan 3:8 Przy tej okazji i w tym samym czasie przybyli niektórzy Chaldejczycy i oskarżyli Żydów.

8a-  Wybrańcy Boga są celem gniewu diabła, który panuje nad wszystkimi duszami, których Bóg nie uznaje za swoich wybranych. Na ziemi ta diabelska nienawiść przybiera formę zazdrości i jednocześnie wielkiej nienawiści. Są oni wówczas pociągani do odpowiedzialności za całe zło, na które cierpi ludzkość, chociaż jest odwrotnie, co wyjaśnia to zło, które jest po prostu konsekwencją braku ich ochrony przez Boga. Ci, którzy nienawidzą wybranych urzędników, knują spiski, aby uczynić z nich powszechne przekleństwo, którego należy się pozbyć, zabijając ich.

Dan 3:9 Odpowiedzieli i rzekli do króla Nabuchodonozora: Królu, żyj na wieki!

­9a-  Na scenę wkraczają agenci diabła, fabuła staje się jaśniejsza.

Dan 3:10 Dałeś przykazanie, aby każdy, kto usłyszy dźwięk trąby, piszczałki, gitary, sambuque, psałterium, dud i wszelkiego rodzaju instrumentów, oddał pokłon złotemu posągowi ,

10a-  Przypominają królowi jego własne słowa i porządek jego władzy królewskiej, któremu wymagane jest posłuszeństwo.

Dan 3:11 A kto nie odda pokłonu i nie odda pokłonu, zostanie wrzucony do pieca ognistego.

11a –  Przypomina się także o groźbie śmierci; pułapka zamyka się na wybranych świętych.

Dan 3:12 Są zaś Żydzi, którym powierzyłeś zarządzanie prowincją babilońską: Szadrach, Meszach i Abed-Nega, ludzie, którzy nie zważają na ciebie, królu; nie służą twoim bogom i nie oddają czci złotemu posągowi, który wzniosłeś.

12a-  Rzecz była do przewidzenia, wysokie stanowiska powierzono żydowskim obcokrajowcom, a rozpalona perfidna zazdrość miała zamanifestować swój owoc morderczej nienawiści. I tak wybrańcy Boga są wyróżniani i potępiani przez ludową mściwość.

Dan 3:13 Wtedy Nabuchodonozor rozgniewany i rozgniewany kazał przyprowadzić Szadracha, Meszacha i Abed-Nega. I przyprowadzono tych ludzi przed króla.

13a–  Pamiętajcie, że ci trzej mężowie otrzymali od Nabuchodonozora najwyższe stanowiska w jego królestwie, ponieważ wydali mu się mądrzejsi i inteligentniejsi od ludu jego ludu. Dlatego jego stan „ irytacji i wściekłości ” będzie wyjaśniał chwilowe zapomnienie o ich wyjątkowych cechach.

Dan 3:14 Odpowiedział Nabuchodonozor i rzekł do nich: Czy to świadome, Szadrachu, Meszachu i Abed-Nego, że nie służycie moim bogom i nie czcicie złotego posągu, który mam wysoki?

14a-  Nawet nie czeka, aż odpowiedzą na jego pytanie: Czy świadomie sprzeciwiasz się moim rozkazom?

Dan 3:15 Bądźcie teraz gotowi, a gdy usłyszycie dźwięk trąby, fujarki, gitary, sambuque, psałterza, dud i wszelkiego rodzaju instrumentów, pokłonicie się i oddacie pokłon posągowi, który Zrobiłem; jeśli nie oddasz mu pokłonu, natychmiast zostaniesz wrzucony w środek pieca ognistego. A kto jest bogiem, który cię wybawi z mojej ręki?

15a-  Nagle zdając sobie sprawę, jak przydatni są dla niego ci ludzie, król jest gotowy zaoferować im nową szansę, przestrzegając swojego uniwersalnego imperialnego porządku.

Na zadane pytanie otrzyma nieoczekiwaną odpowiedź od prawdziwego Boga, o którym Nabuchodonozor zdaje się zapomniał, zajęty zajęciami swego cesarskiego życia. Ponadto nie ma nic, co pozwalałoby ustalić datę romansu.

Dan 3:16 Szadrach, Meszach i Abednego odpowiedzieli królowi Nabuchodonozorowi: Nie musimy ci odpowiadać w tej sprawie.

16a–  Te słowa skierowane do najpotężniejszego króla swoich czasów wydają się oburzające i lekceważące, ale ci ludzie, którzy je wypowiedzieli, nie są ludźmi zbuntowanymi. Wręcz przeciwnie, stanowią wzór posłuszeństwa Bogu żywemu, któremu postanowili stanowczo pozostać wierni.

Dan 3:17 Oto nasz Bóg, któremu służymy, może nas wybawić z pieca ognistego i wyrwie nas z ręki twojej, królu.

17a–  W przeciwieństwie do króla, wierni wybrani zachowali dowody, które dał im Bóg, aby pokazać, że był z nimi w próbie wizji. Łącząc to osobiste doświadczenie ze chwalebnymi wspomnieniami swego ludu wyzwolonego z niewoli egipskiej przez tego samego wiernego Boga, popychają śmiałość do tego stopnia, że przeciwstawiają się królowi. Ich determinacja jest całkowita, nawet jeśli ma to nastąpić za cenę ich śmierci. Ale Duch każe im prorokować o jego interwencji: wybawi nas z ręki twojej, królu .

Dan 3:18 W przeciwnym razie wiedz, królu, że nie będziemy służyć twoim bogom i nie będziemy oddawać czci złotemu posągowi, który wzniosłeś.

18a-  A gdyby pomoc Boża nie nadeszła, lepiej dla nich umrzeć jako wierni wybrańcy, niż przeżyć jako zdrajcy i tchórze. Wierność tę odnajdziemy w próbie nałożonej przez greckiego prześladowcę w roku – 168. A potem przez całą erę chrześcijańską wśród prawdziwych chrześcijan, którzy aż do końca świata nie będą mylić prawa Bożego z prawem złych ludzi.

Dan 3:19 Wtedy Nabuchodonozor rozgniewał się i zmienił swoje oblicze, zwracając swoje oblicze przeciwko Szadrachowi, Meszachowi i Abednego. Przemówił ponownie i kazał rozpalić piec siedmiokrotnie mocniej, niż powinien.

19a–  Należy zrozumieć, że król ten nigdy w ciągu swojego życia nie widział ani nie słyszał, żeby ktokolwiek sprzeciwiał się jego decyzjom; co usprawiedliwia jego wściekłość i zmianę wyglądu twarzy . Wchodzi w niego diabeł, aby poprowadzić go do zabicia wybranych Bożych.

Dan 3:20 Potem rozkazał najsilniejszym żołnierzom w swoim wojsku, aby związali Szadracha, Meszacha i Abed-Nega i wrzucili ich do pieca ognistego.

Dan 3:21 I związano tych mężów w spodniach, tunikach, płaszczach i pozostałej części garderoby i wrzucono w środek pieca ognistego.

21a-  Wszystkie wymienione materiały są palne, podobnie jak ich ciała.

Dan 3:22 Ponieważ rozkaz króla był surowy, a piec był niezwykle gorący, płomień zabił ludzi, którzy wrzucili do niego Szadracha, Meszacha i Abed-Nega.

­22a-  Śmierć tych ludzi świadczy o zabójczej skuteczności ognia tego pieca.

Dan 3:23 I ci trzej mężowie: Szadrach, Meszach i Abed-Nega upadli związani w środku pieca ognistego.

23a –  Rozkaz króla zostaje wykonany, nawet zabijając jego własne sługi.

Dan 3:24 Wtedy król Nabuchodonozor zląkł się i szybko wstał. A on odpowiadając, rzekł do swoich doradców: Czy nie wrzuciliśmy trzech związanych mężów w środek ognia? Odpowiedzieli królowi: Oczywiście, królu!

24a-  Król królów swoich czasów nie może uwierzyć własnym oczom. To, co widzi, przekracza ludzką wyobraźnię. Czuje potrzebę uspokojenia się, pytając otaczających go ludzi, czy akcja wrzucenia trzech mężczyzn w ogień pieca jest rzeczywistością. A te potwierdzają mu tę rzecz: To pewne, o królu!

Dan 3:25 On odpowiedział i rzekł: Cóż, widzę czterech ludzi bez więzów, którzy chodzą pośród ognia i nie ponoszą żadnej szkody; a postać czwartego przypomina syna bogów.

25a-  Wygląda na to, że tylko król miał wizję czwartej postaci, która go przeraziła. Wzorowa wiara trzech mężczyzn zostaje uhonorowana i wysłuchana przez Boga. W tym ogniu król może rozróżnić ludzi i widzi stojącą wraz z nimi postać światła i ognia. To nowe doświadczenie przewyższa pierwsze. Rzeczywistość żywego Boga wciąż jest mu udowadniana.

25b-  a postać czwartego przypomina syna bogów

 Wygląd tej czwartej postaci tak różni się od wyglądu ludzkiego, że król utożsamia ją z synem bogów . Wyrażenie to jest radosne, ponieważ jest w istocie bezpośrednią interwencją Tego, który stanie się dla ludzi Synem Bożym i Synem Człowieczym , Jezusem Chrystusem.

Dan 3:26 Wtedy Nabuchodonozor zbliżył się do wejścia do pieca ognistego i mówiąc, rzekł: Szadrach, Meszach i Abed-Nego, słudzy Boga Najwyższego, wyjdźcie i przyjdźcie! I Szadrach, Meszach i Abed-Nego wyszli spośród ognia.

26a-  Po raz kolejny Nabuchodonozor przemienia się w baranka w obliczu króla lwa, ogromnie silniejszego od niego. To przypomnienie budzi świadectwo doświadczenia poprzedniej wizji. Bóg niebios zwraca się do niego po raz drugi.

Dan 3:27 Zgromadzili się razem satrapowie, zarządcy, namiestnicy i doradcy królewscy; zobaczyli, że ogień nie miał władzy nad ciałami tych mężczyzn, że włosy na ich głowach nie zostały spalone, że ich majtki nie zostały zniszczone i że zapach ognia nie zrobił na nich wrażenia.

27a–  W tym doświadczeniu Bóg daje nam i Nabuchodonozorowi dowód swojej prawdziwej wszechmocy. Stworzył ziemskie prawa, które warunkują życie wszystkich ludzi i wszystkich zwierząt żyjących na jego ziemi i w jego wymiarze. Ale właśnie udowodnił, że ani on, ani aniołowie nie podlegają tym ziemskim zasadom. Stwórco praw powszechnych, Bóg jest ponad nimi i może według swojej woli zarządzić cuda, które w Jego czasach przyniosą chwałę i reputację Jezusowi Chrystusowi.

Dan 3:28 Nabuchodonozor odpowiedział i rzekł: Błogosławiony niech będzie Bóg Szadracha, Meszacha i Abed-Nega, który posłał swego anioła i wybawił swoje sługi, którzy mu zaufali, a który złamał przykazanie króla i oddał swoje ciało, zamiast służyć i oddawać cześć żadnego boga innego niż ich Bóg!

28a –  Minął gniew króla. Kiedy już staje na nogi jako mężczyzna, wyciąga wnioski z tego doświadczenia i wydaje rozkaz, który zapobiegnie ponownej sytuacji. Ponieważ doświadczenie jest gorzkie. Bóg pokazał Babilończykom, że jest żywy, aktywny i pełen siły i mocy.

28b –  który posłał swego anioła i wybawił swoje sługi, którzy mu zaufali, a którzy złamali rozkaz króla i oddali swoje ciała, zamiast służyć i czcić jakiegokolwiek boga innego niż ich Bóg!

 Król z dużą dozą przejrzystości zdaje sobie sprawę, jak godna podziwu jest lojalność ludzi, których jego szalona duma chciała zabić. Nie ulega wątpliwości, że zdaje sobie sprawę, że dzięki swojej mocy byłby w stanie uniknąć tej głupiej próby spowodowanej dumą, która tylko każe mu popełniać błędy narażając niewinnych ludzi.             

Dan 3:29 Oto mój rozkaz: Każdy człowiek, bez względu na lud, naród i język, który będzie mówił źle o Bogu Szadracha, Meszacha i Abed-Nega, zostanie pocięty na kawałki, a jego dom zostanie zniszczony kupa śmieci, bo nie ma innego boga, który by tak dostarczał jak on.

29a-  Tą deklaracją król Nabuchodonozor zapewnia ochronę wybranym przez Boga.

 Jednocześnie grozi każdemu, kto będzie źle mówił o Bogu Szadracha, Meszacha i Abed-Nego, i precyzuje, że zostanie rozerwany na kawałki, a jego dom zamieni się w kupę śmieci, bo tam nie ma żaden inny bóg nie potrafi tak dostarczać darów jak on. W obliczu tego zagrożenia jest pewne, że dopóki panuje król Nabuchodonozor, wierni wybrani Boży nie będą mieli kłopotów z powodu spisków.

Dan 3:30 Potem król zapewnił pomyślność Szadrachowi, Meszachowi i Abednego w prowincji babilońskiej.

30a –  „Wszystko dobre, co się dobrze kończy” dla wiernych wybranych Boga żywego, stwórcy wszystkiego, co żyje i istnieje. Bo jego wybrani powstaną jako ostatni i będą chodzić po prochu umarłych, ich dawni wrogowie, po odrodzonej ziemi, na wieki.

 W ostatnim teście również uda się uzyskać to szczęśliwe zakończenie. Zatem pierwsza próba i ostatnia korzyść z bezpośredniej interwencji Boga żywego na rzecz swoich wybranych, których przychodzi zbawić w Jezusie Chrystusie, Zbawicielu, gdyż jego imię Jezus oznacza „Jahwe zbawia”.

Daniela 4

Dan 4:1 Nabuchodonozor, król, dla wszystkich ludów, narodów i języków zamieszkujących całą ziemię. Niech pokój będzie wam dany w obfitości!

1a-  Ton i forma świadczą o tym, że król, który przemawia, to ten, który nawrócił się do Boga Daniela. Jego wyrażenia przypominają pisma listów Nowego Przymierza. Oferuje pokój, ponieważ sam jest teraz w pokoju w swoim ludzkim sercu z Bogiem miłości i sprawiedliwości, prawdziwym, jedynym, niepowtarzalnym.

Dan 4:2 Wydało mi się dobre ukazanie znaków i cudów, jakie Bóg Najwyższy uczynił wobec mnie.

2a-  Król postępuje teraz tak, jak Jezus powiedział do uzdrowionych przez niego niewidomych i kalekich: „ Idźcie i pokażcie się w świątyni i oznajmijcie, co Bóg dla was uczynił ”. Króla ożywia to samo pragnienie natchnione przez Boga. Bo nawrócenia są możliwe każdego dnia, jednak Bóg nie każdemu daje taki wpływ, jakiego doświadcza król królów, potężny i silny cesarz.

Dan 4:3 Jak wielkie są jego znaki! Jak potężne są jego cuda! Jego panowanie jest panowaniem wiecznym, a jego panowanie trwa z pokolenia na pokolenie.

3a-  Zrozumienie i pewność tych rzeczy daje mu spokój i prawdziwe szczęście dostępne już tutaj poniżej. Król nauczył się i zrozumiał wszystko.

Dan 4:4 Ja, Nabuchodonozor, żyłem spokojnie w moim domu i szczęśliwy w moim pałacu.

4a-  Cichy i szczęśliwy? Tak, ale nadal jestem nienawróconym poganinem, który wyznaje prawdziwego Boga.

Dan 4:5 Miałem sen, który mnie przestraszył; myśli, którymi goniono mnie na łóżku, i wizje mojego umysłu napełniły mnie przerażeniem.

5a-  Ten król Nabuchodonozor jest nam naprawdę przedstawiany jako zagubiona owca, do której Bóg w Chrystusie przychodzi, aby szukać pomocy i ocalić ją od nieszczęścia. Bo po tych spokojnych i szczęśliwych ziemskich czasach przyszłością króla będzie zatracenie i wieczna śmierć. Dla jego wiecznego zbawienia Bóg przychodzi, aby go niepokoić i dręczyć.

Dan 4:6 I rozkazał, aby przyprowadzono przede mnie wszystkich mędrców babilońskich, aby mi pokazali wyjaśnienie snu.

6a-  Oczywiście Nabuchodonozor ma poważne problemy z pamięcią. Dlaczego nie zadzwoni od razu do Daniela?

Dan 4:7 Potem przybyli czarownicy, astrolodzy, Chaldejczycy i wróżbici. Opowiedziałem im sen, a oni nie dali mi wyjaśnienia.

7a-  Dzieje się tak, jak w przypadku pierwszej wizji, pogańscy wróżbici wolą przyznać się do swojej niezdolności, niż opowiadać bajki królowi, który już zagroził ich życiu.

Dan 4:8 W końcu ukazał mi się Daniel, nazwany Belteszassar od imienia mojego boga i mający w sobie ducha świętych bogów. Opowiadam mu sen:

8a-  Podano powód zapomnienia. Bel nadal był bogiem króla. Przypominam tutaj, że Dariusz Med, Cyrus Pers, Dariusz Pers, Artakserkses 1. , zgodnie z Esd.1, 6 i 7, wszyscy w swoim czasie będą cenić wybranych Żydów i ich jedynego Boga. Włącznie z Cyrusem, o którym Bóg prorokuje w Izajasza 44:28, mówiąc: O Cyrusie mówię: On jest moim pasterzem i wykona całą moją wolę; powie o Jerozolimie: Niech zostanie odbudowana! A o świątyni: Niech zostanie założona! - Przepowiedziany pasterz wypełni proroczą wolę Boga, któremu wyznaje posłuszeństwo. Ten inny tekst potwierdza jego przepowiedziane nawrócenie: Izaj. 45:2: Tak mówi Pan do swego pomazańca, do Cyrusa oraz w wersecie 13: To Ja wzbudziłem Cyrusa w mojej sprawiedliwości i wyprostuję wszystkie jego drogi ; On odbuduje moje miasto i uwolni moich jeńców bez okupu i łapówki, mówi Pan Zastępów. A wypełnienie tego planu pojawia się w Esd.6:3 do 5: W pierwszym roku króla Cyrusa król Cyrus wydał takie polecenie dotyczące domu Bożego w Jerozolimie: Niech dom będzie odbudowany, aby był miejscem składania ofiar są oferowane i że mają solidne podstawy. Będzie miał sześćdziesiąt łokci wysokości i sześćdziesiąt łokci szerokości, trzy rzędy ciosanych kamieni i jeden rząd nowego drewna. Koszty pokryje dom króla . Ponadto naczynia złote i srebrne domu Bożego, które Nabuchodonozor zabrał ze świątyni jerozolimskiej i zaniósł do Babilonu, zostaną zwrócone, zabrane do świątyni jerozolimskiej na miejsce, w którym się znajdowały, i złożone w domu Boga. Koszty pokryje dom króla. Bóg obdarza go zaszczytami, jakie dał królowi Salomonowi. Jednak bądź ostrożny! Dekret ten nie pozwoli na zastosowanie obliczeń zaproponowanych w Dan.9:25 do ustalenia daty pierwszego przyjścia Mesjasza; będzie to król Artakserkses Pers. Cyrus kazał odbudować świątynię, lecz Artakserkses zezwolił na odbudowę murów Jerozolimy i powrót całego narodu żydowskiego do ziemi narodowej.

Dan 4:9 Belteszassar, przełożony magów, o którym wiem, że ma w sobie ducha świętych bogów i dla którego żadna tajemnica nie jest trudna, wyjaśnij mi wizje, które widziałem we śnie.

9a –  Musimy zrozumieć, gdzie jest król. W swoim mniemaniu pozostał poganinem i uznawał Boga Daniela jedynie za innego boga, z tą różnicą, że potrafił wyjaśniać sny. Nie przyszedł mu do głowy pomysł konieczności zmiany bogów. Bóg Daniela był po prostu kolejnym bogiem w porównaniu do innych.

Dan 4:10 Takie są wizje mojego umysłu, gdy leżałem. Spojrzałem, a oto było drzewo bardzo wysokie pośrodku ziemi.

10a–  W obrazach, których Jezus będzie używał, udzielając lekcji duchowym ludziom, których chce uczyć, drzewo będzie obrazem człowieka, począwszy od wyginającej się trzciny, aż po potężny i majestatyczny cedr. I tak jak człowiek może docenić smaczne owoce drzewa, tak Bóg docenia lub nie owoce wydawane przez Jego stworzenia, od najprzyjemniejszych do najmniej przyjemnych, a nawet obrzydliwych i wstrętnych.

Dan 4:11 I drzewo to stało się wielkie i mocne, a jego wierzchołek sięgał nieba i było go widać z krańców całej ziemi.

11a –  W wizji posągu król chaldejski został już porównany do drzewa zgodnie z obrazem mocy, siły i imperium, które otrzymał od prawdziwego Boga.

Dan 4:12 Liście jego były piękne, a owoce obfite; niósł żywność dla wszystkich; zwierzęta polne kryły się w jego cieniu i wszelkie żyjące istoty czerpały z niego pożywienie.

12a-  Ten potężny król podzielił się ze wszystkimi w swoim imperium bogactwem i żywnością wyprodukowaną zgodnie z jego dyrektywami.

12b -  wśród jego gałęzi zadomowiły się ptaki powietrzne,

 Wyrażenie to jest powtórzeniem Dan.2:38. W dosłownym sensie te ptaki niebieskie reprezentują pokój i pogodę ducha, jakie panują pod jego rządami. W sensie duchowym odnoszą się one do niebiańskich aniołów Bożych, ale w tym pojedynczym wzmiance z Kaznodziei 10:20 mowa jest o samym Bogu, gdyż On sam bada myśli każdego: Nie przeklinaj króla nawet w myślach i nie przeklinaj bogatego w pokoju, w którym śpisz; bo ptak niebieski poniesie twój głos, skrzydlate zwierzę opublikuje twoje słowa . W większości cytatów ptaki niebieskie przywołują na myśl orły i ptaki drapieżne, dominujące wśród gatunków skrzydlatych. Ptaki osiedlają się tam, gdzie jest obfitość pożywienia; obraz potwierdza zatem dobrobyt i nasycenie żywnością.             

Dan 4:13 W wizjach ducha mojego, które widziałem, gdy leżałem, widziałem, a oto jeden z czuwających i świętych zstąpił z nieba.

13a –  Rzeczywiście, niebiańscy aniołowie nie potrzebują snu, dlatego są w ciągłej aktywności. Ci , którzy są święci i służą Bogu, zstępują z nieba, aby nieść Jego przesłania Jego ziemskim sługom.

Dan 4:14 I zawołał z całą mocą, i rzekł tak: Zetnij drzewo i odetnij jego gałęzie; otrząśnij liście i rozrzuć owoce; niech zwierzęta uciekają spod niego i ptaki spomiędzy jego gałęzi!

14a-  Wizja zapowiada, że król utraci swoje królestwo i władzę nad nim.

Dan 4:15 Ale zostawcie łodygę tam, gdzie są korzenie w ziemi, i zwiążcie ją łańcuchami żelaznymi i miedzianymi wśród trawy polnej. Niech zostanie zmoczony w rosie z nieba i jak zwierzęta niech otrzyma jako swój dział trawę ziemi.

15a-  Ale zostaw pień w ziemi tam, gdzie są korzenie

 Król pozostanie w swoim królestwie; nie zostanie wydalony.

15b -  i zwiążcie go łańcuchami żelaznymi i miedzianymi wśród trawy polnej

 Nie ma potrzeby stosowania łańcuchów z żelaza czy mosiądzu, ponieważ Bóg po prostu sprawi, że jego plastyczne stworzenie straci rozum i zdrowy rozsądek we wszystkich aspektach fizycznych, umysłowych i moralnych. Potężny król weźmie siebie za bestię polną. Wielcy jego królestwa będą zatem zmuszeni odebrać mu dominację w królestwie.

15c –  Niech go zrośnie rosa z nieba i niech jako swój dział otrzyma trawę ziemi jako zwierzęta

 Możemy sobie wyobrazić konsternację jego dorosłych, którzy zobaczą, jak zjada trawę z ziemi niczym krowa czy owca. Odmówi zadaszonych mieszkań, woli mieszkać i spać na polach.

Dan 4:16 Zostanie mu zabrane serce ludzkie, a dane mu będzie serce zwierzęcia; i przeminie nad nim siedem czasów.

 W tym doświadczeniu Bóg po raz kolejny daje dowód swojej prawdziwej wszechmocy. Ponieważ Stwórca życia wszystkich swoich stworzeń, może w każdej chwili dla swojej chwały uczynić człowieka inteligentnym lub wręcz przeciwnie, ogłupić go. Ponieważ pozostaje ona niewidoczna dla ich oczu, mężczyźni ignorują to zagrożenie, które stale im ciąży. Ale prawdą jest, że rzadko interweniuje, a kiedy to robi, robi to z konkretnego powodu i celu.

 Kara jest wymierzona. Będzie to dotyczyło króla Nabuchodonozora siedem razy i tylko siedem lat. Wykorzystywanie tego czasu w stosunku do czegokolwiek innego niż samego króla nie jest uzasadnione. Tutaj znowu, dokonując wyboru liczby „7”, Bóg Stwórca inicjał swoją „pieczęcią królewską” czynność, która ma się wkrótce dokonać.

Dan 4:17 To zdanie jest postanowieniem czuwających, to postanowienie jest nakazem świętych, aby żyjący wiedzieli, że Najwyższy panuje nad królestwem ludzkim i daje je, komu chce, i że wychowuje tam najgorszego z ludzi.

17a –  To zdanie jest postanowieniem tych, którzy czuwają

 Duch podkreśla wyjątkowy charakter tej Bożej interwencji, której przypisuje rolę „dekretu” wobec tych, którzy czuwają . Człowiek musi się nauczyć, że pomimo zwodniczych pozorów jest stale obserwowany przez istoty niebiańskie. Bóg chce, aby ten przykład był lekcją dla ludzi aż do końca świata. Cytując obserwujących , ukazuje doskonałą zbiorową jedność aniołów obozu Bożego, która łączy ich w jego projektach i działaniach.

17b - aby żyjący wiedzieli, że Najwyższy ma władzę nad królestwem ludzkim i że daje je, komu chce

 Bóg wszystkim kieruje i wszystko kontroluje. Często zapominając o tej ukrytej rzeczywistości, człowiek uważa się za pana swojego losu i swoich decyzji. Myśli, że wybiera swoich przywódców, ale to Bóg powołuje ich na urząd, zgodnie ze swoją dobrą wolą i swoim osądem o rzeczach i istotach.

17c-  i że wychowuje tam najnikczemniejszego z ludzi

 Prawdziwe jest powiedzenie: „ludzie mają takich przywódców, na jakich zasługują”. Kiedy ludzie zasługują na podłego człowieka na przywódcę, Bóg im to narzuca.

Dan 4:18 To jest sen, który śniłem ja, król Nabuchodonozor. Ty, Belteszassar, daj wyjaśnienie, gdyż wszyscy mędrcy mojego królestwa nie mogą mi go dać; możecie, bo macie w sobie ducha świętych bogów.

18a –  Nabuchodonozor robi postępy, ale wciąż nie jest nawrócony. Wciąż pamiętał, że Daniel służy świętym bogom . Monoteizm nie jest jeszcze przez niego rozumiany.             

Dan 4:19 Wtedy Daniel, imieniem Belteszassar, zdumiał się na chwilę i niepokoiły go myśli jego. Król odpowiedział i rzekł: Belteszassar, niech cię ten sen i wyjaśnienie nie niepokoją; I Belteszassar odpowiedział: Mój panie, niech ten sen będzie dla twoich wrogów, a jego wyjaśnienie dla twoich przeciwników!

19a-  Daniel rozumie sen i to, co się wydarzy, jest tak straszne dla króla, że Daniel wolałby, aby to się spełniło na jego wrogach.

Dan 4:20 Drzewo, które widziałeś, które wyrosło wielkie i mocne, którego wierzchołek sięgał nieba i które było widoczne w każdej części ziemi;

Dan 4:21 To drzewo, którego liście były piękne i owoce obfite, które rodziło pokarm dla wszystkich, pod którym schroniły się zwierzęta polne, a wśród którego gałęzi zadomowiły się ptaki powietrzne,

21a –  liście były piękne

 Wygląd fizyczny i ubiór.

21b-  i obfite owoce

 Obfitość dobrobytu.

21c-  który niósł żywność dla wszystkich

 Który zapewnił wyżywienie całemu swemu ludowi.

21d –  pod którym schroniły się zwierzęta polne

 Król, obrońca swoich sług.

21-go  i wśród którego gałęzi zadomowiły się ptaki powietrzne

 Pod jego rządami jego lud żył w wielkim bezpieczeństwie. Ptaki odlatują i opuszczają drzewo przy najmniejszym niebezpieczeństwie.

Dan 4:22 To ty, królu, stałeś się wielki i potężny, którego wielkość wzrosła i wyniosła aż do niebios, a którego władza sięga aż po krańce ziemi.

Dan 4:23 I ujrzał król jednego ze świętych czuwających, zstępującego z nieba i mówiącego: Zetnij drzewo i zniszcz je; ale zostaw pień w ziemi, gdzie są korzenie, i zwiąż go łańcuchami żelaznymi i miedzianymi wśród trawy polnej; niech go zrośnie rosa z nieba i niech będzie jego dział ze zwierzętami polnymi, aż upłynie na nim siedem czasów.

Dan 4:24 Oto wyjaśnienie, królu, taki jest wyrok Najwyższego, który wypełni się na moim panu, królu.

Dan 4:25 Wyrzucą was spośród ludzi i będziecie mieszkać ze zwierzętami polnymi, i dadzą wam trawę do jedzenia jak woły; będziecie zraszani rosą z nieba i upłynie nad wami siedem czasów, aż poznacie, że Najwyższy panuje nad królestwem ludzkim i daje je, komu chce.

25a –  aż się przekonacie, że Najwyższy panuje nad królestwem ludzkim i daje je, komu chce.

 Daniel wspomina Boga jako „Najwyższego”. Kieruje w ten sposób myśli króla na istnienie jedynego Boga; pomysł, który królowi bardzo trudno jest zrozumieć ze względu na politeistyczne pochodzenie odziedziczone z ojca na syna.

Dan 4:26 Nakaz opuszczenia pnia tam, gdzie są korzenie drzewa, oznacza, że twoje królestwo pozostanie z tobą, gdy poznasz, że Ten, który panuje, jest w niebie.

26a-  Kiedy uzna, że ten, który rządzi, jest w niebie, doświadczenie upokorzenia ustanie, ponieważ król zostanie przekonany i nawrócony.

Dan 4:27 Dlatego, królu, niech ci się spodoba moja rada. Połóż kres swoim grzechom, praktykując sprawiedliwość, i swoim niegodziwościom, okazując współczucie nieszczęśliwym, a twoje szczęście będzie trwać.

27a–  Kiedy król wprowadzi w życie to, co Daniel wymienia w tym wersecie, naprawdę się nawróci. Ale charakter ten ulega pychie, jego niekwestionowana władza uczyniła go kapryśnym i często niesprawiedliwym, jak nauczyły nas poprzednie ujawnione doświadczenia.

Dan 4:28  Wszystko to spełniło się na królu Nabuchodonozorze .

28a-  Ta deklaracja Daniela zabrania jakiejkolwiek innej interpretacji tego proroctwa, która potępia prorocze podstawy nauczane przez Świadków Jehowy i każdą inną grupę religijną, które są sprzeczne z regułą określoną przez Daniela. Świadczy o tym zresztą treść całego rozdziału. Ponieważ ta historia nauczy nas, dlaczego na króla spadła klątwa z proroctwa drzewa.

Dan 4:29 Po upływie dwunastu miesięcy, gdy przechadzał się po pałacu królewskim w Babilonie,

29a –  12 miesięcy, czyli rok lub „ czas ” upływa pomiędzy wizją a jej urzeczywistnieniem.             

Dan 4:30 Odpowiedział król i rzekł: Czyż nie jest to Babilon wielki, który zbudowałem na siedzibę królewską mocą mojej siły i dla chwały mojej wspaniałości?

30a –  To fatalny moment, w którym król wolałby milczeć. Ale możemy to zrozumieć, ponieważ jego Babilon był naprawdę czystym cudem, wciąż wymienionym jako jeden z „siedmiu cudów świata”. Wiszące ogrody bujne z zielenią, stawami, przestronnymi placami i wałami obronnymi na placu o powierzchni 40 km z każdej strony. Wały, na których szczycie mogły minąć dwa czołgi na całej długości wałów; autostrada tamtych czasów. Jedna z jego bram, zrekonstruowana w Berlinie, znajduje się pośrodku dwóch ścian zbudowanych z emaliowanych na niebiesko kamieni, na których wyryto godło króla: lwa ze skrzydłami orła, o którym wspomina Dan.7:4. Miał się czym pochwalić. Ale Bóg nie widzi pychy w swoich słowach, widzi pychę, ale przede wszystkim zapomnienie i pogardę dla swoich wcześniejszych doświadczeń. Z pewnością ten król nie jest jedyną dumną istotą na ziemi, ale Bóg skierował na niego wzrok, chce go w swoim niebie i będzie go miał. Zasługuje to na wyjaśnienie: Bóg sądzi swoje stworzenia poza pozorami. Bada ich serca i umysły i bezbłędnie rozpoznaje owce godne zbawienia. To skłania go do upierania się i czasami czynienia cudów, ale metoda ta jest uzasadniona jakością uzyskanego efektu końcowego.

Dan 4:31 Gdy to słowo było jeszcze w ustach króla, z nieba odezwał się głos: Słuchaj, królu Nabuchodonozorze, że królestwo będzie wam zabrane.

31a-  Nabuchodonozor jest ofiarą miłości Boga, który zastawił na niego pułapkę i ostrzegł go przed nią w proroczym śnie. Wyrok z nieba można usłyszeć, ale radujmy się, bo zło, które Bóg mu wyrządzi, uratuje mu życie i uczyni je wiecznym.

Dan 4:32 Wypędzą was spośród ludzi i będziecie mieszkać ze zwierzętami polnymi, i dadzą wam trawę do jedzenia jak woły; i upłynie nad tobą siedem czasów, aż poznasz, że Najwyższy panuje nad królestwem ludzkim i daje je, komu chce.

32a-  Przez siedem lat, siedem razy król traci jasność umysłu, a jego umysł przekonuje go, że jest tylko zwierzęciem.

Dan 4:33 W tym samym czasie spełniło się słowo na Nabuchodonozorze. Został wyrzucony spośród ludzi, jadł trawę jak woły, jego ciało zroszona była rosą z nieba; aż jej włosy urosły jak orle pióra, a jej paznokcie jak ptasie.

33a –  Król zaświadcza, że wszystko, co zostało ogłoszone, zostało ogłoszone w widzeniu, spełniło się na nim dobrze. Pisząc swoje świadectwo, nawrócony król przywołuje to upokarzające doświadczenie, mówiąc o sobie w trzeciej osobie. Wstyd wciąż popycha go do wycofania się. Możliwe pozostaje inne wyjaśnienie, które jest takie, że świadectwo to zostało spisane wspólnie przez króla i Daniela, jego nowego brata w prawdziwym Bogu.

Dan 4:34 Po upływie wyznaczonego czasu ja, Nabuchodonozor, podniosłem oczy ku niebu i wrócił mi rozum. Błogosławiłem Najwyższego, wysławiłem i wysławiłem Żyjącego na wieki, którego panowanie jest panowaniem wiecznym i którego królestwo trwa z pokolenia na pokolenie.

34a-  Mądry i wszechmogący Bóg zyskuje miłość zagubionej owcy. Przyłączyła się do jego trzody i mnoży swoje chwały dla jego chwały.

34b –  Ten, którego panowanie jest panowaniem wiecznym i którego panowanie trwa z pokolenia na pokolenie

 Formuła dotyczy piątego królestwa , tym razem wiecznego, z wizji Syna Człowieczego z Dan.7:14: Jemu dano władzę, chwałę i królestwo; i służyły mu wszystkie ludy, narody i ludzie wszystkich języków. Jego panowanie jest panowaniem wiecznym i nie przeminie, a jego królestwo nigdy nie zostanie zniszczone . A także w wizji obrazu z Dan.2:44: Za dni tych królów Bóg nieba wzbudzi królestwo, które nigdy nie ulegnie zniszczeniu ani nie przejdzie pod panowanie innego ludu; złamie i zniszczy wszystkie te królestwa, a on sam będzie trwał na wieki .

Dan 4:35 Wszyscy mieszkańcy ziemi są niczym w jego oczach; postępuje, co chce, z zastępem niebieskim i z mieszkańcami ziemi, i nie ma nikogo, kto by się oparł jego ręce, i który mówi: on: Co robisz?

35a-  Chwała Bogu żywemu! Ponieważ tym razem król wszystko zrozumiał i nawrócił się.

Dan 4:36 W tym czasie wrócił mi zdrowy rozsądek; przywrócono mi chwałę mojego królestwa, moją wspaniałość i świetność; moi doradcy i starsi zapytali mnie ponownie; Zostałem przywrócony do mojego królestwa, a moja moc tylko wzrosła.

36a-  Podobnie jak sprawiedliwy i prawy Hiob, któremu Bóg pod koniec swojej próby dał synów, córki i potomstwo, król odzyskuje zaufanie swoich wielkich i wznawia swoje mądre teraz panowanie wśród prawdziwych mędrców oświeconych przez żywego Boga . To doświadczenie udowadnia, że Bóg daje królestwo, komu chce. To on zainspirował wielkich Chaldejczyków, aby ponownie poprosili o swojego króla.

Dan 4:37 Teraz ja, Nabuchodonozor, chwalę, wywyższam i wysławiam Króla Niebios, którego wszystkie dzieła są prawdziwe i którego drogi są sprawiedliwe, i który potrafi poniżyć tych, którzy chodzą w pychie.

37a-  Może to powiedzieć, bo zapłacił, żeby móc to powiedzieć.

 Aby uniknąć najgorszego, wyrwanie zęba może bardzo boleć; ale stawka może usprawiedliwić cierpienie. Aby zyskać wieczność, konieczne może być przejście trudnych lub bardzo ciężkich prób; wykorzenienie pychy usprawiedliwi je, jeśli będzie to możliwe. Znając jego możliwości, Jezus Chrystus oślepił Pawła w drodze do Damaszku, aby duchowo ślepy „prześladowca swoich braci” stał się jego wiernym i gorliwym świadkiem po odzyskaniu wzroku, ale przede wszystkim wzroku duch.

Daniela 5

Dan 5:1 Król Belszaccar wyprawił wielką ucztę dla swych dostojników, w liczbie tysiąca, i pił w ich obecności wino.

1a-  Król Nabuchodonozor zasnął w pokoju Bożym, gdy był już dość stary, a jego syn Nabonid został po nim, niechętny do rządzenia, więc pozwolił swojemu synowi Belszaccarowi królować w jego miejsce. Nie należy mylić tego imienia, które oznacza „Bel chroni króla”, wyzwania, które Bóg zamierza podjąć, z tym, które Nabuchodonozor dał Danielowi: Belteszassar, co oznacza „Bel będzie chronił”. U źródła tych imion leży kult Bela lub Béliala, za którym stoi jedyny organizator politeizmu: Szatan, diabeł. Jak zobaczymy, następcy nawróconego króla nie poszli za nim tą drogą.

Dan 5:2 Belszaccar, skosztując wina, przyniósł naczynia złote i srebrne, które jego ojciec Nabuchodonozor zabrał ze świątyni w Jerozolimie, aby król i jego dostojnicy, jego żony i nałożnice używali ich do picie.

2a-  Dla tego pogańskiego króla te naczynia złote i srebrne są jedynie łupem zabranym Żydom. Decydując się ignorować prawdziwego Boga, do którego nawrócił się Nabuchodonozor, ignoruje fakt, że ten żywy Bóg sądzi wszystkie jego czyny. Używając do nikczemności i profanum tych rzeczy poświęconych i uświęconych w służbie Bogu Stwórcy, popełnia ostatni błąd w swoim krótkim życiu. W swoich czasach Nabuchodonozor wiedział, jak uwzględnić czynną moc Boga Żydów, ponieważ rozumiał, że jego bogowie narodowi w rzeczywistości nie istnieli. Wszystkie narody poddane królowi Babilonu, a zwłaszcza jego najbliższa rodzina, usłyszały jego pełne mocy świadectwo na rzecz Króla niebios. Dlatego Bóg ma wszelkie powody, aby teraz okazać się sprawiedliwy i bezlitosny.

Dan 5:3 Potem przynieśli naczynia złote, które zabrano ze świątyni, z domu Bożego w Jerozolimie; a król i jego dostojnicy, jego żony i nałożnice pili to.

3a –  Daniel kładzie nacisk na pochodzenie tych naczyń, które zostały usunięte ze świątyni, z domu Bożego w Jerozolimie. Już widząc, że żydowski Bóg pozwolił usunąć te rzeczy ze swojej świątyni, młody król powinien był zrozumieć, że prawdziwy Bóg karze i surowo karze tych, którzy źle mu służą. Pogańscy bogowie nie robią takich rzeczy, a ich urzędnicy starają się jedynie zadowolić ludzi, których łatwowierność wykorzystują.

Dan 5:4 Pili wino i chwalili bogów ze złota, srebra, miedzi, żelaza, drewna i kamienia.

4a –  Wulgarne użycie jest przestarzałe, jest bałwochwalczym użyciem, szczytem obrzydliwości dla Boga. Ważny szczegół, okazując wielką nieostrożność, król ucztuje z przyjaciółmi, podczas gdy jego miastu zagrażają oblegający je Medowie i Persowie.

Dan 5:5 W tej chwili ukazały się palce ręki mężczyzny i pisały naprzeciw świecznika na wapiennej ścianie pałacu królewskiego. Król zobaczył ten koniec ręki, która pisała.

5a –  Ponieważ pogardzano cudami z czasów Nabuchodonozora, ten nowy cud nie ma na celu nawrócenia, ale zniszczenie życia winnych, jak się przekonamy. Wobec złych oskarżycieli, którzy chcieli śmierci grzesznika, Jezus Chrystus także napisze palcem na piasku grzechy, które popełniają w tajemnicy.

Dan 5:6 Wtedy król zmienił kolor skóry i niepokoiły go myśli jego; stawy jego pleców rozluźniły się, a kolana obijały się o siebie.

6a-  Cud natychmiast wywołuje skutki. Mimo odurzenia jego umysł reaguje, jest przerażony.

Dan 5:7 I król głośno wołał za astrologami, Chaldejczykami i wróżbitami; A król odpowiedział i rzekł do mędrców babilońskich: Ktokolwiek przeczyta ten Pismo i da mi jego wyjaśnienie, będzie ubrany w purpurę i będzie nosił złoty naszyjnik na szyi i zajmie trzecie miejsce w rankingu rząd królestwa..

7a-  Po raz kolejny Daniel zostaje zignorowany; jego zeznania zostały pogardzane przez sukcesję królewską. I znowu w skrajnej udręce młody król obiecuje najwyższe zaszczyty temu, kto w nadprzyrodzony sposób okaże się zdolny do rozszyfrowania przesłania zapisanego na ścianie. Ktokolwiek to zrobi, zajmie trzecie miejsce w królestwie, ponieważ Nabonid i Belszaccar zajmują pierwsze i drugie miejsce.

Dan 5:8 Weszli wszyscy mędrcy królewscy; ale nie mogli przeczytać pisma i dać królowi wyjaśnień.

8a –  Podobnie jak za Nabuchodonozora, dla pogańskich mędrców jest to niemożliwe.

Dan 5:9 Wtedy król Baltazar bardzo się przestraszył i zmienił swój kolor, a jego dostojnicy przerazili się.

Dan 5:10 A królowa, kierując się słowami króla i jego dostojników, weszła do sali biesiadnej i tak powiedziała: Królu, żyj na wieki. Niech twoje myśli cię nie niepokoją i niech twoja twarz nie zmienia koloru!

Dan 5:11 W twoim królestwie jest człowiek, który ma w sobie ducha świętych bogów; a za dni twego ojca znaleziono w nim światło, zrozumienie i mądrość na wzór mądrości bogów. Również król Nabuchodonozor, twój ojciec, król, twój ojciec, ustanowił go przywódcą magów, astrologów, Chaldejczyków, wróżbitów,

Dan 5:12 gdyż w nim Daniel, nazwany przez króla Belteszaccara, znalazł ducha wyższego, wiedzę i zrozumienie, zdolność interpretowania snów, wyjaśniania zagadek i rozwiązywania trudnych pytań. Niech więc zostanie wezwany Daniel, a on udzieli wyjaśnienia.

12a –  To zeznanie królowej jest mylące i potępia całą rodzinę królewską: wiedzieliśmy o tym… ale postanowiliśmy nie brać tego pod uwagę.

Dan 5:13 Następnie przyprowadzono Daniela przed króla. Odpowiedział król i rzekł do Daniela: Czy jesteś tym Danielem, jednym z jeńców judzkich, którego mój ojciec, król, wyprowadził z Judy?

Dan 5:14 Słyszałem o was, że macie w sobie ducha bogów i że jest w was światło, zrozumienie i niezwykła mądrość.

Dan 5:15 Właśnie przyprowadzono przede mnie mędrców i astrologów, aby przeczytali to pismo i udzielili mi wyjaśnień; ale nie potrafili wyjaśnić tych słów.

Dan 5:16 Nauczyłem się, że potrafisz udzielać wyjaśnień i rozwiązywać trudne pytania; teraz, jeśli potrafisz przeczytać ten fragment Pisma Świętego i dać mi wyjaśnienie, będziesz ubrany w purpurę, będziesz nosić złoty naszyjnik na szyi i będziesz miał trzecie miejsce w rządzie królestwa.

16a-  Trzecie miejsce po Nabonida, jego ojcu i nim samym.

Dan 5:17 Daniel odpowiedział przed królem: Zatrzymaj swoje dary i oddaj je innemu; niemniej jednak przeczytam list królowi i dam mu wyjaśnienie.

17a-  Daniel jest stary i nie przywiązuje wagi do zaszczytów ani dóbr i wartości srebra i złota, ale możliwość przypomnienia temu młodemu królowi jego wad, grzechów, za które będzie musiał zapłacić za swoje życie, nie odmówić i jest sługą Bożym dla tego typu działań.

Dan 5:18 Królu, najwyższy Bóg dał Nabuchodonozorowi, twemu ojcu, władzę, wielkość, chwałę i wspaniałość;

18a –  Panowanie Nabuchodonozora było dziełem i darem prawdziwego Boga, podobnie jak jego wspaniałość , którą błędnie przypisał z pychy własnej sile , zanim przez siedem lat był głupi przez Boga.

Dan 5:19 I ze względu na wielkość, jaką mu dał, wszystkie ludy, narody, ludzie wszystkich języków bali się i drżeli przed nim. Król zabijał tych, których chciał, i pozwalał żyć tym, których chciał; podnosił tych, których chciał, i poniżał tych, których chciał.

19a-  Król skazał na śmierć tych, których chciał

 W szczególności ta moc dana przez Boga skłoniła go do ukarania zbuntowanego narodu żydowskiego i skazania na śmierć wielu jego przedstawicieli.

19b-  i opuścił życie tych, których chciał

 Daniel i jeńcy Żydzi odnieśli korzyść.

19c-  wychował tych, których chciał

 Daniel i jego trzej wierni towarzysze zostali wyniesieni ponad Chaldejczyków przez króla Nabuchodonozora.

19d-  i obniżył te, które chciał

 Wielcy jego królestwa musieli zgodzić się na rządy młodych obcych z niewoli żydowskiej. Jego potężną ręką żydowska duma narodowa została upokorzona i zniszczona.

Dan 5:20 Ale gdy jego serce się wywyższyło, a jego duch stwardniał do wyniosłości, został strącony ze swego królewskiego tronu i pozbawiony chwały;

20a –  Doświadczenie króla Nabuchodonozora pozwala nam zrozumieć arogancję przypisaną papieskiemu królowi z Dan.7:8. Daniel pokazuje królowi, że Bóg daje władzę absolutną, komu chce, zgodnie ze swoim programem. Jednak wspominając uniżenie króla Nabuchodonozora, przypomina mu, że ziemski król, niezależnie od jego potęgi, zależy od nieograniczonej mocy króla niebiańskiego.

Dan 5:21 Został wyrzucony spośród synów ludzkich, a serce jego stało się jak serce zwierząt, a jego mieszkaniem były dzikie osły; dali mu trawę do jedzenia jak woły, a jego ciało zalała rosa z nieba, aż poznał, że najwyższy Bóg panuje nad królestwem ludzi i daje je, komu chce.

21a –  Tylko w tym wersecie zauważam wzmiankę o „ dzikich osłach ”. Osioł jest typowym symbolem uporu: „uparty jak osioł”, zwłaszcza jeśli jest „dziki” i nieudomowiony. Jest to symbol reprezentujący ducha człowieka, który nie chce słuchać lekcji udzielanych przez Boga poprzez doświadczenia jego życia i objawienia biblijne.

Dan 5:22 A ty, synu jego Belszaccara, nie uniżyłeś serca swego, chociaż to wszystko wiedziałeś.

22a-  W rzeczywistości to Belszaccar zachował się jak „dziki osioł”, nie biorąc pod uwagę doświadczeń, jakie przeżył jego „ojciec” (jego dziadek).

Dan 5:23 Wywyższyłeś się nad Panem nieba; Przyniesiono przed was naczynia jego domu i używaliście ich do picia wina, wy i wasi starsi, wasze żony i wasze nałożnice; wychwalaliście bogów srebrnych, złotych, miedzianych, żelaznych, drewnianych i kamiennych, którzy nie widzą i nie słyszą, i nic nie wiedzą, i nie wychwalaliście Boga, który ma w ręku wasze tchnienie i wszystkie wasze drogi.

23a –  Belszaccar zbezcześcił złote naczynia, które zostały poświęcone dla Boga Stwórcy do celów religijnych w jego świątyni. Ale używając ich do wychwalania fałszywych pogańskich bogów, osiągnął szczyt obrzydliwości . Ten obraz przygotowuje obraz z Obj. 17:4: Ta kobieta była ubrana w purpurę i szkarłat i ozdobiona złotem, drogimi kamieniami i perłami. Trzymała w dłoni złoty kielich, pełen obrzydliwości i nieczystości jej prostytucji . W wersecie 5 otrzymuje imię „ Babilon Wielki ”.

Dan 5:24 Dlatego posłał ten koniec ręki, która kreśliła to pismo.

24a-  Z kolei Belszaccar zbyt późno odkrywa istnienie prawdziwego żywego Boga, który działa i w cudowny sposób reaguje na zachowanie ludzi.

Dan 5:25 Oto napis, który został napisany: płotka, płotka, tekel, ouparsin.

25a-  Tłumaczenie: policzone, policzone, zważone i podzielone

Dan 5:26 Oto wyjaśnienie tych słów. Policzone: Bóg policzył twoje królestwo i położył mu kres.

26a –  Pierwsze „ policzone ” oznacza początek panowania, a drugie „ policzone ” oznacza koniec tego panowania.

Dan 5:27 Zważony: Zważono cię na wadze i okazało się, że jesteś niepełnosprawny.

27a –  Skala jest tutaj symbolem sądu Bożego. Ludzie przyjęli to określenie na określenie służb wymiaru sprawiedliwości; bardzo niedoskonała sprawiedliwość. Natomiast Boża jest doskonała i na podstawie obrazu podwójnej wagi waży uczynki dobre i złe, których dokonał osądzany . Jeżeli poziom dobra jest lżejszy od zła, Boże potępienie jest uzasadnione. I tak właśnie jest w przypadku króla Baltazara.

Dan 5:28 Podzielone: Twoje królestwo zostanie podzielone i oddane Medom i Persom.

28a –  Kiedy w swym pałacu królewskim pod wodzą króla Dariusza oddawał się obrzydliwym pijaństwom, Medowie wkroczyli do Babilonu korytem rzeki, chwilowo odwróceni i wyschnięci.

Dan 5:29 I Belszaccar natychmiast wydał rozkaz, i ubrali Daniela w purpurę, i włożyli mu na szyję złoty naszyjnik, i ogłoszono, że będzie trzeci w rządzie królestwa.

Dan 5:30 Tej samej nocy zginął Baltazar, król Chaldejczyków.

Dan 5:31 A Dariusz Med, mając sześćdziesiąt dwa lata, objął królestwo.

31a –  To dokładne zeznanie naocznego świadka Daniela nie jest uznawane przez historyków, którzy przypisują to działanie perskiemu królowi Cyrusowi 2 Wielkiemu w – 539.

Daniela 6

 Nauczanie tego rozdziału 6 jest identyczne z nauczaniem Daniela 3. Tym razem przedstawia nam Daniela w próbie wzorcowej wierności , którą mamy naśladować i odtwarzać dla wszystkich wybranych powołanych przez Boga w Jezusie Chrystusie. Komentarze są pomocne, ale wystarczy przeczytać i wyciągnąć wnioski. Król Dariusz postępuje jak Nabuchodonozor w swoich czasach i z kolei w wieku 62 lat wyznaje chwałę żywego Boga Daniela; nawrócenie uzyskane dzięki świadectwu wierności Daniela, gdy Bóg chronił go przed lwami . Od początku ich związku darzy uczuciem i zainteresowaniem Daniela, który służy mu wiernie i uczciwie i w którym dostrzega wyższy umysł .

Dan 6:1 Dobrze było Dariuszowi ustanowić nad królestwem stu dwudziestu satrapów, którzy powinni być w całym królestwie.

1a-  Król Dariusz objawia swoją mądrość powierzając zarządzanie królestwem 120 namiestnikom ustanowionym w ponad 120 prowincjach.

Dan 6:2 I wyznaczył nad nimi trzech naczelników, wśród których był Daniel, aby ci satrapowie zdali z nich sprawę i aby król nie doznał żadnej krzywdy.

2a –  Daniel nadal należy do głównych przywódców nadzorujących satrapów.

Dan 6:3 Daniel przewyższał książąt i satrapów, gdyż miał w sobie ducha wyższego; i król myślał o ustanowieniu go w całym królestwie.

3a-  Dariusz z kolei dostrzega wyższość Daniela pod względem inteligentnego i mądrego umysłu. A jego plan ustanowienia go ponad wszystko wzbudzi zazdrość i nienawiść wobec Daniela.

Dan 6:4 Wtedy władcy i satrapowie szukali okazji, aby oskarżyć Daniela w sprawach królestwa. Ale nie znaleźli powodu ani niczego do nagany, bo był wierny i nie widziano w nim ani winy, ani niczego złego.

4a-  Daniel służy Bogu tam, gdzie go umieścił, aby służyć królowi z takim samym oddaniem i wiernością. Wydaje się to zatem niedopuszczalne ; kryterium występujące wśród świętych „adwentystów w dniach ostatnich” zgodnie z Obj. 14:5.

Dan 6:5 I rzekli ci ludzie: Nie znajdziemy żadnej przyczyny przeciwko temu Danielowi, chyba że znajdziemy ją w prawie jego Boga.

5a-  Rozumowania te ujawniają myślenie diabolicznego obozu ostatniej ziemskiej próby wiary, w której odpoczynek szabatowy siódmego dnia prawa Bożego pozwoli na zabijanie jego wiernych sług, ponieważ nie zgodzą się oni szanować reszta pierwszego dnia stała się obowiązkowa, niedziela zgodnie z rzymskim prawem religijnym.             

Dan 6:6 Wtedy ci książęta i satrapowie w zgiełku przyszli do króla i tak do niego przemówili: Królu Dariuszu, żyj na wieki!

6a-  To burzliwe wejście ma na celu przypomnienie królowi siły liczebności, jej zdolności do wywoływania zakłóceń, a zatem potrzeby wzmocnienia przez niego swojej dominacji.             

Dan 6:7 Wszyscy książęta królestwa, szafarze, satrapowie, doradcy i namiestnicy uważają, że powinien zostać wydany edykt królewski z surowym zakazem, aby każdy, kto w ciągu trzydziestu dni zwróci się do kogokolwiek, Boga ani żadnego człowieka, z wyjątkiem ciebie, królu, zostaną wrzuceni do jaskini lwów.

7a–  Do tego czasu król Dariusz nie próbował zmuszać ludzi w swoim królestwie, aby służyli jednemu bogowi, a nie innemu. W politeizmie wolność religijna jest całkowita. Aby go przekonać, spiskowcy schlebiają mu, czcząc go, króla Dariusza, jako boga. Tutaj znowu, jak u wszystkich wielkich władców, budzi się duma i każe mu aprobować ten porządek, który jednak nie wyszedł mu z głowy.

Dan 6:8 Teraz, królu, potwierdź ten zakaz i napisz dekret, aby był nieodwołalny zgodnie z niezmiennym prawem Medów i Persów.

8a –  Dekret ten w cudowny sposób prorokuje tego, który na końcu dni uczyni niedzielę rzymską obowiązkową. Zauważmy jednak, że ten niezmienny charakter prawa Medów i Persów, ustanowionego przez omylnych i grzesznych ludzi, jest całkowicie nieuzasadniony. Niezmienność należy do prawdziwego i żywego Boga, Stwórcy.

Dan 6:9 Następnie król Dariusz napisał dekret i zakaz.

9a –  Ten krok jest niezbędny, ponieważ skoro sam napisał dekret i obronę , będzie musiał przestrzegać niezmiennego prawa Medów i Persów .

Dan 6:10 Gdy Daniel dowiedział się, że zarządzenie zostało napisane, wycofał się do swego domu, gdzie okna górnej izby były otwarte na Jerozolimę; i trzy razy dziennie klękał, modlił się i wielbił Boga swego, jak to czynił poprzednio.

10a-  Daniel nie zmienia swojego zachowania i nie pozwala, aby ta ludzka miara na niego wpływała. Otwierając okno, pokazuje, że pragnie, aby wszyscy wiedzieli o jego lojalności wobec Boga Wszechmogącego. W tym czasie Daniel zwraca się w stronę Jerozolimy, gdzie znajduje się nawet zniszczona świątynia Boża. Albowiem Duch Bóg objawiał się przez długi czas w tej świętej świątyni, którą uczynił swoim domem, swoim ziemskim mieszkaniem.

Dan 6:11 Wtedy ci ludzie weszli w sposób burzliwy i zastali Daniela modlącego się i wzywającego swego Boga.

11a-  Spiskowcy czyhali i obserwowali go, aby złapać go na akcie nieposłuszeństwa dekretowi królewskiemu ; obecnie „rażący delicto”.

Dan 6:12 I stanęli przed królem, i rzekli mu w związku z obroną królewską: Czy nie napisałeś uzasadnienia, że ktokolwiek w ciągu trzydziestu dni będzie się modlił do jakiegokolwiek boga lub do kogokolwiek, będzie kimkolwiek oprócz ciebie, królu? wrzucony do jaskini lwów? Król odpowiedział: Rzecz jest pewna według prawa Medów i Persów, które jest niezmienne.

12a-  Król może jedynie potwierdzić dekret, który sam napisał i podpisał.

Dan 6:13 I znowu rozmawiali, i rzekli do króla: Daniel, jeden z jeńców judzkich, nie usłuchał ciebie, królu, ani obrony, którą napisałeś; modlitwa trzy razy dziennie.

13a –  Daniel, przyłapany na gorącym uczynku, na modlitwie, zostaje potępiony. Król ceni Daniela za jego wierność i uczciwość. Natychmiast nawiąże więź między sobą a Bogiem, któremu służy z taką gorliwością i wiernością, ponieważ modli się do Niego regularnie trzy razy dziennie . To wyjaśnia ból i cierpienie, jakie przyniesie mu potępienie Daniela, oraz początek jego nadchodzącego nawrócenia.

Dan 6:14 Usłyszawszy to, król bardzo się zasmucił; wziął sobie do serca wybawienie Daniela i aż do zachodu słońca starał się go ocalić.

14a-  Król zdaje sobie sprawę, że został zmanipulowany i dokłada wszelkich starań, aby ocalić Daniela, którego bardzo ceni. Jednak jego wysiłki idą na marne , a król ze smutkiem odkrywa przed tym wszystkim: litera zabija, ale duch ożywia . Dając później ludziom to wyrażenie, Bóg wskazuje granicę szacunku dla praw. Życia nie można regulować literami czy tekstami prawa. W swoim boskim sądzie Bóg bierze pod uwagę szczegóły, które ignoruje martwa litera jego spisanego prawa, a ludzie bez Boga nie mają dość mądrości, aby zrobić to samo.

Dan 6:15 Ale ci ludzie nalegali na króla i rzekli mu: Wiedz, królu, że prawo Medów i Persów wymaga, aby każdy zakaz lub dekret zatwierdzony przez króla był nieodwołalny.

15a-  Spiskowcy przypominają o nieodwołalnym (nieuzasadnionym) charakterze decyzji podjętych przez króla Medów i Persów. On sam jest uwięziony przez odziedziczoną kulturę. Rozumie jednak, że padł ofiarą spisku przeciwko Danielowi.

Dan 6:16 Wtedy król nakazał sprowadzić Daniela i wrzucić go do lwiej jamy. Odpowiedział król i rzekł do Daniela: Niech cię wybawi twój Bóg, któremu służysz z cierpliwością!

16a-  Król jest zmuszony wrzucić Daniela do lwiej jamy, ale z całego serca pragnie, aby Bóg, któremu tak wiernie służy, interweniował, aby go uratować.

Dan 6:17 Przynieśli kamień i położyli go na otworze dołu; król zapieczętował to swoim pierścieniem i pierścieniem swoich dostojników, aby nic nie uległo zmianie w odniesieniu do Daniela.

17a –  Tutaj doświadczenie Daniela wykazuje podobieństwa do pochówku Chrystusa, którego okrągłe kamienne drzwi również zostały zapieczętowane, aby uniemożliwić interwencję człowieka.

Dan 6:18 Potem król udał się do swego pałacu; noc spędził na poście, nie przyprowadził do siebie nałożnicy i nie mógł zasnąć.

18a-  To zachowanie króla świadczy o jego szczerości. Czyniąc to, pokazuje, że chce podobać się Bogu Daniela i wyjednać mu zbawienie. To jest początek jego nawrócenia do jedynego Boga.

Dan 6:19 Król wstał o świcie i spiesznie udał się do lwiej jamy.

19a –  Przygotowanie do czystości, po którym następuje bezsenna noc, ponieważ jego umysł dręczony jest myślą o śmierci Daniela i pęd do lwiej jamy o świcie, nie jest postępowaniem króla pogańskiego, ale postępowaniem brata, który kocha swego brata w Bogu.

Dan 6:20 Gdy już zbliżył się do dołu, smutnym głosem zawołał Daniela. Odpowiedział król i rzekł do Daniela: Czy Daniel, sługa Boga żywego, Boga twego, któremu służysz z cierpliwością, może cię wybawić od lwów?

20a-  Zbliżając się do dołu, zawołał smutnym głosem Daniela

 Król ma nadzieję, ale boi się i obawia się najgorszego o Daniela. O jego nadziei świadczy jednak fakt, że dzwoni do niej i zadaje jej pytanie.

20b- Czy  Daniel, sługa Boga żywego, Boga waszego, któremu służycie z cierpliwością, mógł was wybawić od lwów?

 Wyznaczając go jako „ Boga żywego ”, Dariusz świadczy o początkach swego nawrócenia. Jednak jego pytanie „ czy mógł cię wybawić od lwów? » pokazuje nam, że jeszcze go nie zna. W przeciwnym razie powiedziałby: „ Czy chciał cię wybawić od lwów?” » .

Dan 6:21 I rzekł Daniel do króla: Królu, żyj na wieki!

21a –  W ustach spiskowców w wersecie 6 wyrażenie to miało niewielkie znaczenie, ale w wersecie Daniela przepowiadało dostęp do życia wiecznego zarezerwowanego dla wybranych Bożych.

Dan 6:22 Mój Bóg posłał swego anioła i zamknął paszcze lwom, które nie wyrządziły mi żadnej krzywdy, gdyż przed Nim uznano mnie za niewinnego; i ani przed tobą, królu, nie uczyniłem nic złego.

22a-  W tym doświadczeniu król Dariusz zdaje sobie sprawę, jak głupia, nieuzasadniona i potępiona jest niezmienna koncepcja ludzkich dekretów królewskich przez prawdziwego Boga Żywego, któremu Daniel służy bez ukrycia.

Dan 6:23 Wtedy król bardzo się ucieszył i nakazał wyprowadzić Daniela z dołu. Daniel został wyciągnięty z dołu i nie znaleziono na nim żadnej rany, ponieważ ufał swemu Bogu.

23a-  Wtedy król bardzo się uradował

 Ta reakcja naturalnej i spontanicznej radości ukazuje przyszłość wybraną przez Boga, ponieważ król ma teraz pewność swego istnienia i swojej władzy.

23b.  Daniela wyprowadzono z dołu i nie znaleziono na nim żadnej rany

 Podobnie jak ubrania trzech towarzyszy Daniela wrzucone do rozpalonego pieca nie uległy spaleniu.

23c –  ponieważ zaufał swemu Bogu

 To zaufanie objawiło się w jego decyzji nieposłuszeństwa dekretowi królewskiemu, który pozbawiłby Boga jego modlitw; wybór niemożliwy i niepojęty dla tego czysto ludzkiego modelu wiary.

Dan 6:24 Król rozkazał, aby sprowadzono tych mężów, którzy oskarżyli Daniela, i wrzucono ich do lwiej jamy, ich dzieci i żony; i zanim dotarli do dna dołu, lwy pochwyciły ich i połamały wszystkie ich kości.

24a-  Bóg zwrócił sytuację przeciwko niegodziwcom, którzy zaplanowali zło. Za czasów królów perskich, którzy nadejdą, doświadczenie zostanie odnowione w przypadku Żyda Mardocheusza, którego przywódca Haman będzie chciał zabić wraz ze swoim ludem w czasach królowej Estery. Tam także Haman zostanie powieszony na szubienicy ustawionej dla Mardocheusza.

Dan 6:25 Potem król Dariusz napisał do wszystkich ludzi i do wszystkich narodów, i do wszystkich języków zamieszkujących całą ziemię: Pokój wam w obfitości.

25a –  To nowe pismo króla dotyczy człowieka podbitego przez Boga żywego. Mając teraz doskonały pokój w sercu, wykorzystuje swoją dominującą pozycję, aby przemawiać do całego ludu swego królestwa i składać świadectwo swego pokoju, które otrzymał od prawdziwego Boga.

Dan 6:26 Rozkazuję, aby w całym moim królestwie panowała bojaźń i bojaźń przed Bogiem Daniela. On bowiem jest Bogiem żywym i trwa na wieki; jego królestwo nigdy nie zostanie zniszczone, a jego panowanie będzie trwać aż do końca.

26a –  Rozkazuję to w całym moim królestwie

Król rozkazuje, ale nikogo nie zmusza.

26b –  strach i strach przed Bogiem Daniela

Ale wzbogacony tym doświadczeniem, narzuca strach i strach przed Bogiem Daniela, aby odwieść autorów nowego spisku podsycanego przeciwko Danielowi.

26c.  On jest Bogiem żywym i trwa na wieki

Ma nadzieję, że to świadectwo zostanie przyjęte w sercach ludu królestwa, i aby to osiągnąć, wychwala je i wywyższa.

26d –  Jego królestwo nigdy nie zostanie zniszczone, a jego panowanie będzie trwać aż do końca

wieczny charakter V królestwa posągu.

Dan 6:27 To On wyzwala i zbawia, czyni znaki i cuda na niebie i na ziemi. To on wybawił Daniela z mocy lwów.

27a-  To on wybawia i zbawia

 Król świadczy o tym, co zaobserwował, ale to wybawienie i to zbawienie dotyczą tylko ciała fizycznego, życia Daniela. Będziemy musieli poczekać na przyjście Jezusa Chrystusa, aby zrozumieć Boże pragnienie wybawienia i zbawienia od grzechu. Zauważmy jednak, że król w naturalny sposób odczuwał potrzebę oczyszczenia się, aby zadowolić Boga żywego.

27b –  który czyni znaki i cuda na niebie i na ziemi

 Księga Daniela świadczy o tych znakach i cudach, nadprzyrodzonych działaniach, których dokonał Bóg, ale uważaj, diabeł i jego demony również mogą podrobić pewne boskie cuda. Aby zidentyfikować dwa możliwe źródła, wystarczy zrozumieć, kto czerpie korzyści z dostarczonego komunikatu. Czy prowadzi to do posłuszeństwa Bogu Stwórcy, czy też do Jego nieposłuszeństwa?

Dan 6:28 Danielowi powodziło się dobrze za panowania Dariusza i za panowania Cyrusa Persa.

28a –  Rozumiemy, że Daniel nie powróci do swojej ojczyzny, ale lekcje, których Bóg go nauczył w Dan.9, sprawią, że zaakceptuje bez cierpienia ten los, który zdecydował jego Bóg.

Daniela 7

Dan 7:1 : W pierwszym roku panowania Baltazara, króla babilońskiego, Daniel, leżąc, miał sny i miał wizje. Następnie spisał sen i opowiedział najważniejsze rzeczy.

1a –  Pierwszy rok Baltazara, króla Babilonu

 To znaczy w – 605. Od wizji z Dan.2 minęło 50 lat. Śmierć, wielkiego króla Nabuchodonozora zastępuje jego wnuk Baltazar.

Dan 7:2 : Daniel zaczął i rzekł: Widziałem w nocy i oto cztery wiatry z nieba uderzyły w wielkie morze.

2a-  wdarły się cztery wiatry z nieba

 Są to wojny powszechne, które prowadzą dominatorów do rozszerzenia swojej władzy w kierunku czterech głównych punktów , na północ, południe, wschód i zachód.

2b-   na wielkim morzu

 Obraz nie jest pochlebny ludzkości, ponieważ morze, nawet duże, jest symbolem śmierci. Nie jest to w zamyśle Bożym środowisko przygotowane dla człowieka, stworzonego na jego obraz, według Gen.1. Jego środowiskiem jest ziemia. Ale ludzkość utraciła od czasu grzechu pierworodnego przez swoje nieposłuszeństwo swój boski obraz i w jej czystych i świętych oczach nie jest już niczym nieczystym i żarłocznymi zwierzętami morskimi, które pożerają się nawzajem pod natchnieniem diabła i demonów. W tej wizji morze symbolizuje anonimową masę istot ludzkich.

 Co więcej, obszar objęty proroctwem dotyczy ludów połączonych przybrzeżnymi aspektami graniczącymi z Morzem Śródziemnym. Dlatego morze odgrywa dużą rolę w wojowniczych działaniach podbojów dominatorów.

Dan 7:3 I wyszły z morza cztery wielkie zwierzęta, różne od siebie nawzajem.

3a-  I cztery wielkie zwierzęta wyszły z morza

W nowej wizji znajdujemy naukę podaną w 2 rozdziale Księgi Daniela, ale tam zwierzęta zastępują części ciała posągu .

3b-  różne l e s od siebie nawzajem

 Podobnie jak materiały posągu Dan.2.

Dan 7:4 Pierwszy był podobny do lwa i miał orle skrzydła; Patrzyłem, aż oderwano mu skrzydła; został wzięty z ziemi i postawiony na nogach jak człowiek, i dano mu serce człowiecze.

4a-  _ pierwszy był podobny do lwa i miał skrzydła orle

Tutaj złota głowa chaldejskiego króla z Dan. 2 staje się lwem ze skrzydłami orlimi ; godło wyryte na niebieskich kamieniach Babilonu, duma króla Nabuchodonozora w Dan.4.

4b-  Patrzyłem, aż oderwano mu skrzydła

Proroctwo odnosi się do siedmiu lat, czyli siedmiu czasów, podczas których Bóg ogłupił króla Nabuchodonozora. W ciągu tych 7 lat ( siedem czasów ) upokorzenia, o których mowa w Dan.4:16, jego ludzkie serce zostało usunięte i zastąpione sercem bestii.

4c-  został wzięty z ziemi i postawiony na nogach jak człowiek, i dano mu serce człowiecze.

  Jego nawrócenie do Boga stwórcy zostało tutaj potwierdzone. Jego doświadczenie pozwala nam zrozumieć, że dla Boga człowiek jest człowiekiem tylko wtedy, gdy jego serce nosi obraz serca Bożego. Objawi to w swoim wcieleniu w Jezusie Chrystusie, doskonałym boskim modelu miłości i posłuszeństwa.

Dan 7:5 A oto druga bestia podobna do niedźwiedzia i stojąca z jednej strony; miał w ustach między zębami trzy żebra i powiedzieli mu: Wstań, jedz dużo mięsa.

5a-  A oto druga bestia podobna do niedźwiedzia i stojąca z boku

 Po królu chaldejskim srebrna skrzynia i ramiona Medów i Persów stają się niedźwiedziem . Precyzja „ który stał po jednej stronie ” ilustruje dominację perską, która pojawiła się jako druga po dominacji Medów, ale jej podboje uzyskane przez króla Cyrusa 2 Persa dały jej znacznie większą władzę niż Medowie.

5b-  miał w ustach między zębami trzy żebra i powiedzieli mu: Wstań, jedz dużo mięsa

Persowie zdominują Medów i podbiją trzy kraje: Lidię bogatego króla Krezusa w – 546, Babilonię w – 539 i Egipt w – 525.

Dan 7:6 Potem widziałem, a oto inny był podobny do lamparta i miał na grzbiecie cztery skrzydła jak ptak; zwierzę to miało cztery głowy i dano mu władzę.

6a-  Potem spojrzałem, a oto inny był podobny do lamparta

Idem, mosiężny brzuch i uda greckich władców stają się lampartem z czterema ptasimi skrzydłami ; Plamy lamparta greckiego czynią go symbolem grzechu .

6b-  i miał cztery skrzydła na plecach jak ptak

Cztery ptasie skrzydła lamparta ilustrują i potwierdzają niezwykłą prędkość podbojów jego młodego króla Aleksandra Wielkiego (pomiędzy -336 a -323) .

6c –  zwierzę to miało cztery głowy i dano mu władzę

 Tutaj „ cztery głowy ”, ale w Dan.8 będą to „ cztery wielkie rogi ”, które wyznaczają greckich władców, następców Aleksandra Wielkiego: Seleukosa, Ptolemeusza, Lizymacha i Kasandra.

Dan 7:7 Potem widziałem w moich nocnych wizjach, a oto czwarta bestia, straszna , straszna i niezwykle silna; miał duże żelazne zęby, jadł, łamał i deptał to, co zostało; różniło się od wszystkich poprzednich zwierząt i miało dziesięć rogów.

7a-  Potem spojrzałem w moje nocne wizje i oto była czwarta bestia, straszna , straszna i niezwykle silna

Tutaj znowu żelazne nogi Cesarstwa Rzymskiego stają się potworem z żelaznymi zębami i dziesięcioma rogami . Ponieważ według Obj. 13:2 tylko on spełnia kryteria trzech poprzednich imperiów: Siła lwa , potwierdzona w tym wersecie, gdzie jest to określone: niezwykle silna ; moc niedźwiedzia i prędkość lamparta z dziedzictwem jego grzechu symbolizowanym przez jego plamy.

7b-  miał wielkie żelazne zęby, jadł, łamał i deptał to, co zostało;

 Szczegóły te przypisują mu rzezie i masakry dokonywane przez symbol rzymskiego żelaza , które będą trwać aż do końca świata, poprzez jego papieską dominację.

7c -  różnił się od wszystkich poprzednich zwierząt i miał dziesięć rogów.

Dziesięć rogów reprezentuje Franków, Longobardów, Alemanów, Anglosasów, Wizygotów, Burgundów, Suevi, Herulów, Wandali i Ostrogotów. Oto dziesięć królestw chrześcijańskich, które zostaną utworzone po upadku Cesarstwa Rzymskiego w roku 395, zgodnie z wyjaśnieniami udzielonymi Danielowi przez anioła w wersecie 24.

Dan 7:8 I przyjrzałem się rogom, a oto inny mały róg wyszedł spośród nich, a trzy z pierwszych rogów zostały wyrwane przed tym rogiem; a oto miała oczy podobne do oczu ludzkich i usta, które mówiły wyniośle.

8a-  Spojrzałem na rogi, a oto inny mały róg wyszedł spośród nich

Mały róg wyłania się z jednego z dziesięciu rogów, który oznacza Włochy Ostrogotów, gdzie znajduje się miasto Rzym i tzw. papieską „stolicę świętą” w Pałacu laterańskim na górze Caelius; Znaczenie nazwy łacińskiej: niebo.

8b-  i przed tym rogiem zostały wyrwane trzy z pierwszych rogów

Oderwane rogi to chronologicznie: trzej królowie obniżone z wersetu 24, a mianowicie Herulowie między 493 a 510, następnie kolejno Wandalowie w 533 i Ostrogoci w 538, których wypędzono z Rzymu przez generała Belizariusza na rozkaz Justyniana I i ostatecznie pokonano pod Rawenną w 540 . Ponieważ musimy zwrócić uwagę na konsekwencję wyrażenia przed tym rogiem . Oznacza to, że Róg nie ma osobistej władzy militarnej i czerpie korzyści z siły zbrojnej monarchów, którzy boją się go oraz jego potęgi religijnej i dlatego wolą go wspierać i być mu posłuszni. To rozumowanie zostanie potwierdzone w Dan.8:24, gdzie przeczytamy: jego moc wzrośnie, ale nie dzięki własnej sile , a werset 25 będzie to precyzował: z powodu swego dobrobytu i skuteczności swoich sztuczek będzie on wyniosły w serce . Wykazano zatem, że prawdę można potwierdzić jedynie poprzez zgrupowanie podobnych przekazów rozproszonych w różnych rozdziałach Księgi Daniela i szerzej całej Biblii. Oddzielone rozdziały księgi „pieczętują” proroctwo i jego przesłania, najbardziej subtelne i najważniejsze pozostają niedostępne.

8c-  i oto miała oczy jak oczy mężczyzny

W Obj. 9 Duch poprzedza swoje opisy terminem „ jak” . Sugeruje w ten sposób podobieństwo wyglądu, które nie jest rzeczywistością. Tutaj również musimy zauważyć podobieństwo do człowieka wcielonego w swojej doskonałości w Jezusie Chrystusie, choć ma on jedynie pretensje. Ale to coś więcej, ponieważ „ oczy ” symbolizują jasnowidzenie proroków, którego doskonałym wzorem jest także Jezus. A Duch nawiązuje do proroczych pretensji papiestwa, które ostatecznie ustanowi swoją oficjalną siedzibę w Watykanie, co oznacza: prorokować, od łacińskiego „vaticinare”. Rzecz ta zostanie potwierdzona w Obj. 2:20, kiedy Duch porówna ten kościół rzymskokatolicki do Izebel, która kazała zabić proroków Jahwe, cudzoziemki oddającej cześć Baalom, poślubionej przez króla Achaba. Porównanie jest uzasadnione, ponieważ papiestwo powoduje, że prawdziwi prorocy Boga w Chrystusie giną na stosach inkwizycji.

8d-  i usta, które mówiły z arogancją.

W tym rozdziale 7 boski Filmowiec i Reżyser przedstawia w „powiększeniu” epokę chrześcijańską, która szczególnie go dotyczy, okres pomiędzy końcem Cesarstwa Rzymskiego a chwalebnym powrotem Chrystusa w Michale, jego niebiańskim imieniu z Aniołami. Zapowiada nadejście aroganckiego króla, prześladowcy świętych Najwyższego , który atakuje boskie normy religijne próbujące zmienić czasy i prawo , dziesięć przykazań, ale także inne boskie zarządzenia. Duch ogłasza swoją ostateczną karę; zostanie „ spalony przez ogień”. z powodu jego aroganckich słów ”. Dlatego zaraz po wzmiance o jego aroganckich słowach zostaje przedstawiona scena sądu niebieskiego w siódmym tysiącleciu . W jej obecności król Nabuchodonozor również okazał arogancję , lecz pokornie przyjął lekcję upokorzenia, jaką dał mu Bóg.

Niebiański Sąd

Dan 7:9 Patrzyłem, gdy ustawiano trony. I Przedwieczny usiadł. Jego szata była biała jak śnieg, a włosy na jego głowie były jak czysta wełna; tron jego był jak płomienie ognia, a koła jak ogień płonący.

9a-  Patrzyłem, kiedy ustawiano trony

Ta scena przedstawia czas sądu, który zostanie dokonany przez odkupionych świętych Jezusa Chrystusa w jego obecności, zasiadających na tronach , w niebie , zgodnie z Obj. 4, w ciągu tysiąca lat cytowanych w Obj. 20. Wyrok ten przygotowuje warunki do sądu ostatecznego , którego wykonanie jest zilustrowane w wersecie 11.

9b-  I Prastary usiadł.

 Jest to przebóstwiony Chrystus, jedyny Bóg-Stwórca. Akcja czasownika sit wskazuje na zaprzestanie czynności stojącej, jest obrazem odpoczynku. Niebo jest w absolutnym spokoju. Na ziemi niegodziwcy zostali zniszczeni wraz z powrotem Chrystusa.

9c  Jego szata była biała jak śnieg, a włosy na jego głowie jak czysta wełna

 Biel jest symbolem doskonałej czystości Boga, która dotyczy całej Jego natury na poziomie szat , symboli Jego dzieł oraz włosów na głowie, które są koroną czystej i doskonałej mądrości, wolnej od wszelkiego grzechu .

Ten werset sugeruje Izajasza 1:18: Przyjdźcie i błagajmy! mówi Jahwe. Jeśli wasze grzechy są jak szkarłat, wybielą się jak śnieg; jeśli są czerwone jak purpura, staną się jak wełna.

9d –  Jego tron był jak płomienie ognia,

 Tron wyznacza miejsce wielkiego Sędziego, osąd zamysłu Bożego . Jest on umieszczony pod obrazem płomieni ognia , które będą oczami Chrystusa Sprawiedliwości w Obj. 1:14, gdzie znajdujemy opis tego wersetu. Ogień niszczy, co nadaje temu sądowi cel zniszczenia wrogów Boga i Jego wybranych . Ponieważ już nie żyją, wyrok ten dotyczy drugiej śmierci , która ostatecznie dotknie potępionych.

9-  a koła jak płonący ogień.

Tron ma koła w porównaniu z ogniem płonącym , który zapłonie na ziemi: Obj. 20:14-15: druga śmierć to jezioro ognia . Koła sugerują zatem przemieszczanie się sędziów z nieba na ziemię w celu wykonania wydanych wyroków. Żywy Bóg, wielki Sędzia, porusza się, a kiedy ziemia zostanie odnowiona i oczyszczona, poruszy się ponownie, aby zainstalować tam swój Królewski tron, zgodnie z Obj. 21:2-3.

Dan 7:10 Wypłynęła rzeka ognia i wypłynęła sprzed niego. Służyło mu tysiąc tysięcy, a przed jego obliczem stało dziesięć tysięcy milionów. Sędziowie usiedli i księgi zostały otwarte.

10a -  Wypłynęła rzeka ognia i wypłynęła sprzed niego

 Oczyszczający ogień , który zstąpi z nieba, aby pożreć dusze upadłych, a następnie zmartwychwstałych, zgodnie z Obj. 20:9: I wyszli na powierzchnię ziemi, i otoczyli obóz świętych i ukochane miasto . Ale ogień zstąpił z nieba i pochłonął ich .

10b –  Służyło mu tysiąc tysięcy

 To znaczy milion dusz wybranych odkupionych z ziemi.

10c-  i dziesięć tysięcy milionów stanęło w jego obecności

 Dziesięć miliardów ziemskich dusz powołanych przez Boga zostaje wskrzeszonych i wezwanych przed Niego i jego sędziów, aby ponieśli sprawiedliwy Boży wyrok drugiej śmierci , co potwierdza Łk 19:27: A resztę przyprowadźcie tutaj moich wrogów , którzy nie chcieli, abym króluj nad nimi i zabij ich w mojej obecności . W ten sposób Duch potwierdza słowa, które wypowiedział przez Jezusa w Ewangelii Mateusza 22:14: Wielu bowiem jest powołanych, ale mało wybranych . Będzie tak szczególnie w przypadku dni ostatecznych, zgodnie z Łukaszem 18:8: […] Ale czy Syn Człowieczy znajdzie wiarę na ziemi, gdy przyjdzie?

10d-  Sędziowie usiedli i otwarto księgi

 Sąd Najwyższy będzie orzekał na podstawie zeznań, które pozwoliły na wydanie wyroku oraz aktów oskarżenia dostosowanych indywidualnie dla każdej skazanej duszy. W jego księgach zawarte jest życie istoty zachowane w pamięci Boga, a świadkami są wierni aniołowie, obecnie niewidzialni dla Ziemian.

Dan 7:11 Potem spojrzałem z powodu pysznych słów, które wypowiedział róg; i gdy spojrzałem, zwierzę zostało zabite.

11a-  Wtedy spojrzałem z powodu pysznych słów, które wypowiedział róg

Podobnie jak słowa „ z powodu ”. aroganckie słowa ” wskazują, że werset ten chce nam pokazać związek przyczynowo-skutkowy, który określa sąd Boży. Nie osądza bez powodu.

11b-  i gdy patrzyłem, zwierzę zostało zabite

Jeśli czwarte zwierzę reprezentujące sukcesję, Rzym Cesarski – dziesięć królestw europejskich – Rzym Papieski, zostanie zniszczone przez ogień, dzieje się tak z powodu aroganckiej ustnej działalności Rzymu Papieskiego; działalność, która będzie kontynuowana aż do powrotu Chrystusa.

11c-  a jego ciało zniszczono i wrzucono do ognia w celu spalenia

Wyrok uderza jednocześnie w mały róg i dziesięć rogów świeckich , które go wspierały i uczestniczyły w jego grzechach zgodnie z Obj. 18:4. Jezioro Ognia drugiej śmierci pożre ich i zniszczy .

Dan 7:12 Pozostałe zwierzęta zostały pozbawione mocy, ale dano im przedłużenie życia do pewnego czasu.

12a-  Pozostałe zwierzęta zostały pozbawione mocy

Tutaj, podobnie jak w Obj. 19,20 i 21, Duch objawia, że inny los czeka zwykłych grzeszników pogaństwa, będących spadkobiercami grzechu pierworodnego przekazanego od Adama masom ludzkim na przestrzeni ziemskich dziejów.

12b –  jednak dano im przedłużenie życia do pewnego czasu

 Ta precyzja oznacza przewagę poprzednich imperiów w tym, że nie doświadczyły końca swojej dominacji na końcu świata, jak miało to miejsce w przypadku czwartego rzymskiego zwierzęcia pod jego ostatnią formą uniwersalnego rządu chrześcijańskiego w czasie powrotu Jezusa Chrystusa. Koniec czwartego roku naznaczony jest jego całkowitym zniszczeniem. Potem ziemia pozostanie bezkształtna i pusta na wzór otchłani z Rdz 1:2.

Jezus Chrystus, Syn Człowieczy

Dan 7:13 Patrzyłem w nocnych wizjach i oto na obłokach nieba przyszedł ktoś podobny do syna człowieczego; przyszedł do Przedwiecznego i przybliżyli go do niego.

13a-  Patrzyłem w moich nocnych wizjach i oto na obłokach nieba przyszedł ktoś podobny do syna człowieczego

To pojawienie się syna człowieczego rzuca światło na znaczenie nadane właśnie wspomnianemu wyrokowi. Sąd należy do Chrystusa. Ale w czasach Daniela Jezus jeszcze nie przyszedł, więc Bóg wyobraża sobie, czego dokona poprzez swoją ziemską służbę podczas swego pierwszego przyjścia na ziemię ludzką.

13b -  Przyszedł do Pradawnego i przyprowadzono go do niego.

Po swojej śmierci zmartwychwstanie, aby przedstawić swoją doskonałą sprawiedliwość, która została ofiarowana jako ofiara obrażonemu Bogu, aby uzyskać przebaczenie swoich wiernych wybranych, przez siebie posortowanych i wybranych. Przedstawiony obraz uczy zasady zbawienia uzyskanego przez wiarę w dobrowolną ofiarę Boga w Chrystusie. I potwierdza swoją ważność u Boga.

Dan 7:14 I dali mu władzę i chwałę i królestwo; i służyły mu wszystkie ludy, narody i ludzie wszystkich języków. Jego panowanie jest panowaniem wiecznym i nie przeminie, a jego królestwo nigdy nie zostanie zniszczone.

14a-  Dano mu władzę, chwałę i królestwo

Dane tego wersetu podsumowano w wersetach Mat. 28:18 do 20, które potwierdzają, że sąd rzeczywiście należy do Jezusa Chrystusa: Jezus podszedłszy i tak do nich przemówił: Dana mi jest wszelka władza na niebie i na ziemi . Idźcie więc i czyńcie uczniami wszystkie narody, udzielając im chrztu w imię Ojca i Syna, i Ducha Świętego, i ucząc je przestrzegać wszystkiego, co wam przykazałem. A oto Ja jestem z wami zawsze, aż do skończenia świata .

14b - I  służyły mu wszystkie ludy, narody i ludzie wszystkich języków

 W wartościach bezwzględnych będzie to na nowej ziemi, a stara odnowiona i uwielbiona po siódmym tysiącleciu. Ale odkupieni zostaną wybrani spośród wszystkich ludów, narodów i języków przez jedno zbawienie uzyskane przez Jezusa Chrystusa, ponieważ służyli mu przez całe życie. W Obj. 10:11 i 17:15 wyrażenie to odnosi się do schrystianizowanej Europy i świata zachodniego. W tej grupie znajdujemy milion zbawionych wybranych, którzy służą Bogu z wersetu 10.

14c-  a jego panowanie nigdy nie zostanie zniszczone

Szczegóły dotyczące go cytowane w Dan.2:44 zostały tutaj potwierdzone: jego panowanie nigdy nie zostanie zniszczone.

Dan 7:15 Ja zaś, Danielu, zatrwożył się duch mój we mnie i przeraziły mnie widzenia w mojej głowie.

15a-  Ja, Daniel, miałem w sobie ducha niespokojnego

Kłopot Daniela jest uzasadniony, wizja zapowiada niebezpieczeństwo dla świętych Bożych.

15b-  i wizje w mojej głowie mnie przeraziły.

Wkrótce jego wizja Michała miała na niego taki sam wpływ, zgodnie z Dan.10:8: Zostałem sam i zobaczyłem tę wspaniałą wizję; Opuściły mnie siły, twarz moja zmieniła kolor i uległa rozkładowi, i straciłam całą wigor. Wyjaśnienie: syn człowieczy i Michał to jedna i ta sama Osoba Boska . Strach będzie charakteryzował panowanie Rzymu, gdyż w tych dwóch kolejnych dominacjach nie odda ludowi świętych władców jak Nabuchodonozor, Dariusz Med i Cyrus 2 Pers.

Dan 7:16 I podszedłem do jednego z nich, którzy tam stali, i zapytałem go o prawdę o tym wszystkim. Powiedział mi i dał mi wyjaśnienie:

16a –  Tutaj zaczynają się dodatkowe wyjaśnienia przekazane przez anioła

Dan 7:17 Te cztery wielkie zwierzęta, to czterej królowie, którzy powstaną z ziemi;

17a –  Należy zauważyć, że ta definicja odnosi się w równym stopniu do sukcesji ujawnionej w Dan.2 przez wizerunek posągu, jak tutaj w Dan.7, przez dziedzictwo zwierząt .

Dan 7:18 Ale święci Najwyższego otrzymają królestwo i będą posiadać królestwo na wieki, od wieków na wieki.

18a –  Ten sam komentarz, co w przypadku czterech sukcesji. Ponownie piąty dotyczy wiecznego królestwa wybranych, które Chrystus buduje na swoim zwycięstwie nad grzechem i śmiercią.

Dan 7:19 Potem zapragnąłem poznać prawdę o czwartej bestii, która była inna niż wszystkie, bardzo straszna, miała zęby z żelaza i paznokcie z brązu, która jadła, łamała i deptała resztki;

19a-  który miał żelazne zęby

Znajdziemy tu, w zębach , żelazo już symbol twardości Cesarstwa Rzymskiego wyznaczonego przez nogi posągu Dan.2.

19b-  i gwoździe mosiężne .

W tej dodatkowej informacji anioł podaje: oraz gwoździe mosiężne . W ten sposób dziedzictwo greckiego grzechu potwierdza ten nieczysty materiał, stop, który symbolizował imperium greckie w brzuchu i udach posągu Dan.2.

19c –  kto jadł, łamał i deptał to, co zostało

 Jedzenie , czyli wykorzystywanie tego, co podbite, co sprawia, że rośnie – łamanie , zmuszanie i niszczenie – deptanie , pogarda i prześladowanie – oto działania, które dwa kolejne „Rzymy” oraz ich zwolennicy cywilni i religijni będą praktykować aż do powrotu Chrystusa. W Obj. 12:17: Duch określa ostatnich „adwentystów” słowem „ reszta ”.

Dan 7:20 A z dziesięciu rogów, które były na jego głowie, i z drugiego, który wychodził, a przed którym trzy upadły, na ten róg, który miał oczy i usta mówiące wyniośle, i większy wygląd niż inne .

20a –  Werset ten wprowadza sprzeczne szczegóły z wersetem 8. Jak tu radzi sobie „ mały róg ”. lepszy wygląd niż inne? Na tym właśnie polega jego różnica w stosunku do innych królów dziesięciu rogów . Jest bardzo słaba i krucha, a jednak poprzez łatwowierność i bojaźń Bożą, którą rzekomo reprezentuje na ziemi, dominuje nad nimi i manipuluje nimi, jak jej się podoba, z wyjątkiem nielicznych wyjątków.

Dan 7:21 I widziałem ten róg, który toczył wojnę ze świętymi i zwyciężył ich,

21a –  Paradoks trwa. Twierdzi, że jest ucieleśnieniem najwyższej świętości, a Bóg oskarża ją o prześladowanie swoich świętych. Zatem jest tylko jedno wyjaśnienie: kłamie tak, jak oddycha. Jego sukcesem jest ogromne zwodnicze i niszczycielskie kłamstwo , bardzo destrukcyjne dla ścieżki wytyczonej przez Jezusa Chrystusa.

Dan 7:22 Aż przyszedł Przedwieczny i dał prawo świętym Najwyższego, i nadszedł czas, gdy święci posiedli królestwo.

22a-  Na szczęście dobra wiadomość została potwierdzona. Po mrocznych działaniach papieskiego Rzymu oraz jego zwolenników cywilnych i religijnych ostateczne zwycięstwo nadejdzie Chrystus i jego wybrańcy.

 Wersety 23 i 24 określają kolejność sukcesji

Dan 7:23 Tak mi mówił: Czwarta Bestia to czwarte królestwo, które będzie istnieć na ziemi, inne niż wszystkie królestwa, i które pożre całą ziemię, zdepcze ją i skruszy.

23a –  Pogańskie imperium rzymskie w swej imperialnej formie pomiędzy – 27 a 395 rokiem.

Dan 7:24 Dziesięć rogów to dziesięciu królów, którzy powstaną z tego królestwa. Po nich powstanie inny, inny niż pierwszy, i obali trzech królów.

24a-  To dzięki tej precyzji możemy utożsamić te dziesięć rogów z dziesięcioma królestwami chrześcijańskimi powstałymi na zachodnim terytorium upadłego i rozbitego Cesarstwa Rzymskiego. To terytorium to nasza obecna Europa: UE (lub UE).

Dan 7:25 Będzie mówił słowa przeciwko Najwyższemu i świętych Najwyższego będzie uciskał, i będzie miał nadzieję na zmianę czasów i prawa; i święci zostaną wydani w jego ręce na czas i czasy, i połowę czasu.

25a-  Będzie wypowiadał słowa przeciwko Najwyższemu

Bóg skupia w tym wersecie swoje potępienie grzechów, które przypisuje rzymskiemu reżimowi papieskiemu i jego poprzednikom, biskupom Rzymu, przez których popełnione zło było popularyzowane, usprawiedliwiane i nauczane nieświadomych rzesz. Duch wymienia oskarżenia, zaczynając od najpoważniejszych: słów skierowanych przeciwko samemu Najwyższemu . Paradoksalnie papieże twierdzą, że służą Bogu i reprezentują Go na ziemi. Ale to właśnie to twierdzenie stanowi winę, ponieważ Bóg w żaden sposób nie aprobuje tego papieskiego twierdzenia. I w rezultacie wszystko, czego Rzym fałszywie naucza o Bogu, dotyka go osobiście.

25b –  będzie uciskał świętych Najwyższego

Niesprawiedliwe prześladowanie świętych z wersetu 21 jest tutaj przypomniane i potwierdzone. Wyroki wydawane są przez trybunały religijne noszące nazwę „Świętej Inkwizycji”. Tortury stosuje się, aby zmusić niewinnych ludzi do przyznania się do winy.

25c-  i będzie miał nadzieję na zmianę czasów i prawa

 To oskarżenie daje czytelnikowi możliwość ponownego ustalenia podstawowych prawd kultu oddawanego prawdziwemu, żywemu i jedynemu Bogu.

Piękny porządek ustanowiony przez Boga został zmieniony przez rzymskich mnichów. Według Księgi Wyjścia 12:2, Bóg powiedział do Hebrajczyków podczas wyjścia z Egiptu: Ten miesiąc będzie dla was pierwszym z miesięcy; będzie to dla Ciebie pierwszy miesiąc roku . To rozkaz, a nie prosta propozycja. A ponieważ zbawienie pochodzi od Żydów według Jezusa Chrystusa, od wyjścia z Egiptu każda istota, która wchodzi w zbawienie, wchodzi także do rodziny Bożej, gdzie Jego porządek musi panować i być szanowany. Taka jest prawdziwa nauka o zbawieniu, obowiązująca od czasów apostolskich. W Chrystusie Izrael Boży nabrał aspektu duchowego, jest to w równym stopniu jego Izrael, dla którego ustanowił swój porządek i swoje doktryny. Według Rzym. 11:24 nawrócony poganin zostaje wszczepiony w hebrajski korzeń i pień Abrahama, a nie odwrotnie. Paweł ostrzega go przed niewiarą, która stała się śmiertelna dla zbuntowanych Żydów Starego Przymierza i będzie równie śmiertelna dla zbuntowanych chrześcijan nowego; co bezpośrednio dotyczy wiary rzymskokatolickiej, a badanie Dan.8 to potwierdzi, od 1843 roku chrześcijanie protestanccy.

 Jesteśmy dopiero na początku długiego proroczego objawienia, w którym Boże oskarżenie postawione w tym wersecie jest wszechobecne, ponieważ konsekwencje są straszliwe i dramatyczne. Czasy zmienione przez rzymski koncern:

 1 – odpoczynek szabatowy IV przykazania Bożego. Od 7 marca 321 roku siódmy dzień został zastąpiony dniem pierwszym, obchodzonym przez Boga jako dzień świecki i początek tygodnia. Co więcej, ten pierwszy dzień został narzucony przez cesarza rzymskiego Konstantyna I, kiedy był poświęcony adoracji „czcigodnego słońca niezwyciężonego”, słońca deifikowanego przez pogan, już w Egipcie, biblijnego symbolu grzechu. Daniel 5 pokazał nam, jak Bóg karze za wyrządzone mu zniewagi, w ten sposób człowiek zostaje ostrzeżony i wie, co go czeka, gdy Bóg go osądzi, tak jak osądził i zabił króla Baltazara. Sabat uświęcony przez Boga od założenia świata ma podwójną cechę: dotyczy czasu i prawa Bożego, o czym wspomina nasz werset.

 2 – Początek roku, który pierwotnie przypadał na wiosnę, słowo oznaczające pierwszy raz, zmieniono na początek zimy.

3 – Według Boga zmiana dnia następuje o zachodzie słońca, w kolejności dnia nocnego, a nie o północy, ponieważ jest rytmiczna i wyznaczana przez gwiazdy, które On stworzył w tej intencji.

Zmiana prawa sięga znacznie głębiej niż kwestia sabatu. Rzym nie zbezcześcił złotych naczyń świątyni, upoważnił się do zmiany pierwotnego tekstu słów napisanych przez Boga palcem na kamiennych tablicach przekazanych Mojżeszowi. Rzeczy tak święte, że dotknięcie arki, w której je znaleziono, oznaczało od Boga natychmiastową śmierć.

25c –  i święci zostaną wydani w jego ręce na czas, czasy i połowę czasu

 Co oznacza czas ? Doświadczenie króla Nabuchodonozora daje nam odpowiedź w Dan.4:23: Wypędzą was spośród ludzi, będziecie mieszkać ze zwierzętami polnymi, dadzą wam trawę do jedzenia jak woły; i upłynie nad tobą siedem czasów , aż poznasz, że Najwyższy panuje nad królestwem ludzkim i daje je, komu chce. Po tym trudnym doświadczeniu król powiedział w wersecie 34: Po upływie wyznaczonego czasu ja, Nabuchodonozor, podniosłem oczy ku niebu i rozum wrócił do mnie . Błogosławiłem Najwyższego, wysławiłem i wysławiłem Żyjącego na wieki, którego panowanie jest panowaniem wiecznym i którego królestwo trwa z pokolenia na pokolenie . Możemy wywnioskować, że te siedem czasów reprezentuje siedem lat , odkąd okres ten zaczyna się i kończy w trakcie jego życia. To, co Bóg nazywa czasem , jest zatem czasem potrzebnym Ziemi na dokonanie jednego pełnego obrotu Słońca. Stamtąd wypływa wiele wiadomości. Boga symbolizuje słońce i kiedy stworzenie wznosi się z dumą, aby umieścić je na swoim miejscu, Bóg mówi do niego: „Okrąż moją boskość i dowiedz się, kim jestem”. W przypadku Nabuchodonozora siedem tur jest koniecznych, ale skutecznych. Kolejna lekcja będzie dotyczyć czasu trwania panowania papieskiego, o którym mowa także w tym wersecie jako „ czas ”. W porównaniu z doświadczeniem Nabuchodonozora, Bóg karze chrześcijańską pychę, wydając ją głupocie na pewien czas, czasy i połowę czasu proroczych lat. Od 7 marca 321 r. pycha i nieświadomość głupoty skłoniły ludzi do wyrażenia zgody na przestrzeganie porządku, który zmienił przykazanie Boże; czego pokorny niewolnik Chrystusa nie może przestrzegać, w przeciwnym razie odciąłby się od swego Zbawiciela, Boga.

 Werset ten prowadzi nas do poszukiwania prawdziwej wartości oraz dat początku i końca tego przepowiedzianego trwania. Odkryjemy, że reprezentuje on 3 lata i sześć miesięcy. W rzeczywistości formuła ta pojawi się ponownie w Obj. 12:14, gdzie jest równoległa do formuły 1260 dni od wersetu 6. Zastosowanie kodu z Ez. 4:5-6, jeden dzień w roku, umożliwi to zrozumieć, że tak naprawdę jest to 1260 długich i strasznych lat cierpienia i śmierci.             

Dan 7:26 Wtedy nadejdzie sąd i władza zostanie mu odebrana i zostanie zniszczona i zniszczona na zawsze.

2a –  Podkreśla znaczenie tej precyzji: sąd i koniec dominacji papieży następuje w tym samym czasie. Dowodzi to, że wspomniany sąd nie rozpocznie się przed powrotem Chrystusa. W roku 2021 papieże są nadal aktywni, zatem wyrok cytowany u Daniela nie rozpoczął się w roku 1844, bracia adwentyści.

Dan 7:27 Królestwo i panowanie, i wielkość wszystkich królestw pod niebem zostaną dane ludowi świętych Najwyższego. Jego panowanie jest panowaniem wiecznym, a wszyscy władcy będą mu służyć i będą mu posłuszni.

27a–  Wyrok zostaje zatem dobrze wykonany po powrocie Chrystusa w chwale i pochwyceniu jego wybranych do nieba.

27b –  i wszyscy władcy będą mu służyć i będą mu posłuszni

 Jako przykłady Bóg pokazuje nam trzech władców przedstawionych w tej księdze: króla chaldejskiego Nabuchodonozora, króla Medów Dariusza i króla perskiego Cyrusa 2.

Dan 7:28 Tutaj zakończyły się te słowa. Ja, Daniel, byłem bardzo zaniepokojony swoimi myślami, zmieniłem kolor i zachowałem te słowa w sercu.

28a –  Kłopot Daniela jest w dalszym ciągu uzasadniony, gdyż na tym poziomie dowody tożsamości papieskiego Rzymu wciąż są słabe; jego tożsamość pozostaje nadal już bardzo przekonującą „hipotezą”, ale mimo wszystko „hipotezą”. Jednak siódmy rozdział Księgi Daniela stanowi dopiero drugą z siedmiu proroczych płyt przedstawionych w tej Księdze Daniela. I już mogliśmy zobaczyć, że przesłania podane w Dan.2 i Dan.7 są identyczne i uzupełniają się. Każda nowa strona przyniesie nam dodatkowe elementy, które zostaną nałożone na już przeprowadzone badania , będą utwierdzać i utwierdzać przesłanie Boże, które w ten sposób będzie stawało się coraz wyraźniejsze.

 Hipoteza, że „ mały róg ” tego rozdziału 7 to papieski Rzym, pozostaje do potwierdzenia. Rzecz zostanie dokonana. Ale pamiętajmy już o tej historycznej sukcesji, która dotyczy Rzymu, „ czwartego potwornego zwierzęcia o żelaznych zębach ”. Oznacza Cesarstwo Rzymskie, po którym nastąpiło „ dziesięć rogów ” wolnych i niezależnych królestw europejskich, które w 538 r. zostały zastąpione przez „ mały róg ”, przypuszczalnie papieski, „ inny król ”, przed którym stały „ trzy rogi lub trzej królowie ”, Herules, Wandalowie i Ostrogoci zostali poniżeni między 493 a 538 w wersetach 8 i 24.

Daniela 8

Dan 8:1 W trzecim roku panowania króla Belteszassara ja, Daniel, miałem wizję, inną niż ta, którą widziałem wcześniej.

1a-  Czas minął: 3 lata. Daniel otrzymuje nową wizję. W tym przypadku są tylko dwa zwierzęta, które w wersetach 20 i 21 są wyraźnie utożsamione z Medami , Persami i Grekami, którzy w poprzednich wizjach byli drugim i trzecim imperium przepowiedzianej sukcesji. Z biegiem czasu zwierzęta w wizjach coraz wyraźniej dopasowywały się do obrzędów Hebrajczyków. Dan.8 przedstawia barana i kozę ; zwierzęta składane w ofierze w Dniu Pojednania w obrządku żydowskim. Możemy zatem zauważyć symbol grzechu w superpozycji imperium greckiego: spiżowy brzuch i uda z Dan.2, lampart z Dan.7 i koza z Dan.8.

Dan 8:2 Kiedy zobaczyłem to widzenie, wydawało mi się, że jestem w stolicy Suzie, w prowincji Elam; i podczas mojej wizji byłem w pobliżu rzeki Ulai.

2a-  Daniel przebywa w Persji w pobliżu rzeki Karoun, która w jego czasach była Ulai. Perska stolica i rzeka , symbol ludu, wskazują geograficzne miejsce odniesienia dla wizji, którą da im Bóg. Dlatego prorocze przesłania dostarczają w tym rozdziale cennych danych geograficznych, których brakowało w rozdziałach 2 i 7.

Dan 8:3 I podniosłem oczy, i spojrzałem, a oto baran stał przed rzeką i miał rogi; te rogi były wysokie, ale jeden był wyższy od drugiego i wznosił się jako ostatni.

3a –  Werset ten podsumowuje historię Persji ilustrowaną przez tego barana , którego róg najwyższa reprezentuje ją, ponieważ początkowo była zdominowana przez swego sojusznika Meda, jako ostatnia wzniosła się ponad nią wraz z dojściem do władzy króla Cyrusa 2 Persa w 539 r., ostatniego współczesnego Danielowi według Dan.10:1. Ale tutaj wskazuję na problem związany z prawdziwą datą, ponieważ historycy całkowicie ignorują zeznania naocznego świadka Daniela, który w Dan.5:31 przypisuje podbój Babilonu królowi Medemu Dariuszowi, który według Dana zorganizował Babilon w 120 satrapii. 6: 1. Cyrus doszedł do władzy po śmierci Dariusza, zatem nie w roku 539, lecz nieco później, albo wręcz przeciwnie, podbój przez Dariusza mógł nastąpić nieco przed datą – 539.

3b –  W wersecie tym pojawia się boska subtelność, w formie używanej do określenia małego i dużego rogu. Potwierdza to, że starannie unikane określenie „ mały róg ” jest specyficznie i wyłącznie związane z tożsamością Rzymu.

Dan 8:4 Widziałem barana uderzającego rogami od zachodu, północy i południa; żadne zwierzę nie mogło mu się oprzeć i nie było nikogo, kto mógłby wybawić jego ofiary; zrobił, co chciał, i stał się potężny.

4a-  Obraz tego wersetu ilustruje kolejne fazy podbojów perskich, które prowadzą ich do imperium, dominacji króla nad królami.

 Na Zachodzie : Cyrus 2 zawarł sojusz z Chaldejczykami i Egipcjanami w latach – 549–539.

 Na północy : Lidia króla Krezusa zostaje podbita w – 546

 W południe : Cyrus podbija Babilonię, zastępując króla Medów Dariusza po – 539, a później król perski Kambyzes 2 podbije Egipt w – 525.

4b-  i stał się potężny

 Osiągnął władzę imperialną , która uczyniła Persję pierwszym imperium przepowiedzianym w tym rozdziale 8. Było to drugie imperium w wizjach z Dan.2 i Dan.7. W tej potędze imperium perskie rozciągające się aż do Morza Śródziemnego zaatakowało Grecję, co zatrzymało je pod Maratonem w – 490. Wojny zostały wznowione.

Dan 8:5 Gdy się uważnie przyjrzałem, oto kozioł przyszedł od zachodu i przebiegł po całej ziemi, nie dotykając jej; ten kozioł miał duży róg między oczami.

5a –  Werset 21 wyraźnie identyfikuje kozła: Kozioł jest królem Jawanu, a wielki róg między jego oczami jest pierwszym królem . Jawan, jest starożytna nazwa Grecji. Ignorując słabych greckich królów, Duch opiera swoje objawienie na wielkim greckim zdobywcy Aleksandrze Wielkim.

5b –  Oto kozioł przyszedł z zachodu

Oznaczenia geograficzne są nadal podawane. Koza pochodzi z Zachodu w nawiązaniu do Imperium Perskiego przyjętego jako geograficzne miejsce odniesienia.

5c-  i podróżował po całej ziemi na jej powierzchni, nie dotykając jej

 Przesłanie jest analogiczne do czterech ptasich skrzydeł lamparta z Dan.7:6. Podkreśla niezwykłą szybkość podbojów tego młodego króla macedońskiego, który w ciągu dziesięciu lat rozszerzy swoją panowanie aż do rzeki Indus.

5d –  ta koza miała duży róg między oczami

 Tożsamość podana jest w wersecie 21: Wielki róg między jego oczami to pierwszy król. Tym królem jest Aleksander Wielki (– 543 – 523). Duch nadaje mu wygląd Jednorożca, bajecznego mitycznego zwierzęcia. W ten sposób potępia niewyczerpaną płodną wyobraźnię greckiego społeczeństwa, które wymyśliło bajki stosowane w religii i którego duch przemierzał stulecia aż do naszych czasów na zwodniczo chrześcijańskim Zachodzie. Jest to aspekt grzechu , który potwierdza obraz kozła , zwierzęcia, które odgrywało rolę grzechu w corocznym świętym obrzędzie „dnia pojednania”. Po ukrzyżowaniu Mesjasza Jezusa, dokonanego w swej boskiej doskonałości, obrzęd ten musiał po nim zostać przerwany... siłą, poprzez zniszczenie świątyni i narodu żydowskiego przez Rzymian w roku 70.

Dan 8:6 I przyszedł do barana mającego rogi, którego widziałem stojącego nad rzeką, i rzucił się na niego w całym swoim gniewie.

6a –  Aleksander Wielki rozpoczyna atak na Persów, których królem jest Dariusz 3. Ten ostatni zostaje pokonany pod Issus, ucieka, pozostawiając swój łuk, tarczę i płaszcz, a także żonę i dziedzica, w – 333 Później zostanie zabity przez dwóch swoich wielkich.

6b-  i rzucił się na niego w całej swojej wściekłości

 Ta wściekłość jest historycznie uzasadniona. Poprzedziła ją następująca wymiana zdań między Dariuszem a Aleksandrem: „Zanim Aleksander poznał Dariusza, król perski wysłał mu prezenty mające na celu podkreślenie ich pozycji jako króla i dziecka – Aleksander był wówczas jeszcze młodym mężczyzną. książę nowicjusz w sztuce wojna (oddział I, smycz 89). Darius wysyła mu kulę, bicz, hamulec dla konia i srebrną skrzynkę pełną złota. List dołączony do skarbu wyjaśnia elementy: piłka ma sprawić, że będzie się dalej bawił jak dziecko, którym jest, hamulec, który nauczy go panowania nad sobą, bicz, który ma go skorygować, a złoto przedstawia hołd, jaki Macedończycy muszą zapłacić cesarz perski.

Aleksander nie wykazuje oznak gniewu, pomimo strachu przed posłańcami. Wręcz przeciwnie, prosi ich, aby pogratulowali Dariuszowi finezji. Dariusz, mówi, zna przyszłość, ponieważ dał Aleksandrowi piłkę, która reprezentuje jego przyszły podbój świata, hamulec oznacza, że wszyscy się mu poddadzą, bicz będzie karą dla tych, którzy odważą się mu przeciwstawić, a Dariusz złoto sugeruje hołd, jaki otrzyma od wszystkich swoich poddanych. Proroczy szczegół: Aleksander miał konia, któremu nadał imię „Bucephalus”, co oznacza, z przedrostkiem wzmacniającym, „głowa”. We wszystkich swoich bitwach będzie „na czele” swojej armii z bronią w ręku. I stanie się na „dziesięć lat” rządzącą „głową” świata objętego proroctwem. Jego rozgłos będzie promować kulturę grecką i grzech , który ją piętnuje.

Dan 8:7 Widziałem, jak zbliżał się do barana i gniewał się na niego; uderzył barana i złamał jego dwa rogi, a baran nie miał już siły mu się oprzeć; rzucił go na ziemię i podeptał, a nie było kto ratować barana.

7a –  Wojna rozpoczęta przez Aleksandra Wielkiego: w – 333 pod Issos obóz perski został pokonany.

Dan 8:8 I kozioł bardzo się wzmocnił; lecz gdy nabrał sił, złamał się jego wielki róg. Na jego miejsce wyrosły cztery wielkie rogi, ku czterem wiatrom nieba.

8a-  złamał się jego wielki róg

 W 323 roku młody król (– 356 – 323) zmarł bezpotomnie w wieku 32 lat w Babilonie.

8b –  Na jego miejsce wyrosły cztery wielkie rogi na czterech wiatrach nieba.

 Zastępcami zmarłego króla byli jego generałowie: diadochowie. Było ich dziesięciu, gdy zmarł Aleksander, i przez 20 lat walczyli między sobą do tego stopnia, że po upływie 20 lat pozostały przy życiu tylko cztery osoby. Każdy z nich założył dynastię królewską w państwie, nad którym panował. Największym jest Seleukos znany jako Nikator, założył dynastię „Seleucydów”, która panowała w królestwie Syrii. Drugi to Ptolemaios Lagos, założyciel dynastii „Lagidów”, która panowała nad Egiptem. Trzeci to Cassandros, który panuje nad Grecją, a czwarty to Lysimachus (imię łacińskie), który panuje nad Tracją.

 Prorocze przesłanie oparte na geografii jest kontynuowane. Cztery główne punkty czterech wiatrów niebios potwierdzają tożsamość krajów, których dotyczą walczący.

Powrót Rzymu, mały róg

Dan 8:9 Z jednego z nich wyszedł mały róg , który bardzo rósł w kierunku południowym, w kierunku wschodnim i w stronę najpiękniejszej krainy.

9a –  Aspekt tego wersetu opisuje rozszerzenie królestwa, które z kolei stanie się dominującym imperium. Jednak w poprzednich lekcjach i w historii świata następcą królestwa Grecji jest Rzym. Identyfikację tę dodatkowo uzasadnia wyrażenie „mały róg”, które tym razem, w przeciwieństwie do tego, co zrobiono w przypadku krótszego rogu środkowego, zostało wyraźnie zacytowane. Pozwala to powiedzieć, że ten „mały róg” symbolizuje w tym kontekście rosnący republikański Rzym. Bo interweniuje na wschodzie, jako policjanci świata, często dlatego, że jest wezwany do rozwiązania lokalnego konfliktu między przeciwnikami. I to jest właśnie powód, który uzasadnia następujący obraz.

9b-  Z jednego z nich wyszedł mały róg

 Poprzednim dominatorem była Grecja i to właśnie z Grecji Rzym zaczął dominować we wschodniej strefie, gdzie znajduje się Izrael; Grecja, jeden z czterech rogów.

9c-  który bardzo się rozszerza na południe, na wschód i w kierunku najpiękniejszych krajów.

 Rozwój Rzymu rozpoczyna się od jego położenia geograficznego w kierunku południowym . Historia to potwierdza               , Rzym przystępując do wojen punickich przeciwko Kartaginie, dzisiejszy Tunis, około – 250.

Następna faza rozbudowy następuje w kierunku wschodnim poprzez interwencję w jednym z czterech rogów : Grecja, około – 200. Została tam wezwana przez Ligę Grecką Etolską, aby wesprzeć ją przeciwko Lidze Achajskiej (Etolia przeciwko Achai). Przybywszy na ziemię grecką, armia rzymska już nigdy jej nie opuści, a cała Grecja stanie się rzymską kolonią od – 160 r.

Z Grecji Rzym będzie kontynuował swoją ekspansję, wkraczając do Palestyny i Judei, które staną się prowincją Rzymu podbitą przez armie generała Pompejusza. To właśnie tę Judeę Duch określa tym pięknym wyrażeniem: „ Najpiękniejszy z krajów” , wyrażenie cytowane w Dan.11:16 i 42 oraz Ez.20:6 i 15.

Hipoteza się potwierdza, „ mały róg ” to Rzym

Tym razem nie ma już wątpliwości, papieski reżim z Dan.7 zostaje zdemaskowany, więc pomijając niepotrzebne stulecia, Duch prowadzi nas do tragicznej godziny, kiedy opuszczony przez cesarzy Rzym odzyskuje swą dominację pod religijną formą Chrześcijański wygląd, któremu przypisuje czyny objawione przez symbole z poniższego wersetu 10. Są to działania „ innego ” króla Dan.7.

Rzym cesarski, a następnie Rzym papieski prześladują świętych

Dwa kolejne czytania tego jednego wersetu

Dan 8:10 Wstała do zastępu niebieskiego i sprowadziła na ziemię część tego zastępu oraz część gwiazd i zdeptała je.

10a-  Powstała do armii niebieskiej

 Mówiąc „ ona ”, Duch za cel stawia sobie tożsamość Rzymu, w chronologicznej kolejności jego rozszerzeń, po różnych formach rządów, o których wspomina w Obj. 17:10, Rzym dotarł do imperium pod panowaniem Cesarz rzymski Oktawian zwany Augustem. I to właśnie za jego czasów Jezus Chrystus narodził się z Ducha, w wciąż dziewiczym ciele Marii, młodej żony Józefa; obaj wybrani wyłącznie ze względu na przynależność do rodu króla Dawida. Po swojej śmierci, zmartwychwstały przez siebie, jak zapowiedział, Jezus powierzył swoim apostołom i uczniom misję głoszenia dobrej nowiny o zbawieniu (Ewangelii), aby na całym świecie uczynić ludzi wybranymi. W tym czasie Rzym skonfrontował się z łagodnością i chrześcijańskim pacyfizmem; ona w roli rzeźnika, uczniowie Chrystusa w roli zabijanych baranków. Kosztem przelanej krwi męczenników wiara chrześcijańska rozprzestrzeniła się na cały świat, a szczególnie w stolicy imperium, Rzymie. Prześladujący cesarski Rzym powstaje przeciwko chrześcijanom. W wersecie 10 nakładają się na siebie dwa działania Rzymu. Pierwsza dotyczy władzy cesarskiej, druga – papieskiej.

W reżimie cesarskim przytaczane mu działania możemy już przypisać:

Wstąpiła do armii niebieskiej : stanęła twarzą w twarz z chrześcijanami. Za tym symbolicznym wyrażeniem, uzbrojony w niebo , kryje się chrześcijański wybraniec, według którego Jezus już nazwał swoich wiernych: obywatelami królestwa niebieskiego . Co więcej, Dan.12:3 porównuje prawdziwych świętych do gwiazd , które również są nasieniem Abrahama z Rodzaju 15:5. Już w pierwszym czytaniu ośmielenie się na męczeństwo synów i córek Bożych stanowi dla pogańskiego Rzymu aroganckie działanie oraz niegodne i nieuzasadnione wyniesienie . W drugim czytaniu twierdzenie Biskupa Rzymu o sprawowaniu rządów jako papież Wybraniec Jezusa Chrystusa od 538 r. jest także działaniem aroganckim i jeszcze bardziej niegodnym i nieuzasadnionym wyniesieniem .

Sprawiła, że część tej armii i gwiazdy upadły na ziemię, i podeptała je. Prześladowała ich i zabijała, aby odwrócić uwagę swego ludu na swoich arenach. Prześladowcami są głównie Neron, Domicjan i Dioklecjan, ostatni oficjalny prześladowca między 303 a 313 rokiem. W pierwszym czytaniu ten dramatyczny okres jest opisany w Apo.2 pod symbolicznymi imionami „Efezu”, czasu, kiedy Jan otrzymuje swoje boskie Objawienie zwane „ Apokalipsa” i „ Smyrna ”. W drugim czytaniu, przypisywanym papieskiemu Rzymowi, działania te umieszczono w Apo.2 w okresach nazwanych „ Pergamon ”, czyli zerwane przymierze lub cudzołóstwo, oraz „Tyatyra”, czyli obrzydliwości i śmierć. Mówiąc, a ona ich zdeptała, Duch przypisuje obu Rzymom ten sam rodzaj krwiożerczych czynów. Czasownik zdeptany i jego wyrażenie zdeptany przypisuje się pogańskiemu Rzymowi w Dan.7:19. Ale akcja stąpania będzie trwała do końca wieczoru i poranka o godzinie 23:00 w wersecie 14 tego rozdziału 8, zgodnie ze stwierdzeniem z wersetu 13: Do kiedy będzie deptana świętość i armia ? Działanie to dokonało się w czasach ery chrześcijańskiej i dlatego musimy je przypisać papieskiemu Rzymowi i jego monarchicznym podporom; co potwierdza historia. Zwróćmy jednak uwagę na istotną różnicę. Pogański Rzym jedynie dosłownie powala świętych Jezusa Chrystusa na ziemię , podczas gdy Rzym papieski, poprzez swoje fałszywe instrukcje religijne, powala ich duchowo na ziemię , po czym z kolei dosłownie ich prześladuje.

Sporadyczne prześladowania trwały z przerwami pokojowymi aż do przybycia cesarza Konstantyna I, który położył kres prześladowaniom chrześcijan edyktem Mediolanu, jego rzymskiej stolicy, w roku 313, co stanowi okres „dziesięciu lat ” prześladowania, które charakteryzują erę „ Smyrny ” z Obj. 2:8. Przez ten pokój wiara chrześcijańska nic nie zyska, a Bóg wiele straci. Ponieważ bez bariery prześladowań, zaangażowanie nienawróconych na tę nową wiarę obfituje i mnoży się w całym imperium, a zwłaszcza w Rzymie, gdzie płynęła najwięcej krwi męczenników.

 Dlatego też z tym momentem możemy powiązać początek drugiego czytania tego wersetu. Ten, w którym Rzym staje się chrześcijański, wykonując rozkazy cesarza Konstantyna, który właśnie w 321 r. wydał edykt nakazujący zmianę cotygodniowego dnia odpoczynku: siódmy dzień szabatu zastępuje się pierwszym dniem tygodnia; poświęcony wówczas przez pogan kultowi boga „ czcigodnego słońca niezwyciężonego ”. To działanie jest tak poważne, jak picie złote naczynia świątyni , ale tym razem Bóg nie zareaguje, wystarczy godzina sądu ostatecznego. Wraz ze swoim nowym dniem odpoczynku Rzym rozszerzy swoją chrześcijańską doktrynę na całe imperium, a jego władza lokalna, biskup Rzymu, zyska na prestiżu i poparciu, aż do najwyższego wyniesienia, jakie tytuł papieski nada mu dekretem z 533 r ., Bizancjum cesarz Justynian I. Dopiero po wypędzeniu wrogich Ostrogotów pierwszy panujący papież, Wigiliusz, objął swą siedzibę papieską w Rzymie, w Pałacu laterańskim wzniesionym na górze Caelius. Data 538 i przybycie pierwszego papieża oznaczają dokonanie działań opisanych w następującym wersecie 11. Ale jest to także początek 1260-dniowych lat panowania papieży i wszystkiego, co ich dotyczy, a co zostało objawione w Dan.7. Ciągłe panowanie, podczas którego święci po raz kolejny są deptani , ale tym razem przez religijną dominację rzymskiego papiestwa i jej cywilnych zwolenników, monarchów i ich wysokość… w imię Chrystusa.

Konkretne działania papiestwa ustanowione w 538 r

Dan 8:11 Podniosła się do wodza wojska i odebrała mu wieczną ofiarę , i zburzyła w tym miejscu fundament jego świątyni.

11a-  Wstała na czele armii

 Tym przywódcą armii jest logicznie i biblijnie Jezus Chrystus, zgodnie z Efez. 5:23: gdyż mąż jest głową żony, tak jak Chrystus jest głową Kościoła , który jest jego Ciałem i którego on jest Zbawiciel. Czasownik „ zmartwychwstała ” jest dobrze dobrany, ponieważ właśnie w roku 538 Jezus jest w niebie, podczas gdy papiestwo jest na ziemi. Niebo jest poza jej zasięgiem, ale „ wstała ”, sprawiając, że ludzie uwierzyli, że zastępuje go na ziemi. Z nieba Jezus ma niewielkie szanse na uniknięcie ludzi z pułapki zastawionej na nich przez diabła. Co więcej, po co miałby to robić, skoro sam wprowadza ich w tę pułapkę i wszystkie jej przekleństwa? Bo dobrze przeczytaliśmy w Dan.7:25: „ święci zostaną wydani w jego ręce na czas, czasy (2 razy) i pół czasu ”; są one wybawiane celowo przez Boga Chrystusa, ze względu na zmienione czasy i prawo . Prawo zmodyfikowane w 321 r. przez Konstantyna w odniesieniu do szabatu, oczywiście, ale przede wszystkim prawo zmienione przez papiestwo rzymskie, po 538 r., gdzie nie tylko szabat jest dotknięty i atakowany, ale całe prawo zostało przerobione Rzym wersja.

11b –  odebrał mu wieczną ofiarę

 Zwracam uwagę na brak słowa ofiara w oryginalnym tekście hebrajskim. To powiedziawszy, jego obecność sugeruje kontekst starego sojuszu, ale tak nie jest, jak właśnie wykazałem. Pod Nowym Przymierzem ofiary i ofiary ustały, a śmierć Chrystusa nastąpiła w środku tygodnia wspomnianego w Dan.9:27, czyniąc te obrzędy bezużytecznymi. Jednak coś pozostało ze starego przymierza: służba arcykapłana i orędownika za grzechy ludu, który również prorokował o służbie celestialnej, którą Jezus pełnił na rzecz jedynie swoich wybranych, wykupionych jego krwią od czasu Jego zmartwychwstania. Chrystus powrócił do nieba, co mu pozostało? Jego funkcją kapłańską jest wyłączna rola orędownika w przebaczaniu grzechów swoim wybranym. Rzeczywiście, od roku 538 ustanowienie na ziemi, w Rzymie, przywódcy Kościoła Chrystusowego uczyniło celestialną posługę Jezusa daremną i bezużyteczną. Modlitwy już przez niego nie przepływają, a grzesznicy pozostają nosicielami swoich grzechów i winy wobec Boga. Heb 7:23 potwierdza tę analizę, mówiąc: „ Ale on, ponieważ pozostaje na wieki, ma kapłaństwo, którego nie można przenieść ”. Zmiana władcy na ziemi usprawiedliwia okropne owoce, jakie chrześcijaństwo ponosi bez Chrystusa; owoce przepowiedziane przez Boga Danielowi. Dlaczego chrześcijan dotknęło to straszliwe przekleństwo? Odpowiedź da następujący werset 12: z powodu grzechu .

 Dokonana właśnie identyfikacja wieczności posłuży jako podstawa do obliczeń z wykorzystaniem czasów trwania 1290 i 1335 dnio-lat, które zostaną zaproponowane w Dan.12:11 i 12; ustaloną podstawą jest data 538, kiedy to ziemski przywódca papieski odebrał sobie wieczyste kapłaństwo.

11c-   i zburzył to miejsce, podstawę jego sanktuarium

 Ze względu na kontekst Nowego Przymierza, pomiędzy dwoma możliwymi znaczeniami hebrajskiego słowa „mecon” przetłumaczonego jako „miejsce”, zachowałem jego tłumaczenie „podstawa”, równie uzasadnione i lepiej dostosowane do kontekstu epoki chrześcijańskiej, której dotyczy proroctwo .

często mówi się o sanktuarium , co jest mylące. Nie można jednak dać się zwieść w zależności od czasownika oznaczającego czynność wykonywaną w sanktuarium .

 Tutaj, w Dan.7:11: papiestwo obala jego podstawę .

 W Dan.11:30: zostaje zbezczeszczony przez greckiego króla, prześladowcę Żydów, Antiocha 4 Epifanesa w – 168.

 W Dan.8:14 i Dan.9:26 nie jest to kwestia sanktuarium , ale świętości . Hebrajskie słowo „qodesz” jest systematycznie błędnie tłumaczone we wszystkich tłumaczeniach najpopularniejszych wersji. Jednak oryginalny tekst hebrajski pozostaje niezmieniony, co świadczy o pierwotnej prawdzie.

 Powinieneś wiedzieć, że termin „ świątynia ” odnosi się wyłącznie do miejsca, w którym osobiście stoi Bóg. Odkąd Jezus zmartwychwstał i powrócił do nieba, nie ma już świątyni na ziemi . Obalenie podstaw jego sanktuarium oznacza zatem podważenie podstaw doktrynalnych dotyczących jego posługi celestialnej, która ilustruje wszystkie warunki zbawienia. Rzeczywiście, po ochrzczeniu osoba powołana musi móc cieszyć się aprobatą Jezusa Chrystusa, który ocenia jego wiarę na podstawie jego uczynków i zgadza się lub nie przebacza mu grzechy w imię swojej ofiary. Chrzest oznacza początek doświadczenia przeżywanego pod sprawiedliwym sądem Bożym, a nie jego koniec. Oznacza to, że gdy zostanie przerwana bezpośrednia relacja między ziemskim wybrańcem a jego niebiańskim wstawiennikiem, zbawienie nie będzie już możliwe, a święte przymierze zostanie zerwane. Jest to straszliwy dramat duchowy ignorowany przez oszukane i uwiedzione masy ludzkie od 7 marca 321 r. i roku 538, w którym papież odebrał mu na jego korzyść wieczne kapłaństwo Jezusa Chrystusa. Obalenie podstaw jego sanktuarium oznacza także przypisanie 12 apostołom, którzy reprezentują podstawę lub fundament wybranych, duchowego domu, fałszywie chrześcijańskiej doktryny, która usprawiedliwia i legalizuje grzech przeciwko prawu Bożemu; czego nie zrobiłby żaden apostoł.

Dan 8:12 I wojsko zostało wydane z wieczną ofiarą z powodu grzechu; róg rzucił prawdę na ziemię i powiódł się w swoich przedsięwzięciach.

12a –  Armia została wybawiona dzięki wieczystej ofierze

W języku bardziej symbolicznym wyrażenie to ma takie samo znaczenie jak w Dan.7:25: armia została wybawiona ... Ale tutaj Duch dodaje z wiecznością

12b –  z powodu grzechu

 Albo, według 1 Jana 3:4, z powodu naruszenia prawa zmienionego w Dan.7:25. Jan bowiem powiedział i napisał: Kto grzeszy, przekracza Prawo, a grzech jest przestępstwem Prawa .              Przestępstwo to datuje się na 7 marca 321 roku i dotyczy po pierwsze porzucenia świętego szabatu Bożego; Sabat uświęcony przez Niego od stworzenia świata, w jedyny i wieczny „ dzień siódmy ”.

12c -  róg rzucił prawdę na ziemię

 Prawda jest nadal duchowym słowem, które określa prawo zgodnie z Ps. 119:142-151: Twoje prawo jest prawdą... wszystkie Twoje przykazania są prawdą .             

12d-  i udaje mu się osiągnąć sukces

 Jeśli Duch Boga-Stwórcy ogłosił to z wyprzedzeniem, nie dziw się, że zignorowałeś to oszustwo, największe duchowe oszustwo w całej historii ludzkości; ale i najpoważniejsze w swoich skutkach utratę dusz ludzkich dla Boga. Werset 24 potwierdzi stwierdzenie: Jego moc wzrośnie, ale nie dzięki jego własnej sile; dokona niesamowitego spustoszenia, odniesie sukces w swoich przedsięwzięciach , zniszczy możnych i lud świętych.

Przygotowanie do uświęcenia

W lekcjach religijnych obrzędów Starego Przymierza stale pojawia się temat przygotowania do uświęcenia. Po pierwsze, od czasu niewoli do wejścia do Kanaanu obchody Paschy były konieczne, aby uświęcić lud, który Bóg miał zamiar wprowadzić na swoją narodową ziemię, Izrael, ziemię obiecaną. W rzeczywistości wejście do Kanaanu zajęło 40 lat prób oczyszczenia i uświęcenia.

Podobnie w przypadku szabatu wyznaczonego siódmego dnia od jednego zachodu słońca do drugiego, konieczne było wcześniejsze przygotowanie. Sześć dni świeckich zajęć wymagało obmycia ciała i zmiany ubrania, te rzeczy zostały również nałożone na kapłana, aby mógł bez zagrożenia dla życia wejść do świętego miejsca świątyni, aby odprawić tam swoje rytualne nabożeństwo . .

Siedmiodniowy, 24-godzinny tydzień stworzenia wzorowany jest na siedmiu tysiącach lat Bożego planu zbawienia. Tak więc pierwsze 6 dni reprezentuje pierwsze 6 tysiącleci, podczas których Bóg wybiera swoich wybranych. A siódme i ostatnie tysiąclecie stanowi wielki Sabat, podczas którego Bóg i Jego wybrani zgromadzeni w niebie cieszą się prawdziwym i całkowitym odpoczynkiem. Wszyscy grzesznicy chwilowo umarli; z wyjątkiem Szatana, który pozostaje odizolowany na wyludnionej ziemi w okresie „tysiąca lat” ujawnionym w Obj. 20. Przed wejściem do „nieba” wybrańcy muszą zostać oczyszczeni i uświęceni. Oczyszczenie opiera się na wierze w dobrowolną ofiarę Chrystusa, ale uświęcenie osiąga się za jego pomocą po chrzcie, ponieważ oczyszczenie jest przypisane lub uzyskane z góry w imię zasady wiary, ale uświęcenie jest owocem uzyskanym w rzeczywistości w całym Jego duszy przez wybranych poprzez rzeczywistą współpracę z Bogiem żywym Jezusem Chrystusem. Uzyskuje się ją poprzez walkę, którą toczy sam ze sobą, ze swoją złą naturą, aby przeciwstawić się grzechowi.

Daniel 9:25 nauczy nas, że Jezus Chrystus przyszedł, aby umrzeć na krzyżu, aby jego wybrańcy nie grzeszyli więcej, ponieważ przyszedł, aby położyć kres grzechowi . Jak właśnie widzieliśmy w wersecie 12, chrześcijański wybraniec został wydany papieskiemu despotyzmowi z powodu grzechu. Oczyszczenie jest zatem konieczne, aby uzyskać uświęcenie , bez którego nikt nie ujrzy Boga, jak napisano w Hbr 12:14: Dążcie do pokoju ze wszystkimi i uświęcenia, bez którego nikt nie ujrzy Pana .

W odniesieniu do 2000 lat ery chrześcijańskiej, od śmierci Jezusa Chrystusa do Jego powrotu w 2030 r., ten czas przygotowania i uświęcenia zostanie ujawniony w poniższych wersetach 13 i 14. Wbrew pierwotnemu przekonaniu adwentystów, epoka ta nie jest epoką sądu, jak opisuje Daniel 7, ale epoką uświęcenia, która stała się konieczna ze względu na wielowiekowe dziedzictwo grzechów legitymizowanych przez obrzydliwe nauczanie papieskiego Rzymu. Zaznaczam, że dzieło Reformacji zapoczątkowane od XIII wieku nie doprowadziło do oczyszczenia i uświęcenia, jakiego w całej sprawiedliwości wymagał Bóg po trzykroć święty i doskonale czysty Zbawiciel.

Dan 8:13 Słyszałem, jak mówił święty; a inny święty rzekł do mówiącego: Jak długo będzie się spełniać wizja wiecznej ofiary i grzechu niszczącego? Jak długo sanktuarium i armia będą deptane?

13a –  Słyszałem, jak mówił święty; a inny święty powiedział temu, który mówił

 Tylko prawdziwi święci stają się świadomi grzechów odziedziczonych od Rzymu. Znajdziemy je ponownie w scenie wizji przedstawionej w Dan.12.

13b –  Jak długo wizja będzie się spełniać?

 Święci żądają daty, która wyznaczy koniec rzymskich obrzydliwości.

13c –  o ofierze wieczystej

 Święci pytają o datę, która będzie oznaczać wznowienie kapłaństwa wiecznego przez Chrystusa.

13d-  i o niszczycielskim grzechu ?

 Święci pytają o datę, która będzie oznaczać powrót siódmego dnia sabatu, którego przekroczenie karane jest rzymską dewastacją i wojnami; a dla jego przestępców kara ta będzie trwała aż do skończenia świata.

13.  Jak długo będzie deptane sanktuarium i armia?

 Święci proszą o datę, która będzie oznaczać koniec prześladowań papieskich wobec nich, wybranych przez Boga świętych.

Dan 8:14 I rzekł do mnie: Dwa tysiące trzysta wieczorów i poranków; wtedy świątynia zostanie oczyszczona.

14a –  Od 1991 roku Bóg kierował moimi badaniami tego słabo przetłumaczonego wersetu. Oto jego prawdziwe tłumaczenie tekstu hebrajskiego.

 I rzekł do mnie: Aż do wieczora i poranka dwa tysiące trzysta usprawiedliwionych będzie świętość.

 Jak widać, termin wieczorno-poranny roku 2300 ma na celu uświęcenie wybranych przez Boga wybranych od daty, która zostanie ustalona dla tego terminu. Wieczna sprawiedliwość uzyskana dotychczas przez chrzest zostaje poddana w wątpliwość. Wymóg trzykroć świętego Boga, jako Ojca, Syna i Ducha Świętego, uległ zmianie i został wzmocniony przez potrzebę, aby wybrańcy nie grzeszyli już przeciwko sabatowi ani jakiemukolwiek innemu obrzędowi pochodzącemu z ust Bożych. W ten sposób zostaje przywrócona wąska ścieżka zbawienia, której nauczał Jezus. A model wybranych przedstawiony u Noego, Daniela i Hioba usprawiedliwia wybrany milion za upadłe dziesięć miliardów ostatniego sądu z Dan.7:10.

Dan 8:15 Gdy ja, Daniel, oglądałem tę wizję i starałem się ją zrozumieć, oto stał przede mną ktoś o wyglądzie człowieka.

15a –  Logicznie rzecz biorąc, Daniel chciałby zrozumieć znaczenie tej wizji i to zapewni mu w Dan.10:12 uzasadnioną aprobatę Boga, ale jego życzenie nigdy nie zostanie w pełni spełnione, jak odpowiedź Boga w Dan. 12:9 pokazuje to: On odpowiedział: Idź, Danielu, bo te słowa będą zachowane w tajemnicy i zapieczętowane aż do czasów ostatecznych .

Dan 8:16 I usłyszałem głos człowieka w pośrodku Ulai; zawołał i rzekł: Gabrielu, objaśnij mu widzenie.

16a –  Obraz Jezusa Chrystusa pośrodku Ulai antycypuje lekcję daną w wizji z Dan.12. Za wyjaśnienie znaczenia całej wizji od jej początku odpowiedzialny jest anioł Gabriel, bliski sługa Chrystusa. Dlatego uważnie śledźmy dodatkowe informacje, które zostaną ujawnione w następnych wersetach.

Dan 8:17 Potem zbliżył się do miejsca, gdzie byłem; a gdy się zbliżył, przestraszyłem się i upadłem na twarz. Powiedział do mnie: Uważaj, synu człowieczy, bo ta wizja dotyczy czasu, który będzie końcem.

17a –  Wizja istot niebiańskich zawsze będzie miała taki wpływ na cielesnego człowieka. Bądźmy jednak uważni, tak jak On nas do tego zachęca. Odpowiedni czas końca rozpocznie się na końcu całej wizji.

Dan 8:18 Gdy do mnie mówił, stałem zdumiony na twarzy. Dotknął mnie i kazał stanąć tam, gdzie stałem.

18a –  W tym doświadczeniu Bóg podkreśla przekleństwo ciała, które nie jest równe czystości ciał niebieskich wiernych aniołów.

Dan 8:19 I rzekł do mnie: Pouczę cię, co się stanie na końcu gniewu, bo nadchodzi czas końca .

19a –  Nadejdzie koniec gniewu Bożego, ale gniew ten jest usprawiedliwiony nieposłuszeństwem chrześcijan, dziedzictwem rzymskiej doktryny papieskiej. Zaprzestanie tego przepowiadanego Bożego gniewu będzie zatem częściowe, ponieważ naprawdę ustanie dopiero po całkowitym zniszczeniu ludzkości podczas powrotu w chwale Chrystusa.             

Dan 8:20 Baran, którego widziałeś i który miał rogi, to królowie Medów i Persów.

20a-  Chodzi o to, aby Bóg dał swoim wybranym punkty odniesienia, aby zrozumieli zasadę następstwa przedstawionych symboli. Medowie i Persowie wyznaczają kontekst historyczny początku objawienia. W Dan.2 i 7 byli na drugim miejscu.

Dan 8:21 Kozioł jest królem Jawanu, a wielki róg między jego oczami jest pierwszym królem.

21a-  Z kolei Grecja jest drugą sukcesją; trzeci w Dan.2 i 7.

21b-  Wielki róg między jego oczami jest pierwszym królem

 Jak widzieliśmy, dotyczy to wielkiego greckiego zdobywcy, Aleksandra Wielkiego. Wielki róg, obraz jego obraźliwego i wojowniczego charakteru, którego król Dariusz 3 niesłusznie poniżył, ponieważ kosztowało go to królestwo i życie. Umieszczając ten róg nie na czole, ale między oczami, Duch ukazuje swoją nienasyconą żądzę podboju, którą zatrzyma dopiero jego śmierć. Ale oczy są także proroczym jasnowidzeniem i od chwili narodzin jasnowidz zapowiedział mu wyjątkowy los i przez całe życie wierzy w swoje przepowiedziane przeznaczenie.

Dan 8:22 Cztery rogi, które wyrosły w miejsce tego złamanego rogu, to cztery królestwa, które powstaną z tego narodu, ale nie będą tak silne.

22a –  Znajdujemy cztery greckie dynastie założone przez czterech generałów, którzy zastąpili Aleksandra, wciąż żywe po 20 latach wojen między dziesięcioma, którymi byli na początku.

Dan 8:23 Pod koniec ich panowania, gdy grzesznicy zostaną wytraceni, powstanie król bezczelny i przebiegły.

23a –  Pomijając czasy pośrednie, anioł przywołuje chrześcijańską epokę dominacji papieskiego Rzymu. Wskazuje w ten sposób główny cel danego objawienia. Ale to wyjaśnienie przynosi inną naukę, która pojawia się w pierwszym zdaniu tego wersetu: Pod koniec ich panowania, kiedy grzesznicy zostaną pochłonięci. Kim są ci pochłonięci grzesznicy, którzy poprzedzają czasy reżimu papieskiego? Są to zbuntowani narodowi Żydzi, którzy odrzucili Jezusa Chrystusa jako Mesjasza i Zbawiciela, wyzwoliciela, owszem, ale tylko popełnionych grzechów i tylko na rzecz tych, których rozpoznaje na podstawie jakości ich wiary. Faktycznie zostali pochłonięci w roku 70 przez wojska Rzymu, oni i ich miasto Jerozolima, i to po raz drugi po zniszczeniach dokonanych pod rządami Nabuchodonozora w roku – 586. Tym działaniem Bóg dał dowód, że starożytne przymierze zakończyło się od śmierć Jezusa Chrystusa, gdzie w Jerozolimie zasłona oddzielająca świątynię rozdarła się na dwie części, od góry do dołu, pokazując w ten sposób, że działanie to pochodziło od samego Boga.

23b –  powstanie bezczelny i przebiegły król

 Taki jest Boży opis papiestwa charakteryzującego się, zgodnie z Dan.7:8, arogancją , a tutaj bezczelnością . Dodaje i jest pomysłowy . Sztuczka polega na zatajaniu prawdy i przybieraniu pozorów tego, czym nie jesteśmy. Podstępem posługuje się oszukanie bliźniego, tak czynią kolejni papieże.

Dan 8:24 Jego moc wzrośnie, ale nie dzięki jego własnej sile; dokona niesamowitego spustoszenia, odniesie sukces w swoich przedsięwzięciach, zniszczy możnych i lud świętych.

24a-  Jego moc wzrośnie

 Rzeczywiście, opisany w Dan.7:8 jako „ mały róg ”, werset 20 przypisuje mu „ większy wygląd niż inne ”.

24b-  ale nie o własnych siłach

 I tutaj historia potwierdza, że bez zbrojnego wsparcia monarchów reżim papieski nie mógłby istnieć. Pierwszym wsparciem był Clovis, król Franków z dynastii Merowingów, a po nim król Karolingów i wreszcie Kapetyngów, rzadko brakowało wsparcia monarchii francuskiej. Zobaczymy, że to wsparcie ma swoją cenę. Przykładem tego będzie ścięcie króla Francji Ludwika XVI, królowej Marii Antoniny, dworzan monarchistycznych i głównie odpowiedzialnego za to duchowieństwa rzymskokatolickiego, gilotyna zainstalowana we Francji w stolicach i miastach prowincjonalnych, przez francuskich rewolucjonistów między 1793 i 1794; dwie epoki „Terrorów” wpisanych krwią w pamięć ludzkości. W Obj. 2:22 ta kara Boża zostanie przepowiedziana w tych słowach: Oto rzucę ją na łoże i ześlę wielki ucisk ma którzy z nią cudzołożą , chyba że odpokutują za swoje uczynki. Zabiję jej dzieci ; i poznają wszystkie kościoły, że Ja jestem tym, który bada umysły i serca, i oddam każdemu według uczynków waszych.

24c –  dokona niesamowitego spustoszenia

 Na ziemi nikt nie może ich policzyć, ale w niebie Bóg zna dokładną liczbę i w godzinie kary sądu ostatecznego wszyscy zostaną odpokutowani, od najmniejszego do najstraszniejszego, przez ich autorów.

24d-  odniesie sukces w swoich przedsięwzięciach

 Jak mogło mu się nie udać, skoro Bóg powierzył mu tę rolę, aby ukarał grzech popełniony przez jego lud, który twierdzi, że zbawienie zostało zdobyte przez Jezusa Chrystusa?

24-  zniszczy możnych i lud świętych

 Podając się za reprezentanta Boga na ziemi i grożąc im ekskomuniką, która zamknie im wejście do nieba, papiestwo uzyskuje uległość wielkich i monarchów zachodniej ziemi, a jeszcze bardziej małych, bogatych i biednych , ale wszyscy ignorantami z powodu swojej niewiary i obojętności na Boże prawdy.

 Od początku ery Reformacji zapoczątkowanej od Piotra Valdo w 1170 r., reżim papieski reagował z wściekłością, podburzając przeciwko wiernym sługom Bożym, jedynym prawdziwym świętym, zawsze spokojnym i spokojnym, mordercze ligi katolickie wspierane przez sądy inkwizycja w sprawie jego fałszywej świętości. Zakapturzeni sędziowie, którzy w ten sposób nakazali straszliwe tortury świętym i innym, wszyscy oskarżeni o herezję przeciwko Bogu i Rzymowi, wszyscy będą musieli rozliczyć się ze swoich egzekucji przed prawdziwym Bogiem w godzinie właśnie przepowiedzianego sądu ostatecznego. w Dan.7: 9 i Obj. 20:9 do 15.

Dan 8:25 Ze względu na swój dobrobyt i skuteczność swoich zamysłów będzie miał w sercu pychę i zniszczy wielu, którzy żyli w pokoju, i wywyższy się nad naczelnikami książąt; ale zostanie złamany bez wysiłku jakiejkolwiek ręki.

25a-  Ze względu na jego dobrobyt i skuteczność jego sztuczek

 Ten dobrobyt sugeruje jego wzbogacenie, które werset łączy z jego sztuczkami . W rzeczywistości musimy używać podstępu , gdy jesteśmy mali i słabi, aby zdobyć bogatych, pieniądze i bogactwa wszelkiego rodzaju, które wymieniono w Obj. 18:12 i 13.

25b –  będzie miał w sercu pychę

 Dzieje się tak pomimo lekcji, jaką daje doświadczenie króla Nabuchodonozora z Dan.4 i, co bardziej tragiczne, doświadczenie jego wnuka Belszaccara z Dan.5.

25c –  zniszczy wielu ludzi, którzy żyli spokojnie

 Pokojowy charakter jest owocem prawdziwego chrześcijaństwa, ale tylko do roku 1843. Przed tą datą, a głównie do końca Rewolucji Francuskiej, pod koniec 1260 lat panowania papieskiego przepowiedzianego w Dan.7:25, fałszywa wiara charakteryzuje się brutalnością, która atakuje lub odpowiada na brutalność. Tylko w takich czasach łagodność i spokój robią różnicę. Zasady ustanowione przez Jezusa nie zmieniły się od czasów apostolskich, wybrańcem jest owca, która godzi się na ofiarę, a nie rzeźnik.

25d -  i powstanie przeciwko naczelnikowi naczelników

 Dzięki tej precyzji wątpliwości nie są już dozwolone. Przywódcą , o którym mowa w wersetach 11 i 12, jest rzeczywiście Jezus Chrystus, Król królów i Pan panów, który pojawia się w chwale swego powrotu w Obj. 19:16. I to właśnie jemu papiestwo rzymskie odebrało prawowite kapłaństwo wieczyste .

Dan 8:26 A wizja wieczoru i poranku, o której mowa, jest prawdziwa. Ze swojej strony zachowajcie tę wizję w tajemnicy, gdyż dotyczy ona odległych czasów.

26a-  A wizja wieczorów i poranków, o której mowa, jest prawdziwa

 Anioł potwierdza boskie pochodzenie proroctwa o „wieczór-poran roku 2300” z wersetu 14. Dlatego też na koniec zwraca uwagę na tę zagadkę, która musi zostać wyjaśniona i zrozumiana przez wybranych świętych Jezusa Chrystusa, kiedy nadejdzie czas. przybył, aby to zrobić.

26b-  Ze swojej strony zachowaj tę wizję w tajemnicy, ponieważ dotyczy ona odległych czasów

 Rzeczywiście między czasami Daniela a naszymi minęło około 26 wieków. I tak znaleźliśmy się w czasie końca, w którym ta tajemnica musi zostać wyjaśniona; sprawa zostanie wykonana, ale nie wcześniej niż przestudiowanie Dan.9, który dostarczy niezbędnego klucza do przeprowadzenia proponowanych obliczeń.

Dan 8:27 Ja, Daniel, przez wiele dni cierpiałem i cierpiałem; potem wstałem i zająłem się sprawami króla. Byłem zdumiony tą wizją, choć nikt o niej nie wiedział.

27a-  Ten szczegół dotyczący zdrowia Daniela nie jest niczym osobistym. Tłumaczy to dla nas ogromne znaczenie otrzymywania informacji od Boga dotyczących przepowiedzianych 2300 wieczorów i poranków; bo tak jak choroba może prowadzić do śmierci, tak nieznajomość zagadki skazuje ostatnich chrześcijan, którzy będą żyć w czasie końca, na wieczną śmierć duchową .

Daniela 9

Dan 9:1 W pierwszym roku Dariusza, syna Aswerusa, z rodu Medów, który został królem królestwa Chaldejczyków,

1a-  Według zeznań naocznych świadków Daniela, a zatem niezaprzeczalnych, dowiadujemy się, że król Dariusz z Dan.5:30 jest synem Aswerusa, z rodu Medów; dlatego perski król Cyrus 2 jeszcze go nie zastąpił. Pierwszym rokiem jego panowania był ten, w którym podbił Babilon, odbierając go Chaldejczykom.

Dan 9:2  w pierwszym roku jego panowania ja, Daniel, widziałem w księgach, że dla ruin Jerozolimy upłynie siedemdziesiąt lat, według liczby lat, o których Pan powiedział prorokowi Jeremiaszowi.

2a –  Daniel nawiązuje do proroczych pism proroka Jeremiasza. Daje nam piękny przykład wiary i ufności, która jednoczy sługi Boże pod Jego spojrzeniem. W ten sposób potwierdza słowa z 1 Kor. 14:32: Duchy proroków podlegają prorokom . Daniel mieszkał w Babilonie przez większą część z 70 lat przepowiedzianych o wygnaniu narodu hebrajskiego. Interesuje go także temat jego powrotu do Izraela, który jego zdaniem powinien być już bliski. Aby uzyskać odpowiedź od Boga, kieruje wspaniałą modlitwę, którą będziemy studiować.

Wzorcowa modlitwa wiary świętego

Pierwszą lekcją płynącą z 9 rozdziału Księgi Daniela jest zrozumienie, dlaczego Bóg chciał, aby pojawił się on w tej części Księgi Daniela.

W Dan.8:23 poprzez prorocze ogłoszenie o pochłoniętych grzesznikach otrzymaliśmy potwierdzenie, że Żydzi z narodu izraelskiego zostali ponownie potępieni i zniszczeni przez ogień przez Rzymian w roku 70, z powodu wszystkich rzeczy, które Daniel wyznaje w swoim modlitwa. Kim więc był ten Izrael przedstawiony w pierwszym przymierzu z Bogiem żywym od Abrahama do 12 apostołów i uczniów Jezusa Chrystusa, który sam był Żydem? Tylko próbka całej ludzkości, ponieważ od czasów Adama ludzie są tacy sami, z wyjątkiem koloru skóry, który waha się od bardzo jasnego do bardzo ciemnego. Ale niezależnie od ich rasy, pochodzenia etnicznego, czynników przekazywanych genetycznie z ojca i matki na synów i córki, ich zachowanie psychiczne jest identyczne. Zgodnie z zasadą ogołacania liści stokrotki: „Kocham Cię trochę, bardzo, namiętnie, szaleńczo, wcale”, ludzie odtwarzają ten zakres uczuć w stosunku do żywego Boga Stwórcy wszystkich rzeczy, gdy odkrywa on jego istnienie. Także wielki Sędzia widzi wśród tych, którzy podają się za Jego potomków, ludzi wiernych, którzy Go miłują i są Mu posłuszni, innych, którzy twierdzą, że Go kochają, ale są Mu nieposłuszni, innych, którzy żyją swoją religią w obojętności, jeszcze innych, którzy żyją nią z twarde i zjadliwe serce, co czyni ich fanatykami, a w skrajnościach nie znoszą sprzeczności, a tym bardziej wyrzutów i wspierania zabijania nieznośnego przeciwnika. Zachowania te można było znaleźć wśród Żydów, tak jak nadal można je spotkać wśród ludzi na całej planecie Ziemia i we wszystkich religiach, które jednak nie są sobie równe.

Modlitwa Daniela zadaje ci pytanie: w którym z tych zachowań rozpoznajesz siebie? Jeśli nie jest to osoba, która kocha Boga i jest Mu posłuszna jako świadectwo Jego wierności, kwestionuj swoją koncepcję wiary; pokutujcie i dajcie Bogu szczery i prawdziwy owoc pokuty, tak jak to uczyni Daniel.

Drugim powodem obecności tej modlitwy w rozdziale 9 jest to, że omówiono i rozwinięto w nim przyczynę ostatniego zniszczenia Izraela w roku 70 przez Rzymian: pierwsze przyjście Mesjasza na ziemię ludzką . A odrzuciwszy tego Mesjasza, którego jedynymi wadami była doskonałość jego dzieł, które je potępiały, przywódcy religijni podburzyli lud przeciwko niemu, wysuwając oszczercze oskarżenia, wszystkie obalone i zaprzeczone faktom. Oparli więc swoje ostateczne oskarżenie na prawdzie Bożej, oskarżając go, człowieka, o podawanie się za Syna Bożego. Dusze tych przywódców religijnych były czarne jak węgiel z paleniska, który pochłonie ich w czasie słusznego gniewu. Jednak największą winą Żydów nie było to, że go zabili, ale to, że nie rozpoznali go po Jego boskim zmartwychwstaniu. W obliczu cudów i dobrych uczynków dokonanych przez jego dwunastu apostołów, zatwardzili się jak faraon w jego czasach i dali temu świadectwo, zabijając wiernego diakona Szczepana, którego sami ukamienowali, tym razem nie uciekając się do Rzymian.

Trzecim powodem tej modlitwy jest to, że pełni ona rolę ostatecznej, zasmucającej obserwacji na zakończenie długiego doświadczenia przeżywanego w relacji z Bogiem ; świadectwo, rodzaj testamentu pozostawionego przez sojusz żydowski reszcie ludzkości. Bo właśnie w tym wygnaniu do Babilonu kończy się demonstracja przygotowana przez Boga. Prawdą jest, że Żydzi powrócą na swoją narodową ziemię i że przez pewien czas Bóg będzie czczony i słuchany, ale lojalność szybko zniknie do tego stopnia, że ich przetrwanie będzie można usprawiedliwić jedynie ostatnią próbą wiary opartą na pierwszym przyjście Mesjasza, bo on musi być synem Izraela, Żydem wśród Żydów.

Czwarty powód tej modlitwy opiera się na fakcie, że wszystkie stwierdzone i wyznane winy zostały dopełnione i odnowione przez chrześcijan w ich czasach, od porzucenia szabatu 7 marca 321 roku aż do naszych czasów . Ostatnia oficjalna instytucja błogosławiona od 1873 r. i indywidualnie od 1844 r. nie uniknęła przekleństwa czasu, odkąd Jezus ją zwymiotował w 1994 r. Studium ostatnich rozdziałów Księgi Daniela i księgi Apokalipsy wyjaśni te daty i ostatnie tajemnice.

Posłuchajmy teraz uważnie Daniela rozmawiającego z Bogiem Wszechmogącym.

Dan 9:3 Zwróciłem twarz ku Panu Bogu, abym mógł zwrócić się do modlitwy i błagania, pościć, brać wór i popiół.

3a-  Daniel jest już stary, ale jego wiara nie słabnie, a jego więź z Bogiem jest zachowana, pielęgnowana i utrzymywana. W jego przypadku, gdy jego serce jest głęboko szczere, post, wory i popiół mają prawdziwe znaczenie. Praktyki te wskazują na siłę pragnienia bycia wysłuchanym i obdarzonym przez Boga. Post ukazuje wyższość odpowiedzi Boga nad przyjemnościami płynącymi z jedzenia. W tym podejściu chodzi o powiedzenie Bogu, że nie chcę już żyć bez Twojej odpowiedzi, bez posuwania się tak daleko, by popełnić samobójstwo.

Dan 9:4 Modliłem się do Pana, Boga mojego, i wyznałem mu: Panie, Boże wielki i straszny, który dotrzymuje Twojego przymierza i lituje się nad tymi, którzy Cię miłują i strzegą Twoich przykazań.

4a-  Panie, Boże wielki i straszny

 Izrael przebywa na wygnaniu w Babilonie i zapłacił, aby dowiedzieć się, że Bóg jest wielki i straszny.

4b –  wy, którzy zachowujecie swoje przymierze i zmiłujcie się nad tymi, którzy was miłują i strzegą waszych przykazań!

 Daniel pokazuje, że zna Boga, gdyż swoje wywody czerpie z tekstu drugiego z dziesięciu przykazań Bożych, którego nieszczęśni katolicy nie znają przez wieki ciemności, gdyż suwerennie papiestwo wyszło z inicjatywą usunięcia go ze swojego wersja dziesięciu przykazań, ponieważ dodano przykazanie dotyczące ciała, aby liczba ta wynosiła dziesięć; wspaniały przykład bezczelności i oszustwa potępiony w poprzednim rozdziale.

Dan 9:5 Zgrzeszyliśmy, dopuściliśmy się niegodziwości, byliśmy niegodziwi i buntowniczy, odwróciliśmy się od Twoich przykazań i Twoich sądów.

5a –  Nie moglibyśmy wyrazić się bardziej prawdziwie i wyraźniej, ponieważ są to błędy, które doprowadziły Izrael do deportacji, z wyjątkiem tego, że Daniel i trzej jego towarzysze nie byli winni tego rodzaju przewinienia; nie powstrzymuje go to od opowiadania się za swoim ludem, niosąc ze sobą ciężar swojej winy.

 To właśnie wtedy w 2021 roku musimy zdać sobie sprawę, że my również, chrześcijanie, służymy temu samemu Bogu, który się nie zmienia, zgodnie z Jego oświadczeniem zawartym w Mal. 3, 6: Bo ja jestem Pan, nie zmieniam się; a wy, synowie Jakuba, nie zostaliście zniszczeni . Właściwe byłoby określenie „jeszcze nie skonsumowane”. Ponieważ Malachiasz napisał te słowa, pojawił się Chrystus, dzieci Jakuba odrzuciły go i skazały na śmierć, i zgodnie ze słowem przepowiedzianym w Dan.8:23, w roku 70 zostali pochłonięci przez Rzymian. A jeśli Bóg się nie zmieni, oznacza to, że niewierni chrześcijanie, którzy przekraczają Jego przykazania, w tym przede wszystkim uświęcony szabat, zostaną uderzeni jeszcze mocniej niż Hebrajczycy i narodowi Żydzi w swoich czasach.

Dan 9:6 Nie słuchaliśmy twoich sług, proroków, którzy przemawiali w twoim imieniu do naszych królów, do naszych książąt, do naszych przodków i do całego ludu tej ziemi.

6a-  To prawda, że Hebrajczycy są winni tych rzeczy, ale co możemy powiedzieć o chrześcijanach, którzy nawet w ostatniej ustanowionej przez niego instytucji są winni tych samych czynów?

Dan 9:7 Twoja, Panie, jest sprawiedliwość, a nasza hańba w tym dniu dla mężów judzkich i mieszkańców Jerozolimy, i całego Izraela, zarówno tych, którzy są blisko, jak i tych, którzy są daleko, we wszystkich krajach, gdzie ich ścigaliście z powodu niewierności, jakiej dopuścili się wobec was.

7a-  Kara Izraela była straszna, było wiele ofiar śmiertelnych i tylko ci, którzy przeżyli, mieli szansę zostać deportowani do Babilonu, a stamtąd rozproszeni po krajach imperium chaldejskiego i imperium perskiego, które po nim nastąpiło. Naród żydowski został rozwiązany na obcych ziemiach, a jednak zgodnie ze swoją obietnicą Bóg wkrótce ponownie zjednoczy Żydów na ich ziemi narodowej, ziemi ich ojców. Jaką moc i moc ma ten żywy Bóg! W swojej modlitwie Daniel wyraża całą skruchę, jaką ci ludzie muszą wykazać, zanim powrócą do swojej świętej ziemi, ale tylko wtedy, gdy Bóg będzie u ich boku.

 Daniel wyznaje żydowską niewierność karaną przez Boga, ale jaka kara czeka chrześcijan, którzy czynią to samo? deportacja czy śmierć?

Dan 9:8 Panie, wstyd nam, naszym królom, naszym książętom i naszym ojcom, bo zgrzeszyliśmy przeciwko Tobie.

8a –  Przytoczone jest straszne słowo, słowo „grzech”. Kto może położyć kres grzechowi powodującemu tak wielkie cierpienie? W tym rozdziale znajdziesz odpowiedź. Lekcja warta nauczenia się i zapamiętania: Izrael poniósł konsekwencje wyborów i zachowań królów, przywódców i ojców, którzy nim rządzili. Oto przykład, jak można zachęcić nieposłuszeństwo wobec skorumpowanych przywódców, aby pozostali w Bożym błogosławieństwie. Takiego wyboru dokonali Daniel i jego trzej towarzysze i są z tego powodu błogosławieni.

Dan 9:9 U Pana, Boga naszego, okaż miłosierdzie i przebaczenie, bo byliśmy Mu nieposłuszni.

10a –  W sytuacji grzechu pozostaje tylko jedna nadzieja; polegaj na dobrym, miłosiernym Bogu, aby udzielił Ci przebaczenia. Proces ten jest ciągły, Żyd starego sojuszu i chrześcijanin nowego sojuszu mają taką samą potrzebę przebaczenia. Tutaj znowu Bóg przygotowuje odpowiedź, za którą będzie musiał słono zapłacić.

Dan 9:10 Nie słuchaliśmy głosu Pana, Boga naszego, aby postępować zgodnie z jego prawami, które nam dał przez swoje sługi, proroków.

10a –  Dotyczy to również chrześcijan w roku 2021.

Dan 9:11 Cały Izrael przekroczył Twoje prawo i odwrócił się, aby nie słyszeć Twojego głosu. Wtedy spadły na nas przekleństwa i przekleństwa, zapisane w Prawie Mojżesza, sługi Bożego, ponieważ zgrzeszyliśmy przeciwko Bogu.

11a –  W prawie Mojżesza Bóg rzeczywiście ostrzegał Izraela przed nieposłuszeństwem. Ale po nim prorok Ezechiel, współczesny Danielowi, został deportowany 13 lat po Danielu, to znaczy 5 lat po tym, jak król Jehojachin, brat Jehojakima, po którym został następcą, znalazł się w niewoli nad rzeką Kebar, położoną między Tygrysem a rzeką Eufrat. Tam Bóg natchnął go i nakazał napisać przesłania, które dzisiaj znajdujemy w naszej Biblii. I to właśnie w Eze 26 znajdujemy ciąg kar, których model znajduje zastosowanie duchowe, ale nie tylko, w siedmiu trąbach Apokalipsy w Obj. 8 i 9. To zaskakujące podobieństwo potwierdza, że Bóg tak naprawdę się nie zmienia. Grzechy są karane w nowym przymierzu tak samo, jak w starym.

Dan 9:12 Wypełnił słowa, które wypowiedział przeciwko nam i naszym władcom, którzy nami rządzili, i sprowadził na nas wielkie nieszczęście , jakiego nigdy nie było pod całym niebem, ten, który przybył do Jerozolimy.

12a-  Bóg nie osłabł, z taką samą starannością wypełnia swoje zapowiedzi błogosławienia lub przeklinania, a „ nieszczęście ”, które dotknęło lud Daniela, ma na celu ostrzeżenie narodów, które się tego uczą. Ale co widzimy? Pomimo świadectwa zapisanego w Biblii lekcja ta pozostaje ignorowana nawet przez tych, którzy ją czytają. Pamiętajcie o tym przesłaniu: Bóg przygotowuje dla Żydów, a po nich dla chrześcijan dwie inne wielkie nieszczęścia , które zostaną ujawnione w dalszej części Księgi Daniela.

Dan 9:13 Jak napisano w Prawie Mojżesza, spadło na nas całe to nieszczęście; i nie modliliśmy się do Pana, Boga naszego, ani nie odwróciliśmy się od naszych nieprawości, ani nie usłuchaliśmy Twojej prawdy.

13a-  Pogarda dla tego, co Bóg napisał w Biblii, jest również ciągła. W roku 2021 chrześcijanie również są winni tego błędu i wierzą, że Bóg nie zamierza się im sprzeciwić. Nie odwracają się też od swoich niegodziwości i nie są bardziej uważni na prawdę biblijną, ale tak ważną dla naszych czasów końca, jej proroczą prawdę objawioną intensywnie i zrozumiale, ponieważ klucze do zrozumienia znajdują się nawet w samej Biblii.

Dan 9:14 Pan czuwał nad tym nieszczęściem i sprowadził je na nas; bo Pan, Bóg nasz, jest sprawiedliwy we wszystkim, co czyni, a my nie słuchamy jego głosu.

14a-  Co więcej mogę powiedzieć? Wprawdzie ! Wiedzcie jednak dobrze, że Bóg przygotował dla współczesnej ludzkości znacznie większe nieszczęście i to z tej samej przyczyny. Nadejdzie pomiędzy 2021 a 2030 rokiem w formie wojny nuklearnej, której boską misją jest zabicie jednej trzeciej ludzi zgodnie z Obj. 9:15.

Dan 9:15 A teraz, Panie, Boże nasz, któryś potężną ręką wywiódł swój lud z ziemi egipskiej i który uczynił Twoje imię takim, jakie jest dzisiaj, zgrzeszyliśmy, dopuściliśmy się nieprawości.

15a –  Daniel przypomina nam, dlaczego niewiara jest potępiona przez Boga. Istnienie narodu żydowskiego na ziemi świadczy o tym niezwykłym fakcie wynikającym z nadprzyrodzonej mocy, jaką jest wyjście narodu hebrajskiego z Egiptu. Cała ich historia opiera się na tym cudownym fakcie. Nie mamy możliwości być świadkami tego exodusu, ale nikt nie może zaprzeczyć, że potomkowie tego doświadczenia są nadal wśród nas. Aby lepiej wykorzystać tę egzystencję, Bóg podczas II wojny światowej wydał tych ludzi nazistowskiej nienawiści. Uwaga ludzkości została w ten sposób skierowana na ocalałych, którzy w 1948 roku uzyskali ponowne osiedlenie się na ziemi utraconej od lat 70. starożytnej ojczyzny. Bóg pozwolił tylko, aby spadły na ich głowy słowa ich ojców, którzy powiedzieli rzymskiemu namiestnikowi Poncjuszowi Piłatowi o Jezusie , aby uzyskać jego śmierć, cytuję „niech jego krew spadnie na nas i na nasze dzieci”. Bóg odpowiedział im co do joty. Jednak chrześcijanie wszystkich wyznań haniebnie zignorowali tę boską lekcję i możemy zrozumieć dlaczego, skoro wszyscy podzielają przekleństwo. Żydzi odrzucili Mesjasza, ale chrześcijanie pogardzali jego prawami. Dlatego Boże potępienie obu jest w pełni uzasadnione.

Dan 9:16 Panie, dzięki wielkiemu miłosierdziu twojemu niech odwróci się twój gniew i wściekłość od twojego miasta Jerozolimy, od twojej świętej góry; bo z powodu naszych grzechów i nieprawości naszych ojców Jerozolima i twój lud są pośmiewiskiem dla wszystkich, którzy są wokół nas.

16a –  Daniel podejmuje tutaj argument, który Mojżesz przedstawił Bogu: co powiedzą ludzie będący świadkami kary jego ludu? Bóg jest świadomy tego problemu, ponieważ sam wypowiada się na temat Żydów ustami Pawła w Rzym. 2:24: Bo z waszego powodu poganie bluźnią imieniu Boga, jak jest napisane . Nawiązuje do tekstu Eze 16:27: A oto wyciągnąłem rękę przeciwko tobie, zmniejszyłem dział, który ci wyznaczyłem, oddałem cię woli twoich wrogów, córek Filistyni, którzy wstydzili się waszego występnego postępowania . Dzięki swemu współczuciu Daniel musi się jeszcze wiele dowiedzieć na temat wyroku Bożego nad jego miastem, Jerozolimą. Ale kiedy mówi: „ Jerozolima i twój lud są pośmiewiskiem dla wszystkich wokół nas ”, nie myli się, gdyż gdyby kara Izraela wywołała w poganach zbawienną bojaźń i pragnienie służenia temu prawdziwemu Bogu, kara byłaby miał prawdziwy interes. ale to smutne doświadczenie przyniosło niewielki owoc, a nie bez znaczenia, ponieważ zawdzięczamy mu nawrócenie króla Nabuchodonozora i króla Dariusza Meda. 

Dan 9:17 Dlatego teraz, Boże nasz, wysłuchaj modlitwę i błaganie sługi swego i niech przez wzgląd na Pana rozjaśni się oblicze twoje nad opuszczoną świątynią.

17a –  To, o co Daniel prosi, zostanie spełnione, ale nie dlatego, że Bóg go kocha, ale po prostu dlatego, że w jego planie jest powrót do Izraela i odbudowa świątyni. Daniel nie zdaje sobie jednak sprawy, że świątynia, która faktycznie zostanie odbudowana, w roku 70 zostanie ponownie zniszczona przez Rzymian. Dlatego właśnie informacje, które otrzyma w tym rozdziale 9, wyleczą go z żydowskiego znaczenia, jakie wciąż przywiązuje do kamiennej świątyni zbudowanej w Jerozolimie; świątynia ciała Chrystusa wkrótce uczyni ją próżną i dlatego w roku 70 zostanie ponownie zniszczona przez wojska rzymskie.

Dan 9:18 Boże mój, nadstaw ucha i słuchaj! Otwórz oczy i spójrz na nasze ruiny, spójrz na miasto, nad którym wzywane jest Twoje imię! Bo nie ze względu na naszą sprawiedliwość zanosimy do Ciebie nasze prośby, ale z powodu Twojego wielkiego miłosierdzia.

18a.  Prawdą jest, że Bóg wybrał Jerozolimę, aby uczynić ją miejscem uświęconym swoją chwalebną obecnością. Ale miejsce to jest święte tylko wtedy, gdy stoi w nim Bóg, a od roku 586 już tak nie było. Wręcz przeciwnie, ruiny Jerozolimy i jej świątyni świadczyły o bezstronności jego sprawiedliwości. Ta lekcja była konieczna, aby ludzie mogli spojrzeć na prawdziwego Boga jak na żywą istotę, która widzi, osądza i reaguje w przeciwieństwie do bałwochwalczych bóstw pogańskich, które mają kontakt jedynie ze złymi aniołami z obozu diabła. Człowiek wierny służy Bogu, lecz człowiek niewierny posługuje się Bogiem, aby zyskać legitymację religijną wobec otaczających go osób. Miłosierdzie Boże, do którego odwołuje się Daniel, jest realne i wkrótce da najpiękniejszy tego dowód w Jezusie Chrystusie.

Dan 9:19 Panie, wysłuchaj! Panie, przebacz! Panie, zwróć uwagę! Działaj i nie zwlekaj, z miłości do Ciebie, o mój Boże! Bo Twoje imię jest wzywane nad Twoim miastem i nad Twoim ludem.

19a –  Podeszły wiek Daniela usprawiedliwia jego naleganie, ponieważ podobnie jak Mojżesz, jego najgłębszym osobistym pragnieniem jest móc doświadczyć powrotu do swojej „świętej” ziemi. Pragnie być świadkiem odbudowy świętej świątyni, która ponownie przyniesie chwałę Bogu i Izraelowi.

Dan 9:20 A jednak mówiłem i modliłem się, i wyznawałem swój grzech oraz grzech mojego ludu, Izraela, i przedstawiałem swoje prośby Panu, Bogu mojemu, za świętą górę mojego Boga;

20a-  Nic dziwnego, że Bóg kocha Daniela, jest to wzór pokory, który go urzeka i spełnia wymagane przez niego kryterium świętości. Każdy człowiek jest omylny, dopóki żyje w cielesnym ciele i Daniel nie jest wyjątkiem. Wyznaje swoje grzechy, świadomy swojej skrajnej słabości, tak jak my wszyscy. Jednak jego osobiste cechy duchowe nie mogą zakryć grzechu ludu, ponieważ jest on tylko człowiekiem, sam niedoskonałym. Rozwiązanie nadejdzie od Boga w Jezusie Chrystusie.

Dan 9:21 Wciąż mówiłem na modlitwie, gdy w czasie ofiary wieczornej przyleciał ku mnie Gabriel, którego widziałem wcześniej w wizji.

21a.  Czas wybrany przez Boga na wizytę Gabriela to czas ofiary wieczornej, to znaczy wiecznej ofiary z baranka , która prorokuje wieczorem i porankiem przyszłą dobrowolną ofiarę doskonale świętego i niewinnego ciała Jezusa Chrystusa. Umrze ukrzyżowany, aby odpokutować za grzechy swoich jedynych wybranych, którzy stanowią jego jedyny prawdziwy lud. Zatem zostaje ustanowiony związek z objawieniem, które zostanie podane poniżej Danielowi.

 Koniec modlitwy: odpowiedź Boga

Dan 9:22 On mnie uczył i rozmawiał ze mną. Powiedział do mnie: Danielu, przyszedłem teraz, aby otworzyć twoje zrozumienie.

22a-  Wyrażenie „otwórz swoją inteligencję” oznacza, że do tego czasu inteligencja była zamknięta. Anioł wypowiada się na temat Bożego planu zbawczego, który do czasu spotkania z wybranym przez Boga prorokiem był ukryty.

Dan 9:23 Gdy zaczęliście się modlić, rozeszła się wieść i przyszedłem wam powiedzieć; bo jesteś kochany. Zwróć uwagę na słowo i zrozum wizję!

23a –  Kiedy zaczęliście się modlić, wyszło słowo

 Bóg niebios wszystko zorganizował, moment spotkania w godzinie wieczności, a anioł Gabriel oznacza Chrystusa „Słowem”, tak jak uczyni to Jan na początku swojej Ewangelii: słowo stało się ciałem . Anioł przychodzi, aby ogłosić mu „Słowo”, co oznacza, że przychodzi, aby ogłosić mu przyjście Chrystusa przepowiedziane przez Mojżesza zgodnie z Księgą Powtórzonego Prawa 18:15 do 19: Pan, Bóg wasz, wzbudzi was spośród was „Wśród waszych braci prorok taki jak ja: będziecie go słuchać!” W ten sposób odpowie na prośbę, którą skierowałeś do Pana, Boga swego, na Horebie, w dniu zgromadzenia, gdy rzekłeś: Niech już nie słyszę głosu Pana, Boga mojego, i niech nie oglądam już tego wielkiego ognia, żeby nie umrzeć. PAN mi powiedział: Dobre jest to, co powiedzieli. wzbudzę dla nich spośród ich braci prorokiem takim jak ty , włożę moje słowa w jego usta i będzie im mówił wszystko, co mu rozkażę . A jeśli ktoś nie słucha moich słów, które wypowiada w moim imieniu, pociągnę go do odpowiedzialności . Ale prorok, który odważy się powiedzieć w moim imieniu słowo, którego mu nie nakazałem mówić, lub który będzie mówił w imieniu innych bogów, ten prorok zostanie ukarany śmiercią.

 Tekst ten ma fundamentalne znaczenie dla zrozumienia winy Żydów za odrzucenie Mesjasza Jezusa, ponieważ spełnił on wszystkie kryteria przepowiedziane w sprawie Jego przyjścia. Jezus, zabrany między ludzi i przekaziciel słowa Bożego, odpowiadał temu opisowi, a cuda, których dokonywał, świadczyły o boskim działaniu.

23b –  bo jesteś umiłowany

 Dlaczego Bóg kocha Daniela? Po prostu dlatego, że Daniel go kocha. Miłość jest powodem, dla którego Bóg stworzył przed sobą życie dla wolnych stworzeń. To jego potrzeba miłości uzasadniała bardzo wysoką cenę, jaką będzie musiał zapłacić, aby uzyskać ją od niektórych swoich ziemskich stworzeń. A za cenę swojej śmierci, którą będzie musiał zapłacić, ci, których wybierze, staną się jego wiecznymi towarzyszami.

23c-  Zwróć uwagę na słowo i zrozum wizję!

 Które to słowo, słowo anioła czy Boże „Słowo” ukryte w Chrystusie? Pewne jest, że oba są możliwe i uzupełniają się, ponieważ wizja będzie dotyczyć „Słowa”, które przyjdzie w ciele w Jezusie Chrystusie. Zrozumienie przekazu jest zatem sprawą najwyższej wagi.

Proroctwo 70 tygodni

Dan 9:24 Wyznaczono siedemdziesiąt tygodni dla twojego ludu i dla twojego świętego miasta, aby położyć kres występkom i położyć kres grzechom, odpokutować za nieprawość i przynieść wieczną sprawiedliwość, przypieczętować widzenie i proroka oraz namaścić Najświętsze.

24a-  Siedemdziesiąt tygodni zostało usuniętych z twojego ludu i z twojego świętego miasta

 Hebrajski czasownik „hatac” oznacza w pierwszym znaczeniu ciąć lub kroić ; i tylko w przenośni „aby ustalić lub naprawić”. Zachowuję pierwsze znaczenie, ponieważ nadaje ono sens temu działaniu Abrahama, który konkretyzuje swoje przymierze z Bogiem poprzez ofiarę, w Księdze Rodzaju 15:10: Abram wziął wszystkie te zwierzęta, przeciął je na środku i ułożył każdy kawałek jeden w kierunku inny; ale nie podzielił się ptakami . Obrzęd ten ilustrował przymierze pomiędzy Bogiem a Jego sługą. Dlatego też czasownik „odciąć” nabierze pełnego znaczenia w „przymierzu zawartym z wieloma na tydzień” w wersecie 27. Ci „wielu” to narodowi Żydzi, dla których korzyści, korzyści wiary w Chrystusa ukrzyżowanego są przedstawiony jako pierwszy. Drugie znaczenie tego czasownika „cut” polega na tym, że 70 tygodni lat z tego rozdziału 9 zostało uciętych w „23:00 wieczorem-porankiem” z Dan. 8:14. Z tej chronologii wypływa lekcja, która stawia wiarę chrześcijańską przed wiarą żydowską. W ten sposób Bóg uczy nas, że w Jezusie Chrystusie oddaje swoje życie, aby ofiarować je jako odkupienie za każdego wierzącego godnego jego zbawienia w całej ludzkości. Stare przymierze musiało zniknąć, gdy Jezus przelał swoją krew,               aby zerwać nowe przymierze z wybranymi z całej ziemi.

 Księga Daniela ma na celu nauczanie o tym powszechnym zbawieniu, przedstawiając nam nawrócenia współczesnych królów Daniela; Nabuchodonozor, Dariusz Med i Cyrus Pers.

Przesłanie jest uroczystym ostrzeżeniem, które zagraża narodowi żydowskiemu i ich świętemu miastu Jerozolimie, któremu wyznaczono termin 70 tygodni. Tutaj znowu kod Eze 4:5-6 podaje jeden dzień na jeden rok, którego czas trwania reprezentuje wszystkie 490 lat. Daniel musiał mieć trudności ze zrozumieniem znaczenia groźby skierowanej przeciwko jego miastu, które jest już w ruinie.

24b –  aby położyć kres przestępstwom i położyć kres grzechom

 Wyobraź sobie, co przeszło przez umysł Daniela, słysząc te rzeczy, kiedy właśnie zwracał się do Boga w modlitwie o przebaczenie swoich grzechów i grzechów swojego ludu. Szybko zrozumie, o co chodzi. Ale my sami dobrze rozumiemy wyrażone boskie wymagania. Bóg pragnie uzyskać od swoich wybranych zbawienie, aby już więcej nie grzeszyli, aby położyli kres przekraczaniu Jego praw, kładąc w ten sposób kres grzechom, zgodnie z tym, co napisze apostoł Jan w 1 Liście Jana 3: 4: Kto grzeszy, przekracza Prawo, a grzech jest przestępstwem Prawa . Cel ten skierowany jest do mężczyzn, którzy muszą walczyć ze swoją złą naturą, aby nie grzeszyć.

24c –  aby odpokutować za niegodziwość i przynieść wieczną sprawiedliwość

 Dla Żyda Daniela to przesłanie przywołuje rytuał „dnia pojednania”, corocznego święta, podczas którego świętujemy oczyszczenie grzechów poprzez ofiarę z kozła. Ten typowy symbol grzechu reprezentował Grecję w Dn 8, a jego obecność umieściła proroctwo w duchowej atmosferze tego „dnia pojednania”. Ale jak śmierć kozła może usunąć grzechy, jeśli śmierć innych zwierząt składanych w ofierze w ciągu roku nie zdołała ich usunąć? Odpowiedź na ten dylemat znajduje się w Liście do Hebrajczyków 10:3 do 7: Jednak pamięć o grzechach odnawia się co roku dzięki tym ofiarom; bo nie jest możliwe, żeby krew byków i kozłów gładziła grzechy . Dlatego Chrystus wchodząc na świat powiedział: Ofiary i daru nie chcesz, ale stworzyłeś dla mnie ciało ; Nie przyjęliście całopaleń ani ofiar za grzech. Wtedy powiedziałem: Oto przychodzę (w zwoju księgi jest o mnie mowa), aby dokonać: O Boże, Twoja wola . Wyjaśnienia podane przez apostoła Pawła są bardzo jasne i logiczne. Wynika z tego, że Bóg zarezerwował dla siebie w Jezusie Chrystusie dzieło pojednania za grzechy zapowiedziane Danielowi przez anioła Gabriela. Ale gdzie był Jezus Chrystus w tym obrzędzie „dnia pojednania”? Jego doskonała osobista niewinność, która symbolicznie uczyniła go paschalnym barankiem Bożym, który gładzi grzechy świata, wzięła odpowiedzialność za grzechy swoich wybranych, których symbolem jest kozioł w obrzędzie pojednania. Baranek został ukryty przez kozła, tak że baranek umarł za kozła, którym się opiekował. Przyjmując swoją śmierć na krzyżu dla odpokutowania za grzechy swoich wybranych, za które był odpowiedzialny, Bóg w Chrystusie dał im najpiękniejszy dowód swojej miłości do nich.

24d-  i przynieś wieczną sprawiedliwość

 Oto szczęśliwa konsekwencja śmierci Zbawiciela Mesjasza. Ta sprawiedliwość, której człowiek od Adama nie mógł wytworzyć, jest przypisana wybrańcom, aby przez ich wiarę w ten przejaw Bożej miłości, przez czystą łaskę, mogła im zostać przypisana doskonała sprawiedliwość Jezusa Chrystusa, początkowo aż do bitwy . wiara zwycięża grzech. A kiedy to całkowicie zniknie, mówi się, że nadeszła sprawiedliwość Chrystusa. Uczeń staje się jak jego Mistrz. To właśnie na tych podstawach doktrynalnych zbudowana została wiara apostołów Jezusa. Zanim czas i ciemne moce ich przemienią, poszerzając w ten sposób wąską ścieżkę, której nauczał Jezus Chrystus. Ta sprawiedliwość będzie wieczna tylko dla wiernych wybranych, tych, którzy słuchają i odpowiadają w posłuszeństwie na sprawiedliwe żądania Boga.

24-  aby zapieczętować wizję i proroka

 Lub, aby wizja wypełniła się wraz z pojawieniem się zapowiedzianego proroka. Czasownik pieczęć nawiązuje do pieczęci Bożej, która w ten sposób nadaje proroctwu i prorokowi, który przedstawi sobie pełny i niepodważalny boski autorytet i legitymizację. Dzieło, które ma zostać zakończone, jest opieczętowane Boską pieczęcią królewską. Symboliczna liczba tej pieczęci to „siedem: 7”. Oznacza także pełnię, która charakteryzuje naturę Boga stwórcy i Jego Ducha. Podstawą tego wyboru jest konstrukcja jego projektu na siedem tysięcy lat, dlatego podzielił czas na tygodnie po siedem dni, jak siedem tysięcy lat. Proroctwo o 70 tygodniach przypisuje zatem rolę liczbie (7), pieczęci Boga żywego z Obj. 7. Poniższe wersety potwierdzą znaczenie tej liczby „7”.

24f-  i namaszczenie Miejsca Najświętszego

 To jest namaszczenie Duchem Świętym, które Jezus otrzyma w chwili swego chrztu. Ale nie dajmy się zwieść, gołąb, który wylądował na nim z nieba, miał tylko jeden cel: przekonać Jana, że Jezus rzeczywiście był zapowiedzianym Mesjaszem; niebo daje o nim świadectwo. Na ziemi Jezus był zawsze Chrystusem, czego dowodem w formie wybranych pytań zadawanych kapłanom jest jego nauczanie w synagodze w wieku 12 lat. Dla swego ludu, wśród którego się urodził i wychował, jego oficjalna misja miała rozpocząć się wraz z chrztem jesienią 26 roku, a oddać życie wiosną 30 roku. Tytuł Najświętszego oznacza z godnością, gdyż w ciele ucieleśnia Boga żywego, który przerażał Hebrajczyków w czasach Mojżesza. Ale żywe Miejsce Najświętsze miało na ziemi materialny symbol; najświętsze miejsce, czyli sanktuarium świątyni jerozolimskiej. Był to symbol nieba, tego niedostępnego dla ludzkości wymiaru, w którym stoi Bóg i Jego aniołowie. Siedziba boskiego sądu i miejsce swego tronu, Bóg jako Sędzia oczekiwał krwi Chrystusa, aby uprawomocnić przebaczenie grzechów wybranych wybranych w ciągu 6 tysiącleci wyznaczonych na tę selekcję. W ten sposób śmierć Jezusa dopełniła ostateczną „święto pojednania”. Przebaczenie zostało uzyskane, a wszystkie starożytne ofiary zatwierdzone przez Boga zostały potwierdzone. Namaszczenia Miejsca Najświętszego dokonano w Dniu Pojednania poprzez pokropienie krwią zabitego kozła na przebłagalni, ołtarzu umieszczonym nad Arką zawierającą przekroczone przykazania Boże. W tym celu raz w roku arcykapłan był upoważniony do przeniknięcia poza zasłonę separacji do miejsca najświętszego. W ten sposób po swoim zmartwychwstaniu Jezus przyniósł do nieba pokutę swoją krwią, aby otrzymać władzę, legitymację do zbawienia swoich wybranych przez przypisanie swojej sprawiedliwości oraz prawo do potępienia zatwardziałych grzeszników, w tym złych aniołów i ich przywódcy Szatana, diabła . Miejsce Najświętsze, oznaczające także niebo, krew przelaną przez Jezusa na ziemi, pozwoli mu w Michale wypędzić diabła i jego demony z nieba, co zostało objawione w Obj. 12:9. Zatem błędem religijnego narodu żydowskiego było niezrozumienie proroczego charakteru corocznego „dnia pojednania”. Błędnie wierzyli, że krew zwierzęca ofiarowana podczas tej uroczystości może potwierdzić inne zwierzęce znaczenie utracone w ciągu roku. Człowiek stworzony na obraz Boga; zwierzę wytworzone przez życie lądowe, jak możemy uzasadnić równość wartości obu gatunków?

Będąc Bogiem, Jezus Chrystus sam był olejem namaszczenia niczym Duch Święty i wstępując do nieba niesie ze sobą namaszczenie swej prawowitości zdobytej na ziemi.

Klucz do obliczeń

Dan 9:25 Wiedz więc i zrozum! Od chwili, gdy wieść oznajmiła, że Jerozolima zostanie odbudowana dla Pomazańca, dla Wodza, siedemdziesiąt siedem i dwa tygodnie temu, miejsca i rowy zostaną przywrócone, ale w trudnych czasach.

25a.  Wiedz więc o tym i zrozum!

 Anioł słusznie zwraca uwagę na Daniela, ponieważ porusza dane wymagające dużej koncentracji duchowej i intelektualnej; ponieważ trzeba będzie dokonać obliczeń.

25b –  Od chwili , gdy zapowiedziano, że Jerozolima zostanie odbudowana dla Pomazańca, dla Wodza

 Już sama ta część wersetu jest niezwykle ważna, ponieważ podsumowuje cel wizji. Bóg daje swojemu ludowi oczekującemu na Mesjasza możliwość poznania, w którym roku On się im objawi . A moment, w którym zapowiedziane zostało słowo, że Jerozolima zostanie odbudowana, należy określić na podstawie czasu trwania przepowiedzianych 490 lat. W Księdze Ezdrasza znajdujemy trzy możliwe dekrety dotyczące tego dekretu o odbudowie, wydane kolejno przez trzech królów perskich: Cyrusa, Dariusza i Artakserksesa. Okazuje się, że dekret wydany przez ostatniego z roku 458 pozwala na kulminację 490 lat w roku 26 naszej ery. Należy zatem zachować ten dekret Artakserksesa, biorąc pod uwagę porę, w której został napisany: wiosna według Ezd. 7:9: opuścił Babilon pierwszego dnia pierwszego miesiąca i przybył do Jerozolimy dnia pierwszego dnia piątego miesiąca, gdy dobra ręka jego Boga jest nad nim . Rok dekretu królewskiego podany jest w Ezdrasza 7:7: Wielu synów Izraela, kapłanów i Lewitów, śpiewaków, odźwiernych i Netynitów, przybyło także do Jerozolimy w siódmym roku panowania króla Artakserksesa .

 Wyjściem dekretu jest wiosna, a Duch w swoim proroctwie kieruje się w stronę Wielkanocy wiosny, gdzie Jezus Chrystus umarł ukrzyżowany. Obliczenia poprowadzą nas do tego celu.

25c -  siedem tygodni i sześćdziesiąt dwa tygodnie temu miejsca i rowy zostaną odtworzone, ale w trudnych czasach.

Początkowo mamy 70 tygodni. Anioł przywołuje 69 tygodni; 7 + 62. Punkt kulminacyjny pierwszych 7 tygodni przypada na czas odzyskania Jerozolimy i świątyni, w niefortunnych czasach, ponieważ Żydzi pracują pod ciągłymi przeciwnościami ze strony Arabów, którzy przybyli, aby osiedlić się na terenach uwolnionych przez ich deportację. Ten werset z Neh 4:17 dobrze opisuje tę sytuację: Ci, którzy budowali mur oraz ci, którzy nosili lub obciążali ciężary, pracowali jedną ręką, a w drugiej trzymali broń . Jest to szczegół, który jest określony, ale główny znajduje się w liczonym 70. tygodniu .

 Tydzień 70 _

Dan 9:26 A po sześćdziesięciu dwóch tygodniach Pomazaniec zostanie usunięty i nie będzie miał następcy , nic po nim. Lud władcy, który nadejdzie, zniszczy miasto i świątynię , a ich koniec nadejdzie jak potop; Postanowiono, że zniszczenia będą trwały do końca wojny.

26a –  Po sześćdziesięciu dwóch tygodniach Pomazaniec zostanie odcięty

 Te 62 tygodnie są poprzedzone 7 tygodniami , co oznacza, że prawdziwym przesłaniem jest to, że „po 69 tygodniach” zostanie odcięty namaszczony , ale nie byle jaki namaszczony, ten, który jest w ten sposób ogłoszony, sam ucieleśnia boskie namaszczenie. Korzystając ze wzoru „ a namaszczony ”, Bóg przygotowuje naród żydowski na spotkanie z człowiekiem o zwyczajnym wyglądzie, dalekim od Bożych ograniczeń. Zgodnie ze swoją przypowieścią o winiarzach, Syn Człowieczy, syn pana winnicy, ukazuje się plantatorom wina po wysłaniu swoich posłańców, którzy go poprzedzili i których oni źle traktowali. Z ludzkiego punktu widzenia Jezus jest jedynie pomazańcem , który ukazuje się po innych pomazańcach.

 Anioł powiedział „ po ” całkowity czas trwania 69 tygodni, wskazując w ten sposób 70-ty . W ten sposób dane anioła krok po kroku kierują nas w stronę wiosennej Paschy roku 30, która przypadać będzie w połowie tego 70. tygodnia dni-lat.

26b-  i nie będzie miał dla niego następcy

 Tłumaczenie to jest tym bardziej bezprawne, że jego autor, L.Segond, na marginesie precyzuje, że dosłowne tłumaczenie brzmi: nikt dla niego . I dla mnie dosłowne tłumaczenie jest dla mnie idealne, ponieważ mówi, co naprawdę wydarzyło się w godzinie Jego ukrzyżowania. Biblia świadczy, że sami apostołowie przestali wierzyć, że Jezus jest oczekiwanym Mesjaszem, ponieważ podobnie jak reszta narodu żydowskiego czekali na mesjasza-wojownika, który wyrzuci Rzymian z kraju.

26c-  Lud przywódcy, który nadejdzie, zniszczy miasto i świętość sanktuarium

 Stanowi to odpowiedź Boga na obserwowaną żydowską niewiarę narodową: nikt dla niego . Zniewaga wobec Boga zostanie ostatecznie okupiona zniszczeniem Jerozolimy i jej fałszywą świętością ; ponieważ od roku 30 nie ma już świętości na ziemi żydowskiej; sanktuarium już nie jest jednym. Do tego działania Bóg posłużył się Rzymianami, tymi, za pośrednictwem których żydowscy przywódcy religijni doprowadzili do ukrzyżowania Mesjasza, nie odważając się i nie mogąc tego sami zrobić, wiedząc, że bez nich diakon Szczepan będzie ukamienowany „trzy lata i sześć miesięcy” " później.

26d-  i jego koniec nadejdzie jak powódź

Dlatego właśnie w roku 70, po kilku latach rzymskiego oblężenia, Jerozolima wpadła w ich ręce i wypełniona niszczycielską nienawiścią, ożywiana boskim zapałem, gorączkowo zniszczyli, zgodnie z zapowiedzią, miasto i świętość, której już nie było, aż tam nie pozostał już kamień na kamieniu , jak zapowiedział Jezus przed swoją śmiercią w Mat. 24:2: Ale rzekł do nich: Czy widzicie to wszystko? Zaprawdę powiadam wam, nie pozostanie tu kamień na kamieniu, który by nie został rozwalony .

26-ty -  zadecydowano, że zniszczenia potrwają do końca wojny

  W Mat. 24:6 Jezus powiedział: Usłyszycie o wojnach i pogłoskach o wojnach. Uważajcie, abyście się nie trwożyli, bo to musi się stać. Ale to jeszcze nie koniec. Po Rzymianach wojny trwały przez dwa tysiące lat ery chrześcijańskiej, a długi czas pokoju, którym cieszyliśmy się od zakończenia drugiej wojny światowej, jest wyjątkowy, ale zaprogramowany przez Boga. W ten sposób ludzkość może wytworzyć owoce swojej perwersji aż do kresu swoich fantazji, zanim śmiertelnie zapłaci za to cenę.

 Jednakże nie wolno nam zapominać, mówiąc o Rzymianach, że ich sukcesja papieska przedłuży dzieło pogańskiego „ niszczyciela i spustoszenia ” – i tam także do zakończenia wojny prowadzonej przeciwko wybrańcom Chrystusa Boga.

Dan 9:27 Z wieloma zawrze silne przymierze na tydzień i przez połowę tygodnia sprawi, że ustaną ofiary i ofiary zbożowe; I [będzie] na skrzydle obrzydliwości spustoszenia, a nawet eksterminacji (lub całkowitego zniszczenia), i zostanie złamane [ zgodnie z] tym, co zostało postanowione, na spustoszonej [ziemi] .

27a-  Zawrze silny sojusz z wieloma na tydzień

 Duch prorokuje ustanowienie nowego przymierza ; jest trwała , bo staje się podstawą zbawienia oferowanego aż do końca świata. Pod pojęciem wielu Bóg bierze na cel obywateli żydowskich, swoich apostołów i pierwszych żydowskich uczniów, którzy zawrą Jego przymierze w ciągu ostatnich siedmiu lat od ostatecznego terminu wyznaczonego narodowi żydowskiemu na oficjalne przyjęcie lub odrzucenie ukrzyżowanego Mesjasza. To właśnie to przymierze zostało „ przecięte ” w wersecie 24 pomiędzy Bogiem a pokutującymi żydowskimi grzesznikami. Jesienią 33 roku koniec ostatniego tygodnia będzie naznaczony innym niesprawiedliwym i wstrętnym czynem, jakim jest ukamienowanie Szczepana, nowego diakona. Jego jedynym błędem było mówienie Żydom prawd, których nie mogli znieść, podczas gdy Jezus wkładał jego słowa w jego usta. Widząc śmierć zwolennika jego sprawy, Jezus zanotował oficjalną, narodową odmowę jego wstawiennictwa. Od jesieni 33 roku żydowscy buntownicy podsycali gniew Rzymian, który w roku 70 został opróżniony z bloku na Jerozolimie.

27b –  i na pół tygodnia sprawi, że ustanie ofiara i ofiara

 Ten moment w środku lub połowie tygodnia to wiosna 30, na którą wskazuje proroctwo 70 tygodni. Jest to moment, w którym dokonują się wszystkie działania wymienione w wersecie 24: koniec grzechu, jego odkupienie, przyjście proroka, który wypełni wizję poprzez ustanowienie swojej wiecznej sprawiedliwości i namaszczenie zmartwychwstałego Chrystusa, który wstępuje do nieba Zwycięskiego i Wszechmogący . Odkupieńcza śmierć Mesjasza jest tu wspomniana w aspekcie konsekwencji, jakie ona pociąga za sobą: ostateczne zaprzestanie składania ofiar i ofiar ze zwierząt wieczorem i rano w świątyni żydowskiej, ale także od rana do wieczora za grzechy ludu. Śmierć Jezusa Chrystusa sprawia, że symbole zwierzęce, które przedstawiały go w Starym Przymierzu, stają się przestarzałe i to jest zasadnicza zmiana, którą spowodowała jego ofiara. Rozdarcie zasłony świątyni, którego dokonuje Bóg w chwili śmierci Jezusa, potwierdza definitywne zaprzestanie ziemskich obrzędów religijnych, a zniszczenie świątyni w roku 70 wzmacnia to potwierdzenie. Z kolei coroczne święta żydowskie, wszystkie zapowiadające jego przyjście, musiały zniknąć; w żadnym wypadku jednak praktyka cotygodniowego szabatu, która w tej śmierci zyskuje swoje prawdziwe znaczenie: prorokuje niebiańską resztę siódmego tysiąclecia, którą Jezus Chrystus przez swoje zwycięstwo uzyskuje dla Boga i swoich prawdziwych wybranych, którym przypisuje swą doskonałą wieczna sprawiedliwość cytowana w wersecie 24.

 Początek tego „ tygodnia ” dni-lat przypada na jesień 26 roku wraz z chrztem Jezusa, który został ochrzczony przez Jana Chrzciciela.

27c-  I [będzie] na skrzydle obrzydliwości spustoszenia

 Przepraszamy, ale ta część wersetu jest słabo przetłumaczona w wersji L.Segonda, ponieważ została błędnie zinterpretowana. Biorąc pod uwagę objawienia zawarte w Apokalipsie Jana, przedstawiam moje tłumaczenie tekstu hebrajskiego, które potwierdzają inne tłumaczenia. Wyrażenie „ na skrzydle ”, symbol niebiańskiego charakteru i panowania, sugeruje odpowiedzialność religijną skierowaną bezpośrednio przeciwko papieskiemu Rzymowi, który „ powstaje ” w Dan.8:10-11, i jego religijnym sojusznikom dni ostatecznych. Skrzydła orła symbolizują najwyższe wyniesienie tytułu cesarskiego, na przykład lew ze skrzydłami orła , który dotyczy króla Nabuchodonozora, lub samego Boga, który na skrzydłach orlich niósł swój lud hebrajski, który wybawił z niewoli egipskiej. Wszystkie imperia przyjęły ten symbol orła , w tym w 1806 roku Napoleon I , co zostanie potwierdzone przez Apo.8:13, następnie cesarze pruscy i niemieccy, z których ostatnim był dyktator A.Hitler. Ale od tego czasu USA również mają tego orła cesarskiego na dolarach swojej waluty krajowej: dolara.

 Pozostawiając poprzedni temat, Duch powraca, by zaatakować swojego ulubionego wroga: Rzym. Po ziemskiej misji Jezusa Chrystusa, docelowym podmiotem obrzydliwości powodujących ostateczne spustoszenie ziemi jest rzeczywiście Rzym, którego pogańska faza imperialna właśnie zniszczyła Jerozolimę w 70. wersecie 26. A działanie polegające na popełnianiu „ obrzydliwości spustoszenia ” będzie miało miejsce trwać w czasie aż do końca świata. Obrzydliwości , w liczbie mnogiej, można zatem przypisać przede wszystkim Cesarskiemu Rzymowi, który będzie prześladował wybranych wiernych, skazując ich na śmierć w spektakularnych „etapach”, aby zabawiać krwiożerczy lud rzymski, co zakończy się w 313 r. Ale jeszcze jedno następna jest obrzydliwość, która polega na zaprzestaniu praktykowania sabatu dnia siódmego, 7 marca 321 r.; działanie to nadal można przypisać Cesarstwu Rzymskiemu i jego cesarskiemu przywódcy Konstantynowi I. Wraz z nim Cesarstwo Rzymskie znalazło się pod panowaniem cesarzy bizantyjskich. Z kolei w roku 538 cesarz Justynian I dopuścił się kolejnej obrzydliwości , ustanawiając na swojej rzymskiej siedzibie reżim papieski Wigiliusza I , a to przedłużanie się obrzydliwości aż do końca świata należy zatem przypisać tej fazie prawa papieskiego, które Bóg ustanowił potępiany od Dan.7. Pamiętamy, że nazwa „ mały róg ” oznacza dwie dominujące fazy Rzymu w Dan.7 i Dan.8. Bóg widzi w tych dwóch kolejnych fazach jedynie ciągłość tego samego obrzydliwego dzieła.             

Przestudiowanie poprzednich rozdziałów pozwoliło nam zidentyfikować różne rodzaje obrzydliwości, jakie przypisuje mu ten werset.

27d –  i aż do eksterminacji (lub całkowitego zniszczenia ) , i zostanie zniszczony , [zgodnie z] tym, co zostało postanowione, na pustyni [ziemi] .

 „ Będzie złamana [zgodnie z] tym, co zostało postanowione ” i objawione w Dan.7:9-10 i Dan.8:25: Ze względu na jego pomyślność i skuteczność swoich podstępów będzie miał w sercu pychę, wiele uczyni ludzie, którzy żyli w pokoju, zginą, a on powstanie przeciwko wodzom; ale zostanie złamany bez wysiłku jakiejkolwiek ręki.

Tekst hebrajski przedstawia tę Boską myśl odmienną od obecnych tłumaczeń.

Ten niuans opiera się na Bożym planie zrzucenia winy ludzi na planetę Ziemię, na której żyją; czego uczy nas Obj. 20. Zauważmy, że fałszywa wiara chrześcijańska ignoruje ten boski projekt, który będzie polegał na wytępieniu ludzi z powierzchni ziemi podczas chwalebnego powrotu Chrystusa. Ignorując objawienia podane w 20. rozdziale Objawienia, na próżno czekają na ustanowienie królestwa Chrystusa na ziemi. Jednak tutaj i w Rev.20 planowane jest całkowite zniszczenie jego powierzchni. Powrót w chwale zwycięskiego Chrystusa w całej swej boskości przywróci ziemi jej chaotyczny wygląd z początków jej historii opisanych w Księdze Rodzaju 1. Wstrząśną nią gigantyczne trzęsienia ziemi i powróci ona pod nazwą otchłani do swojego chaotycznego stanu „bezkształtnego” . i puste ”, „tohu wa bohu”, inicjał. Nie pozostanie na niej żaden żywy mężczyzna, lecz przez tysiąc lat, aż do godziny jego śmierci, będzie więzieniem diabła, który ją izolował .

Na tym etapie badań muszę podać dodatkowe informacje dotyczące przede wszystkim badanego „70 tygodnia ”. Jego wypełnienie w proroczych dniach-latach łączy się z dosłownym wypełnieniem. Ponieważ dzięki świadectwu kalendarza żydowskiego znamy konfigurację tygodnia wielkanocnego roku 30. Jego centrum stanowiła środowa wigilia okazjonalnego szabatu usprawiedliwianego żydowską Paschą przypadającą w tym roku w czwartek. W ten sposób możemy całkowicie zrekonstruować przebieg tej Paschy, podczas której umarł Jezus. Aresztowany we wtorek wieczorem, osądzony w nocy, Jezus został ukrzyżowany w środę o godzinie 9:00. Wygasa o godzinie 15:00. Przed godziną 18:00 Józef z Arymatei złożył swoje ciało w grobie i odsunął kamień, który go zamykał. Czwartkowy szabat wielkanocny mija. W piątek rano pobożne kobiety kupują przyprawy, które przygotowują w ciągu dnia do balsamowania ciała Jezusa. W piątek wieczorem o godzinie 18:00 rozpoczyna się cotygodniowy szabat, pewnej nocy dzień mija w odpoczynku uświęconym przez Boga. A w sobotni wieczór o godzinie 18:00 rozpoczyna się pierwszy dzień świeckiego tygodnia. Noc mija i o pierwszym brzasku świtu kobiety udają się do grobu w nadziei, że znajdą kogoś, kto odsunie kamień. Znajdują kamień odsunięty i grób otwarty. Wchodząc do grobowca, Maria Magdalena i Maria, matka Jezusa, widzą siedzącego anioła, który mówi im, że Jezus zmartwychwstał, anioł każe im iść i ostrzec swoich braci, swoich apostołów. Pozostając w ogrodzie, Maria Magdalena widzi mężczyznę ubranego na biało, którego bierze za ogrodnika; w zamian rozpoznaje Jezusa. I tutaj bardzo ważny szczegół, który burzy bardzo powszechną wiarę, Jezus mówi do Maryi: « Jeszcze nie wróciłem do Ojca ». Złodziej, który był na krzyżu, i sam Jezus nie weszli do raju, królestwa Bożego, tego samego dnia, w którym zostali ukrzyżowani, ponieważ całe 3 dni później Jezus nadal nie wrócił do nieba. Mogę więc powiedzieć w imieniu Pana: niech milczą ci, którzy nie mają od Niego nic do powiedzenia! Aby pewnego dnia nie musieć cierpieć z powodu wyśmiewania i wstydu.

Drugą rzeczą jest wykorzystanie daty – 458, która jako pierwsza wyznacza początek 70 tygodni dni-lat, wyznaczonych narodowi żydowskiemu, któremu Bóg dał dwa główne znaki tożsamości: szabat i obrzezanie ciała.

Według Rzym. 11 nawróceni poganie, którzy przystąpili do nowego przymierza, są wszczepiani w korzeń i pień hebrajskiego i żydowskiego. Jednak podstawy nowego sojuszu są czysto żydowskie i Jezus przypomniał o tym w Jana 4:22: Czcicie to, czego nie znacie; czcimy to, co znamy, ponieważ zbawienie pochodzi od Żydów. Dzisiaj to przesłanie nabiera żywej aktualności, ponieważ Jezus kieruje je do fałszywie nawróconych pogan wszystkich wieków. Aby lepiej ich zrujnować, diabeł popchnął ich do nienawiści do Żydów i ich sojuszu; co ich odwróciło od przykazań Boga i Jego świętego szabatu. Musimy zatem naprawić ten błąd i przyjrzeć się nowemu przymierzu z tożsamością żydowską . Apostołowie i nowo nawróceni żydowscy uczniowie to ci „ wielu ”, którzy tworzą trwały sojusz z Jezusem , jak w Dan.9:27, ale ich baza pozostaje żydowska. Ich także niepokoi początek okresu „ 70 tygodni ” dane przez Boga narodowi żydowskiemu, aby mógł przyjąć lub odrzucić standard nowego przymierza opartego na krwi ludzkiej przelanej dobrowolnie przez Jezusa Chrystusa. Wnioskując z tych wywodów, data – 458 staje się początkiem „wieczoru-poranka 2300” z Dan.8:14.

Pod koniec tego długiego proroczego trwania, wynoszącego 2300 lat, trzy rzeczy musiały ustać, zgodnie z Dan. 8:13.

1-     kapłaństwo wieczne

2-     niszczycielski grzech

3-     prześladowanie świętości i wojska.

Zidentyfikowano trzy rzeczy:

1-     wieczne ziemskie kapłaństwo papieża

2-     reszta pierwszego dnia przemianowana na: niedziela.

3-     Prześladowanie chrześcijańskiej świętości i świętych, obywateli królestwa niebieskiego.

Zmiany te miały na celu:

1-     Przywróć Jezusowi Chrystusowi Jego święte, wieczne kapłaństwo celestialne.

2-     Przywróć całe prawo Boże, łącznie z 7-dniowym odpoczynkiem szabatowym .

3-     Zobacz koniec prześladowań chrześcijańskiej świętości i świętych.

Zaproponowano obliczenie dla „2300 wieczór-ranek” począwszy od daty – 458, koniec tego trwania przypada na wiosnę 1843 roku: 2300 – 458 = 1842 +1. W tym obliczeniu mamy całe 1842 lata, do których musimy dodać +1, aby wyznaczyć wiosnę na początku roku 1843, kiedy kończy się przepowiadany „2300 wieczór-poranek”. Data ta wyznacza początek powrotu interwencji Boga, który w ten sposób pragnie uwolnić swoich prawdziwych świętych od kłamstw religijnych odziedziczonych od 1260 lat od rzymsko-papieskiego katolicyzmu. Tym samym podejmując inicjatywę wywołania duchowego przebudzenia w USA, gdzie protestanci znaleźli schronienie, Duch wzbudza w Williamie Millerze zainteresowanie proroctwem z Daniela 8:14 i dwie kolejne proponowane daty zapowiadają powrót Jezusa Chrystusa, pierwsza od wiosna 1843 r., druga na jesień 1844 r. Dla niego oczyszczenie świątyni oznacza powrót Jezusa, aby oczyścić ziemię. Po dwóch rozczarowaniach w wyznaczonych terminach Duch daje znak najbardziej wytrwałym, którzy wzięli udział w dwóch próbach wiary. Rankiem 23 października 1844 roku jeden ze świętych, który przechodził przez pola, otrzymał niebiańską wizję. Niebo otworzyło się i ukazała się scena przedstawiająca Jezusa Chrystusa jako Arcykapłana pełniącego służbę w niebiańskiej świątyni. W wizji przeszedł z miejsca świętego do miejsca najświętszego. W ten sposób po 1260 latach ciemności Jezus Chrystus ponownie nawiązał kontakt ze swoimi wiernymi, posortowanymi według dwóch kolejnych prób.

1-     Wznowienie działalności wieczystej . Dlatego właśnie dzięki tej wizji 23 października 1844 roku Bóg oficjalnie przejął kontrolę nad swoim wieczystym kapłaństwem celestialnym.

2-     Powrót szabatu . W tym samym miesiącu inny Święty zaczął przestrzegać szabatu dnia siódmego po wizycie pani Rachel Oaks, która dała mu broszurę ze swojego kościoła: „Baptyści dnia siódmego”. Z biegiem czasu święci wybrani w obu testach również przyjęli sabat dnia siódmego. W ten sposób Bóg położył kres niszczycielskiemu grzechowi ustanowionemu przez pogański Rzym, ale zalegalizowanym przez Rzym papieski pod nazwą „Niedziela”.

3-     Zaprzestanie prześladowań . Temat trzeci dotyczył świętości i prześladowań chrześcijan przez 1260 lat. I tam znowu, w latach 1843 i 1844, w całym świecie zachodnim objętym proroctwem panował pokój religijny. Dzieje się tak dlatego, że rewolucyjna Francja uciszyła gilotyną osoby odpowiedzialne za popełnione nadużycia religijne. Tak więc, po ostatnich krwawych latach karania cudzołożników religijnych zgodnie z Apo.2:22-23, pod koniec 1260 roku, który rozpoczął się w roku 538, dacie związanej ze zniesieniem wieczności przez ustanowienie reżimu papieskiego, tj. w roku 1798 panuje pokój religijny. A ustanowiona wolność sumienia pozwala świętym służyć Bogu według własnego wyboru i świadomości, że Bóg będzie wzrastał. W roku 1843 świętość i armia świętych , ci obywatele królestwa niebieskiego, wybrani przez Jezusa Chrystusa, nie są już prześladowani, jak zapowiadało proroctwo z Daniela 8:13-14.

Wszystkie te doświadczenia zostały zorganizowane i prowadzone przez Wszechmogącego Boga, który w całkowitej niewidzialności kieruje umysłami ludzi tak, aby realizowały Jego plany, cały Jego program, aż do końca świata, kiedy zakończy się Jego selekcja wybranych. Z tego wszystkiego wynika, że człowiek nie postanawia szanować szabatu i jego światła, lecz to Bóg daje mu te rzeczy, które do niego należą, na znak jego aprobaty i prawdziwej miłości do niego, jak uczy Ezé. 20: Dałem im także moje szabaty jako znak między Mną a nimi, aby poznali, że Ja jestem Pan, który ich uświęca....Święcajcie moje sabaty, aby był między mną a wami jeden znak, przez który wiadomo, że Ja jestem Pan, Bóg wasz . Ponieważ to on szuka swojej zagubionej owcy, miejmy pewność, że żaden wybrany urzędnik nie przegapi tego wezwania.

W Dan.8, w wyjątkowej odpowiedzi, jakiej Bóg udziela w wersecie 14 na pytanie z wersetu 13, słowo „ świętość ” pasuje idealnie, ponieważ świętość w ogóle dotyczy wszystkiego, co jest własnością Boga i co Go szczególnie dotyczy. Tak było w przypadku jego wiecznego niebiańskiego kapłaństwa, jego uświęconego sabatu od założenia świata następnego dnia po stworzeniu Adama i jego świętych , jego wiernych wybranych.

Doświadczenia przepowiedziane w Księdze Daniela 8:13-14 spełniły się pomiędzy rokiem 1843, kiedy Boski dekret wszedł w życie, a jesienią 1844 roku, oba opierały się na oczekiwaniu powrotu Jezusa Chrystusa w tych datach, a więc opierając się na idei wraz z przyjściem Jezusa Chrystusa współcześni temu doświadczeniu nadali uczestnikom, którzy podążali za tymi oczekiwaniami, nazwę „adwentysta”, od łacińskiego „adventus”, co dokładnie oznacza „adwent”. To „adwentystyczne” doświadczenie odnajdziemy w 12. rozdziale Księgi Daniela, gdzie Duch Święty podkreśli wagę tego ostatniego sformalizowanego „przymierza”.

Daniela 10

Dan 10:1 W trzecim roku Cyrusa, króla perskiego, zostało objawione słowo Danielowi, imieniem Belteszassar. To słowo, prawdziwe, zwiastuje wielkie nieszczęście. Usłyszał to słowo i zrozumiał wizję.

1a –  W trzecim roku Cyrusa, króla Persji, zostało objawione słowo Danielowi, imieniem Belteszassar

 Cyrus 2 panował od – 539. Data wizji to zatem – 536.

1b –  To słowo, prawdziwe, zwiastuje wielkie nieszczęście.

 To określenie, wielka klęska, zapowiada masakrę na wielką skalę.

1c –  Usłyszał to słowo i zrozumiał wizję.

 Jeśli Daniel zrozumiał znaczenie, my też to zrozumiemy.

Dan 10:2 W tym czasie ja, Daniel, żałoba trwała trzy tygodnie.

 Ta osobista żałoba , która dotyka Daniela, potwierdza pogrzebowy charakter masakry, która zostanie dokonana, gdy nastąpi zapowiadane wielkie nieszczęście.

Dan 10:3 Nie jadłem żadnego przysmaku, ani mięso, ani wino nie wchodziły do moich ust i nie namaszczałem się, aż upłynęły trzy tygodnie.

 To przygotowanie Daniela, który szuka większej świętości, przepowiada dramatyczną sytuację, którą anioł przepowie w Dan.11:30.

Dan 10:4 Dwudziestego czwartego dnia pierwszego miesiąca byłem nad wielką rzeką Hiddekel.

 Hiddékel ma po francusku imię Tygrys. To jest rzeka , która nawadniała Mezopotamię Eufratem, która przecinała i nawadniała chaldejskie miasto Babilon z powodu ukaranej pychy króla Nabuchodonozora. Daniel nie mógł tego zrozumieć, ale to wyjaśnienie było przeznaczone dla mnie. Bo dopiero w 1991 roku poznałem prawdziwe wyjaśnienia Daniela 12, gdzie rzeka Tygrys będzie odgrywać rolę „ tygrysa ” zjadającego ludzkie dusze. Próbę wiary ilustruje jej niebezpieczne przejście. Tylko wybrani mogą ją przekroczyć i kontynuować swoją podróż z Jezusem Chrystusem. Jest to znowu obraz skopiowany z przeprawy przez Hebrajczyków przez Morze Czerwone, niemożliwej i fatalnej w skutkach dla egipskich grzeszników. Ale ten, o którym mowa w 12. rozdziale Daniela, wybiera ostatnich wybranych „adwentystów”, których misja będzie kontynuowana aż do powrotu Chrystusa. Ostatni z nich doświadczy ostatniej wielkiej klęski , jej skrajnej formy, która będzie wymagała interwencji Chrystusa w potężnym i chwalebnym zbawczym i mściwym powrocie.

Pierwsze nieszczęście ogłoszone Danielowi jest wspomniane w Dan.11:30. Dotyczy to narodu żydowskiego w starożytności, ale inne podobne nieszczęście zostanie ogłoszone przez analogiczny obraz w Obj. 1. Nastąpi to po trzeciej wojnie światowej, w której zginie jedna trzecia ludzi . Konflikt ten jest przedstawiony w Obj. 9:13 do 21 za pomocą symboli, ale jest rozwinięty prostym językiem w tej Księdze Daniela na końcu rozdziału 11, w wersetach 40 do 45. Zatem znajdziemy to sukcesywnie w tym rozdziale 11, wielkie nieszczęście Żydów, następnie w Dan.12:1, wielkie nieszczęście, które dotknie wybranych chrześcijaństwa i wiernych Żydów czasów ostatecznych, którzy nawrócą się do Chrystusa. To nieszczęście jest tam wspomniane pod terminem „czasy” ucisku”, a głównym tematem będzie praktykowanie uświęconego przez Boga sabatu.

Porównanie dwóch wizji przewidywanych nieszczęść

1-     Do dzieci ludu Daniela starego przymierza: Dan.10:5-6.

2-     Do dzieci ludu Daniela nowego przymierza: Obj. 1:13-14.

Aby w pełni docenić zainteresowanie, jakie musimy okazywać tym dwóm nieszczęściom, musimy zrozumieć, że chociaż następują one w czasie, pierwsza jest typem prorokującym drugie, którego celem będzie powrót Jezusa Chrystusa, ostatniego wiernego dzieci Boże na wzór Daniela i jego trzech towarzyszy. Po dziesięcioleciach pokoju, po których nastąpiła straszliwa i strasznie wyniszczająca wojna atomowa, dzień odpoczynku rzymskiej niedzieli zostanie narzucony przez rząd powszechny zorganizowany przez ocalałych z katastrofy. Z drugiej strony śmierć zagrozi życiu wiernych wybranych, jak za dni Daniela, Chananiasza, Miszaela i Azariasza; i jak w czasach „Machabeuszów” w –168, których celem było nieszczęście zapowiedziane w tym rozdziale Księgi Daniela; i ostatecznie ostatni adwentyści pozostali wierni szabatowi dnia siódmego w roku 2029.

Ale przed tą ostatnią próbą długie panowanie papieskie trwające 1260 lat spowodowało już śmierć wielu stworzeń w imię Boga.

Podsumowując, zrozumienie przesłania zawartego w tej wizji danej Danielowi pozwoli nam zrozumieć znaczenie tego, które przekazuje Janowi w Obj. 1:13 do 16.

Dan 10:5 I podniosłem oczy, i spojrzałem, a oto człowiek ubrany w lnianą szatę, mający na biodrach złoty pas z Ufazu.

 5a -  był tam mężczyzna ubrany w lniane ubrania

 Dzieło sprawiedliwości symbolizowane przez płótno zostanie dokonane przez Boga za pośrednictwem człowieka. Na opisanym obrazie Bóg przybiera postać greckiego króla Antiocha 4, znanego jako Epifanes. Będzie prześladowcą Żydów w latach – 175 i – 164, czyli w okresie swego panowania.

5b –  mając na biodrach złoty pas Ufaza

­ Umieszczony na nerkach pasek oznacza wymuszoną prawdę. Co więcej, złoto, z którego jest wykonane, pochodzi z Ufaza, co w Jer. 10:9 dotyczy jego pogańskiego bałwochwalstwa.

Dan 10:6 Jego ciało było jak chryzolit, jego twarz jaśniała jak błyskawica, jego oczy jak płomienie ognia, jego ramiona i nogi były jak polerowany mosiądz, a dźwięk jego głosu był jak odgłos tłumu.

6a-  Jego ciało było jak chryzolit

 Bóg jest autorem wizji, ale ogłasza przyjście pogańskiego boga, stąd ten chwalebny, nadprzyrodzony aspekt.

6b-  Jego twarz jaśniała jak błyskawica

 Grecka tożsamość tego Boga została potwierdzona. To jest Zeus, grecki bóg króla Antiocha 4. Błyskawica jest symbolem olimpijskiego boga Zeusa; bóg bogów olimpijskich z mitologii greckiej

6c-  jego oczy były jak płomienie ognia

 Zniszczy to, na co patrzy, a czego nie pochwala; jego oczy będą zwrócone na Żydów zgodnie z Dan.11:30: … będzie patrzył na tych, którzy porzucili święte przymierze. Nieszczęście nie przychodzi bez przyczyny, odstępstwo kala ludzi.

6d –  jego ramiona i stopy wyglądały jak polerowany mosiądz

 Kat, który zostanie wysłany przez Boga, będzie tak samo grzeszny jak jego ofiary. Jego niszczycielskie działania, symbolizowane przez jego mosiężne ramiona i stopy, są symbolem greckiego grzechu w posągu Dan.2.

6-ty-  a dźwięk jego głosu był jak hałas tłumu

 Król grecki nie będzie działał sam. Będzie miał za sobą i przed sobą mnóstwo żołnierzy równie pogańskich jak on sam, którzy będą wykonywać jego rozkazy.

 Punkt kulminacyjny i kulminacyjny tego proroczego ogłoszenia zostanie osiągnięty w godzinie spełnienia się Dana 11:31: Na jego rozkaz pojawią się wojska; zbezczeszczą świątynię i twierdzę, położą kres wieczystej ofierze i ustanowią obrzydliwość niszczyciela. Dla uczciwości biblijnej przekreśliłem słowo ofiara, które nie jest zapisane w tekście hebrajskim, ponieważ Bóg przewidział „ wieczne ” dwie różne, następujące po sobie role w starym i nowym przymierzu. W starożytności polegało to na składaniu baranka wieczorem i rano jako ofiara całopalna. W opowiadaniu oznacza niebiańskie wstawiennictwo Jezusa Chrystusa, które przypomina o jego ofierze wstawiania się za modlitwami wybranych. W kontekście Dan.11:31, czyli Starego Przymierza, król grecki położy kres wieczystym ofiarom wynikającym z prawa Mojżesza. Zatem dopiero kontekst czasu, w którym jest ono przywołane, determinuje interpretację posługi nieustannego wstawiennictwa ziemskiego kapłana lub najwyższego kapłana niebieskiego: Jezusa Chrystusa. To, co wieczne, wiąże się zatem z posługą ludzką lub, wtórnie i ostatecznie, z Boską, celestialną służbą Jezusa Chrystusa.

Dan 10:7 Ja, Daniel, sam widziałem to widzenie, a ludzie, którzy byli ze mną, nie widzieli tego, ale bardzo się przestraszyli, uciekli i ukryli się.

7-  Ten zbiorowy strach jest jedynie słabym obrazem spełnienia wizji. Bo w dniu przepowiedzianej rzezi sprawiedliwi dobrze zrobią, jeśli uciekną i ukryją się, nawet gdyby miało to nastąpić w głębi ziemi.

Dan 10:8 Zostałem sam i ujrzałem tę wspaniałą wizję; Opuściły mnie siły, twarz moja zmieniła kolor i uległa rozkładowi, i straciłam całą wigor.

8a-  Poprzez swoje uczucia Daniel nadal prorokuje konsekwencje nadchodzącego nieszczęścia.

Dan 10:9 Słyszałem dźwięk jego słów; i gdy usłyszałem dźwięk jego słów, upadłem oszołomiony, twarzą do ziemi.

9a-  W dniu nieszczęścia głos prześladującego króla wywoła te same przerażające skutki; kolana się zderzą, a nogi ugniotą, nie mogąc unieść ciał, które spadną na ziemię.

Dan 10:10 A oto dotknęła mnie ręka i potrząsnęła moimi kolanami i rękami.

10a-  Na szczęście dla niego Daniel jest jedynie prorokiem odpowiedzialnym za ogłoszenie swemu ludowi nadejścia tego wielkiego nieszczęścia i on sam nie jest celem sprawiedliwego gniewu Bożego.

Dan 10:11 I rzekł do mnie: Danielu, umiłowany człowieku, zwróć uwagę na słowa, które do ciebie powiem, i stój tam, gdzie jesteś; bo teraz jestem do ciebie posłany. Gdy tak do mnie mówił, stałem drżący.

11a –  Danielu, umiłowany człowieku, zwróć uwagę na słowa, które do ciebie powiem, i stój tam, gdzie jesteś

 Umiłowany przez Boga nie ma powodu obawiać się Jego niebiańskich interwencji. Boży gniew skierowany jest przeciwko niegodziwym i okrutnym, agresywnym, zbuntowanym grzesznikom. Daniel jest przeciwieństwem tych ludzi i musi pozostać na miejscu, gdyż jest to sam znak różnicy losów, która ostatecznie spadnie na wybranych. Nawet leżąc w prochu ziemskiej śmierci, zostaną obudzeni i postawieni z powrotem na nogi. Bezbożni położą się i bezbożni zostaną obudzeni na ostateczny sąd, który zostanie zniszczony na zawsze. Anioł określa „w miejscu, w którym jesteś”. A gdzie on jest? W naturze nad brzegiem rzeki „Hiddekel”, po francusku Eufrat, który w Objawieniu będzie wyznaczał chrześcijańską Europę nowego sojuszu. Pierwsza lekcja jest taka, że człowiek może spotkać Boga gdziekolwiek i tam zostać przez Niego pobłogosławiony. Ta lekcja obala bałwochwalcze przesądy, że dla wielu ludzi Boga można spotkać jedynie w kościołach, obiektach sakralnych, świątyniach, ołtarzach, a tutaj nic takiego nie ma. W swoim czasie Jezus odnowi tę lekcję, mówiąc w Jana 4,21 do 24: Niewiasto, rzekł do niej Jezus, wierz mi, nadchodzi godzina, kiedy ani na tej górze, ani w Jerozolimie nie będziecie czcić Ojca . Uwielbiasz to, czego nie znasz; czcimy to, co znamy, ponieważ zbawienie pochodzi od Żydów. Ale nadchodzi godzina i już nadeszła, gdy prawdziwi czciciele będą oddawać cześć Ojcu w duchu i prawdzie; bo takich są czciciele, których potrzebuje Ojciec. Bóg jest Duchem i ci, którzy go czczą, powinni go oddawać w duchu i prawdzie.

 Druga lekcja jest bardziej subtelna, opiera się na rzece Hiddekel, ponieważ Duch zaplanował otworzyć zrozumienie swojej księgi jedynie swoim ostatnim wiernym sługom, których doświadczenie i próba, poprzez którą dokonywany jest ich wybór, ilustruje obraz niebezpieczne przeprawa przez rzekę Hiddékel po francusku Tygrys, podobnie jak zwierzę o tym imieniu, również w próbie wiary, pożeracz ludzkich dusz.

11b –  bo teraz jestem do ciebie posłany. Gdy tak do mnie mówił, stałem drżący.

 Spotkanie nie jest już wizją, lecz przemienia się w dialog, wymianę pomiędzy dwoma stworzeniami Bożymi, jednym przychodzącym z nieba, a drugim wciąż pochodzącym z ziemi.             

Dan 10:12  Powiedział do mnie: Danielu, nie bój się; bo od pierwszego dnia, kiedy nakłoniłeś swoje serce do zrozumienia i ukorzenia się przed swoim Bogiem, słychać było Twoje słowa i to dzięki Twoim słowom przychodzę .

 W całym tym wersecie mam tylko jedno do powiedzenia. Jeśli stracicie pamięć, pamiętajcie przynajmniej ten werset, który mówi nam, jak zadowolić naszego Boga Stwórcę.

 Werset ten jest przykładem w swoim rodzaju; logiczny ciąg oparty na fakcie, że każda przyczyna ma swój skutek u Boga: pragnienie zrozumienia, któremu towarzyszy prawdziwa pokora, zostaje wysłuchane i zaspokojone.

Tutaj rozpoczyna się długie objawienie, które nie zakończy się aż do końca Księgi Daniela, czyli rozdziału 12 .

Dan 10:13 i Władca królestwa perskiego stawiał mi opór przez dwadzieścia jeden dni; ale oto Michał, jeden z głównych przywódców, przyszedł mi z pomocą i pozostałem tam z królami perskimi.

13a-  i Wódz królestwa Persji stawiał mi opór przez dwadzieścia jeden dni

 Anioł Gabriel pomaga Cyrusowi 2, królowi perskiemu, a jego misja dla Boga polega na wpływaniu na jego decyzje, tak aby podejmowane działania nie sprzeciwiały się jego wielkiemu projektowi. Przykład tej porażki anioła dowodzi, że stworzenia Boże rzeczywiście pozostają wolne i niezależne, a zatem odpowiedzialne za wszystkie swoje wybory i dzieła.

13b –  ale oto Michał, jeden z głównych przywódców, przyszedł mi z pomocą

Ujawniony przykład uczy nas również, że w przypadku rzeczywistej konieczności „ jeden z głównych przywódców, Michał ”, może interweniować, aby wymusić decyzję. Ta nadrzędna pomoc jest pomocą Bożą, ponieważ Michał oznacza: „Któż jak Bóg”. To On przyjdzie na ziemię, aby wcielić się w Jezusie Chrystusie. W niebie był dla aniołów wyobrażeniem Ducha Bożego, który był z nimi. W tym przypadku wyrażenie „ jeden z głównych przywódców ” może nas zasadnie zaskoczyć. Cóż, nie jest to zaskakujące, ponieważ pokora, łagodność, dzielenie się i miłość, jakie Jezus będzie okazywał na ziemi, zostały już wprowadzone w życie w jego życiu celestialnym wraz z wiernymi aniołami. Prawa niebiańskie to te, które zademonstrował podczas swojej ziemskiej służby. Na ziemi stał się sługą swoich sług. I dowiadujemy się, że w niebie zrównał się z innymi głównymi aniołami.

13c-  i pozostałem tam z królami Persji

 Dominacja dynastii królów perskich będzie zatem trwać przez jakiś czas, aż do dominacji greckiej.

Dan 10:14 Teraz przychodzę, aby pokazać ci, co stanie się z twoim ludem w przyszłości; gdyż wizja wciąż dotyczy tamtych czasów.

14a-  Aż do końca świata lud Daniela będzie zajęty starym i nowym przymierzem, gdyż jego ludem jest Izrael, którego Bóg zbawia od grzechu Egiptu, od grzechu Adama przez Jezusa Chrystusa i od grzechu ustanowione przez Rzym w chrześcijaństwie oczyszczone krwią Jezusa.

 Celem objawienia, które anioł przyniósł Danielowi, jest ostrzeżenie jego ludu przed nadchodzącymi tragediami. Daniel może już zrozumieć, że to, co zostało mu objawione, nie dotyczy go już osobiście, ale jest też pewien, że nauki te przyniosą w przyszłości pożytek sługom jego ludu, a zatem wszystkim, do których Bóg je kieruje i przeznacza przez nich jego.

Dan 10:15 Gdy mówił do mnie te słowa, patrzyłem na ziemię i milczałem.

15a-  Jan wciąż ma przed oczami straszliwą wizję nieszczęścia i stara się skoncentrować na słuchaniu tego, co słyszy, nie ma już odwagi podnieść głowy, aby spojrzeć na tego, który do niego mówi.

Dan 10:16 I oto ktoś podobny do synów człowieczych dotknął moich ust. Otworzyłem usta i mówiłem, i rzekłem do tego, który stał przede mną: Panie mój, wizja napełniła mnie strachem i straciłem wszelkie siły.

1a-  A oto ktoś, kto wyglądał jak synowie człowieczy, dotknął moich ust

 Podczas gdy straszna wizja była nierealnym, fikcyjnym obrazem stworzonym w umyśle Daniela, przeciwnie, anioł przedstawia się w ludzkiej postaci, identycznej z ziemskim człowiekiem. Po pierwsze, on także został stworzony na obraz Boga, ale w ciele niebieskim wolnym od praw ziemskich. Jego niebiańska natura daje mu dostęp do obu wymiarów poprzez aktywną zdolność w każdym z nich. Dotyka ust Daniela, który czuje ten dotyk.

Dan 10:17 Jak sługa mojego pana może rozmawiać z moim panem? Teraz siły mnie opuszczają i nie mam już tchu.

17a –  Dla czysto ziemskiej istoty ludzkiej sytuacja jest zupełnie inna, narzucane są ziemskie prawa, a strach sprawił, że stracił siły i oddech.

Dan 10:18 Wtedy ten, który wyglądał jak człowiek, dotknął mnie ponownie i wzmocnił mnie.

18a –  Dzięki delikatnemu naleganiu aniołowi udaje się przywrócić siły Danielowi, uspokajając go.

Dan 10:19 I rzekł do mnie: Nie bój się, umiłowany człowieku, pokój z tobą. odwaga odwaga! A gdy do mnie mówił, nabrałem sił i powiedziałem: Niech mój pan przemówi, bo mnie wzmocniłeś.

19a –  Przesłanie pokoju! Identyczny z tym, który Jezus zwróci się do swoich uczniów! Nie ma to jak uspokoić przerażony umysł. Słowa odwaga, odwaga, pomagają mu złapać oddech i odzyskać siły.

Dan 10:20 I rzekł do mnie: Czy wiesz, po co przyszedłem do ciebie? Teraz wracam, by walczyć z władcą Persji; a gdy odejdę, oto przyjdzie władca Jawanu.

20a-  Teraz wracam, by walczyć z przywódcą Persji

 Tym przywódcą Persji jest Cyrus II Wielki, którego Bóg uważa za swojego pomazańca; co nie powstrzymuje go od konieczności walki z nim, aby kierować swoimi decyzjami w jego kierunku.

20b -  a gdy odejdę, oto przyjdzie władca Jawanu

 Kiedy anioł opuści Cyrusa 2, atak ówczesnego greckiego przywódcy otworzy rosnącą wrogość między dwiema dominacjami perską i grecką.

Dan 10:21 Ale oznajmię wam, co jest napisane w księdze prawdy. Nikt mi nie pomaga w walce z nimi, z wyjątkiem Michaela, waszego przywódcy.

21a-  To objawienie, które otrzyma Daniel, nazywa się księgą prawdy. Dziś, w roku 2021, mogę potwierdzić wypełnienie się wszystkiego, co jest w nim objawione, gdyż jego zrozumienie zostało w pełni dane przez nieśmiertelnego Ducha Michała, naszego przywódcy, dla Daniela w Starym Przymierzu i dla mnie w Nowym Przymierzu, od czasów Jezusa Chrystusa rości sobie prawo do tego imienia, aby sądzić, że demony będą nadal aktywne aż do jego chwalebnego powrotu.

Daniela 11

Uwaga ! Pomimo zmiany rozdziału dyskusja pomiędzy aniołem a Danielem jest kontynuowana od ostatniego wersetu rozdziału 10 .

Dan 11:1 A ja, w pierwszym roku panowania Dariusza Meda, byłem z nim, aby mu pomagać i wspierać.

1a –  Stworzony przez Boga do życia wiecznego, anioł rozmawiający z Danielem mówi mu, że pomagał i wspierał Dariusza, króla Medii, który zdobył Babilon w wieku 62 lat i który nadal panował w Dan.6. Król ten kochał Daniela i swego Boga, ale będąc w pułapce, naraził swoje życie na niebezpieczeństwo, wydając go lwom. Więc to on interweniował, aby zamknąć paszczę lwom i uratować mu życie. Dlatego też on pomógł temu królowi Dariuszowi zrozumieć, że Bóg Daniela jest jedynym prawdziwym Bogiem, stwórcą wszystkiego, co istnieje, który żyje i że nie ma drugiego takiego jak on.

Dan 11:2 Teraz sprawię, że poznacie prawdę. Oto w Persji będą jeszcze trzej królowie. Czwarty zgromadzi więcej bogactwa niż wszyscy inni; a gdy będzie potężny w swoich bogactwach, podniesie wszystkich przeciwko królestwu Jawanu.

2a-  Teraz sprawię, że poznasz prawdę

 Prawdę zna tylko Prawdziwy Bóg i jest to imię, które Bóg sobie nadaje w swojej relacji z ostatnimi wybranymi w Chrystusie według Obj. 3:14. Prawdą jest nie tylko prawo Boże, jego zarządzenia i przykazania. Obejmuje także wszystko, co Bóg skrupulatnie planuje i co powoduje, że zostanie dokonane w Jego czasie. Odkrywamy jedynie każdy dzień naszego życia, część tego wspaniałego programu, w którym postępujemy aż do końca naszego życia i zbiorowo, aż do końca ostatecznego projektu zbawienia, w którym obiecany będzie dostęp wybranych do wieczności.

2b –  Oto w Persji będą jeszcze trzej królowie

 1. król po Cyrusie 2: Kambyzes 2 (– 528 – 521) morduje swojego syna Bardiję, zwanego przez Greków Smerdis .

 Drugi król: fałszywy Smerdis, mag Gaumâta, uzurpator imienia Smerdis, panuje tylko przez krótki czas.

 Trzeci król: Dariusz I, perski (– 521 – 486), syn Hystape .

2c –  Czwarty zgromadzi więcej bogactwa niż wszyscy inni

 4. król: Kserkses 1. ( – 486 – 465). Zaraz po nim będę panował Artakserkses i uwolnię wszystkich jeńców żydowskich w siódmym roku jego panowania, wiosną – 458 r. według Ezd. 7:7-9.             

2d-  a kiedy będzie potężny dzięki swoim bogactwom, podniesie wszystko przeciwko królestwu Jawanu

 Kserkses I stłumił i uspokoił zbuntowany Egipt, następnie wypowiedział wojnę Grecji, najechał Attykę i zrujnował Ateny. Został jednak pokonany pod Salaminą w – 480. Grecja zachowa dominację nad swoim terytorium. A król perski pozostał w Azji, mimo to przeprowadzając ataki, które udowodniły jego chęć podboju Grecji.

Dan 11:3 Ale powstanie potężny król, który będzie rządził z wielką mocą i będzie czynił, co mu się podoba.

3a-  Pokonany na swoim terytorium, ścigany perski król Kserkses I umrze , zamordowany przez dwóch jego wielkich ludzi. Został pokonany przez młodego mężczyznę, z którego zwodniczo kpił. Grecja wybrała na swojego króla Aleksandra Wielkiego, młodego Macedończyka w wieku 20 lat (urodzony w – 356, panujący w – 336, – zmarł w – 323). Proroctwo wymienia go jako założyciela trzeciego imperium z posągu z Dan.2, trzeciego zwierzęcia z Dan.7 i drugiego zwierzęcia z Dan.8.

Dan 11:4 A gdy zostanie wywyższony, jego królestwo zostanie rozbite na kawałki i podzielone ku czterem wiatrom nieba; nie będzie należeć do jego potomstwa i nie będzie tak potężne jak było, bo zostanie rozdarte i przejdzie na innych niż na nich.

4a –  Znajdujemy tam dokładną definicję dużego, złamanego rogu greckiego kozła z Dan. 8:8 i wyjaśnienie wersetu 22: Cztery rogi, które powstały, aby zastąpić ten złamany róg, to cztery królestwa, które powstaną z tego narodu, ale który nie będzie miał tyle sił .

 Pamiętam, co symbolizują „ cztery wielkie rogi ”.

 Pierwszy róg : grecka dynastia Seleucydów założona w Syrii przez Seleukosa I Nikatora .

 Drugi róg: grecka dynastia Lagidów założona w Egipcie przez Ptolemeusza I Lagosa .

 Trzeci róg: dynastia grecka założona w Trace przez Lizymacha .

 Czwarty róg : dynastia grecka założona w Macedonii przez Kasandrę

Dan 11:5 Król południa stanie się silny. Ale jeden z jego przywódców będzie silniejszy od niego i będzie dominował; jego panowanie będzie potężne.

5a-  Król południa stanie się silny

 Ptolemeusz I Soter Lagos –383 –285 król Egiptu, czyli „ król południa ”.

5b-  Ale jeden z jego przywódców będzie silniejszy od niego i będzie dominował; jego panowanie będzie potężne.

 Seleukos I Nikator –312–281 król Syrii, czyli „ król północy ”.

Dan 11:6 Po kilku latach zawrą sojusz, a córka króla południa przyjdzie do króla północy, aby przywrócić harmonię. Ale ona nie utrzyma siły swego ramienia, a on nie będzie się opierał ani on, ani jej ramię; zostanie wybawiona wraz z tymi, którzy ją przyprowadzili, ze swoim ojcem i tym, który był jej wówczas podporą.

6a –  Proroctwo pomija panowanie Antiocha I ( –281–261), drugiego „ króla północy ”, który zainicjował pierwszą „wojnę syryjską” (–274–271) przeciwko „ królowi południa ” Ptolemeuszowi 2 Filadelfus (–282 –286). Potem nadchodzi 2. „wojna syryjska” (-260–253) , w której przeciwstawia się Egipcjanom nowy „ król północy ” Antioch 2 Teos (-261–246).

6b-  Po kilku latach sprzymierzą się, a córka króla południa przyjdzie do króla północy, aby przywrócić harmonię.

 Rozpoczyna się okropne zachowanie. Aby poślubić Berenikę, Antioch 2 rozwodzi się ze swoją prawowitą żoną, Laodyką. Ojciec towarzyszy córce i przebywa z nią w domu zięcia.

6c-  Ale ona nie utrzyma siły swego ramienia, a on nie będzie się opierał ani on, ani jej ramię; zostanie wybawiona wraz z tymi, którzy ją przyprowadzili, ze swoim ojcem i tym, który był jej wówczas podporą.

 Ale tuż przed śmiercią Antioch 2 wydziedzicza Berénice. Laodycea mści się i każe ją zabić wraz z ojcem i córeczką ( ramię = dziecko). Uwaga : w Obj. 3:16 Jezus rozwiedzie się ze swoją oficjalną adwentystyczną żoną, symbolicznie zwaną Laodyceą; tym bardziej, że Antioch 2 nazywa siebie „Theosem”, Bogiem. W Anglii król Henryk VIII radził sobie lepiej, rozwiódł się odcinając się od władzy religijnej Rzymu, stworzył swój kościół anglikański i spowodował śmierć swoich siedmiu żon jedna po drugiej. Potem nadchodzi trzecia „ wojna syryjska” (-246-241).

Dan 11:7 Na jego miejscu wyrośnie pęd z jego korzenia; przyjdzie do wojska, wejdzie do twierdz króla północy, rozporządzi nimi, jak mu się podoba, i stanie się potężny.

7a-  Na swoim miejscu wyrośnie pęd z korzeni

 Ptolemeusz 3 Evergetes -246-222 brat Bereniki.

7b-  przyjdzie do wojska, wejdzie do twierdz króla północy

 Seleukos 2 Kallinicos -246-226

7c –  rozporządzi nim, jak mu się podoba, i stanie się potężny 

 Dominacja należy do króla południa. Ta egipska dominacja jest korzystna dla Żydów, w przeciwieństwie do Greków Seleucydów. Musimy natychmiast zrozumieć, że pomiędzy dwoma przeciwstawnymi władcami znajduje się terytorium Izraela, które oba walczące obozy muszą przekroczyć w swoich ofensywach lub w odwrocie.

Dan 11:8 Zabierze i zabierze do Egiptu ich bogów i ich lane posągi, a także ich cenne przedmioty ze srebra i złota. Potem przez kilka lat będzie się trzymał z dala od króla północy.

8a-  W dowód uznania Egipcjanie dodadzą do jego imienia, Ptolemeusz 3, imię „Evergetes”, czyli dobroczyńca.

Dan 11:9 I wyruszy przeciwko królestwu króla południa, i wróci do swojej ziemi.

9a –  Odpowiedź Seleukosa 2 nie powiodła się aż do rozpoczęcia 4. „wojny syryjskiej” (-219-217) , w której Antioch 3 walczył z Ptolemeuszem 4. Filopatorem .

Dan 11:10 Jego synowie wyjdą i zgromadzą mnóstwo wojska; jeden z nich wyjdzie, rozleje się jak potok, zaleje, a potem powróci; i popchną działania wojenne do twierdzy króla południa.

10a –  Antioch 3 Megas (-223-187) przeciwko Ptolemeuszowi 4 Filopatorowi (-222-205). Dodane przezwiska ujawniają stan szyderstwa Lagidów, gdyż Filopator oznacza po grecku miłość do ojca; ojciec, którego zabił Ptolemeusz... Po raz kolejny ataki Seleucydów nie powiodły się. Dominacja pozostanie w obozie brzydkich.

Dan 11:11 Król południa rozgniewa się, wyjdzie i zaatakuje króla północy; wzbudzi wielki tłum, a wojska króla północy zostaną wydane w jego ręce.

11a –  Ta miażdżąca porażka Seleucydów jest dobra dla Żydów, którzy wolą Egipcjan, ponieważ dobrze ich traktują.

Dan 11:12 I ten tłum będzie dumny, a serce króla będzie wywyższone; powali tysiące, ale nie zatriumfuje.

12a –  Sytuacja zmieni się wraz z piątą „wojną syryjską” (-202-200) , w której Antioch 3 zmierzy się z Ptolemeuszem 5 Epifanesem (-205-181).

Dan 11:13 Albowiem król północy przyjdzie ponownie i zgromadzi mnóstwo większe niż pierwsze; za jakiś czas, kilka lat, wyruszy z wielką armią i wielkim bogactwem.

13a-  Niestety dla Żydów Grecy Seleucydzi wrócili na swoje terytorium, aby zaatakować Egipt.

Dan 11:14 W owym czasie wielu powstanie przeciwko królowi południa, a mężowie gwałtowni z twojego ludu zbuntują się, aby wypełnić wizję, i upadną.

14a –  Nowy król egipskiego południa Ptolemeusz 5 Epifanes – czyli Znakomity (-205-181) w wieku pięciu lat znajduje się w trudnej sytuacji w wyniku ataku Antiocha 3 wspieranego przez przeciwników. Ale Żydzi wspierają króla egipskiego w walce z Seleucydami. Oni są, nie tylko pokonali i zabili, ale właśnie uczynili z syryjskich Greków Seleucydów śmiertelnych wrogów na całe życie.

Bunt żydowski ujawniony w tym wersecie jest uzasadniony preferencją Żydów dla obozu egipskiego; są zatem wrogo nastawieni do obozu Seleucydów, który odzyskuje dominację nad sytuacją. Ale czy Bóg nie ostrzegł swego ludu przed sojuszami z Egipcjanami? „Egipt, ta trzcina, która przebija rękę opierającego się na niej” – zgodnie z Izaj. 36:6: „ Oto umieściłeś ją w Egipcie, wziąłeś za podporę tę złamaną trzcinę, która przenika i przebija rękę każdego, kto się na nim opiera: to jest faraon, król Egiptu, dla wszystkich, którzy mu ufają ”. To ostrzeżenie wydaje się być ignorowane przez naród żydowski, a jego relacja z Bogiem jest najgorsza; kara się zbliża i uderza. Antioch 3 każe im słono zapłacić za swoją wrogość.

Uwaga : ta żydowska rewolta ma na celu „urzeczywistnienie wizji ” w tym sensie, że przygotowuje i buduje nienawiść Syryjczyków do narodu żydowskiego. W ten sposób dotknie ich wielkie nieszczęście ogłoszone w Dan.10:1.

Dan 11:15 I wyjdzie król północy, zbuduje tarasy i zajmie miasta warowne. Oddziały południowe i elita królewska nie będą się opierać, będzie im brakować siły, aby stawić opór.

15a-  Dominacja zmieniła strony na stałe, jest w obozie Seleucydów. Przed nim egipski król ma zaledwie pięć lat.

Dan 11:16 Ktokolwiek wystąpi przeciwko niemu, zrobi, co chce, i nikt mu się nie sprzeciwi; zatrzyma się w najpiękniejszym kraju, eksterminując wszystko, co znajdzie się w jego rękach.

16a-  Antiochowi 3 wciąż nie udaje się podbić Egiptu, a jego pragnienie podboju denerwuje go, naród żydowski staje się jego cierpieniem. Nadwyżkę swego gniewu wyładowuje na umęczonym narodzie żydowskim, o którym mowa w wyrażeniu „ najpiękniejsza z krain ”, jak w Dan.8:9.

Dan 11:17 Zaproponuje przybycie ze wszystkimi siłami swego królestwa i zawarcie pokoju z królem południa; wyda mu swoją córkę za żonę w celu doprowadzenia do jego zguby; ale to się nie stanie i nie odniesie sukcesu.

17a-  Ponieważ wojna się nie powiodła, Antiochos 3 próbuje wejść na ścieżkę sojuszu z obozem Lagidów. Ta zmiana strategii ma przyczynę: Rzym stał się obrońcą Egiptu. Próbuje więc załagodzić różnice, dając swojej córce Kleopatrze, pierwszej z imienia, za mąż za Ptolemeusza 5. Małżeństwo następuje, ale małżeństwo chce zachować niezależność od obozu Seleucydów. Plan Antiocha 3 dotyczący zajęcia Egiptu po raz kolejny się nie powiódł.             

Dan 11:18 Skupi się na wyspach i wiele z nich zdobędzie; ale przywódca położy kres potępieniu, które chciał ściągnąć, i sprawi, że spadnie na niego.

18a –  Podbije ziemie w Azji, ale w końcu znajdzie na swojej trasie armię rzymską, tutaj oznaczoną, jak w Dan.9:26, terminem „ przywódca ”; dzieje się tak dlatego, że Rzym jest nadal republiką, która wysyła swoje armie do zdecydowanych działań pacyfikacyjnych pod dowództwem legatów reprezentujących władzę senatorów i ludu, plebsu. Przejście pod panowanie imperialne nie zmieni tego typu organizacji wojskowej. Przywódca ten nazywa się Lucjusz Scypion, znany jako Afrykanin.Król Antioch zaryzykował konfrontację z nim i został pokonany w bitwie pod Magnezją w 189 r. i skazany na zapłatę Rzymowi w ramach rekompensaty wojennej ogromnego długu w wysokości 15 000 talentów. Ponadto jego najmłodszy syn, przyszły Antioch 4 Epifanes, prześladowca Żydów, który dopełni w wersecie 31 „nieszczęścia ” przepowiedzianego w Dan.10:1, zostaje wzięty jako zakładnik przez Rzymian.

Dan 11:19 Potem uda się do twierdz swego kraju; potknie się i upadnie, i już go nie będzie można znaleźć.

19a –  Marzenia o podboju zakończyły się śmiercią króla, którego zastąpił jego najstarszy syn Seleukos 4 (-187-175).

Dan 11:20 Kto go zastąpi, sprowadzi egzekutora do najpiękniejszej części królestwa, ale po kilku dniach zostanie on złamany, a nie przez gniew czy wojnę.

20a-  Aby uregulować dług wobec Rzymian, król wysyła swego ministra Heliodora do Jerozolimy, aby przejął skarby świątyni, ale ofiara straszliwej wizji w świątyni porzuca ten przerażający projekt. Tym egzekutorem jest Heliodorus, który następnie zamorduje Seleukosa 4, który zlecił mu misję do Jerozolimy. Intencja jest warta czynu, a Bóg kazał mu zapłacić za tę profanację jego świętej świątyni śmiercią swego przywódcy, który zamordowany nie zginął ani przez gniew, ani przez wojnę .

Antioch 4 człowiek przedstawiony w wizji wielkiego nieszczęścia

Dan 11:21 Jego miejsce zajmie człowiek wzgardzony, nie przyobleczony w godność królewską; pojawi się w środku pokoju i zdobędzie królestwo poprzez intrygę.

21a –  To jest Antioch, najmłodszy syn Antiocha. 3. Uwięziony i zakładnik Rzymian, możemy sobie wyobrazić skutki, jakie wywołał jego charakter. Stając się królem, miał zemstę na życie. Co więcej, jego pobyt u Rzymian pozwolił na pewne porozumienie z nimi. Jego wstąpienie na tron Syrii opiera się na intrygach, gdyż pierwszeństwo miał nad nim inny syn, starszy Demetriusz. Widząc, że Demetriusz zawarł pakt z Perseuszem, królem Macedonii, wrogiem Rzymian, ten ostatni faworyzował i umieścił na tronie swojego przyjaciela Antiocha.

Dan 11:22 A wojsko, które się wyleje jak potok, zostanie przed nim pokonane i zniszczone, jak książę przymierza.

22a —  Oddziały, które rozprzestrzeniły się jak potok, zostaną przed nim zanurzone i zniszczone

Wrogość zostaje wznowiona wraz z szóstą „wojną syryjską” (-170-168 ) .

Tym razem Rzymianie pozwolili Antiochowi 4 wznowić wojnę jego ojca z brzydkim obozem Egiptu. Nigdy tak nie zasłużyła na swój symbol grzechu, grecki, to prawda w tym kontekście. Raczej osądzaj fakty, tak jak zrobił to wtedy Bóg. W obozie Lagidów Ptolemeusz 6 jest kazirodczo żonaty ze swoją siostrą Kleopatrą 2. Z nimi związany jest ich młodszy brat Ptolemeusz 8, znany jako Physcon. Możemy wtedy zrozumieć, dlaczego Bóg pozwala Antiochowi zmiażdżyć ich armię.

22b-  a także przywódca sojuszu.

Menelaos, współpracownik Seleucydów, pożąda stanowiska prawowitego arcykapłana Oniasza, kazał go zamordować Andronikowi i zajmuje jego miejsce. Czy to nadal Izrael Boży? W tym dramacie Bóg zaczyna przypominać sobie działania, jakich Rzym będzie dokonywał na przestrzeni wieków. Rzeczywiście, Cesarski Rzym zabije Mesjasza, a Rzym papieski będzie pożądał i odbierze Jego wieczne kapłaństwo, tak jak Menelaos zabił Oniasza, aby go zastąpić.

Dan 11:23 A gdy się z nim połączy, będzie posługiwał się podstępem; wyruszy i będzie miał przewagę nad kilkoma osobami.

23a-  Antioch zawiera sojusze ze wszystkimi i jest gotowy je zerwać, jeśli leży to w jego interesie. Już sama ta postać jest obrazem historii królów Francji i Europy; zawarte sojusze, sojusze zerwane i krwawe wojny przeplatane krótkimi okresami pokoju.

 Ale ten werset również, po podwójnym czytaniu, daje nam szkic reżimu papieskiego, który będzie prześladował świętych przez 120 lat. Ponieważ grecki król i papiestwo są bardzo podobni: w obu przypadkach są to oszustwa i podstępy .

Dan 11:24 W pokoju wejdzie do najbardziej urodzajnych miejsc prowincji; uczyni to, czego nie robili jego ojcowie ani ojcowie jego ojców; będzie rozdzielał łupy, łupy i bogactwa; ułoży projekty przeciwko twierdzom i to przez pewien czas.

24a –  Trzeba spłacić ogromny dług wobec Rzymian. W tym celu Antioch 4 opodatkowuje swoje prowincje, a tym samym naród żydowski, nad którym panuje. Zabiera tam, gdzie nie zasiał, i odziera z bogactwa zniewolone ludy, które znalazły się pod jego panowaniem. Nie porzucił swojego celu, jakim było podbicie Egiptu hakiem lub oszustem. Aby zostać docenionym przez swoich żołnierzy i uzyskać ich wsparcie, dzieli się łupami ze swoimi żołnierzami i hojnie oddaje cześć swoim greckim bóstwom, z których główne: Zeus olimpijski, bóg bogów z mitologii greckiej.

 W przypadku podwójnego czytania rzymski reżim papieski postąpi tak samo. Ponieważ jest z natury słaby, musi uwodzić i wzbogacać władców królestw, aby zostali rozpoznani i wspierani przez nich i ich siły zbrojne.

Dan 11:25 Na czele wielkiej armii użyje swojej siły i zapału przeciwko królowi południa. A król południa wda się w wojnę z liczną i bardzo potężną armią; lecz nie będzie się opierał, gdyż knują przeciwko niemu złe plany.

25a –  W – 170, Antioch 4 porywa Pelusium i przejmuje cały Egipt z wyjątkiem jego stolicy Aleksandrii.

Dan 11:26 Ci, którzy jedzą z jego stołu, zniszczą go; jego wojska rozprzestrzenią się jak potok, a umarli upadną w wielkiej liczbie.

26a –  Ptolemeusz 6 rozpoczyna negocjacje ze swoim wujkiem Antiochem 4. Dołącza do obozu Seleucydów. Jednak nie ciesząc się uznaniem Egipcjan, zastąpił go w Aleksandrii jego brat Ptolemeusz 8, tym samym zdradzony przez rodzinę, która jadła jedzenie z jego stołu . Wojna trwa, a zabici padają masowo .

Dan 11:27 Obaj królowie będą szukać zła w swoich sercach i przy tym samym stole będą mówić kłamliwie. Ale to się nie powiedzie, ponieważ koniec nie nadejdzie aż do wyznaczonego czasu.

27a-  Po raz kolejny intrygi Antiocha 4 kończą się fiaskiem. Jego relacje z siostrzeńcem Ptolemeuszem 6, który do niego dołączył, opierają się na oszustwie.

27b-  Ale to się nie powiedzie, bo koniec nadejdzie dopiero w wyznaczonym czasie.

O jakim celu mówi ten werset? Tak naprawdę sugeruje to kilka zakończeń , a po pierwsze koniec wojny pomiędzy Antiochem III a jego egipskimi siostrzeńcami i siostrzenicą. Ten koniec jest już blisko. Inne zakończenia będą dotyczyły czasu trwania 1260 lat panowania papieskiego w Dan.12:6 i 7 oraz czasu zakończenia wersetu 40 bieżącego rozdziału, w którym dopełni się Trzecia Wojna Światowa, która przygotowuje kontekst dla ostatnia wielka powszechna klęska.

Jednak w tym wersecie wyrażenie to nie ma bezpośredniego związku z „ czasem końca ” cytowanym w wersecie 40, co odkryjemy i zademonstrujemy. Struktura tego rozdziału wygląda na sprytnie zwodniczą.

Dan 11:28 Wróci do swojej ziemi z wielkim bogactwem; w sercu będzie wrogi świętemu przymierzu, wystąpi przeciwko niemu, po czym powróci do swego kraju.

28a-  Wróci do swojego kraju z wielkim bogactwem

 Odpowiedzialny za bogactwa odebrane Egipcjanom, Antioch 4 wraca do Antiochii, pozostawiając Ptolemeusza 6, którego ustanowił królem ponad połowy podbitego Egiptu. Ale to półzwycięstwo irytuje niezadowolonego króla.

28b-  Irytacja napotkana przez króla sprawiła, że Żydzi stali się celem jego gniewu. Ponadto odwiedzając ich dom, wyleje na nich część swego gniewu, lecz nie da się go udobruchać.             

Dan 11:29 W wyznaczonym czasie wyruszy ponownie na południe; ale tym razem nie będzie już tak jak poprzednio.

29a –  Wkraczamy w rok wielkiego nieszczęścia.

 W – 168 Antioch dowiedział się, że jego siostrzeńcy ponownie pojednali się z nim, Ptolemeusz 6 zawarł pokój ze swoim bratem Ptolemeuszem 8. Podbite ziemie egipskie wróciły do egipskiego obozu. Dlatego ponownie wyrusza na kampanię przeciwko swoim siostrzeńcom, zdecydowany przełamać wszelki opór, ale…

Dan 11:30 Wypłyną na niego statki Chittim; zniechęcony, zawróci. Wtedy wściekły na święte przymierze nie pozostanie bezczynny; kiedy powróci, spojrzy na tych, którzy porzucili święte przymierze.

30a —  Wyruszą na niego statki Chittim

 Duch wyznacza w ten sposób flotę rzymską opartą na obecnej wyspie Cypr. Stamtąd kontrolują ludy Morza Śródziemnego i ludy przybrzeżne Azji. Po ojcu Antioch 3 staje w obliczu rzymskiego weta. Doświadcza upokorzenia, które go rozwścieczy. Legat rzymski Popilius Laenas rysuje na ziemi okrąg wokół swoich stóp i instruuje go, aby go nie opuszczał, chyba że zdecyduje się walczyć z Rzymem lub podporządkować się mu. Antioch, były zakładnik, odrobił lekcję daną swojemu ojcu i musi wyrzec się podboju Egiptu, znajdującego się całkowicie pod protektoratem rzymskim. W kontekście wybuchowego gniewu dowiaduje się, że Żydzi, wierząc, że zmarli, radują się i świętują. Przekonają się w bolesny sposób, że on wciąż żyje.

Dan 11:31 Na jego rozkaz przyjdą wojska; zbezczeszczą świątynię i twierdzę, położą kres wieczystej ofierze i ustanowią obrzydliwość spustoszenia (lub niszczyciela).

31a –  Werset ten potwierdza fakty opisane w apokryficznej relacji z 1 Mch 1:43-44-45: Następnie król Antioch napisał do całego swego królestwa, aby wszyscy stali się jednym ludem i aby każdy porzucił swoje własne prawo. Wszystkie narody zgodziły się na to polecenie króla Antiocha, a wielu w Izraelu zgodziło się na tę niewolę, złożyło ofiary bożkom i złamało (zbezcześciło) szabat. W opisie tym znajdujemy próby, jakich doświadczyli Daniel i jego trzej towarzysze w Babilonie. A Bóg przedstawia nam w 1 Księdze Machabejskiej opis ostatniego wielkiego nieszczęścia, któremu będziemy musieli stawić czoła, żyjący w Chrystusie, tuż przed powrotem w chwale Jezusa Chrystusa. Pomiędzy naszymi czasami a czasami Żydów machabejskich kolejne wielkie nieszczęście spowodowało, że święci Jezusa Chrystusa umarli na 120 lat.

31b -  Zbezczeszczą świątynię i twierdzę, położą kres wiecznej ofierze i wzniosą obrzydliwość spustoszenia (lub niszczyciela).

 Działania te zostaną potwierdzone w tym historycznym świadectwie, odnotowanym przez żydowskiego i rzymskiego historyka Józefa Flawiusza. Waga tej rzeczy to uzasadnia, więc przyjrzyjmy się temu świadectwu, w którym znajdziemy szczegóły identyczne z prawem niedzielnym dni ostatecznych głoszonym przez powszechny reżim utworzony przez ocalałych z III wojny światowej.

Oto wczesna wersja 1 Mach. 1:41 do 64:

1Ma 1:41 Wtedy król wydał rozkaz, aby wszyscy w jego imperium stali się jednym ludem :

1Ma 1:42 wszyscy mieli wyrzec się swoich zwyczajów. Wszyscy poganie podporządkowali się rozkazom króla

1Ma 1:43 I nawet w Izraelu wielu ludzi z radością przyjęło jego kult: składali ofiary bożkom i profanowali szabat.

1Ma 1:44 Król wysłał posłów do Jerozolimy i do miast Judy, aby tam wykonywali jego rozkazy; odtąd należało przestrzegać zwyczajów obcych temu krajowi,

1Ma 1:45 aby zaprzestać całopaleń w świątyni, ofiar i ofiar płynnych. Należy profanować szabaty i święta,

1Ma 1:46 bezczeszczą Świątynię i wszystko, co święte,

1Ma 1:47 Wznoszenie ołtarzy, miejsc kultu i świątyń bożkom, zabijanie świń i zwierząt nieczystych.

1Ma 1:48 Mieli pozostawić swoich synów nieobrzezanymi i w ten sposób narażali się na odrazę do wszelkiego rodzaju nieczystości i profanacji.

1Ma 1:49 Jednym słowem mieliśmy zapomnieć o Prawie i zaniedbać wszystkie jego przestrzeganie:

1Ma 1:50 Kto nie zastosuje się do rozkazów króla, będzie ukarany śmiercią.

1Ma 1:51 W ten sposób listy króla rozesłano po całym królestwie; ustanowił nadzorców nad całym ludem i nakazał wszystkim miastom Judy składać ofiary.

1Ma 1:52 Wielu ludzi było posłusznych, wszyscy, którzy porzucili Prawo; czynili zło na ziemi,

1Ma 1:53 zmuszając Izrael do szukania schronienia.

1Ma 1:54 Piętnastego dnia miesiąca Kisleu roku 145 król umieścił obrzydliwość spustoszenia na ołtarzu całopalenia, a w sąsiednich miastach judzkich wzniesiono ołtarze.

1Ma 1:55 Kadzidło paliło się w drzwiach domów i na placach,

1Ma 1:56 Gdy je znaleziono, podarto księgi Prawa i wrzucono je w ogień,

1Ma 1:57 A jeśli u kogokolwiek znaleziono księgę Przymierza lub jeśli ktoś przestrzegał prawa Bożego, zgodnie z postanowieniem królewskim skazywano go na śmierć.

1Ma 1:58 Karali Izraelitów, których miesiąc po miesiącu przyłapywano na przestępstwach w ich miastach,

1Ma 1:59 oraz 25 dnia każdego miesiąca na ołtarzu głównym w miejsce ołtarza całopalenia składano ofiary.

1Ma 1:60 Zgodnie z tym prawem zabijali kobiety, które kazały obrzezać swoje dzieci,

1Ma 1:61 z dziećmi wiszącymi na szyjach; ich krewni i ci, którzy dokonali obrzezania, również zostali skazani na śmierć.

1Ma 1:62 Mimo to wielu Izraelitów pozostało wiernych i odważnych, by nie jeść nieczystej żywności.

1Ma 1:63 Woleli umrzeć, niż skazić się na nieczystość pokarmami sprzecznymi ze Świętym Przymierzem, i rzeczywiście zostali skazani na śmierć.

1Ma 1:64 Dla Izraela była to wielka próba.

 W tej historii zwróćmy uwagę na wersety od 45 do 47, które potwierdzają zaprzestanie ofiar wieczystego wstawiennictwa oraz werset 54, który świadczy o profanacji świątyni: król ustawił obrzydliwość spustoszenia na ołtarzu całopalenia.

U źródeł tego zła leży odstępstwo Izraela : 1Ma 1:11  To właśnie w tym czasie w Izraelu narodziło się pokolenie błądzących ludzi, które poprowadziło za sobą wielu ludzi: „Zawrzyjmy sojusz z otaczającymi nas narodami” – mówili – „ponieważ odkąd się od nich oddzieliliśmy, wydarzyło się wiele nieszczęść do nas .” Nieszczęścia były już konsekwencją ich niewierności wobec Boga, a swoją buntowniczą postawą zamierzali sprowadzić na siebie jeszcze więcej nieszczęść.

 W tej krwawej tragedii dominacja grecka dobrze uzasadniła swój wszechobecny symbol grzechu w brązie posągu Dan.2; lampart plamisty z Dan.7; i śmierdzący kozioł z Dan.8. Ale trzeba jeszcze zwrócić uwagę na jeden szczegół. Osoba odpowiedzialna za misję karną wysłaną przez Antiocha 4 do Jerozolimy w roku – 168 nazywa się Apoloniusz i to greckie imię, które po francusku oznacza „Niszczyciel”, zostanie wybrane przez Ducha, aby potępić w Apo.9:11 niszczycielskie użycie Biblii Świętej przez fałszywe, protestanckie chrześcijaństwo ostatnich dni; lub ci, którzy zorganizują ostateczną, wielką, ostateczną klęskę . Apoloniusz przybył do Jerozolimy z 22 000 żołnierzy i w dzień szabatu , podczas spektakularnego powstania publicznego, dokonał masakry wszystkich żydowskich widzów. Splamili Sabat tymi bluźnierczymi interesami i Bóg kazał ich zabić. A jego gniew nie mija, bo za tym krwawym faktem nakazano hellenizację Żydów. Ateński Gerontes, delegat królewski, narzucił całemu ludowi hellenizację kultu i obyczajów w Jerozolimie i Samarii . Świątynię jerozolimską poświęcono wówczas Zeusowi olimpijskiemu , a świątynię na górze Garizim – gościnnemu Zeusowi. Widzimy zatem, jak Bóg wycofuje swoją ochronę ze swojej świątyni, Jerozolimy i całego narodu. Święte miasto jest pełne zniewag, każda bardziej obrzydliwa od poprzedniej. Ale zastosowała się tylko wola Boża, tak wielkie było rozluźnienie moralne i religijne po ostrzeżeniu, jakim była deportacja do Babilonu.

Dan 11:32 Zdrajców przymierza zwiedzie pochlebstwem. Ale ci z ludu, którzy znają swego Boga, będą działać wytrwale,

32a-  Uwiedzie zdrajców sojuszu pochlebstwem

 To wyjaśnienie potwierdza, że kara Boża była zasłużona i uzasadniona. W świętych miejscach profanacja stała się normą.

32b-  Ale ci z ludu, którzy znają swego Boga, będą działać stanowczo,

 W tej tragedii szczerzy i godni wierzący wyróżnili się wiernością i woleli umrzeć jako męczennicy, niż wyrzec się czci Boga Stwórcy i Jego świętych praw.

 Po raz kolejny, w drugim czytaniu, to krwawe doświadczenie 1090 rzeczywistych dni przypomina warunki panowania papieskiego trwające 1260 dni-lat, przepowiedziane kolejno w różnych formach w Dn. 7:25, 12:7 i Obj. 12:6-14; 11:2-3; 13:5.

Spojrzenie wstecz na wydarzenia bieżące w kontekście starożytności

Aby dobrze zrozumieć, co się dzieje, zrobię zdjęcie kamerzysty, który filmuje swoją kamerą scenę, którą uważnie śledził. W tym momencie oddala się, zyskując wysokość, a oglądane pole coraz bardziej się poszerza. Tak więc spojrzenie Ducha, zastosowane do historii religii, nadzoruje całą religijną historię chrześcijaństwa, od jej małych początków, godzin cierpień, czasu męczenników, aż do chwalebnego końca, naznaczonego powrotem oczekiwanego Zbawiciela.

Dan 11:33 a najmądrzejsi z nich będą pouczać wielu. Są tacy, którzy na jakiś czas ulegną mieczowi i płomieniowi, niewoli i grabieży.

33a-  a najmądrzejszy z nich będzie pouczał tłumy

 Apostołowie Jezusa Chrystusa, a także Paweł z Tarsu, któremu zawdzięczamy 14 listów Nowego Przymierza. To nowe nauczanie religijne nosi nazwę „Ewangelia”, czyli Dobra Nowina o zbawieniu ofiarowanym wybrańcom przez łaskę Bożą. W ten sposób Duch posuwa nas w czasie, a nowym badanym celem staje się wiara chrześcijańska.

33b-  Są tacy, którzy na jakiś czas ulegną mieczowi i płomieniowi, niewoli i grabieży.

 Przez pewien czas Duch mówił przez anioła i tym razem przepowiedziano 1260 długich lat, ale za niektórych rzymskich cesarzy Kaliguli, Nerona, Domicjana i Dioklecjana bycie chrześcijaninem oznaczało konieczność śmierci jako męczennika. W Obj. 13:10 Duch przywołuje czasy papieskich rzymskich egzekucji, mówiąc: Jeśli ktoś prowadzi do niewoli, pójdzie do niewoli; jeśli kto zabija mieczem, trzeba go zabić mieczem. Na tym polega wytrwałość i wiara świętych .

Dan 11:34 A gdy upadną, otrzymają małą pomoc i wielu przyłączy się do nich w obłudzie.

34a-  Faktycznie właśnie w czasach okrutnej dominacji papiestwa pojawiła się pomoc hipokrytów z tego wersetu. Ich identyfikacja opiera się na lekceważeniu wartości i przykazań nauczanych przez Jezusa Chrystusa, a w tym przypadku dla tej docelowej epoki, zakazu zabijania mieczem. Wracając do historii, można zrozumieć, że szeroki ruch protestancki od XV wieku aż do naszych czasów został uznany przez sprawiedliwego Sędziego Jezusa Chrystusa za hipokryzję. Łatwiej będzie zatem zrozumieć i zaakceptować ich całkowite porzucenie od 1843 roku.

Dan 11:35 Niektórzy z mędrców odpadną, aby zostali oczyszczeni, oczyszczeni i wybieleni aż do czasu ostatecznego, bo nie nadejdzie on aż do wyznaczonego czasu.

35a-  Niektórzy z mędrców upadną, aby się oczyścić, oczyścić i wybielić aż do czasów ostatecznych

 Sądząc z tego stwierdzenia, standardem życia chrześcijańskiego są próby i selekcja , poprzez zdolność do przetrwania i znoszenia prześladowań aż do skończenia świata. W ten sposób współczesny człowiek przyzwyczajony do pokoju i tolerancji nic już nie rozumie. W tych przesłaniach nie rozpoznaje swojego życia. Dlatego też wyjaśnienia na ten temat zostaną podane w Obj. 7 i 9:5-10. Bóg zaprogramował długi okres pokoju religijnego, trwający 150 rzeczywistych lat, czyli „pięć proroczych miesięcy”, ale od 1995 r. okres ten się skończył i wojny religijne rozpoczęły się na nowo. Islam zabija we Francji i gdzie indziej na całym świecie; a jego działanie ma się nasilać, aż zapali całą ziemię.

35b –  ponieważ dotrze dopiero w wyznaczonym terminie

 Ten koniec będzie końcem świata i anioł mówi nam, że żaden znak pokoju ani wojny nie pozwala nikomu tego przewidzieć. Zależy to od jednego czynnika: „ czasu naznaczonego ” przez Boga, końca 6000 lat poświęconych Jego wyborowi ziemskich wybranych. I właśnie dlatego, że dzieli nas niecałe dziesięć lat od tego terminu, Bóg dał nam łaskę poznania daty: 20 marca wiosny poprzedzającej 3 kwietnia 2030 r., czyli 2000 lat później odkupieńczą śmierć Chrystusa. Okaże się potężny i zwycięski, aby ocalić swoich wybranych i zniszczyć morderczych rebeliantów, którzy zamierzali ich zabić.

Katolicki reżim papieski „chrześcijańskiego” Rzymu: wielki prześladowca historii religii świata zachodniego.

To właśnie ku niemu powinien nas prowadzić model Antiochos 4. Typ przygotował swój pozatyp i co możemy powiedzieć o tym porównaniu? Z pewnością na fenomenalną skalę grecki prześladowca działał przez 1090 realnych dni, ale papiestwo będzie szaleć przez prawie 1260 realnych lat, przewyższając tym samym wszelkie historyczne modele.

Dan 11:36 Król uczyni, co zechce; wywyższy się, będzie się chlubił ponad wszystkich bogów i będzie mówił rzeczy niewiarygodne przeciwko Bogu bogów; będzie pomyślnie, aż dopełni się gniew, bo to, co postanowiono, zostanie wykonane.

36a –  Słowa tego wersetu pozostają niejednoznaczne i nadal można je dostosować do króla greckiego i rzymskiego króla papieskiego. Odkrywczą strukturę proroctwa należy starannie ukryć przed powierzchownymi czytelnikami. Niemniej jednak drobny szczegół wyznacza cel papieski; to precyzja: ponieważ to, co zostało postanowione, zostanie zrealizowane. Cytat ten nawiązuje do Dan.9:26: Po sześćdziesięciu dwóch tygodniach Pomazaniec zostanie odcięty i nie będzie miał nic dla siebie. Lud władcy, który nadejdzie, zniszczy miasto i świątynię , a ich koniec nadejdzie jak potop; Zdecydowano , że zniszczenia (lub spustoszenia) potrwają do końca wojny .

Dan 11:37 Nie będzie szanował bogów swoich ojców ani boga, który ma upodobanie w kobietach; nie będzie miał względu na żadnego boga, gdyż ponad wszystko będzie się wielbił.

37a-  Nie będzie szanował bogów swoich ojców

 Oto mały szczegół, który wyjaśnia naszą inteligencję. Mamy tu formalny dowód na to, że królem docelowym jego słów nie może być Antioch 4, który miał wzgląd na bogów swoich ojców, a spośród nich największego, Zeusa, boga bogów Olimpu, któremu ofiarował żydowską świątynię w Jerozolimie. W ten sposób uzyskujemy niezaprzeczalny dowód na to, że docelowym królem jest rzeczywiście rzymski reżim papieski z ery chrześcijańskiej. Odtąd wszystkie objawione słowa będą dotyczyły tego króla, innego niż Dan.7 oraz bezczelnego i przebiegłego, jak Dan.8; Dodam, ten niszczycielski lub spustoszony król z Dan.9:27. Wszystkie „etapy rakietowe” podtrzymują głowę człowieka papieskiego , małego i aroganckiego, umieszczonego na szczycie dominacji.

 Czy papieski Rzym szanował bogów swoich ojców? Oficjalnie nie, gdyż nawrócenie na chrześcijaństwo doprowadziło ją do porzucenia imion pogańskich bóstw rzymskich. Zachowała jednak formy i styl ich kultu: rzeźbione, rzeźbione lub formowane wizerunki, przed którymi jej wyznawcy kłaniają się i klękają, aby się modlić. Aby zachować to zachowanie potępiane przez Boga we wszystkich swoich prawach, uczyniła Biblię niedostępną dla zwykłych śmiertelników i usunęła drugie z dziesięciu przykazań Boga żywego, ponieważ zabrania takich praktyk i ujawnia karę zaplanowaną dla jej przestępców. Kto może chcieć ukryć poniesioną karę, jeśli nie diabeł? Osobowość reżimu papieskiego mieści się zatem w definicji zaproponowanej w tym wersecie.

37b –  ani do bóstwa, które zachwyca kobiety

 To właśnie myśląc o pogańskiej religii rzymskiej porzuconej przez papiestwo, Duch Boży przywołuje ten drażliwy temat. Ponieważ odwróciła się od swojego jawnie seksualnego dziedzictwa, aby ukazywać wartości świętości. Sugerowanym bóstwem jest Priapus, męski fallus czczony jako bóstwo przez pogańskich ojców kościoła w Rzymie. Było to w dalszym ciągu dziedzictwo greckiego grzechu. Aby zerwać z tym dziedzictwem seksualnym, nadmiernie broni czystości ciała i ducha.

Dan 11:38 Jednakże będzie czcił boga twierdz na swoim piedestale; temu bogu, którego nie znali jego przodkowie, będzie składał hołd złotem i srebrem, drogimi kamieniami i drogimi przedmiotami.

38a-  Jednak będzie czcił boga twierdz na swoim piedestale

 Narodził się nowy pogański bóg: bóg twierdz . Jego cokół jest w ludzkich umysłach, a jego wysokość jest tak wysoka, jak robi wrażenie.

Pogański Rzym zbudował pogańskie świątynie otwarte na wszystkie wiatry; kapitele wsparte na kolumnach były wystarczające. Ale przystępując do chrześcijaństwa, Rzym zamierza zastąpić zniszczony model żydowski. Żydzi posiadali zamkniętą świątynię o potężnym wyglądzie, która dodawała im chwały i prestiżu. Rzym będzie więc go naśladował i z kolei będzie budował romańskie kościoły przypominające warowne zamki, bo panuje niepewność i najbogatsi panowie wzmacniają swoje domy. Rzym robi to samo. Budowała swoje kościoły w stylu surowym aż do czasów katedr i tam wszystko się zmieniło. Zaokrąglone dachy stają się strzałkami skierowanymi w stronę nieba i to coraz wyżej. Zewnętrzne elewacje przybierają wygląd koronek, wzbogacają je witraże we wszystkich kolorach, które wnoszą do wnętrza opalizujące światło, które robi wrażenie na celebrantach, naśladowcach i gościach.

38b –  temu bogu, którego nie znali jego ojcowie, będzie składał hołd złotem i srebrem, drogimi kamieniami i kosztownymi przedmiotami.

 Aby uczynić je jeszcze bardziej atrakcyjnymi, wewnętrzne ściany ozdobiono złotem, srebrem, drogimi perłami i drogimi przedmiotami : wielka prostytutka Babilon z Obj. 17:5 wie, jak się zaprezentować, aby przyciągnąć i przyciągnąć swoich klientów.

Prawdziwy Bóg nie daje się uwieść, bo ta wspaniałość nie przynosi mu pożytku. W swoim proroctwie potępia ten papieski Rzym, z którym nigdy nie miał najmniejszego kontaktu. Dla niego jego kościoły romańskie czy gotyckie są po prostu bardziej pogańskimi bóstwami, które służą jedynie uwiedzeniu duchowych ludzi, których od niego odwraca: rodzi się nowy bóg: bóg twierdz i uwodzi tłumy, które wierzą, że znalazły Boga wkraczającego w jego mury pod nieproporcjonalnie wysokimi sufitami.

Dan 11:39  Z obcym bogiem wystąpi przeciw warownym miejscom. Z obcym bogiem pracował przy umocnieniach twierdz, a tych, którzy go rozpoznają, obdarzy zaszczytami, sprawi, że będą panować nad wieloma, rozdzieli ziemie do nich w zamian za nagrodę.

39a-  I pracował przy umocnieniach twierdz z obcym bogiem

 Dla Boga istnieje tylko jeden bóg aktywny, który stoi naprzeciw niego, to znaczy jest mu obcy : jest to diabeł, szatan, przed którym Jezus Chrystus ostrzegał swoich apostołów i uczniów. W tekście hebrajskim nie chodzi o „działanie przeciw”, ale o „działanie”. To samo przesłanie zostanie odczytane w Obj. 13:3 w następującej formie: ...smok dał mu swą moc, swój tron i wielką władzę . Smok , który jest diabłem w Obj. 12:9 , ale jednocześnie cesarskim Rzymem według Obj. 12:3.

 Co więcej, przechodząc na religię chrześcijańską, władza rzymska przyjęła prawdziwego Boga, który był jej obcy, ponieważ pierwotnie był on Bogiem Żydów, Hebrajczyków, potomków Abrahama.

39b-  i napełni zaszczytami tych, którzy Go rozpoznają

 Te zaszczyty mają charakter religijny. Papiestwo przynosi królom, którzy uznają go za przedstawiciela Boga na ziemi, pieczęć boskiej władzy dla ich własnej władzy. Królowie naprawdę stają się królami dopiero wtedy, gdy Kościół poświęcił ich w jednej ze swoich przebóstwionych fortec , we Francji, Saint-Denis i Reims.

39c-  sprawi, że będą dominować nad wieloma

 Papież przyznaje tytuł cesarski, który oznacza suwerennego króla dominującego nad innymi królami-wasalami. Najbardziej znani: Karol Wielki, Karol V, Napoleon I , Hitler.